ဘယ်ကလာ၍ဘယ်လိုနေပြီးဘယ်သွားရမည်နည်း
စာအုပ်သေးခေါင်းစဉ်= ခန္ဓာငါးပါးနောက်က ဉာဏ်တရားလိုက်ပါ
မှတ်ချက်။ ။ ဤရက်စွဲဖြင့် အသံဖိုင်မကိုက်ပါ။
ကျေးဇူးတော်ရှင်အဂ္ဂမဟာပဏ္ဍိတ
မိုးကုတ်ဆရာတော်ဘုရားကြီး အမရပူရမြို့၌
ဟောကြားတော်မူသော တရားတော်
ဘယ်ကလာ၍ဘယ်လိုနေပြီးဘယ်သွားရမည်နည်း
(၂၄-၈-၆၁)
အခုပြမည့် ဥစ္စာဟာ ကိုယ့်ဖြစ်စဉ်လမ်းစဉ်လို့ မှတ်ထား ပါ (မှန်ပါ)။
အခုပြမည့် ဥစ္စာ ဘာတုံး (ကိုယ့်လမ်းစဉ်ပါ)၊ ဖြစ်စဉ် လမ်းစဉ်၊ ဒီကကျော်ပြီးတော့ကို ဘယ်သူမှ မဖြစ်နိုင်ဘူး၊ ဒီလမ်းနဲ့ ဒီစခန်းချည်း ဖြစ်ကြတယ်လို့ မှတ်ထားရမယ် (မှန်ပါ)။
ဒီသုံးချက်သိရမယ်
အဲဒီတော့
(၁) ကိုယ် ဘယ်ကလာသတုံး
(၂) ကိုယ်အခု ဘယ်လိုနေသတုံး
(၃) ကိုယ်သေရင် ဘယ်သွားရမယ် ဒီသုံး ချက် သိရမယ် (မှန်ပါ)။
ကိုယ်ဘယ်ကလာတယ် တစ်ချက်၊ ကိုယ် အခု ဘယ်လို နေတယ် တစ်ချက်၊ ကိုယ်သေရင် ဘယ်သွားရမယ် တစ်ချက်၊ ဘယ်နှစ်ချက်ပါလိမ့် (သုံးချက်ပါ ဘုရား)။
ကိုယ် ဘယ်ကလာတယ်က တစ်ချက် (မှန်ပါ)၊ ကိုယ်အခု ဘယ်လိုနေရမယ်က တစ်ချက်၊ ကိုယ်စုတေမနေ သေလွန်ရင် ဘယ်သွားရမယ်ဆိုတာက (တစ်ချက်)၊ အဲ့ဒီ သုံးချက် (မှန်ပါ)။
တရားအားထုတ်တဲ့ပုဂ္ဂိုလ်
တစ်ခါ တရားတွေ ဘာတွေ အားထုတ်တဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်ကျ တော့လည်း သုံးချက်မှတ်ရမယ် (မှန်ပါ)၊ ကိုယ် ဘယ်ကလာ တယ်ဆိုတာ သိဖို့တစ်ချက်၊ ကိုယ်အခု ဘယ်လိုနေရတယ်ဆို တာက သိဖို့ တစ်ချက်၊ ကိုယ်သေရင် လမ်းဆုံးပြီဆိုတာက သိဖို့ တစ်ချက်၊ ဘယ်နှစ်ချက်ပါလိမ့် (သုံးချက်ပါ ဘုရား)။ သုံးချက် လို့ သေသေချာချာမှတ်ထားပါ။
သံသရာခရီးမဆုံးတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်
ဒါကိုလည်း ပြောရတယ်၊ နို့မဟုတ်လို့ရှိရင် ခင်ဗျားတို့ ဘယ်ကလာတယ်၊ ဘယ်လိုနေ၍ ဘယ်သွား ရမှန်းလည်း မသိဘူး တော်တော်ကျပ်တာပဲ (မှန်ပါ)။
၁ – နံပါတ် ခင်ဗျားတို့ မှတ်စရာက ဘယ်ကလာတယ် သိဖို့တစ်ချက် (မှန်ပါ)၊ အခု ဘယ်လို နေတယ်ဆိုတာ သိဖို့ တစ်ချက်၊ ဘယ်သွားရမယ်ဆိုတဲ့ဥစ္စာ (သိဖို့တစ်ချက်ပါ)။ ဒါက ခရီးမဆုံးတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်သိဖို့ သုံးချက် (မှန်ပါ)။
သံသရာခရီးဆုံးတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်
ကြိုးစားပြီး ခရီးဆုံးအောင်လုပ်တဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်ကျတော့ ဘယ်ကလာတယ်ဆိုတာ သိဖို့တစ်ချက် (မှန်ပါ)၊ အခု ဘယ်လိုနေမှတော်မယ်ဆိုတာ သိဖို့တစ်ချက် (မှန်ပါ)၊ နောက် ကိုယ့်အလုပ် ခရီးပေါက် သွားလို့ ဪ ခရီးဆုံးပြီလို့ သိဖို့တစ်ချက် (မှန်ပါ)။
ဒါဖြင့် သံသရာခရီးသည်မှာ သုံးချက် (မှန်ပါ)၊ သံသရာခရီးဆုံးတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်မှာ သုံးချက် (မှန်ပါ)၊ တော်တော် အရေးကြီးလာပြီဆိုတာ ပေါ်လာပြီ- (ပေါ်လာပါပြီ ဘုရား)။
တီကောင်းသွား၊ သွားနေတာ
ဒါအားလုံးပဲမှတ်ကြပါ၊ နို့မဟုတ်လို့ရှိရင်ဖြင့် ခင်ဗျားတို့ ဘယ်က လာမှန်းမသိဘူး၊ ဘယ်လို နေမှန်းလဲ မသိဘူး (မှန်ပါ) ဘယ်သွားရမှန်း (မသိပါဘူး)၊ ဆိုတော့ မသိသုံးလုံးနဲ့ဆိုတော့ ကျုပ်တို့မြေပေါ်မှာသွားနေတဲ့ တီကောင်သွားသွားနေတာ (မှန်ပါ)။
သူဘယ်ကဖြစ်လာတယ်လို့လဲ မသိဘူး၊ အခု ဘယ်သွား နေတယ်လို့လည်း မျက်လုံးမပါလို့ မသိဘူး (မှန်ပါ)၊ ဟိုဘက် သွားလို့ရှိရင်ဖြင့် ငါသည် ချောက်ကျလိမ့်မယ်လို့ကော သိရဲ့လား (မသိပါဘူး)၊ မသိလို့လည်း သွားလိုက်တာပဲ၊ သွားလို့လည်း ချောက်ထဲ ကျသွားတာပဲ (မှန်ပါ)။
