စိတ္တာနုပဿနာသင်တန်း
စာအုပ်သေးခေါင်းစဉ်= ဝိပဿနာဆိုတာ ဘာကိုရှုရမှာတုံး (၂)
ကျေးဇူးတော်ရှင်အဂ္ဂမဟာပဏ္ဍိတ
မိုးကုတ်ဆရာတော်ဘုရားကြီး အမရပူရမြို့၌
ဟောကြားတော်မူသော တရားတော်
စိတ္တာနုပဿနာသင်တန်း
(၁၁-၁၀-၆၁)
စိတ္တာနုပဿနာဆိုတဲ့ဥစ္စာ စိတ္တက-စိတ်၊ အနုပဿနာ က-သူ့ကိုရှုတာ၊ (စိတ္တ + အနုပဿနာ) စိတ္တ-က စိတ်၊ အနုပဿ နာက ရှုရတာ (မှန်ပါ)။ ဒါဖြင့် စိတ္တာနုပဿနာ ဆိုတာ စိတ် ကို ရှုကြပါ (မှန်ပါ)။
အဲ့ဒီတော့ ဥပမာ-ဦးမာဒင် ရှုတယ်၊ ဦးသန်းမောင် ရှု တယ်၊ ဦးဗထွေး ရှုတယ်၊ ကိုယ့်သန္တာန် ပေါ်တဲ့ စိတ်ကို ကိုယ်ရှုရမှာ ပဲ။ ကိုယ့်သန္တာန် ပေါ်တဲ့စိတ်က ကိုယ်က ဘာပုဂ္ဂိုလ်တုံး ဆိုတော့ ပုထုဇဉ် ပုဂ္ဂိုလ်(မှန်ပါ)၊ ပုထုဇဉ် ပုဂ္ဂိုလ်ဆိုတော့ ပုထုဇဉ် သန္တာန် ပေါ်လာတဲ့ စိတ်ကို ရှုရုံပဲ(မှန်ပါ)။
ရှေ့စိတ်ကို နောက်ဉာဏ်နဲ့ရှုပါ
ကိုယ့်သန္တာန် ဈာန်စိတ် ပေါ်လာလိမ့်မယ်၊ လောကုတ္တ ရာ စိတ် ပေါ်လာလိမ့်မယ်၊ ဒါတွေ မယူပါနဲ့၊ ကိုယ်မွေး ကတည်းက ကိုယ့်သန္တာန် ဖြစ်ကောင်းတဲ့စိတ်က ၃၇ ပဲရှိတယ်၊ အဲဒီတော့ ဒီ ၃၇ ထဲက အလှည့်နဲ့ပေါ်နေတာပဲ (မှန်ပါ)၊ ပေါ်နေတဲ့စိတ် ကလေးကို ဒကာ ဒကာမတွေက ရှေ့စိတ်ကို နောက်ဉာဏ်နဲ့ ရှု ရုံပဲ၊ ရှေ့စိတ်ကို နောက်ဉာဏ်နဲ့ ရှုလိုက်တဲ့ အခါကျတော့ကို ဘာ ဖြစ်သလဲလို့မေးဖို့ မလိုဘူးလား (လိုပါတယ်)။
ဥပမာမယ် ဒါက စားချင်တဲ့ စိတ်ကလေး (မှန်ပါ)၊ ဝမ်းထဲမှာ စားချင်တဲ့ စိတ်ကလေးပေါ်တယ်၊ ဒီစားချင်တဲ့ စိတ်ကလေး ပေါ်လာတော့ ဒီစားချင်တဲ့ စိတ်ကလေးဟာ ရှေးဦးစွာ မှတ်ထားပါ၊ သူ့အသက်တမ်းဟာခဏကလေးပဲရှိတယ်။ ၁-၂ ဆိုသေတာပဲ၊ ၁-မှာဖြစ်တယ်၊ ၂-မှာသေတယ်(မှန်ပါ)၊ လက်ဖျစ်တစ်တွက်ဆိုရင် မရှိဘူး သူက (မှန်ပါ)။
ဒါဖြင့် ဒီစိတ်ကလေးသည် ဖြစ်မှုပျက်မှုသာရှိတယ်ဆိုပြီး သကာလ ဘုန်းကြီးတို့ ဒကာ ဒကာမတွေက မဂ္ဂင်ငါးပါးနဲ့လိုက် ပါ(မှန်ပါ)။
အဲဒီတော့ မဂ္ဂင်ငါးပါးနဲ့ ဆိုတော့ တပည့်တော်တို့က ရေတွက် လိုက်နေရမှာလားလို့ ဒကာ ဒကာမတွေက မေးလို့ရှိရင် မဟုတ်ပါဘူးတဲ့၊ ဒီစိတ်ကို ရှုဖြစ်အောင်သာ ရှုပါ (မှန်ပါ)။ ပေါ်လာတဲ့ စိတ်ကို မရှိဘူး သိအောင်သာ ရှုပါ။ ခင်ဗျားတို့ သန္တာန် မှာ ဒီမဂ္ဂင်ငါးပါး ပေါ်ပါတယ် (မှန်ပါ)၊ သဘောကျပလား (ကျပါပြီ)။
မဂ္ဂင်ငါးပါးဆိုတာ
ဒီငါးပါးက ဘာဖြစ်လို့ပေါ် ရတာမေးတဲ့ အခါကျတော့ ဒီငါးပါးထဲမှာ သမ္မာဒိဋ္ဌိ ဆိုတာက စိတ်အပျက်ကို အမှန်သိတာ၊ သမ္မာသင်္ကပ္ပ ဆိုတာက ကြံစည်တာ၊ ကြံစည်တာက ဘာတုံးဆိုတော့ သမ္မာဒိဋ္ဌိ မြင်မှုကို မြင်ကွက် ဖော်ပေးတာ (မှန်ပါ)၊ သမ္မာ ဒိဋ္ဌိက မြင်တတ်တယ်၊ သမ္မာသင်္ကပ္ပက မြင်ကွက် ဖော်ပေးတယ် (မှန်ပါ)။
သတိက ဘယ်သူလာလာ သတိထားမယ်၊ သမာဓိက တော့ ဘယ်သူလာလာ အာရုံဘက်ကို စိုက်မယ်၊ ဝီရိယကလည်း ဘယ်စိတ် လာလာ သူက အားစိုက်ပြီး အလုပ်လုပ်မယ် ဆိုပြီး၊ ဒီငါးခုက တစ်ခါတည်း ဖြစ်ဖေါ်ဖြစ်ဖက် ဖြစ်ပြီး သကာလ၊ တစ်ခုသောစိတ် ပေါ်လာလို့ ဒို့က ရှုတော့မယ် ဆိုလို့ရှိရင်၊ ဒါဟာ ခွဲ ပြီးတော့ ဘယ်တော့မှ မဖြစ်ဘူးလို့မှတ်ပါ (မှန်ပါ)၊ ငါးခု တစ် ပြိုင်နက်တည်း ဖြစ်တယ် (မှန်ပါ)၊ ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီ)။
ဒါဖြင့် ဒီငါးခုက ခင်ဗျားတို့က ရှုတဲ့ဉာဏ်စိတ်၊ ဒီကအရှု ခံတဲ့စိတ် (မှန်ပါ)၊ ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီ)။
အရှုခံတဲ့စိတ်ကို ရှုဉာဏ်နဲ့လိုက်ပါ
ဒါဖြင့် အရှုခံတဲ့စိတ်ကို ရှုဉာဏ်နဲ့လိုက်ပါ(မှန်ပါ)။ အရှုခံတဲ့စိတ်ကို ရှုဉာဏ်နဲ့ လိုက်လိုက်တဲ့ အခါကျတော့ စိတ်က ဘာပြောသတုံးလို့ မေးတဲ့ အခါကျတော့ ကျုပ်ဟာ စိတ်လည်း ဟုတ်ပါတယ်၊ သို့သော် စိတ် အနိစ္စပါလို့ ပြောသွားတယ် (မှန်ပါ)၊ စိတ်လည်း စိတ်ပဲတဲ့။ သို့သော် ခင်ဗျားတို့ ကြည့်တဲ့ အချိန် မှာ ကျုပ် မရှိဘူးတဲ့၊ မရှိတော့ ခင်ဗျားတို့ ကြည့်တဲ့ အချိန်မှာ ကျုပ်ဟာ သေပါပြီတဲ့၊ သူက ပြောသလို လုပ်သွားတယ် (မှန်ပါ)။
ဒါဖြင့် အရှုခံ တရားက စိတ်လည်း ကျုပ်ပါပဲ၊ သေတာ လည်း ကျုပ်ပါပဲလို့ သူပြော သွားတယ် (မှန်ပါ)၊ ပြောသွားတော့ ဒကာ ဒကာမတွေက ဒီကနေ ဝမ်းထဲက နေပြီး ဉာဏ်နဲ့ လိုက်လိုက်ပါ။ ကိုယ့်စိတ် ကိုယ်မပိုင်ဘဲကိုး (မှန်ပါ)။
ဒါက ကိုယ့်စိတ် ကြည့်လိုက်တဲ့ အခါကျတော့ တည်တံ့ – ပါဦး၊ ခိုင်ခံ့ပါဦး ဆိုလို့ ရရဲ့ လား (မရပါဘူး)။
မရတော့ ဒီတရားသည် အနိစ္စလည်း ဟုတ်တာပဲ၊ ပျက်စီး သွားတယ်၊ ဒုက္ခကော (ဟုတ်ပါတယ် ဘုရား)၊ အနတ္တကော (ဟုတ်ပါတယ် ဘုရား)။
ဖြစ်ပျက်မှုကို ဉာဏ်တည့်လိုက်ပါ
အဲ တစ်ခါတည်း ဖြစ်မှုနဲ့ ပျက်မှုကို တစ်ခါတည်း ဒကာ ဒကာမတွေက ဉာဏ်တည့် လိုက်သည်နဲ့ တစ်ပြိုင်နက် တည်း အနိစ္စ, ဒုက္ခ, အနတ္တ၊ ဒုက္ခသစ္စာတွေ တစ်ပြိုင်တည်း မြင်တယ် (မှန်ပါ)၊ ဘယ်သူက မြင်သတုံး ဆိုတော့ ရှုတဲ့တရား ငါးပါးက မြင်ပါတယ်(မှန်ပါ)၊ ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီ)။
ဒါဖြင့် ခင်ဗျားတို့ သန္တာန်မှာ ဦးမာဒင် သန္တာန်ဖြစ်စေ၊ ဦးသန်းမောင် သန္တာန်မှာဖြစ်စေ၊ ဦးဗထွေး သန္တာန်မှာ ဖြစ်စေ ခင်ဗျားတို့ ပုဂ္ဂိုလ်၏ ရထိုက်တဲ့ စိတ်ကို ရှုရမှာပဲ (မှန်ပါ)၊ မရတဲ့ စိတ် လာကို မလာဘူး (မှန်ပါ)၊ လာပါ့မလား (မလာ ပါဘူး)။
ခင်ဗျားတို့ သန္တာန်မှာ အခု အချိန်များ သောတာပန် စိတ် လည်း မလာသေးဘူး၊ သကဒါဂါမ် စိတ်ကော (မလာသေးပါ ဘူး)၊ အနာဂါမ်စိတ်ကော (မလာသေးပါဘူး)၊ ရဟန္တာ စိတ်ကော (မလာသေးပါဘူး)။
ဘာကိုရှုရမှာတုံး
ဒါဖြင့် ဘာရှုရမှာတုံးဘုရာ့ဆိုတော့ ခင်ဗျားတို့ သန္တာန် စိတ်ကင်းလည်း သေမှာပဲ။ စိတ်နဲ့ အသက်ရှင်နေတာ (မှန်ပါ)၊ စိတ်ကင်းရင် သေမှာပဲ ဆိုတာ စိတ်ဟာ မပြတ်ပေါ်နေလိမ့်မယ် (မှန်ပါ)၊ မပြတ်ပေါ်နေတော့ ပေါ်လာတဲ့စိတ်ဟာ တစ်စိတ်ပြီး တစ်စိတ် ပေါ်နေတယ် (မှန်ပါ)။
စောင့်ကြည့်နေရုံပဲ
အဲဒီ ပေါ်လာတဲ့စိတ်ကို ဒကာ ဒကာမတွေက မလွတ် တမ်း နောက်က နေပြီး သကာလ၊ ဒီစိတ်တွေကို အနိစ္စတွေပဲ အနိစ္စတွေပဲလို့ သူကလည်း ပြောသွားတဲ့ အတွက်၊ ဖြစ်ပြီး ပျက်တဲ့ သဘောတွေကို ချုပ်သွားတဲ့ ဓမ္မတွေက ပြောသွားတဲ့ အတွက်၊ အနိစ္စပဲ အနိစ္စပဲလို့ ပါးစပ်ကလည်း မမြည်ဘဲနဲ့ အားလည်း မထုတ် ဘဲနဲ့ စောင့်ကြည့်နေရုံပါပဲ (မှန်ပါ)။
စောင့်ကြည့်နေတဲ့ အခါကျလို့ ရှိရင်ဖြင့် ချုပ်သွားတာက အနိစ္စ၊ ကြည့်တာက အနိစ္စဉာဏ် (မှန်ပါ)၊ ရှုတာက အနိစ္စ ဉာဏ် (မှန်ပါ)၊ သဘောကျပလား (ကျပါပြီ)။
ချုပ်သွားတာက (အနိစ္စပါ)၊ ရှုတာက (အနိစ္စ ဉာဏ်ပါ)။ ဒါဖြင့် ခင်ဗျားတို့မှာ အနိစ္စရှိလို့ အနိစ္စဉာဏ် ပေါ်တယ် (မှန်ပါ)။
အနိစ္စဉာဏ်ဆိုတာမဂ္ဂင်ငါးပါး
ဒါဖြင့် အနိစ္စဉာဏ်ဆိုတာ တခြားလား အောက်မေ့နေ တယ်။ ဒို့ရှုတဲ့ မဂ္ဂင်ငါးပါး ဆိုတာကိုးလို့ မှတ်ထားပါ(မှန်ပါ)။
ရှုတာက မဂ္ဂင်ငါးပါး။ မဂ္ဂင်ငါးပါးကို ဒကာ ဒကာမတွေ က မှတ်လိုက်စမ်းပါ၊ အနိစ္စဉာဏ် ဆိုတာလည်း သူပဲ။ ဒုက္ခဉာဏ် ဆိုတာလည်း သူပါပဲ (မှန်ပါ)၊ အနတ္တဉာဏ် (သူပါပဲ)။ ဒုက္ခသစ္စာ သိတဲ့ဉာဏ် (သူပါပဲ)။
ဒါဖြင့် ဒကာ ဒကာမတွေ ကိုယ့်စိတ်ကို ကိုယ်ရှုပါ (မှန်ပါ)၊ သဘောကျပလား (ကျပါပြီ)။
ဒါဖြင့် ဘုန်းကြီးက ဂဏန်းတပ်ပေး လိုက်တယ်။ ၁-ဟာ ရှုစရာ။ ၂-ဟာ ရှုတာ (မှန်ပါ)၊ ၁-နဲ့ ၂-ကြားမှာ ဘာမှ မလာဘဲနဲ့ ခင်ဗျားတို့ ၁-က ရှုစရာ၊ ၂-က ရှုတာ၊ ရှုစရာကို ရှုတာနဲ့ ကိုက် သွားအောင် လုပ်နေလို့ ရှိရင်ဖြင့် မနက် အားထုတ် ညနေ ရနိုင် တယ် (မှန်ပါ)။
ဟာ- ရှုစရာက ချုပ်သွားတာ ကြာလှပြီ၊ ရှုတဲ့စိတ်က မရှု မိဘူး၊ ကြားထဲမှာ တစ်ခါတည်း တပည့်တော်တို့ သားကလေး ခင်တဲ့စိတ်၊ သမီးကလေး ခင်တဲ့စိတ်၊ မြေးကလေး ခင်တဲ့စိတ် သုံးစိတ်လောက် ဝင်နေမယ် ဆိုလို့ရှိရင် သုံးစိတ်လောက် ဝင်ပြီးတော့မှ ရှုဦးမှာပဲ ဆိုပြီး ရှုစရာ တစ်ခု ပေါ်လာလို့ ဒီက ရှုတော့ သုံးခု လောက် ခြားမသွားဘူးလား (ခြားသွားပါတယ်)၊ အဲဒါ ကိလေသာ သုံးခု ခြားတာလို့သာ မှတ်ပါ (မှန်ပါ)၊ သဘောကျပလား (ကျပါပြီ)။
ကိလေသာခြားရင် မဂ်ရဖို့နှေးလိမ့်မယ်
ဘာခြားသတုံး (ကိလေသာခြားပါတယ် ဘုရား)၊ ကိလေသာ ခြားသွားလို့ ရှိရင်ဖြင့် ဘုရားသခင် ကိုယ်တော်မြတ်ကြီး က ဟောဒီမဂ္ဂင်ငါးပါးက ရှစ်ပါး ဖြစ်ဖို့ နှေးလိမ့်မယ်တဲ့ (မှန်ပါ)၊ ဘာဖြစ်လို့တုံး (ကြားမှာ ကိလေသာ ခြားလို့ပါ)။
မဂ်တားဖိုလ်တားတဲ့ရန်သူ
အဲဒီတော့ ခင်ဗျားတို့၏ မဂ်ဖိုလ်တားတဲ့ ရန်သူ အကြီး ဆုံးကို ယနေ့ ဟောတာပဲတဲ့၊ ကိလေသာ ကြားထိုးတာ ရန်သူ အကြီးဆုံး (မှန်ပါ)၊ ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီ)။
ဘယ်သူ ရန်သူ အကြီးဆုံးပါလိမ့် (ကိလေသာ ကြား ထိုးတာ ရန်သူအကြီးဆုံးပါ)။
မှတ်ကြစမ်းပါ၊ ဒီဥစ္စာ သေသေချာချာ မှတ်ပါ၊ သေသေ ချာချာ မှတ်ပါ၊ ခင်ဗျားတို့၏ ရန်သူ အကြီးဆုံးဟာ ခင်ဗျားတို့မှာ ရှိတယ်၊ အဲဒီရှိတဲ့ ရန်သူကြောင့် ခင်ဗျားတို့ သံသရာထဲမှာ အိုဘေး၊ နာဘေး အပါယ်ဘေးတွေ သင့်နေတာ (မှန်ပါ)။
အဲဒီရန်သူ ဘယ်သူတုံး ဆိုတော့ ဒကာ ဒကာမတို့ သိတဲ့ အတိုင်း ဝိပဿနာ မရှုလို့ရှိရင် သူတို့ချည်း နေတယ်၊ ကိလေသာ ချည်းနေတာပဲ (မှန်ပါ)၊ သဘောကျပလား (ကျသွားပါ ပြီ)၊ ဝိပဿနာ ရှုလို့ရှိရင်လည်း သူက ကြားခိုတတ်တယ် (မှန်ပါ)။