မသိတာချည်း ဖြစ်နေတယ်
အဲဒီတော့ ခင်ဗျားတို့ ကျုပ်တို့မှာ ဒီလို တရားထူး တရား မြတ်ကို မသိရ၊ မကျင့်ရတော့ဘူး ဆိုရင် ဘယ်ကလာမှန်းလဲ မသိတော့ဘူး (မှန်ပါ)၊ ဘယ်သွားရမှန်းလဲ (မသိပါဘူး) ဘယ်လို နေရမယ် လို့ကော (မသိပါဘူး)။
ဒါဖြင့် ခက်နေပြီ၊ မသိတာချည်းဖြစ်နေတယ် (မှန်ပါ)၊ မသိတာချည်း ဖြစ်နေပါတယ်ဆိုတော့ အတော် ခဲယဉ်းပါ တယ် (ခဲယဉ်းပါတယ် ဘုရား)။
ဆရာကောင်းနဲ့တွေ့လို့သိရပြီ
ကိုင်း – တစ်ခါ ဆရာကောင်း သမားကောင်းနဲ့ တွေ့ပြန်တယ်ဆိုတော့ ဘယ်က လာတယ် ဆိုတာလဲ သိရမယ်၊ အခုဘယ်လိုနေတယ်ဆိုတာလဲ (သိရပါမယ်)၊ သေလို့ရှိရင် ခရီးဆက်စရာ မရှိဘူး ဆိုတာလဲ (သိရပါမယ်)၊ ဒါ ခင်ဗျားတို့ အခုအချိန်မှာ ဒါအရေးကြီးတယ် (မှန်ပါ)၊ အခု အချိန်မှာ ဒါအရေးကြီး တယ် ဆိုတာ မှတ်ကြစမ်းပါ (မှန်ပါ)။
အဲဒီတော့ကို ဘုရားသခင် ကိုယ်တော်မြတ်ကြီးက ဟော လိုက်တယ်၊ ခင်ဗျားတို့ ကျုပ်တို့ တွေးကြည့်လည်း ဟုတ်ပါတယ် ဆိုတာ ဝန်ခံရမှာပဲ (မှန်ပါ)၊ ဘယ်လို ဝန်ခံရမလဲဆိုတော့ ကျုပ်တို့ နောက်ကဝက သစ္စာလေးပါး မသိခဲ့တဲ့ အဝိဇ္ဇာရှိတယ် (မှန်ပါ)။
သစ္စာလေးပါး မသိခဲ့တဲ့ (အဝိဇ္ဇာရှိပါတယ် ဘုရား)။ ဒါရှိတယ်။
ဦးလှက ဒီဘက်တိုး ခင်ဗျားတို့ အသက်ကြီးတဲ့ လူတွေ၊ ဒကာကြီးလှိုင် ကတော့ ကြားတယ်နော် (ကြားပါ တယ် ဘုရား)၊ ဒီအထဲ ဘယ်သူအကြီးဆုံးလဲ (တပည့်တော် အကြီးဆုံးပါ ဘုရား)၊ အဲ ဟုတ်တယ်၊ ရှစ်ဆယ့်ဘယ်နှစ် နှစ်တုံး (ရှစ်ဆယ့်ခုနစ်နှစ်ပါ ဘုရား)။
အရင်ကသစ္စာလေးပါးမသိခဲ့ဘူး
အဲ ဒါဖြင့် နောက်ဘဝက သစ္စာလေးပါးဆိုတာ ခင်ဗျားတို့က ဘယ်သူနဲ့မှ မတွေ့လို့ ဘာမှ မသိခဲ့ဘူး (မသိ ခဲ့ပါဘူး)၊ ဒုက္ခသစ္စာလဲ မသိ၊ သမုဒယသစ္စာလဲ မသိ၊ နိရောဓသစ္စာ ဆိုတဲ့ လမ်းဆုံးလဲ မသိ၊ မဂ္ဂသစ္စာ ဆိုတဲ့ လမ်းဖြောင့်လဲ (မသိပါဘူး)။
အဲဒီ မသိတော့ ခင်ဗျားတို့ နောက်ဘဝက မသိမှု မူတည် လာတယ် (မှန်ပါ)၊ ခင်ဗျားတို့ ထင်ရာ လုပ်လာတယ်၊ (မှန်ပါ)၊ ထင်ရာ နှစ်ခုလုပ်လာတယ် (မှန်ပါ)။
ထိုက်တန်တဲ့ကုသိုလ်တော့လုပ်ခဲ့တယ်
နောက်ဘဝက မသိတဲ့ သတ္တိ ထင်ရာနှစ်ခုလုပ်လာ တယ် (မှန်ပါ)၊ သို့သော် ခင်ဗျားတို့အတွက် ပြောရမယ် ဆိုတော့ နောက်ဘဝက ခင်ဗျားတို့ ထိုက်တန်တဲ့ ကုသိုလ်လဲ လုပ်ထားပါတယ် (မှန်ပါ)၊ ထိုက်တန်တဲ့ ကုသိုလ်လုပ်ပြီး သကာလ မတောင်းကောင်းတဲ့ ဆုကို တောင်းတယ် (မှန်ပါ)။
မတောင်းကောင်းတဲ့ ဆုကို (တောင်းပါတယ် ဘုရား)၊ ဒါဖြင့် ခင်ဗျားတို့ မသိတာနဲ့ ထင်ရာ လုပ်ပြီး ထင်ရာ တောင်းတယ် (မှန်ပါ)၊ ဒါ နောက်ဘဝက နော် (မှန်ပါ)။
ထင်ရာလုပ်ပြီး၊ ထင်ရာတောင်းခဲ့တယ်
ထင်ရာလုပ်ပြီး ထင်ရာတောင်းတော့ ခင်ဗျားတို့မှာ အဖြစ်ဆိုးဆိုတဲ့ ဒီဘဝခန္ဓာငါးပါးရတယ် (မှန်ပါ)၊ ဒါက ဒီဘဝ (မှန်ပါ)၊ ရှင်းပြီနော် (ရှင်းပါပြီ ဘုရား)။
ဒါဖြင့် အဝိဇ္ဇာပစ္စယာ သင်္ခါရာ (မှန်ပါ)၊ သင်္ခါရ ပစ္စယာ (ဝိညာဏံ-ပါ)။
ကဲ ဝိညာဏ်ဆိုတော့ ဘုန်းကြီး သုံးရက်ရှိသွားပြီ ပြောနေတာ၊ ဝိညာဏ်လည်းပါတယ်၊ နာမ်ရုပ်လည်း ပါတယ်၊ သဠာယတနလည်း ပါတယ်၊ ဖဿလည်း ပါတယ်၊ ဝေဒနာ လည်းပါတယ်၊ ပေါင်းလိုက်ရင် ခန္ဓာငါးပါး (မှန်ပါ)၊ ရှင်းပြီ (ရှင်းပါပြီ)။
ပေါင်းလိုက်တော့ (ခန္ဓာငါးပါးပါ)၊ ဒါဘယ်ဘဝ ပါလိမ့် (ယခုဘဝပါ)၊ ယခုဘဝ ပစ္စုပ္ပန်ဘဝ ဘာသစ္စာကြီး ပေါ်လာသတုံး (ဒုက္ခသစ္စာကြီး ပေါ်လာပါတယ်)၊ ဒုက္ခ သစ္စာကြီး ပေါ်လာတယ်။
မသိတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်ပြုလုပ်တာ
ဒီဒုက္ခသစ္စာဟာ အလိုလို ပေါ်လာတာလား၊ မသိသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ပြုလုပ်မှုကြောင့် ပေါ်တာလား (မသိသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ပြုလုပ်မှုကြောင့် ပေါ်တာပါ)၊ အံမာလေး ဖြစ်မှ ဖြစ်ရလေ မသိသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ပြုလုပ်မှုကြောင့် ပေါ်တာ တဲ့ (မှန်ပါ)။
မသိသောပုဂ္ဂိုလ် ပြုလိုက်တာနဲ့ ဒုက္ခပေါ်တာပဲနော် (မှန်ပါ)၊ သူက ပြောနေတယ်၊ ဒကာကြီးလှိုင် သူကပြောနေတာ (မှန်ပါ)၊ ဘုန်းကြီးက ပြောနေတာ မဟုတ်ဘူး၊ ဘုန်းကြီးက ဒီကအပုံကလေး ချတာရှိတာပဲ (မှန်ပါ)၊ အပုံ ကလေး ချတာရှိတာပဲ၊ ခင်ဗျားတို့ ဖြစ်စဉ်ကတော့ ဒါကိုက်နေတာပဲ (မှန်ပါ)။
နောက်ဘဝက သစ္စာလေးပါး မသိဘူး (မှန်ပါ)။ မသိတော့ ခင်ဗျားတို့ ကုသိုလ်ပြုတယ်၊ ဘုံဘဝတွေ ဆုတောင်း တယ်၊ ဆုတောင်းတော့ ဒီကြားထဲမှာ သေရတယ်၊ သေပြီး ဒီလူ ခန္ဓာငါးပါး ပြန်ရတယ်၊ လူခန္ဓာငါးပါး ပြန်ရတော့ ဘယ်က စသတုံးဆိုတော့ ဇာတိဒုက္ခကစတယ်လေ၊ ဘာမှ ငြင်းနေစရာ မလိုပါဘူး (မလိုပါဘူး)၊ လိုသေးသလား (မလိုပါဘူး)။
ဘာက စသတုံး (ဇာတိ ဒုက္ခက စပါတယ်)။ ဒါက ပေါင်းခေါ်တာက ဇာတိဒုက္ခ၊ ရတာက ခန္ဓာငါးပါး (မှန်ပါ)၊ ခန္ဓာငါးပါးအစ ဇာတိဒုက္ခက (မှန်ပါ)၊ ရှင်းပလား (ရှင်း ပါပြီ)။
အတိတ်ဘဝက ဘာမှမသိခဲ့ဘူး
ဒါဖြင့် ခင်ဗျားတို့ အတိတ်ဘဝက ဘာမှမသိတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ် (မှန်ပါ)၊ ဘာမှ မသိတာနဲ့ ခင်ဗျားတို့ ရမ်းပြီး လမ်းသွားတယ် (မှန်ပါ)၊ မဟုတ်ဘူးလား (မှန်ပါ)၊ ရမ်းပြီးလမ်းသွားတဲ့ အတွက် တစ်ခါတည်း လဲကွဲတဲ့ဒုက္ခကြီးရတယ် (ရပါတယ်)၊ ခန္ဓာငါးပါး ဒုက္ခသစ္စာကြီးရတယ် (ရပါတယ်)၊ ပေါ်ပလား (ပေါ်ပါပြီ)။
အားလုံး တရားနာတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်တွေ ပေါ်ကြပလားးး (ပေါ်ပါပြီ)၊ ခင်ဗျားတို့ အဖြစ်ဆိုးလေ (မှန်ပါ)။
ခုနင်က အစချီခဲ့ပါတယ်၊ ဒကာ ဒကာမတွေ မှတ်စရာက ကိုယ် ဘယ်ကလာမှန်းလဲမသိဘူး၊ ဘယ်ရောက်နေမှန်းလဲမသိ ဘူး (မှန်ပါ)၊ အခု နှစ်ချက်သိပြီ (မှန်ပါ)၊ ဒီနှစ်ခုက လာခဲ့ တာ အခု ဒီနေရာ ရောက်နေပြီ (ရောက်နေပါပြီ ဘုရား)။
ခန္ဓာငါးပါးဒုက္ခသစ္စာတရားကြီး
ဒီနှစ်ချက်လာခဲ့တာ (မှန်ပါ)၊ အခုဘယ်ရောက်နေသတုံး (ဒီနေရာ ရောက်နေပါတယ် ဘုရား)၊ ရောက်နေပြီ ရောက်နေပြီ၊ ဒါကိုယ်ရောက်နေတဲ့နေရာကို ကိုယ်သိတယ် (သိပါတယ် ဘုရား)၊ ကိုယ်ရောက် နေတဲ့နေရာ ကိုယ်သိကြပြီ၊ ခန္ဓာ ငါးပါး ဒုက္ခသစ္စာတရားကြီးနဲ့ မခွဲမခွါဘဲ နေရပြီ (မှန်ပါ)။
ခန္ဓာငါးပါး ဒုက္ခသစ္စာတရားကြီးနဲ့ (မခွဲမခွါ နေရပါ တယ် ဘုရား)၊ မခွဲဘဲမခွါဘဲနေရတယ် (မှန်ပါ)။
ကောင်းပြီ၊ ဒါဖြင့် ဒီခန္ဓာငါးပါး ဒုက္ခသစ္စာတရားကို ခင်ဗျားတို့က ဘုန်းကြီး ပြောသလို ဪ ခန္ဓာငါးပါး ဒုက္ခ သစ္စာတရားကြီးပါကလားလို့ ခင်ဗျားတို့ နောက်ယောင်ခံလိုက် ပြောတာ (မှန်ပါ)၊ ခင်ဗျားတို့ဟာ ခင်ဗျားတို့ နေလို့ရှိရင်ဖြင့် ဒီခန္ဓာကြီးကို ကျွေးဖို့ မွေးဖို့ သူ့ကို ခလုတ်မထိ ဆူးမငြိဖို့ အတော် အရေးကြီးတယ် (ကြီးပါတယ် ဘုရား)၊ မကြီးဘူးလား (ကြီးပါတယ်)။
လူမသေငွေမရှားတဲ့
ခင်ဗျားတို့ ပြောနေတဲ့ဥစ္စာက လူမသေ ငွေမရှားပေါ့ (မှန်ပါ)၊ လူမသေ ငွေမရှားပေါ့တဲ့၊ လူကို ဘယ်လောက်ခင် တယ်ဆိုတဲ့ဥစ္စာ မဟုတ်ဘူးလား (မှန်ပါ)။