ဝိပဿနာ ရှုတဲ့ အခါမှာလည်း (ကြားခိုတတ်ပါ တယ်)၊ ဒါ ခင်ဗျားတို့၏ အကြီးဆုံး ရန်သူပဲ (မှန်ပါ)။ ကိလေသာ မာရ်နတ်လို့ ခေါ်ပါတယ် (မှန်ပါ)၊ ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီ)။
ကိုယ့်ကိလေသာက တားတာ
ကိလေသာမာရ်နတ် ဆိုတဲ့ ဥစ္စာက သူများ လာတားတာ လား၊ ကိုယ့်ကိလေသာက တားတာလား (ကိုယ့်ကိလေသာ တားတာပါဘုရား)၊ အဲ ကိလေသာက လောဘလည်း ကိလေသာ, ဒေါသလည်း ကိလေသာ, မောဟလည်း ကိလေ သာ, မာနလည်း ကိလေသာ, ဒိဋ္ဌိလည်း ကိလေသာပဲ။ ဝိစိကိစ္ဆာ လည်း (ကိလေသာပါပဲ)၊ ဥဒ္ဓစ္စလည်း ကိလေသာပဲ၊ အဟီရိကလည်း ကိလေသာပဲ၊ အနောတ္တပ္ပလည်း ကိလေသာပဲ (မှန်ပါ)။
ကိလေသာ ဆယ်ပါး ကြားထိုး နေလို့ရှိရင် ခင်ဗျားတို့ သည် ကြာသွားတာပဲ၊ ဖြစ်ပျက်-မဂ် ကြားမှာ သူတို့ တစ်ခုခု ကြားထိုး နေလို့ရှိရင် ကြာသွားမှာပဲ၊ မဂ္ဂင်ငါးခုက မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးမဖြစ် နိုင်ဘူး (မှန်ပါ)၊ အလျင်တော့ ငါးပါးနဲ့ ရှုရှုနေတာ၊ ကြား မထိုးလို့ ရှိရင် ခဏကလေး ရှစ်ပါး ဖြစ်မယ် (မှန်ပါ)၊ ရှစ်ပါး ဖြစ်ရင် သောတာပန် တည်မယ် (မှန်ပါ)၊ ရှင်းပလား (ရှင်း ပါပြီဘုရား)။
ဝိပဿနာမဂ္ဂင်ငါးပါး
ဒါဖြင့် အခု ဖြစ်ပျက်ကို မြင်ရင် ဪ ဖြစ်သွားပြီ။ ပျက်သွားပြီလို့ မြင်လိုက်လို့ ရှိရင်ဖြင့် ဒါငါးပါးနဲ့ သိနေတာ (မှန်ပါ)၊ သဘောကျပလား (ကျပါပြီ)၊ ဒါကို ဝိပဿနာမဂ် လို့ ခေါ်တယ် (မှန်ပါ)။
ဝိပဿနာ မဂ်ဆိုတာ မဂ္ဂင် ဘယ်နှစ်ပါးတုံး (ငါးပါးပါ ဘုရား)၊ သမ္မာဒိဋ္ဌိ, သမ္မာသင်္ကပ္ပ၊ သမ္မာဝါယာမ, သမ္မာသတိ, သမ္မာသမာဓိ၊ ဒါ ဝိပဿနာ မဂ္ဂင်ငါးပါးပဲ (မှန်ပါ)။ ဒါဖြင့် ခင်ဗျားတို့ စိတ်ကို ခင်ဗျားတို့ပါ ဆိုတော့၊ ခင်ဗျား တို့စိတ်ကို ဘယ်လောက်ရှိသတုံးလို့ မသိတော့၊ မနေ့က ဘုန်းကြီး က စိတ္တာနုပဿနာ ရှုရမည့် အာဟာရ ဆယ့်ခြောက်ပါးထဲမှ ပြောလိုက်တယ်၊ ဦးဗထွေး ခင်ဗျားတို့ရှုဖို့ ဆယ်သုံးခု ရှိတယ် (မှန်ပါ)၊ ဒီဆယ့်သုံးခုကတော့ အလှည့်နဲ့ ပေါ်မှာပဲ (မှန်ပါ)၊ ဒီ ဆယ့်သုံးခု တစ်ခုမှ မပေါ်ရင် ခင်ဗျားတို့ သေပြီလို့ ဆုံးဖြတ်ချက် ချ (မှန်ပါ)။
ပေါ်တဲ့စိတ်ကို မဂ္ဂင်နဲ့ရှုပေး
ဒါဖြင့် ခင်ဗျားတို့ ခန္ဓာကိုယ်ကြီးကို မသေအောင်စောင့် ရှောက်နေတဲ့စိတ် ဘယ်နှစ်စိတ်တုံး မေးရင် ဘယ့်နှယ်ပြောမလဲ (ဆယ့်သုံးပါးပါဘုရား)၊ အဲဒီ ဆယ့်သုံးစိတ်ကို ခင်ဗျားတို့က ပေါ်တဲ့စိတ်ကို နောက်က မဂ္ဂင်နဲ့ မလွတ်တမ်း ရှုပေးပါ (မှန်ပါ)။
မလွတ်တမ်း ရှုပေး ဆိုတော့ ထိုင်ပြီးတော့ ဒကာ ဒကာမ တွေက ကြည့်နေပါ။ ထိုင်ပြီး ကြည့်နေတော့ ပထမ ရှေးဦးစွာ ရှု တဲ့စိတ်ကလေး ရှုပါ။ လေကို မလိုချင်ဘူး၊ စိတ္တာနုပဿနာဆို တော့ စိတ်ကို ရှုရမှာ၊ ထွက်တဲ့ စိတ်ကလေးကို သြော် ထွက်အောင် လုပ်ပြီး ပျက်သွားတာပဲ၊ ရှိုက်တဲ့ စိတ်ကလေးကလည်း ရှိုက်အောင် လုပ်ပြီးတော့ (ပျက်သွားပါတယ် ဘုရား)၊ သူတို့ နှစ်ခုချည်း လှည့်နေတာပဲ (မှန်ပါ)။
ဒါဖြင့် ဒီနှစ်စိတ်ချည်း လှည့်ရှု နေဦး၊ ဉာဏ်ကလေးနဲ့ လှည့်နေရမယ် (မှန်ပါ)၊ ဒါ ဉာဏ်အမြင်နော် (မှန်ပါ)။ ဝမ်းထဲမှာ ရှိတဲ့စိတ်ကို မျက်လုံးနဲ့ကြည့်လို့ မမြင်ပါဘူး၊ ဉာဏ်အမြင်နဲ့ လိုက်ပါ(မှန်ပါ)၊ ဉာဏ်အမြင်နဲ့ ဆိုတာက ခင်ဗျားတို့ ရှင်း ရှင်းပဲ ပြောပါ့မယ်၊ ဉာဏ်အမြင်က သာပြီး ထိုးထွင်းပါတယ် (မှန်ပါ)။
ဖရဲသီးဥပမာဉာဏ်အမြင်
ကျုပ်တို့ ဒိုက်ဦးဆီ ဘယ်ဆီကျတော့ ဖရဲသီးကြီးတွေ တွေ့ကြပါလိမ့်မယ် (မှန်ပါ)၊ ခင်ဗျားတို့က ကြည့်လိုက်တယ်၊ ဒီဖရဲသီး ရင့်သလား မရင့်ဘူးလားဆိုတာ ပုတ်ပြီး ကြည့်ရင် သိ တယ် (မှန်ပါ)။
ရင့်ရင်ဖြင့် သြော် အတွင်းမှာ အစေ့မည်းတယ်ဆို တာ ခင်ဗျားတို့ သိပါတယ် (မှန်ပါ)၊ ဒါ မျက်လုံးနဲ့ ကြည့်တာ လား (ဉာဏ်အမြင်နဲ့ ကြည့်တာပါ ဘုရား)၊ ခွဲကြည့်တော့ လည်း အဟုတ်မည်း နေတာပဲ (မှန်ပါ)။
အဲဒီ ဉာဏ်မျိုးနဲ့ ဖရဲသီးကို ပြင်ဘက်ကနေပြီး ကြည့် သော်လည်း အတွင်းသိနိုင်သလို၊ ဝမ်းထဲမှာ စိတ်ကလေးဟာ လည်း မွေးလိုက်, သေလိုက် ဖြစ်လိုက်, ပျက်လိုက်၊ ဖြစ်လိုက် ပျက်လိုက်နဲ့ သူဖြစ်တဲ့ အကြောင်းကို ကျုပ်တို့ သက်သေခံ လုံလောက်အောင် ပြပါ့မယ် (မှန်ပါ)။
လေထွက်စေတဲ့စိတ်
ပထမ လေထွက်စေတဲ့ စိတ်ကလေး မလာလို့ရှိရင် ထွက်လေကို မလာဘူး (မှန်ပါ)၊ လေရှိုက်တဲ့ စိတ်ကလေး – အတွင်းမှာ မဖြစ်သေးလို့ရှိရင် ဒကာ ဒကာမတို့ လေကို အတွင်းကို ဝင်လို့ မရဘူး (မှန်ပါ)။
လေအတွင်းသွင်းတဲ့စိတ်
ဒါဖြင့် ဒီစိတ်ကလေးသည် လေ့ကိုထွက်အောင် လုပ်တဲ့ စိတ်ကလေးကလည်း သူဖြစ်ပျက် ပျောက်ပြီးမှ လေပြင်ဘက် ရောက်တယ် (မှန်ပါ)၊ လေအတွင်းကို သွင်းတဲ့ စိတ်ကလေး ကလည်း ဖြစ်ပေါ်ပြီး ချုပ်သွားမှာပဲ၊ လေကလေးက လိုက်လာ တယ်(မှန်ပါ)၊ အတွင်းပြန် လိုက်လာတယ်။
အဲဒီလို ဝမ်းထဲမှာ စိုက်ပြီး ပျက်ပြန်ပြီ၊ ဒီဘက်ကပျက် ပြန်ပြီး ဒီဘက်က ပြန်ဖြစ်ပြန်ပြီလို့ သူတို့ကို လိုက်နေပါ (မှန်ပါ)။
ကောင်းပြီ၊ ဒါဖြင့် သူတို့နှစ်ခုကို အိမ်သည်စိတ် နှစ်ခုကို ဦးမာဒင်တို့က လိုက်နေပေါ့ဗျာ (မှန်ပါ)၊ လိုက်နေရင်း မတ္တနဲ့ နားထဲမှာ ဟိုက အခုရိုက်နေတဲ့ ဓာတ်မီးကြိုး သွယ်တဲ့လူက တူကလေးနဲ့ ဒေါင်ဆို ရိုက်လိုက်တယ်၊ ရိုက်လိုက်တော့ မကြား ပေဘူးလား ဦးသန်းမောင်တို့ (ကြားပါတယ်)။
ကြားတဲ့စိတ်
ဒီဥစ္စာ ကြားတဲ့စိတ် ပေါ်တယ်၊ ဒီစိတ် အခုမရှိဘူး၊ မရှိ တော့ ကြားစိတ်ကလေးကိုပဲ ဒီမဂ္ဂင်က လိုက်နေ (မှန်ပါ)၊ ကြားစိတ် ကလေးကလည်း ကြားပြီးတော့ သြော် ကြားစိတ် ကလေးလည်း ပျက်သွားပြီ ဆိုပြီးတော့ ရှုနေ၊ ကြားစိတ်ကလေး မရှိ ဘူး (မှန်ပါ)၊ မရှိရင် ဒီကိုပြန်လှည့်ပါ (မှန်ပါ)၊ လေထုတ် တဲ့စိတ်၊ လေပြန်သွင်းတဲ့ စိတ်ကလေးကို ဖြစ်ပျက်ရှုနေ (မှန်ပါ)။
နံတဲ့စိတ်
ဒီကနေပြီးသကာလ ဟိုက အကြော်သည်ဆီက အနံ့ ကလေး ရလာတယ်၊ မီးဖိုချောင်က အနံ့ကလေး ရတယ်၊ အနံသိတဲ့ စိတ်ကလေး မပေါ်ပေဘူးလား (ပေါ်ပါတယ်)၊ ဟာ ဒါ နှာခေါင်း စိတ်ကလေး ပေါ်တယ်၊ ဒါမရှိတော့ဘူး၊ မရှိတော့ နှာခေါင်းစိတ်ကို ဖြစ်ပျက် လိုက်မှ လိုက် (မှန်ပါ)၊ ဪ သူလည်း အနိစ္စပါလား ဆိုပြီး လိုက်လိုက်တော့ သူက ဆက်ပေါ် နေလည်း သူ့ကိုရှုနေပါ (မှန်ပါ)။
သူက မပေါ်တော့ဘူး ဘုရား၊ ရှုပြီးပြီ တပည့်တော်၊ သူ မလာတော့ဘူးဆိုရင် ခင်ဗျားတို့ ဉာဏ်က ဒီနှစ်ခု ပြန်လှည့် (မှန်ပါ)၊ အအားတော့ မထားနဲ့ (မှန်ပါ)၊ ရှင်းပလား (ရှင်း ပါပြီ)။
လျှာစိတ်
ကဲ-တစ်ခါ လျှာပေါ်မှာ သလိပ်ကလေး ရောက်လာ တယ်၊ လျှာစိတ်ကလေး ပေါ်လာတယ်၊ လျှာစိတ်ကို ဖြစ်ပျက်ရှု လိုက်ပါ(မှန်ပါ)၊ ဒါ ဖြုတ်ပစ်ပါ၊ ဖြုတ်ပစ် ရတယ် မဟုတ်ဘူး၊ သူ့ကိုက မပေါ်နိုင်ဘူး (မှန်ပါ)၊ ရှင်းပါလား (ရှင်းပါပြီ)။
ဒါဖြင့် လျှာစိတ်ကလေး ဖြစ်ပျက် ရှုပြီးတော့မှ ဘယ်စိတ် မှ မလာတော့မှ ဒီဘက် ပြန်လှည့်၊ ရှူစိတ် ရှိုက်စိတ်ဘက် ပြန်လှည့်ပါ (မှန်ပါ)၊ ဦးဗထွေး အားသေးရဲ့ လား (မအားပါဘူး)၊ မအားတော့ဘူး၊ ပေါ်ရာကို လိုက်၊ ပြီးတော့ ဒီကို ပြန်ထိုင်ပါ (မှန်ပါ)၊ မပေါ်ရင် သူတို့သာ လှည့်လိုက်နေ (မှန်ပါ)၊ ရှင်း ပလား (ရှင်းပါပြီ)။
ရှူစိတ်ရှိုက်စိတ်ပြန်လှည့်
မပေါ်ရင် (သူတို့နှစ်ခု ပြန်လှည့် ရပါမယ်)၊ သူတို့နှစ်ခု ပြန်လှည့်ပေး၊ သူလည်း ဖြစ်ပျက် သူလည်း ဖြစ်ပျက် အတွင်းစိတ် ကလေးနှစ်ခု လှည့်ရှုနေ (မှန်ပါ)။
လှည့်ရှုရာမှ ခုနင်က ကိုယ်ပေါ်မှာ ယားတဲ့ စိတ်ကလေး ပေါ်လာတယ်၊ ခင်ဗျား ဘယ်လှည့်မလဲ (ကိုယ်ပေါ် ပြန်လှည့် ရပါမယ်)၊ ကိုယ်ပေါ် ပြန်လှည့်ပြီး ဒီဖြစ်ပျက်ရှုလိုက် (မှန်ပါ)။ ဪ ဒါကလေးက ဖြစ်ပြီး ပျက်တာပဲလို့ ရှုလိုက် (မှန်ပါ)
ရှုပြီး အခုပြောတဲ့ စိတ်ကလေး ကလည်း မရှိပြန်ဘူး၊ ဘယ်လှည့်ကြမလဲ (အိမ်သည်စိတ် ပြန်လှည့် ရပါမယ်)၊ ဒီနှစ် စိတ်ကို ပြန်လှည့်ရတယ် (မှန်ပါ)၊ ဒါကလေးကို အလှည့်ကျ နဲ့ ပြန်ရှု (မှန်ပါ)။
ရှုရာက နေပြီး ဒကာ ဒကာမတို့ စိတ်ကလေးတွေက ကုသိုလ် လုပ်ချင်သေးတယ်၊ ကြားပေါက် သူပေါ်လာတယ်၊
ဦးမာဒင်က ဘယ်လိုက်မလဲ (ကုသိုလ်လုပ်ချင်တဲ့ စိတ်ကလေးကို ပြန်လိုက် ရပါမယ်)။
ကုသိုလ်စိတ်
ကုသိုလ်စိတ် ကလေးက ဝမ်းထဲမှာ ဖြစ်ပြီး အင်း ဝမ်း ထဲမှာ ပျက်တာပဲဆို သူပျောက် သွားတာပဲ (မှန်ပါ)၊ ပျောက် သွားပြီး ဘယ်စိတ်မှ မလာတော့ ဒါကို ပြန်လှည့် (မှန်ပါ)၊ ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီ)။
ဒါဖြင့် ဟိုဟာတွေ ပေါ်လာလည်းလိုက်၊ မပေါ်လာလို့ရှိ ရင် သူတို့ပြန်လှည့် (မှန်ပါ)၊ ဒီတော့ စိတ်ဟာ အားသေးရဲ့လား (မအားပါဘူး)၊ မအားတော့ ကြားစိတ် ကိလေသာ ထိုး နိုင်သေးရဲ့ လား (မထိုးနိုင်ပါဘူး)၊ မထိုးနိုင်လို့ ရှိရင် နာရီ အနည်းငယ် အတွင်းမှာတောင် မဂ်ဉာဏ်, ဖိုလ်ဉာဏ် ရနိုင်ပါ တယ်၊ အဟုတ် တင်းတင်း လုပ်စမ်းပါ (မှန်ပါ)။
ကိုင်း ဒါဖြင့် ဆရာဘုန်းကြီးက ပြောတာက ဧည့် သည် လာရင် ဧည့်သည်ကို ဖြစ်ပျက်ရှု၊ မလာရင် အိမ်သည်ကို ပြန်ထိုင်(မှန်ပါ)။
အပြင်ဧည့်သည် လာရင်လည်း အပြင်ဧည့်သည်ကို ဘာ လုပ်မယ် (ဖြစ်ပျက်ရှု ရပါမယ်)၊ နောက် ဘယ်ကို ပြန်ထိုင်ရ မယ်(အိမ်သည် ပြန်ထိုင်ရပါမယ်)၊ အိမ်သည်ဆိုတဲ့ ထွက် စိတ် ဝင်စိတ်ကို ပြန်ထိုင် (မှန်ပါ)၊ ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီ)။