ဒါဖြင့် လူခန္ဓာကြီးရတာ ခင်ဗျားတို့ သူ့ခင်တဲ့ တဏှာက လာပြန်တာပဲ (မှန်ပါ)၊ သဘော ကျပလား (ကျပါပြီ)၊ သူ့စွဲလမ်းတဲ့ ဥပါဒါန်ကကော (လာပါတယ်)၊ သူ့ကိုပဲ လုပ်ကျွေးမည့် ကာယကံ, ဝစီကံ, မနောကံတွေနဲ့ဆိုတော့ ကမ္မဘဝတွေကကော (လာပါတယ်)။
ဒါဖြင့် ခန္ဓာငါးပါးကြောင့် တဏှာ ဥပါဒါန်ကံဖြစ်တယ် (မှန်ပါ့)၊ ဒီက ၁-၂-၃-၄၊ ဒါဟာ ယခု ပစ္စုပ္ပန်ဘဝ၊ တို့ဒါနဲ့ နေတယ် မှတ် (မှန်ပါ)၊ ဒါက အတိတ်ဘဝက (မှန်ပါ)၊ အတိတ်ဘဝက ၁ နဲ့ ၂ (မှန်ပါ)၊ ပစ္စုပ္ပန်မှာ ၁-၂-၃-၄ (မှန်ပါ)၊ သဘောပါကြပလား (ပါပါပြီ)။
မြို့ရွာထဲမှာဘာလုပ်နေကြလဲ
အခု ခင်ဗျားတို့ မြို့ထဲရွာထဲမှာ ဘာတွေလုပ်နေကြသလဲ၊ အိုး အရှင်ဘုရားနှယ် ပြောစရာ မလိုပါဘူး၊ စားဖို့ သောက်ဖို့ ပေါ့ဘုရား (မှန်ပါ)၊
ဘယ်သူ စားဖို့သောက်ဖို့လဲ ခန္ဓာတွေ ဘုရား၊ တပည့်တော်ခန္ဓာရော၊ တပည့်တော်က မွေးဖွားထားတဲ့ ဆွေမျိုးဉာတကာခန္ဓာ ဒီဟာတွေအတွက် တပည့်တော် ကြိုးစား နေရတယ်၊
ဘာကြိုးစားတုံး၊ ငွေရဖို့ရာ ရှာရတာပေါ့ဘုရား ဆိုတော့ တဏှာ (မှန်ပါ)၊ မရ-ရအောင် စွဲလမ်းတာက ဥပါဒါန် (ဥပါဒါန်ပါ)၊ မဟုတ်ဘူးလား (မှန်ပါ)၊ ရပြီး စွဲလမ်းတာက ဥပါဒါန်၊ မရရအောင် ကြိုးစားနေတာက ကာယကံ၊ ဝစီကံ (မှန်ပါ)၊ ဟော တဏှာ ဥပါဒါန် ကမ္မဘဝ၊ ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီ)။
ပစ္စုပ္ပန်မှာ ဘာနဲ့နေကြသတုံး
ဪ ခင်ဗျားတို့ ပစ္စုပ္ပန် ဘယ်နှစ်ခုနဲ့ နေကြသတုံး၊ ခန္ဓာငါးပါး တဏှာ ဥပါဒါန် ကံတရား (မှန်ပါ)၊ ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီ)။
ပစ္စုပ္ပန် ဘာနဲ့နေသတုံး (ခန္ဓာငါးပါး တဏှာ ဥပါဒါန် ကံနဲ့ နေပါတယ်)၊ ပေါ်ပလား (ပေါ်ပါပြီ)။
ဒီဘဝ ရောက်လာပြန်တော့ ခင်ဗျားတို့ ဘာများလုပ် နေသတုံး၊ ကျုပ်တို့က ပညာရှိ သူတော်ကောင်း တွေက ကောက် မေးလိုက်တဲ့အခါကျတော့ ဒီဒုက္ခသစ္စာကြီးကို ပူဇော်ပသဖို့ (ပူဇော်ပသဖို့ မှန်ပါတယ် ဘုရား)၊ ရိပ်မိပလား (ရိပ်မိပါပြီ)။
ဒုက္ခသစ္စာကြီးကိုပူဇော်ဖို့
မနာကြနဲ့ ဒုက္ခသစ္စာကြီးကို ပူဇော်ပသဖို့တဏှာ ဥပါဒါန် ကံတွေ လုပ်နေတယ် (လုပ်ပါတယ် ဘုရား)၊ မလုပ်ဘူးလား (လုပ်ပါတယ် ဘုရား)။
ဒါဖြင့် ပစ္စုပ္ပန်ဘဝမှာ ခင်ဗျားတို့သည် ဘာများဖြစ်နေ ကြသတုံးလို့ မေးလို့ရှိရင် ခန္ဓာငါးပါး တဏှာ ဥပါဒါန်ကံတရား ဒါနဲ့ နေကြတာပဲ (မှန်ပါ)၊ ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီ ဘုရား)။ မနက်ဖြန် မျက်လုံး ပေါက်က ဖွင့်လိုက်ပြန်လည်း တဏှာ ဥပါဒါန် ကံတရား၊ ဒီထဲ မျက်လုံးက ပါပြီးသား (မှန်ပါ)၊
နားကလည်း ဒီအထဲ ခန္ဓာငါးပါးထဲမှာပါနေတယ် (မှန်ပါ)၊ နားပေါက်ကလည်း တဏှာ ဥပါဒါန် ကံ (မှန်ပါ)၊ နှာခေါင်း ကကော – (တဏှာ ဥပါဒါန် ကံပါ ဘုရား)၊ လျှာပေါက်ကကော – (တဏှာ ဥပါဒါန် ကံပါ ဘုရား)၊ ကိုယ်ပေါက်ကကော – (တဏှာ ဥပါဒါန် ကံပါ ဘုရား)၊ မနောပေါက်ကကော – (တဏှာ ဥပါဒါန် ကံပါ ဘုရား)။
တစ်နေ့ကံပေါင်းဘယ်လောက်တုံး
ဪ တစ်နေ့ကို ဦးလှတို့၊ ဦးမာဒင်တို့ ကံပေါင်း ဘယ်လောက်တုံး (မရေမတွက်နိုင်ပါဘူး)၊ ဘယ်သူ့အတွက် လုပ်တဲ့ ကံတွေတုံးဗျ (ခန္ဓာငါးပါးအတွက်ပါ)၊ ခန္ဓာငါးပါး နောက်ထပ်ရဖို့ မဟုတ်ဘူးလား (မှန်ပါ)၊ ယခုခန္ဓာအတွက် ကြိုးစားရတာနဲ့ နောက်ခန္ဓာအတွက် ဖြစ်ရမယ် (မှန်ပါ)။
ယခု ကုသိုလ်လုပ်တာနဲ့ ယခုဒီခန္ဓာကျွေးဖို့ တဏှာ ဥပါဒါန်ကံလုပ်တာနဲ့ နောက်ခန္ဓာ အသစ်လည်း ရရမလားမရရဘူးလား (ရရပါမယ် ဘုရား)၊ ပေါ်ပလား (ပေါ်ပါပြီ)။