ကောင်းပြီ။ တစ်ခါ ဒီအထဲကမှ တပည့်တော်တို့က လည်း ဘဝများစွာ သံသရာက မျောက်စိတ်လိုပဲ ဘုရာ့၊ တပည့်တော်တို့က ဖျတ်ခနဲ ဖျတ်ခနဲဆို လစ်လစ်ပြီး သကာလ ကြားထိုး စိတ်တွေက ဝင်တယ်၊ ဒီဆယ့်သုံးခုတွင် ရှုရမှာ မဟုတ်ဘူး၊ ဒိပြင် စိတ်တွေက ဝင်လာ ပြန်သေး တယ်ဘုရာ့ ဆိုလို့ရှိရင်ဖြင့် ဦးမာဒင် တို့က ကြားထိုးစိတ် ကိုလည်း ဖြစ်ပျက် ရှုပေးပါ (မှန်ပါ)။
ကြားထိုးစိတ်ကို ဖြစ်ပျက်ရှုပေးပါ
ဘယ့်နှယ်လုပ်ရမလဲ (ကြားထိုးစိတ် ကိုလည်း ဖြစ် ပျက် ရှုပေးပါ)။
ကောင်းပြီ။ ကြားထဲမှာ မတရားသဖြင့် ထိုးလာတဲ့ ဣဿာကံ ကလေး ပေါ်လာတယ်၊ သူများ ချမ်းသာတာ မနာလို တဲ့ ဣဿာ ကလေး ပေါ်လာတယ်၊ အိမ်မှာ ထားခဲ့ ရတာတွေ စိုးရိမ်တဲ့ သောက ကလေး ပေါ်လာတယ်၊ အဲဒါကို ဘာလုပ်ကြမလဲ (ဖြစ်ပျက် ရှုရပါမယ်)။
ရှုပြီးလို့ သူ သွားပြီ ဆိုလို့ရှိရင် နောက်ထပ် မလာတော့ ဘူးဆိုလို့ ရှိရင် အိမ်သည် နှစ်ခုပြန်ထိုင် (မှန်ပါ)၊ ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီ)။
ဒီလိုချည်း ပြန်ထိုင် (မှန်ပါ)။ ဒီလိုချည်း ပြန်ထိုင်ကြ လို့ ပြင်ဘက် ဧည့်သည်လည်း တပည့်တော်တို့ အနိစ္စ မြင်ပြီ ဘုရား။ အတွင်းဧည့်သည်လည်း အနိစ္စမြင်ပြီ ဘုရာ့၊ ကြားထိုး လည်း အနိစ္စမြင်ပြီ ဘုရာ့၊ နောက်ဆုံးပိတ် ထွက်စိတ် ဝင်စိတ်ကို လည်း ဖြစ်ပျက် ရှုတတ်ပြီ ဘုရားလို့ ဆိုလို့ရှိရင် ခင်ဗျားတို့ ဘာမှ မပူနဲ့တော့ အနိစ္စနဲ့ အနိစ္စဉာဏ် ခင်ဗျားတို့ ကိုက်သွားပြီ (မှန် ပါ)၊ ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီ)။
အနိစ္စနဲ့ အနိစ္စဉာဏ်ကိုက်သွားတယ်
အနိစ္စနဲ့ အနိစ္စဉာဏ် ကိုက်သွားတယ်၊ ဒါက ပျောက်, ပျက်သွားတဲ့ ဓမ္မဟာ အနိစ္စ။ သူက အနိစ္စဉာဏ်။ ဒါ ကိုက်တယ် (မှန်ပါ)၊ ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီ)။
အနိစ္စနဲ့ အနိစ္စဉာဏ် ကြားထဲမှာ ဘာမှ မဝင်တော့ဘူး (မှန်ပါ)၊ ဘာမှ မဝင်တော့လို့ရှိရင် ဘုရားသခင် ကိုယ်တော်မြတ် ကြီးက ဒီပုဂ္ဂိုလ်ဟာ အနိစ္စာနုပဿီ ပုဂ္ဂိုလ် ဖြစ်သွားပြီ (မှန်ပါ)။
အနိစ္စာနုပဿီပုဂ္ဂိုလ်
ရှုနေတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်ဟာ (အနိစ္စာနုပဿီ ပုဂ္ဂိုလ် ဖြစ်ပါ တယ်)၊ အဲ အနိစ္စာနုပဿနာဉာဏ် နဲ့ နေသောကြောင့် အနိစ္စာနုပဿီ ပုဂ္ဂိုလ် ဖြစ်သွားပြီး (မှန်ပါ)။
ကောင်းပြီ၊ ဒီလိုနဲ့ ရှုရှု ရှုရှုပြီး သကာလ ဒကာ ဒကာမ တွေက နေတဲ့ အခါမှာ ထိုင်တာကတော့ ဒီအတိုင်းပဲ ထိုင်နေပါ၊ ပေါ်တာက သူ ဒီကိုယ်ထဲ လှည့်ပေါ် နေမှာပဲ (မှန်ပါ)၊ ဘယ်မှ ခင်ဗျားတို့ သွားစရာ မလိုတော့ဘူး (မှန်ပါ)၊ သွားစရာ မလိုဘူး။
ဘာမှမရှိရင် ထွက်စိတ် ဝင်စိတ်ရှုနေပါ
ဘာမှမရှိရင် ထွက်စိတ်ဝင်စိတ် ရှုနေ (မှန်ပါ)၊ ဒိပြင် စိတ်ပေါ်လာရင် (ပေါ်တဲ့စိတ် ရှုရပါတယ်)၊ ပေါ်တဲ့စိတ်လိုက် လိုက်တဲ့ အခါကျလို့ ရှိရင်ဖြင့် ဘာဖြစ်လို့ ဒီ ဒကာ ဒကာမတွေ အပင်ပန်းခံပြီးတော့ ဒါတွေ ဂရုတစိုက် လိုက်နေရသတုံးလို့ မေး တဲ့အခါကျတော့ ဖြစ်ပျက် နောက်က ဒီမဂ်ကလေး မလိုက်တတ် ဘူး (မှန်ပါ)။
မလိုက်တတ်တော့ ခင်ဗျားတို့ ဒါကလေးက မြင်စိတ်၊ ဒါကလေးက လိုချင်တဲ့စိတ်၊ ဒါကလေးက စွဲလမ်းတဲ့စိတ်၊ ဒါ ကလေးက အားထုတ်တဲ့စိတ်၊ ဟော တဏှာ ဥပါဒါန် ကံဟာ လာတော့တာပဲ (မှန်ပါ)။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ် ပေါ်လာတယ် (မှန်လှပါ)၊ မပေါ်ဘူးလား (ပေါ်ပါတယ်)။
ဒါဖြင့် တဏှာ, ဥပါဒါန်, ကံ၊ ကံလာလို့ရှိရင် သေသည် ၏ အခြားမဲ့၌ ဇာတိ, ဇရာ, မရဏ မလာပေဘူးလား (လာ ပါတယ်)။
ရှုမည့်စိတ်ကိုမရှုခဲ့ရင်
ရှေ့ကတော့ဖြင့် ရှုရမယ့်စိတ်ကို မရှုသောကြောင့် တဏှာ ဥပါဒါန် ကံတို့နဲ့ပဲ ခင်ဗျားတို့ အချိန်ကုန် နေရတယ် (မှန်ပါ)၊ သဘောကျ ပလား (ကျပါပြီ)။
ဘာနဲ့ အချိန်ကုန်ရသလဲ (တဏှာ ဥပါဒါန် ကံနဲ့ အချိန်ကုန် ရပါတယ်)။
ဒါဖြင့် ခင်ဗျားတို့မှာ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်လည်တဲ့ တရားနဲ့ အချိန် ကုန်တယ်၊ ဟုတ်လား (မှန်ပါ)၊ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်ဖြတ်တဲ့ တရား နဲ့ အချိန်မကုန်ဘူး (မှန်ပါ)။
ဒီနှစ်ခုကို သေသေချာချာ မှတ်ပါ၊ ရှေးတုန်းကတော့ မြင်တဲ့စိတ် စိန်တွေ မြင်တယ်၊ လိုချင်တယ်၊ မရ ရအောင် အား ထုတ်မယ်၊ ကာယကံ ဝစီကံနဲ့ လုပ်မယ်, ပြောမယ်, ဆိုမယ် (မှန်ပါ)၊ တဏှာ, ဥပါဒါန်, ကံ မလာဘူးလား (လာပါတယ်)၊
သေသည့်အခြားမဲ့၌ ဇာတိ, ဇရာ, မရဏ လာလိမ့်မယ် (လာ မှာပါဘုရား)။
အပါယ်ရောက်နိုင်တယ်
လာတော့ ဪ ရှေးကတော့ ခင်ဗျားတို့ မြင်စိတ် တစ်ခုပေါ်ရင်ပဲ အပါယ် ရောက်သွားနိုင်ပြီ။ သံသရာလည်ပြီ (မှန်ပါ)၊ ကြားစိတ် တစ်ခုပေါ်ရင် (အပါယ် ရောက်သွား နိုင်ပါတယ်)၊ နံစိတ်တစ်ခု ပေါ်ရင် (အပါယ် ရောက်သွား နိုင်ပါ တယ်)၊ ကြံစိတ်တစ်ခု ပေါ်ရင် (အပါယ် ရောက်သွား နိုင်ပါ တယ်)။