ဒါဖြင့် ပစ္စုပ္ပန်ဘဝမှာ ခင်ဗျားတို့ ဘာများ လုပ်နေကြ သတုံးလို့ မေးတဲ့အခါကျတော့ ခန္ဓာငါးပါး တဏှာ ဥပါဒါန် ကံတရား ဒါပဲလုပ်နေတယ် (မှန်ပါ)၊ ပေါ်ပလား (ပေါ်ပါပြီ)
ဒီခန္ဓာငါးပါးကြီးကို ကျွေးဖို့ တဏှာ ဥပါဒါန် ကံတွေနဲ့ ကြိုးစားနေကြတယ် (မှန်ပါ)၊ ဒီ ကြိုးစားရင်း မတ္တနဲ့ ကျွမ်းထိုး မှောက်ခုံနဲ့ သေကြစို့ဗျာ (မှန်ပါ)၊ သေရမှာပေါ့ (မှန်ပါ သေရမှာပါ)၊
ကဲ သေတဲ့အခါကျတော့ ကမ္မဘဝ ပစ္စယာ ဇာတိ၊ ဇာတိပစ္စယာ (ဇရာ မရဏပါ)၊ ဇရာ မရဏ၊ ဒါက အနာဂတ်ဘဝ၊ ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီ)၊ ဒါက ပစ္စုပ္ပန်ဘဝ၊ ပစ္စုပ္ပန် ၁-၂-၃-၄(မှန်ပါ)၊ အနာဂတ် ကတော့ ဇာတိ ဇရာ မရဏ ၃ (မှန်ပါ)၊ အတိတ်ဘဝက အဝိဇ္ဇာသင်္ခါရ (မှန်ပါ)၊ ရှင်း ပလား (ရှင်းပါပြီ)၊ ဒါ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ် အကုန် သွားကိုက်တာပဲ (မှန်ပါ)၊ ပေါ်ပလားဦးလှ (ပေါ်ပါပြီ)။
အတိတ်ကဘာနဲ့နေခဲ့သတုံး
အတိတ်က ဘာနဲ့နေခဲ့သတုံး ဦးလှကြီး (အဝိဇ္ဇာ သင်္ခါရပါ)၊ အဝိဇ္ဇာသင်္ခါရနဲ့ နေခဲ့တယ်၊ အဝိဇ္ဇာ ဆိုတာ သစ္စာ လေးပါးမသိတာ၊ သင်္ခါရဆိုတာ ပြုချင်သလိုပြုတာ (မှန်ပါ)။
သင်္ခါရဆိုတာ (ပြုချင်သလိုပြုတာပါ)၊ ပြုချင်သလို ပြုလုပ်တာ၊ ရမ်းပြီးလုပ်တာ၊ ဟုတ်လား (မှန်ပါ)၊ အဝိဇ္ဇာက အကန်း (မှန်ပါ)။
အဝိဇ္ဇာက ဘာတုံး (အကန်းပါ ဘုရား)၊ အကန်းဆို တော့ အကန်းသွားချင်သလို သွားနေတာ (မှန်ပါ)၊ ဘယ်ခြေရော ညာခြေရော တစ်ခုမှ မကောင်းဘူး (မကောင်းပါဘူး ဘုရား)၊ ကောင်းသေး ရဲ့လား (မကောင်းပါဘူး)။
ဒါဖြင့် နောက်ဘဝက ခင်ဗျားတို့ အကန်းသွား သွားတဲ့ အတွက် ဒီဘဝမှာ ချော်လဲတဲ့ ခန္ဓာကြီးရတာပဲ (မှန်ပါ)၊ ရတဲ့ ခန္ဓာကြီးကို ခင်ဗျားတို့ တဏှာ, ဥပါဒါန် ကံနဲ့ ဆေးကုနေရတာ နဲ့သာ သေရတော့တာပဲ (မှန်ပါ)။
ရတဲ့ခန္ဓာကြီးဆေးကုနေရတယ်
ရတဲ့ခန္ဓာကြီး ဘာလုပ်နေရသလဲ (ဆေးကုနေရတာ နဲ့ အချိန်ကုန်ပါတယ်)၊ ဆေးကုနေရတယ်၊ တဏှာ, ဥပါဒါန် ကံတွေက ဆေးကုနေရတယ် (မှန်ပါ)၊ ဒါနဲ့ပဲ ခေါင်းတွင်း ဝင်လိုက်ရတယ်၊ သဘောကျပလား (ကျပါပြီ)။
ရတဲ့ခန္ဓာကြီးကို ကျွေးဟယ်, မွေးဟယ်, ဆင်ဟယ်, ပြင်ဟယ်, ဆရာဝန်နဲ့ ကုဟယ်။ ရတဲ့ ခန္ဓာကြီးကို ဘုရားတစ်ဆူ ဂူတစ်လုံးလုပ်ပြီး နေရတာနဲ့ သူတော်ကောင်း အလုပ်ဆိုတာ နည်းနည်းမှ မပါဘူး (မပါပါဘူး ဘုရား)၊ ပါသေးရဲ့လား (မပါပါ ဘုရား)။
မပါတော့ ဗလာသေတယ် (မှန်ပါ)၊ ဗလာသေ တော့ ခင်ဗျားတို့ပြုထားတဲ့ ကံက ဘာဖြစ်မတုံး၊ ကမ္မဘဝပစ္စယာ (ဇာတိပါ ဘုရား)၊ နောက်ဘဝ ဇာတိခန္ဓာငါးပါးကြီး ရပြန်တယ် (ရပါတယ်)။
နောက်ဘဝငါဘာဖြစ်မတုံး
ဪ နောက်ဘဝ ငါ ဘာဖြစ်ရမှာပါလိမ့်မတုံး၊ အိုဇာတိ ဒုက္ခ ရမယ်ကွ (မှန်ပါ)၊ ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီ)။
နောက်ဘဝ ဘာရမတုံး (ဇာတိ ဒုက္ခရပါမယ်)၊ ဒါ အခုပြောခဲ့တဲ့ ဖြစ်စဉ်သည် အတိတ်ဘဝက ကိုယ်နေခဲ့တဲ့ ဖြစ်စဉ် ၁-၂။ (မှန်ပါ)၊ ပစ္စုပ္ပန်ဘဝ ကိုယ်ဖြစ်စဉ်က ၄။ အနာဂတ်ဘဝ ကိုယ့်ဖြစ်စဉ် ၃-(မှန်ပါ)၊ သဘောကျပလား-(ပါ,ပါပြီ)။
အဲဒီတော့ ဘုရားက ဪ-မင်းတို့သည်ကားလို့ဆိုရင် မျက်စိကန်း တစ္ဆေမကြောက် လျှောက်လာ လိုက်တာ အမွဲနဲ့ ဆင်းရဲဆိုတဲ့ ခန္ဓာငါးပါးကြီး ရပြန်တယ် (မှန်ပါ)။
ဘာရကြသလဲ (အမွဲနဲ့ ဆင်းရဲဆိုတဲ့ ခန္ဓာငါးပါးကြီး ရပါမယ်)၊ အမွဲပဲ ဒီခန္ဓာငါးပါးကြီးဟာ , (မှန်ပါ)၊ ဘာမှ မလုပ် တတ်ဘူး၊ သူ့မှာ အဝတ်တစ်ထည်၊ ကိုယ်တစ်ခု မပါလာဘူး (မပါဘာပါဘူး)၊ အမဲကြီး (မှန်ပါ)။