ဘယ့်နှယ်ကြောင့် ရောက်သွား နိုင်ပါလိမ့်မတုံး၊ ပဋိစ္စ သမုပ္ပါဒ် လည်စိတ်သာ ပေါ်၍ ပဋိစ္စသမုပ္ပဒ် ဖြတ်တဲ့စိတ် မလာ ဘူး (မလာပါဘူး)။
မဂ်ကပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်ကို ဖြတ်တယ်
အခုတော့ ဘုန်းကြီးက ဦးသန်းမောင်တို့၊ ဦးဗထွေးတို့၊ ဒေါ်ကောက်တို့ လူစု ဒါကလေး ရှုလိုက်၊ မြင်တဲ့ စိတ်ကလေးလာ ရင် မြင်တဲ့စိတ်ကလေးဟာ ဖြစ်ပြီး ပျက်တယ်လို့ ဟောဒီက ရှုပေး (မှန်ပါ)၊ ရှုပေး ဆိုတော့ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ် ဖြစ်တဲ့စိတ်တွေ လာခွင့် ရသေးရဲ့ လား (မရပါဘုရား)။
ဒါဖြင့် ဒီမဂ်သည် ဒီပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်ကို ဖြတ်တယ် (မှန် ပါ)၊ ရှင်းပလား(ရှင်းပါပြီ)။
ဒီမဂ်သည် (ဒီပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ် ဖြတ်ပါတယ်)၊ ဟော ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ် ဖြတ်ပုံ ရှင်းပြမယ် (မှန်ပါ)၊ တဏှာ ဥပါဒါန် ဟာ ဦးဗထွေး ကိလေသဝဋ် (မှန်ပါ)၊ ကမ္မဘဝဟာ ကမ္မဝဋ် (မှန်ပါ)၊ နောက်လာမည့် ပဋိသန္ဓေ နေခြင်း၊ အိုခြင်း၊ နာခြင်း၊ သေခြင်းကို (ဇာတိ, ဇရာ, မရဏ)၊ ဝိပါကဝဋ် ခေါ်တယ် (မှန်ပါ)။
ပေါ်လာတဲ့စိတ်ကို ဖြစ်ပျက် ရှုပါ
အဲ ခင်ဗျားတို့ ဘာမှ သံသယ မရှိနဲ့၊ ပေါ်လာတဲ့စိတ် ကလေးကို ဘုန်းကြီးက လိုက်ဖြစ်အောင် လိုက်ပြီး ရှုပါလို့ဆို လိုက်တဲ့ အတွက် ကိလေသဝဋ်လည်း လာခွင့်မရဘူး (မှန်ပါ)။ ကမ္မဝဋ်ကော (လာခွင့် မရပါဘူး)၊ ဝိပါကဝဋ် ဆိုတဲ့ ခန္ဓာကြီးကော (လာခွင့် မရပါဘူး)၊ ဒါကြောင့် ဘုန်းကြီးက အလိုက် ခိုင်းတာကိုးလို့ သိပါ (မှန်ပါ)။
ဒီက ဖြစ်ပျက်၊ ဖြစ်ပျက် နောက်က ဒီမဂ်ကို လိုက်ပေးပါ (မှန်ပါ)၊ ဘာဖြစ်လို့ အလိုက် ခိုင်းပါလိမ့်မတုံး ဆိုတော့ ဟောဒီ ကိလေသဝဋ် မလာစေချင်လို့ (မှန်ပါ)၊ ဒီကမ္မဝဋ်ကော (မလာ စေချင်လို့ပါ)။ ဒီ ဝိပါကဝဋ်ကော (မလာ စေချင်လို့ပါ ဘုရား)။
ဒါဖြင့် ဝဋ်သုံးပါး ကျွတ်တယ် (မှန်ပါ)၊ ကိလေသဝဋ် (ကျွတ်ပါတယ်)၊ ကမ္မဝဋ်ကော (ကျွတ်ပါတယ်)၊ ဝိပါက ဝဋ်ကော (ကျွတ်ပါတယ်)၊ ရှင်းပြီနော် (ရှင်းပါပြီ။)
ဖြစ်ပျက်ရှုရတာ ဝဋ်ကျွတ်ပါတယ်
ဒါဖြင့် ဖြစ်ပျက်ရှုရတာ ဘာများ ကျေးဇူးရှိသတုံးဆိုတော့ ဝဋ်ကျွတ်ပါတယ် (မှန်ပါ)။
သူများပြောလား၊ အမြင်လား ကြည့် (အမြင်ပါ ဘုရား)၊ အမြင်ပဲမဟုတ်လား (အမြင်ပါဘုရား)။
မရှုဘဲနေလို့ရှိရင် မြင်တယ်၊ လိုချင်တယ်၊ စွဲလမ်းတယ်ဆို တော့ ကိလေသဝဋ် ပေါ်ပါတယ် (မှန်ပါ)၊ ဒါဖြင့် အားထုတ် မယ်ဆိုတဲ့ ကမ္မဝဋ်ကကော (ပေါ်ပါတယ်)၊ သေသည်၏ ၊ အခြားမဲ့၌ ဝိပါကဝဋ် ရ-မရ (ရပါတယ်ဘုရား)။
ဒါဖြင့် ဒီဝဋ်သုံးပါးသည် ဘယ်လို ပုဂ္ဂိုလ် ရတာတုံး မြင်တဲ့ စိတ်ကလေး လာရင် ဖြစ်ပျက် မရှုတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ် ရတယ် (မှန်ပါ)၊ ဖြစ်ပျက်ရှုတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ် ဝဋ်ကျွတ်တယ် (မှန်ပါ)။
ဒါဖြင့် သူများ ပြောလား၊ ခင်ဗျားတို့ စိတ်စဉ်ကို ခင်ဗျားတို့ ဉာဏ်နဲ့ ဖြတ်တယ် (မှန်ပါ)၊ ဒီအတိုင်း နေတော့ ခင်ဗျားတို့ စိတ်စဉ်က ဒီအတိုင်း သွားတယ် (မှန်ပါ)။
မြင်တယ် လိုချင်တယ် စွဲလမ်းတယ်
မြင်တယ်၊ လိုချင်တယ်၊ စွဲလမ်းတယ်၊ မရ ရအောင် အား ထုတ်မယ် ဆိုတာကော (ပေါ်ပါတယ် ဘုရား)၊ အဲဒီ အား ထုတ်တဲ့ဥစ္စာ ကံပဲ (မှန်ပါ)၊ ကမ္မံ သတ္တေ ဝိဘစ္စတိ ဆိုတော့ ဒီဘက်က ဝိပါက် အကျိုးပေး ရမယ် (မှန်ပါ)၊ မပေးပေဘူးလား (ပေးပါတယ်)၊ ဒါဖြင့် ကိလေသဝဋ်၊ ကမ္မဝဋ်၊ ဝိပါက ဝဋ် (မှန်ပါ)။
ဒါက ဦးမာဒင်တို့၊ ဦးသန်းမောင်တို့၊ ဦးဗထွေးတို့ ဘယ် ပုဂ္ဂိုလ်မှာ လာတာတုံး (ဝိပဿနာ မရှုတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်မှာ လာပါတယ်)၊ ရှုတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်မှာ (မလာပါဘူး)၊ ဒါတွေ ရှုလိုက်တော့ သူတို့ကို ပေါ်ခွင့် ရရဲ့လား (မရပါဘူး)။
ဪ ဒကာ ဒကာမတို့ ဝဋ်ကျွတ်ဆိုတာ ဒါကိုး (မှန်ပါ)၊ ပေါ်ကြပလား (ပေါ်ပါပြီ)။
ကိလေသဝဋ် ကျွတ်တာလည်း ခင်ဗျားတို့ နားလည်ပြီ (မှန်ပါ)၊ ကမ္မဝဋ် ကျွတ်တာကော (နားလည်ပါပြီ)၊ ဝိပါကဝဋ် ကျွတ်တာကော (နားလည်ပါပြီ)။
ဒါ ဘုန်းကြီး ပြောတဲ့ အတိုင်းသာ ခင်ဗျားတို့က ဦးမာဒင်တို့က ခပ်ပေါ့ပေါ့၊ ဦးသန်းမောင်တို့က ခပ်ပေါ့ပေါ့။ ဦးဗထွေးတို့က ခပ်ပေါ့ပေါ့၊ ဒေါ်ကောက်တို့ ကလည်း ခပ်ပေါ့ပေါ့ နဲ့ မရှုဘဲနေလိုက်ရင် သူက ပေါ်တာပဲ (မှန်ပါ)။
မြင်တဲ့စိတ် ပေါ်တဲ့နောက်က သူ မလိုက်ပေဘူးလား (လိုက်ပါတယ်)၊ လိုက်တော့ ဝဋ်မကျွတ် နိုင်တာက သေချာနေတယ် (မှန်ပါ)၊ မသေချာဘူးလား (သေချာပါ တယ်)။
အိမ်ထဲနေပြီး အပါယ်သွားနိုင်တယ်
သေချာတော့ကို ခင်ဗျားတို့ မရှုဘဲ နေတဲ့ အတွက် အိမ်ထဲက နေပြီးတော့ အပါယ် သွားနိုင်တယ် (မှန်ပါ)၊ လမ်းသွားရင်း မတ္တနဲ့ (အပါယ် သွားနိုင်ပါတယ်)။
ဒါဖြင့် ခင်ဗျားတို့ အပါယ်သွားတဲ့ နေရာ ရွေးသေး သလား (မရွေးပါဘူး)၊ ဘာဖြစ်လို့ ခင်ဗျားတို့ မရွေးကြသတုံး ဆိုတော့ တံခါးပိတ်တဲ့ အလုပ် မလုပ်တတ်လို့ (မှန်ပါ)၊ ဒါဖြင့် ခင်ဗျားတို့ အတွက်ဟာ စိုးရိမ် စရာကြီးပါလား (စိုးရိမ်စရာကြီး ပါဘုရား)၊ စိုးရိမ်စရာ သိပ်ကောင်းတယ် (မှန်ပါ)။
ဘယ့်နှယ်ကြောင့် စိုးရိမ်စရာ သိပ်ကောင်းသတုံး ဆိုတော့ မြင်ရင် အပါယ်သွားစရာ ဖြစ်လာနိုင်ပြီ ခင်ဗျားတို့ (မှန်ပါ)၊ ကြားရင်ကော (သွားနိုင်ပါတယ်)၊ နံရင် (သွားနိုင်ပါ တယ်)၊ စားရင်ကော (သွားနိုင်ပါတယ်)၊ ယားရင်ကော (သွား နိုင်ပါတယ်)၊ စားရင်ကော (သွားနိုင်ပါတယ်)။
အပါယ်သွားဖို့ချည်းပဲ
ခင်ဗျားတို့မှာဖြင့် အပါယ်သွားဖို့ ချည်းပဲ ဆိုတော့ ကျုပ်တို့ ဘာလုပ်လို့တုံး၊ ဒါတွေဖြစ်လို့ ကိုယ့်အဖြေကိုယ် ထုတ်လိုက် (မှန်ပါ)။
ကျုပ်တို့ ဘာလုပ်မလို့တုံး ဆိုပြီး သူများ မေးမယ် ကြံလို့ရှိ ရင် အဲဒါ မသိတဲ့ လူကမေးတာ (မှန်ပါ)၊ သိတဲ့လူကတော့ မြင်တယ် ဆိုလို့ရှိရင် ဦးသန်းမောင် လိုချင်တယ် စွဲလမ်းတယ်ဆို တာ မလာပေဘူးလား (လာပါတယ်)၊ အားထုတ်မယ် ဆိုတာ လာပါတယ် (မှန်ပါ)။
အားထုတ်တာကံ၊ သေသည်၏ အခြားမဲ့၌ ကမ္မဘဝပစ္စ ယာ (ဇာတိပါဘုရား)၊ ဇာတိဆိုတော့ အပါယ် ဇာတိ မလာပေ ဘူးလား (လာပါတယ်)။
ဒါတွေပေါ်လို့အပါယ်သွားရတာ
အဲဒီတော့ကို ကျုပ်တို့ ဘာလုပ်လို့ အပါယ် သွားရမှာ တုံးလို့ သူများ မေးလို့ရှိရင် ဒါတွေပေါ်လို့ အပါယ်သွားရတယ် (မှန်ပါ)၊ ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီ)၊ သူများ ပြောလား အမြင်လား (အမြင်ပါဘုရား)။
ဒီအမြင်သည် အားလုံး ဒကာ ဒကာမတွေ ရှင်းထားပါ။ ဘယ်လိုပဲ ခင်ဗျားတို့ အလှူကြီး ပေးနေ၊ အတန်းကြီးပေးနေ လည်း အဲဒါက ခဏကလေးပါ၊ မြင်လို့ လိုချင်တဲ့ကိစ္စတွေက (အများကြီးပါ ဘုရား)၊ ကြားရင် လိုချင်တဲ့ ကိစ္စ၊ မုန်းတဲ့ ကိစ္စတွေက (အများကြီးပါ ဘုရား)။
ဒါဖြင့် ဟိုဟာကလေးနဲ့ ခင်ဗျားတို့ ကာမိနိုင်ပါ့မလား (မကာမိပါဘူး)၊ ဒီတော့ ကြာတယ်ဗျာ – သူ့ကိုဖြတ်တာ အေးတယ် (မှန်ပါ)၊ သူ့ကို မလာအောင် လုပ်နိုင်ရင် ပြီးတာပဲ (မှန်ပါ)။
ဒါဖြင့် မြင်တဲ့စိတ်ကလေး ဘာလုပ်ကြမယ် (ဖြစ်ပျက် ရှုရပါမယ်)၊ ဖြစ်ပျက် ရှုလိုက်တော့ ဒီဟာတွေ လာသေးရဲ့ လား (မလာပါဘူး)။
ဒါဖြင့် သူမလာလို့ရှိရင် ကျုပ်တို့ နောက်သံသရာဆိုတဲ့ ခန္ဓာပေါ်သေးရဲ့လား (မပေါ်ပါဘူး)၊ ဘာဖြစ်လို့ မပေါ်သတုံး (ဖြစ်ပျက်ရှုလို့ပါ)၊ မြင်လိုက်လို့ (မှန်ပါ)၊ မြင်တော့ ဘာနဲ့ မြင်တာတုံး ဆိုတော့ (မဂ်ဉာဏ်နဲ့ မြင်ပါတယ်)။
မဂ်ဟာဘာလုပ်သတုံး
မဂ်နဲ့မြင်တော့ မဂ်ဟာ ဘာလုပ်သတုံး၊ မဂ်ဟာ ကိလေသာ ဖြတ်တယ် (မှန်ပါ)၊ ဒီကိလေသာ ဖြတ်တယ်၊ ကံဖြတ်တယ် (မှန်ပါ)။ အကျိုးပေး ဖြတ်တယ်(မှန်ပါ)၊ ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီ)။
မဂ်သည် ဘယ်နှစ်ခု ဖြတ်သတုံး (သုံးခုဖြတ်ပါတယ်)၊ ကိလေသာလည်း ဖြတ်တယ်၊ ကံလည်းဖြတ်တယ်၊ အကျိုးပေးကော (ဖြတ်ပါတယ်)။
ဒါတွေကို သူဖြတ်တာ ဟူသရွေ့ ကိုလည်း ဦးဗထွေးတို့ ဦးသန်းမောင်တို့က သြော် – မကောင်းတာတွေ အကုန်ဖြတ်တာပဲ (မှန်ပါ)၊ မကောင်းတာက ကိလေသဝဋ်လည်း မကောင်းဘူး၊ ကမ္မဝဋ်ကော (မကောင်းပါဘူး)၊ ဝိပါကဝဋ်ကော (မကောင်းပါဘူး)။
ရန်သူကိုအောင်ပွဲယူတာဒီမဂ်ပါပဲ၊
မကောင်းတာကို အကုန် ရှင်းလင်း ပေးနေတာသည် ၊ ကိလေသာ ရန်သူတွေ ကိလေသာ ရန်သူ၏ အကျိုးတွေကို အောင်ပွဲ ယူတာ ဒီမဂ်ပါပဲ (မှန်ပါ)၊ ရှင်းပြီနော် (ရှင်းပါပြီဘုရား)။
ကောင်းပြီ၊ ဒါဖြင့် ဖြစ်ပျက် လာတိုင်း လာတိုင်း ဓမ္မ သဘာဝ ပေါ်တိုင်း ပေါ်တိုင်း ကိုယ့်သန္တာန်ပေါ်တဲ့ ဆယ့်သုံးခု ကို ဒကာ ဒကာမတို့ လှည့်ပြီး ရှုနေရမယ် (မှန်ပါဘုရား)။
ညနေအားထုတ် မနက်ရနိုင်တယ်
လှည့်ရှုနေတဲ့ အခါကျလို့ရှိရင် အနိစ္စနဲ့ မဂ္ဂနဲ့ ကိုက်သွား မှာပဲ (မှန်ပါ)၊ ကိုက်သွားလို့ရှိရင် ညနေအားထုတ် မနက်ရနိုင် ပါတယ်ဗျာ ဘာမှမပူနဲ့ (မှန်ပါ) ရှင်းကြပလား (ရှင်းပါပြီ)။
ဒါဖြင့် နိဗ္ဗာန် ဝေးသလား၊ နီးသလားလို့ မေးရင် ခင်ဗျားတို့ ဘယ့်နှယ် ဖြေမလဲ (နီးပါတယ် ဘုရား)၊ နီးလျက်နဲ့ ခင်ဗျားတို့ ဘာဖြစ်လို့ မရသတုံး ဆိုတော့ မဂ်နဲ့ မဖြတ်နိုင်လို့၊ သဘောကျ ပလား (ကျပါပြီ)။