မွေးလာကတည်းက အဝတ်တစ်ထည်၊ ကိုယ်တစ်ခုပါ သေးရဲ့လား (မပါပါဘူး)၊ အမွဲကြီးဗျ၊ ဆင်းရဲလိုက်တာလည်း ပြောစရာမရှိပါဘူး၊ နေပူလာလည်းသူက ခံဘက်က (မှန်ပါ)၊ မိုးရွာလည်း (ခြံဘက်ကပါပဲ)၊ ခြင်ကိုက်လည်း (ခံဘက်ကပါ)၊ ခံဘက်ကပဲ။ သဘောကျပလား (ကျပါပြီ)၊ ရောဂါ ဝေဒနာတွေ လာကော (ခံဘက်ကပါပဲ)။
အမွဲနဲ့ဆင်းရဲချည်းရလာတယ်
ခင်ဗျားတို့ ရလာတာ အမွဲနဲ့ ဆင်းရဲချည်းရလာတယ် (မှန်ပါ)၊ ခင်ဗျားတို့ချင်း လူချမ်းသာ ရွေးနေ တာတော့ ကျုပ် မတတ်နိုင်ဘူးပေါ့ဗျာ (မှန်ပါ)၊ ရိပ်မိပလား (ရိပ်မိပါပြီ)။ ခင်ဗျားတို့ချင်း ဘယ်သူက တော်တယ်၊ ဘယ်ဝါက တော်တယ် ဆိုတာက နှုတ်ခမ်းပဲ့ချင်း မီးမှုတ်တာကိုးဗျ (မှန်ပါ)၊ နှုတ်ခမ်း ပဲ့ချင်း မီးမှုတ်တာတော့ ကျုပ် မတတ်နိုင်ဘူး (မှန်ပါ)။
ဒကာကြီးလှိုင် ကြားရဲ့လား (ကြားပါတယ် ဘုရား)၊ နှုတ်ခမ်းပဲ့ချင်း မီးမှုတ်နေတာတော့ (ကိုယ့်ဟာကိုယ် ပျော်နေ ကြတာပါ)၊ ဒါပါပဲ၊ ကိုယ့်ဟာကိုယ် ပျော်နေကြတာ။
ကလေးကို အိုးဖုတ်ဝယ်ပေးထားသလို
ဘာဖြစ်လို့တုံးဆိုတော့ ကလေး အိုးပုတ် ဝယ်ပေးတာနဲ့ ခင်ဗျားတို့က ကျေနပ်သလို ဖြစ်နေတယ် (မှန်ပါ)၊ ကလေး အိုးပုတ်ဝယ်ပေးတဲ့ အခါကျတော့ ကလေးဟာ အငိုတိတ် သွားတယ် (မှန်ပါ)၊
ခင်ဗျားတို့လည်း တဏှာက ရွှေကလေး ငွေကလေး ရအောင်ရှာပေးတာနဲ့ ခင်ဗျားတို့က လူဖြစ်ကျိုးနပ်ပြီ တဲ့ (မှန်ပါ)။
ခင်ဗျားတို့က လူဖြစ်ကျိုးနပ်ပြီတဲ့၊ ခင်ဗျားတို့ ဝမ်းထဲရှိတဲ့ တဏှာက ဒီမှာမပါဘူးလား (ပါနေပါတယ်)။ အဲဒီတဏှာက စက်ကလေးတည်လိုက်၊ ဆန်ကလေး၊ ဆီကလေးက အမြတ် အစွန်းထွက် လိုက်ပေါ့လေ (မှန်ပါ)၊ အဲဒါကလေး ခင်ဗျားတို့ ချော့ပေးထားတော့ သေပျော်ပြီကွ (မှန်ပါ)။
ခင်ဗျားတို့လူကြီးစိတ်မရှိသေးဘူး
တဏှာက အိုးပုတ် ဝယ်ပေးတာနဲ့ ခင်ဗျားတို့က သေပျော် ပြီ ဖြစ်နေတယ် (မှန်ပါ)၊ အတော့်ကို ခင်ဗျားတို့ လူကြီးစိတ် မရှိသေးဘူးဆိုတာ ပေါ်နေတယ် (ပေါ်နေပါတယ် ဘုရား)။ မပေါ်ဘူးလား (ပေါ်ပါတယ်)၊ တဏှာက အိုးပုတ်ဝယ် ပေးထားတာ (မှန်ပါ)။
တဏှာက ဘာဝယ်ပေးထားတာတုံး (အိုးပုတ်ဝယ် ပေးထားတာပါ)၊ ခင်ဗျားတို့က ဘယ့်နှယ် နေသတုံး (ပျော် နေပါတယ်)။
ပျော်နေတယ်၊ တဏှာနဲ့ ပတ်သက်လို့ ရတဲ့အိမ်ကလေး ဆောက်ပေးလိုက်၊ တိုက်ကလေး တည်ပေးလိုက်၊ မဟုတ်ဘူး လား (မှန်လှပါ)။
အဲဒါနဲ့ ပိုတာ လျှံတာကလေးကို ကျောင်းကလေး ဆောက်၊ ဘုရားကလေးတည်၊ အို – ဘာလို သေးသတုံးကွ၊ လူဖြစ်ကျိုး နပ်ပြီတဲ့ (မှန်ပါ)၊ လူဖြစ်ကျိုးနပ်ပြီ၊ ဆင်းရဲနဲ့ အမွဲ ဆိုတာ ဘယ်တော့မှ မမြင်ဘူး (မမြင်ပါဘူး)၊ ဒါကို လူဖြစ်ကျိုး နပ်တယ် ပြောနေတာပဲ (မှန်ပါ)၊ ရိပ်မိပလား (ရိပ်မိပါပြီ။ အံမာလေး ကြောက်စရာ လူတွေပါလား (မှန်ပါ)။
ဘုန်းကြီးကမကဲ့ရဲ့ပါဘူး
အို – ကြောက်စရာကို ဘုန်းကြီးက မကဲ့ရဲ့ပါဘူး၊ နဂိုက မျက်စိကန်းက လာခဲ့တာ (မှန်ပါ)၊ ဟိုဘက်က ဘာတုံး အဝိဇ္ဇာက လာခဲ့တာမဟုတ်လား (အဝိဇ္ဇာက လာခဲ့တာပါ)၊ မျက်စိကန်း တစ္ဆေ မကြောက် လျှောက်လာတာကိုး (မှန်ပါ)၊ အဲဒီတော့ ကဲ့ရဲ့တဲ့ လူကပဲ အရုပ်ဆိုးမလိုလို၊ ခင်ဗျားတို့ ကန်းတာ က ပိုနေတယ် (မှန်ပါ)၊ ရိပ်မိပလား (ရိပ်မိပါပြီ)၊ အတော် မဆိုးဘူးလား (ဆိုးပါတယ် ဘုရား)။
ဒါ မနာကြနဲ့၊ ခင်ဗျားတို့လမ်းစဉ်က ဒီအတိုင်း (မှန်ပါ)။
ဒါ – အခုကန်းပုံကို ဖော်တုန်းရှိသေးတယ်၊ ပြီးမှ အမြင် မျက်လုံးတပ်ပေးရမယ် (မှန်ပါ)၊ ဒကာကြီးလှိုင် ရိပ်မိပလား (ရိပ်မိပါပြီ)၊ နည်းနည်းနောနော ကန်းတာလားဗျ (အများကြီးကန်းပါတယ်)။
အများကြီး ကန်းတယ်၊ ဒီတဏှာက လုပ်ကိုင်ပြီး သကာလ သူနဲ့ပဲ ခင်ဗျားတို့ ရွှေကလေးရ၊ ငွေကလေးရ၊ တိုက် ကလေး၊ ကားကလေးပေါ့ဗျာ၊ ထိုက်တန်သလောက် ရတော့ ဦးလှကြီးက ဘယ့်နှယ်များ နေသတုံး၊ ဘုန်းကြီးနဲ့ မတွေ့ခင်တုန်း ကဆိုရင် (ပျော်နေပါတယ်)၊ အိုးပုတ် ဝယ်ပေးတယ် (မှန်ပါ)။
ဘယ့်နှယ်နေသတုံး (ကျေနပ်ပါတယ် ဘုရား)၊ အိုးပုတ်ဝယ်ပေးထားတာ၊ ရိပ်မိပလား (ရိပ်မိပါပြီ)၊ အိုးပုတ် ဝယ်ပေးလို့ ကလေးအငိုတိတ်သွားတာ (မှန်ပါ)၊ ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီ)။
အဲဒါ အငိုတိတ်တာ တခြား မဟုတ်ပါဘူး၊ ခင်ဗျားတို့က ဒါလောက်ဆိုရင် သေပျော် နေပျော် ရှိပြီ ဆိုတော့ ဒါ အငိုတိတ် တာ (မှန်ပါ)၊ ဒီဒုက္ခသစ္စာကြီး ဇာတ်သိမ်းမှု မသိမ်းမှုတော့ တွေကို မတွေးဘူး (မတွေးပါဘူး)၊ တော်ပြီသာ ပြောနေတာ ကိုး (မှန်ပါ)။
တဏှာချော့တာနဲ့မော့နေကြတယ်
ဘာတော်ရမှာတုံးဗျ၊ လောကကြီး အနာပေါက်လို့မှ အနာ ငန်းမန်းကြွတုန်းရှိသေးတယ်၊ တော်လောက်ပလား (မတော်လောက်ပါဘူး)၊ မတော်လောက်တာ ခင်ဗျားတို့က တဏှာချော့တာနဲ့ မော့နေကြတယ် (မှန်ပါ)၊ ရိပ်မိပလား (ရိပ်မိပါပြီ)။
တော်-တော်သေးတယ်၊ အခု ဆံပင်ဖြူလို့ ရိပ်မိလာ တယ် (ရယ်သံများ)၊ တော်- တော် သေးတယ်၊ ရှေ့ကို ဒီ အတိုင်းသာ မကြားရဘူးဆိုရင် သွားပြီ (မှန်ပါ)၊ သေသေ ချာချာသွားပြီ (သွားပါတယ် ဘုရား)။
ခွေးနာဥပမာ
ဒကာကြီးလှိုင် မသွားသေးဘူလား (သွားပါတယ် ဘုရား)၊ ဒီအနာရထားတဲ့အနာ ပျောက်ပလား လို့ မေးတယ် (မပျောက်သေးပါဘူး ဘုရား)၊ ဒီအနာကြီးနဲ့ ခွေးမှာ ဂုတ် အနာကြီးနဲ့ တစ်ခါတည်း ခင်ဗျားတို့က သူ့ဟာသူ မှောင်ထဲမှာ ခြင်မကိုက်တာနဲ့ သက်သာပြီ ထင်နေတယ် (မှန်ပါ)၊ မှောင် ထဲ တိုးသွားလို့ ခြင်က မကိုက်တော့ဘူး၊ ယင်က မအုံတော့ဘူး ဒါနဲ့ သက်သာပြီ ထင်နေတယ် (မှန်ပါ)၊ ရှင်းပလား (ရှင်း ပါပြီ)၊ အဲဒါ ခင်ဗျားတို့ ဖြစ်စဉ်ပါ (မှန်ပါ)။
ဒါဖြင့် ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်စဉ်ကော သိပလား (သိပါပြီ)၊ အနာ မပျောက်ဘဲနဲ့ တော်ပြီလို့ ထင်နေတာ (ထင်ပါတယ် ဘုရား)၊ သဘောပါပလား (ပါပါပြီ)။
သေတော့ဘာတွေရသလဲ
ဒါဖြင့် ခင်ဗျားတို့ ဒါလောက်တောင် အထင်ကြီးတဲ့ လူတွေ အသက်ကြီးတော့ သေလိုက် (မှန်ပါ)၊ သေလိုက်တော့ ဘာတွေရသလဲ ? (ဇာတိဒုက္ခရပါတယ်)၊ ဇာတိ, ဇရာ, မရဏ ပြန်ပြီးရတယ် (မှန်ပါ)။
ဇာတိ, ဇရာ, မရဏ ပြန်ပြီးတော့ ဘာမှ မသိတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ် ကျတော့ သောကပရိဒေဝ လိုက်ရမယ် (မှန်ပါ)၊ သောက ပရိဒေဝ, ဒုက္ခ, ဒေါမနဿ မလိုက်ပေဘူးလား (လိုက်ပါ တယ် ဘုရား)၊ သိလို့လား-မသိလို့လား (မသိလို့ပါ ဘုရား)၊
မသိရင် အဝိဇ္ဇာပါတယ် (မှန်ပါ)၊ အာသဝမပါဘူးလား (ပါပါတယ် ဘုရား)၊ ဆို အာသဝသမုဒယာ အဝိဇ္ဇာသမုဒယော ဒီပြန်ပတ်ရမယ် (မှန်ပါ)။
ပတ်ပလား (ပတ်ပါပြီ)၊ အာသဝသမုဒယာ (အာသဝသမုဒယာ အဝိဇ္ဇာသမုဒယောပါ)၊ ဟာ-နဂိုကမှ မမြင် ရတဲ့အထဲ မမြင်တဲ့ဆီရောက်မယ် (မှန်ပါ)၊ လမ်းသွားဦးတော့မယ် သူ (သွားဦးမှာပါ)၊ အရမ်းသွားဦးမယ်၊ အရမ်း သွားရင် အနာရဦးမယ် (မှန်ပါ)၊ အနာရလို့ရှိရင် တဏှာချော့ လို့ မော့လိမ့်ဦးမယ် (မော့ဦးမှာပါ)၊ သေခြင်းဆိုး သေလိမ့်ဦး မယ် (သေရမှာပါ)၊ ကြောက်စရာကြီး ပါလား ခင်ဗျားတို့ ဖြစ်စဉ်တွေ (မှန်ပါ)။
သံဝေဂရအောင်ဟောတာမဟုတ်ဘူး