အခုတော့ဖြင့် ဒီဆယ့်သုံးခု လာတိုင်း လာတိုင်း တပည့် တော်တို့က မဂ်နဲ့ဖြတ်မယ်ဘုရား၊ ဖြစ်ပျက်-မဂ်၊ ဖြစ်ပျက်-မဂ် ကိုက်အောင် လုပ်နေမယ်ဘုရား (မှန်ပါ)၊ အဲဒီလို ကိုက်အောင် လုပ်နေလို့ ရှိရင် ဒီဝဋ်သုံးပါးဟာ ဘယ်တော့လာဦးမလဲ (မလာ ပါဘူးဘုရား)။
ကိုယ့်ဉာဏ်နဲ့ဝဋ်ကိုချွတ်ပါ
ဒါဖြင့် ခင်ဗျားတို့ ဉာဏ်နဲ့ ခင်ဗျားတို့ ဝဋ်ကိုချွတ်ပါ (မှန်ပါ)၊ သဘောပါပလား (ပါပါပြီ)။
ဘယ်သူ့ဉာဏ်နဲ့ ချွတ်ရမတုံး (ကိုယ့်ဉာဏ်နဲ့ကိုယ် ချွတ် ရပါမယ်)၊ ကိုယ့်ဉာဏ်နဲ့ကိုယ် ချွတ်ရမယ်၊ ဆရာသမားက နည်းပေးရုံပဲ (မှန်ပါ)။
ဆရာသမားကတော့ နည်းပေးရုံပဲဆိုတော့ သြော် ဒါဖြင့် ဒို့သန္တာန်မှာ များများ ရှုစရာ မရှိပါဘူး၊ ဆရာဘုန်းကြီးက အခုပြောပြတာ ဆယ့်သုံးပါးလောက် ရှုရင် ပြီးနိုင်သတဲ့။
အဲဒီ ဆယ့်သုံးပါးကလေး ပေါ်တာ ဒို့က လိုက်နေလို့ ရှိရင်ဖြင့် ဒို့မှာ မဂ်ရနေတယ်၊ လိုက်တာဟာ ပုဗ္ဗဘာဂမဂ်ပဲ (မှန်ပါ)။
ဖြစ်ပျက်လိုက်နေရင်မဂ်ပေါ်တယ်
အဲ့ဒီတော့ မဂ်ဖိုလ်လိုချင်လို့ ဆုတောင်းရုံ တောင်းနေ လို့တော့ မဂ်မဝင်ဘူး၊ ပေါ်တဲ့ ဓမ္မကလေးကို ဖြစ်ပျက် လိုက်နေ လို့ရှိရင် မဂ်ပေါ်တယ် (မှန်ပါ)၊ ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီဘုရား)၊ ဒါဖြင့် ကိုယ့်ကိုယ်ကို သနားလို့ရှိရင် လုပ်ရလိမ့်မယ် (မှန်ပါ ဘုရား)။
ကိုယ့်ကိုယ်သနားရင်လုပ်ရလိမ့်မယ်
ဘာလုပ်ရမယ် (ကိုယ့်ကိုယ် သနားရင် လုပ်ရပါလိမ့် မယ်)၊ ကိုယ့်ကိုယ် သနားရင် လုပ်ရလိမ့်မယ် ဆိုတော့ ဦးမာဒင် ဒီစကားဟာ ကုန်နေတဲ့စကား (မှန်ပါ)၊ မလုပ်ရင် ဘာတုံး (မသနားလို့ပါ ဘုရား)။
ဒါဖြင့် ခင်ဗျားတို့ ကိုယ့်ကိုယ်သနားလို့ ထမင်းကျွေး နေတာက သနားရာမကျဘူး (မှန်ပါ)၊ ကိုယ့်ကိုယ်အဝတ် အမျိုး မျိုးဆင် စိန်ရွှေတွေ မြတွေ ပတ္တမြားတွေ အမျိုးမျိုး ဆင်နေကြ တာ သနားတာပဲ (မှန်ပါ)၊ ဆင်ရင်း ပြင်ရင်းနဲ့ပဲ သူက အိုပွဲ နာပွဲ သေပွဲ နောက်ဘဝ အပါယ် လေးပါး ပဲ သွားတာပဲ။
ကိုယ့်ဉာဏ်နဲ့ရှုနေရင် သံသရာဖြတ်တာပဲ
အဲဒါတွေက ကိုယ့်ကိုယ်ကို သနားတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ် မဟုတ်ပါ ဘူးတဲ့၊ ကိုယ့်ကိုယ် သနားတာ ကတော့ ခုနင်က ကိုယ့်ကိုယ်၏ ဖြစ်ပျက် အနိစ္စကို ကိုယ့်ဉာဏ်နဲ့ ရှုနေတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်ကမှ ကိုယ့်ကိုယ် သနားပြီး နောက်ဘဝ သံသရာ ဖြတ်တာပဲ (မှန်ပါ)။
သံသရာလည်တယ်၊ ရှင်းပလား၊ ကိလေသာလည်း သံသရာပဲ၊ ကံလည်း သံသရာပဲ၊ အကျိုးပေးကော (သံသရာ ပဲ)၊ ဒီသံသရာကြီးဟာ ဒီမဂ်ဝင်မှ ပြတ်တယ် (မှန်ပါ)၊ ဒီမဂ်မဝင် ရင် (မပြတ်ပါဘူး)။
မဂ်ရလို့ပြတ်တာ
ဒါဖြင့် ဒီဥစ္စာသည် ဘယ့်နှယ်ကြောင့် ပြတ်သွားသတုံး ဘုရာ့လို့ ဆိုတော့ ပြတ်ရမည့်၊ အကြောင်း ရှိပါတယ်၊ ခင်ဗျားတို့ မြင်တာသည် ဟောဒါကလေးက မြင်စိတ်ကလေး၊ ကြားတဲ့ စိတ်ကလေးကို မရှိဘူးလို့ သိတော့ ဖြစ်ပျက်က ပျောက်သွား တာက ဒုက္ခသစ္စာပဲ (မှန်ပါ) မြင်တာက (မဂ္ဂသစ္စာပါ) မဂ္ဂသစ္စာ ဆိုလို့ရှိရင် ကိလေသာ, ကံ, ဝိပါကဝဋ်ကို ဖြတ်ရ မယ် (မှန်ပါ) မဂ်ရလို့ ပြတ်တာ (မှန်ပါ) သဘောကျပလား (ကျပါပြီ) မဂ်မရရင် (မပြတ်ပါဘူး)။
ဒါဖြင့် ခင်ဗျားတို့ ရှုတာသည် ကိုယ့်သံသရာကို ဖြတ်နေတာ ဒုက္ခသစ္စာ သိတဲ့ဉာဏ်နဲ့ ဖြတ်တာ (မှန်ပါ) ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီ)။
ဝဋ်ကျွတ်တာက နိဗ္ဗာန်ရတော့
ဒါဖြင့် ဖြစ်ပျက် ဘာသစ္စာ (ဒုက္ခသစ္စာ)၊ မြင်တာ ကလေးက (မဂ္ဂသစ္စာပါ) သူလာတော့ ကိလေသဝဋ်၊ ကမ္မဝဋ်၊ ဝိပါကဝဋ် ရှိသေးရဲ့လား (မရှိပါဘူး) ဒါဖြင့် ကိလေသဝဋ်နဲ့ ကမ္မဝဋ် ကျွတ်သွားတာက သမုဒယ သေတာ၊ ဝိပါကဝဋ် ကျွတ်တာက နိဗ္ဗာန်ရတာ (မှန်ပါ)။
ကိုင်း ဒုက္ခသစ္စာ၊ မဂ္ဂသစ္စာ၊ သမုဒယသေတာ ဟောဒါက နိရောဓ ပေါ်တာ (မှန်ပါ)၊ နောက် ခန္ဓာလာသေး ရဲ့လား (မလာပါဘူး)၊ မလာလို့ ရှိရင်ဖြင့် ဒုက္ခသစ္စာကြီး ချုပ်ငြိမ်း သွားတယ် (မှန်ပါ)၊ ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီ)။
လုပ်ဖြစ်အောင်လုပ်ကြပါ
ပေါ်ပြီနော် (ပေါ်ပါပြီ)၊ ဒါဖြင့် လုပ်ဖြစ်အောင်လုပ် ကြပါ (မှန်ပါ)၊ ဘယ်နှစ်ခု ရှုရမှာတုံး (ဆယ့်သုံးခု ရှုရမှာ ပါ)၊
ဆယ့်သုံးခုထဲကလည်း အမြဲတမ်း ရှုရမှာက နှစ်ခုတည်း (မှန်ပါ)။
ကျန်တဲ့ ခင်ဗျားတို့ ဆယ့်တစ်ခုက (လှည့်ရှုရမှာပါ)၊ ပေါ်မှရှု၊ မပေါ်ရင်မရှုနဲ့ (မှန်ပါ)၊ မပေါ်ရင် ဒီနှစ်ခုပဲလှည့်ရှု (မှန်ပါ)၊ ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီ)။
ကဲ ယနေ့ ဒီတွင် တော်ကြဦးစို့။
သာဓု သာဓု သာဓု။