ဒါ သံဝေဂရအောင် ဟောတာလား၊ ဦးမာဒင် ဖြစ်စဉ် ကိုက်လာတာလား (ဖြစ်စဉ်ကိုက် လာတာပါ)၊ သံဝေဂရအောင်လို့ ဘုန်းကြီးက တစ်လုံးမှ မပြောဘူး (မှန်ပါ ဘုရား)။ ခင်ဗျားတို့ ဖြစ်စဉ်ကို ခင်ဗျားတို့ နားမလည်လို့ ဒီလိုဖြစ်နေတယ် ပြောတာပဲရှိတယ် (မှန်ပါ)၊ ဘုန်းကြီးက အပိုအမို ထည့်ပြီး သကာလ ပြောတာမဟုတ်ပါဘူး (မှန်ပါ)။
ဒါက ဘုရား မဟောလည်း ခင်ဗျားတို့ ဒီအတိုင်း လှည့် ပြေးနေတာပဲ (မှန်ပါ)၊ ဘုရား ဟောလည်း မလိုက်နာသေးရင် (ဒီအဝိုင်းလှည့်ပြေးနေတာပါပဲ)၊ မလိုက်နာသေးရင် အဝိုင်းပြေး ပဲ (မှန်ပါ)၊ ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီ) ပေါ်ပလား (ပေါ်ပါ ပြီ)။
အတော်ဆိုးလာတာ ခင်ဗျားတို့ဖြစ်စဉ်၊ ဟင် (အများကြီးဆိုးပါတယ်)၊ အများကြီး ဆိုးတယ် ဆိုတာ ပေါ်ပလား (ပေါ်ပါပြီ)။
အာသဝတွေပါသွားပြီ
ဒီ ဇာတိ, ဇရာ, မရဏဆိုရင် သောက, ပရိဒေဝ, ဒုက္ခ, ဒေါမနဿတွေနဲ့ဆိုတော့ အာသဝ ပါသွားပြီဗျ (ပါသွားပါပြီ)။
စိုးရိမ်တယ်၊ ပူဆွေးတယ်၊ ငိုကြွေးတယ်ဆိုတာ ကာမာသဝ၊ ကိုယ့်ဘဝ စွန့်ရမှာစိုးလို့ ကာမာသဝ ကိုယ့်ကိုယ်ခင်တွယ်တဲ့ ကာမာ သဝ (မှန်ပါ)၊ ကိုယ့်ဘဝခင်တွယ်တဲ့ ဘဝါသဝ (မှန်ပါ)။
ခန္ဓာကြီးနဲ့ ကွဲရတော့မယ်ဆိုတဲ့ ဒိဋ္ဌာသဝ- (မှန်ပါ)၊ အဲဒီ ဒိဋ္ဌာသဝတွေ ဒီအထဲမှာ သေခါနီး ရောက်နေတယ် (မှန်ပါ)။
ဒါ့ကြောင့် ဘုရားက အာသဝသမုဒယာ- မင်းလာတယ်၊ အဝိဇ္ဇာသမုဒယော ပြန်ကွ (မှန်ပါ- အဝိဇ္ဇာဘက်ပြန်ရမှာပဲ ဘုရား)၊ ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီ)၊ ဒါဖြင့် အဝိဇ္ဇာပစ္စယာ (သင်္ခါရာပါ)၊ ဒီလှည့် သွားပြီ (မှန်ပါ)၊ မလှည့်သေးဘူးလား (လှည့်ပါတယ် ဘုရား)၊ ပေါ်ပလား (ပေါ်ပါတယ် ဘုရား)။
အဝိုင်းပြေးလို့ကောင်းတုန်းပဲ
ဪ လူဖြစ်ရကျိုး နပ်ကြပလား ဘယ့်နှယ်တုံး လူဖြစ်ကျိုးနပ်ပလား (နပ်ပါပြီ ဘုရား)၊ ဘယ်နပ် ရဦးမလဲဗျ ဘာမှ မနပ်သေးဘူး၊ ပြေးလို့ကောင်းတုန်း ရှိသေးတယ် (ရယ်သံများ)၊ ဝိုင်းလို့ ကောင်းတုန်း၊ ပြေးလို့ကောင်းတုန်းပဲ ရှိသေးတယ် (မှန်ပါ)။
ဟေ့-မောင်ချစ်စိန်တို့ ကျေနပ်ပလား (ကျေနပ်ပါပြီ)
ဒါကြောင့် ဘုရားက နဂိုက ဒီလိုဝိုင်းနေတာကိုး၊ ဒီက ခန္ဓာငါးပါး၊ တဏှာ၊ ဥပါဒါန်၊ ကံ၊ ဒီက ဇာတိ, ဇရာ, မရဏ, သောက, ပရိဝေဒ, ဒုက္ခ, ဒေါမနဿ, အာသဝ။ အာသဝ သမုဒယာ အဝိဇ္ဇာ၊ အဝိဇ္ဇာပစ္စယာ သင်္ခါရာနဲ့ ဒီလို လှည့်နေတာ ကိုး၊ ဘုရားပွင့်လာတော်မူတော့ သတ္တဝါ တစ်ယောက်၏ ဘဝကို ရှာလိုက်တယ်၊ ခင်ဗျားတို့က လုံးပြီးသား ဖြစ်နေတယ် (မှန်ပါ)။
ခင်ဗျားတို့က ဘယ့်နှယ်တုံး (လုံးပြီးသားပါ ဘုရား)၊ ငါအစရှာမတွေ့ဘူးတဲ့၊ ရိပ်မိပလား (ရိပ်မိပါပြီ)။
ဘုရားက ဘာတဲ့တုံး (အစရှာမတွေ့ဘူး)၊ ခင်ဗျားတို့ အစရှာမတွေ့ဘူးတဲ့ (မှန်ပါ)။
အစရှာမတွေ့လို့ရှိရင်ဖြင့် ဒီနွယ်ပင်ကို အမြစ်ပါ တူးပစ် ဖို့ ဦးမာဒင် ခဲယဉ်းတယ် (မှန်ပါ)၊ ဘယ့်နှယ်တုံး (ခဲယဉ်းပါ တယ် ဘုရား)။
အနွယ်ပင်တစ်ပင် အစရှာမတွေ့ဘူးဆိုလို့ရှိရင် ဒီမျိုး ပြုတ်ဖို့ အမြစ်တူးဖို့ ဘယ့်နှယ်တုံး (ခဲယဉ်းပါတယ် ဘုရား)။ ဖြစ်နိုင်စရာ မြင်သေးရဲ့လား (မမြင်ပါဘူး)၊ သဘောပါပလား (ပါပါပြီ)။
နောက်တုန်းကဘာများဖြစ်ခဲ့သတုံး
ကဲ-အခု တပည့်တော်တို့ နောက်တုန်းက ဘာများဖြစ် ခဲ့သတုံးဘုရား – အရှင်ဘုရားများ ကတော့ ဗဟုသုတရှိလို့ ပြောပဲ ပြောစမ်းပါဦး ဆိုတော့ ဒါပြောတာပဲ (မှန်ပါ)၊ ဒါပြောတာပဲ၊
အတိတ်ဘဝက မင်း အဝိဇ္ဇာသင်္ခါရနဲ့ နေခဲ့တယ်၊ ပစ္စုပ္ပန်ဘဝမှာ ခန္ဓာငါးပါး တဏှာ၊ ဥပါဒါန်၊ ကံနဲ့ နေခဲ့တယ် (မှန်ပါ)၊ အနာဂတ်ဘဝမှာ ဇာတိ, ဇရာ, မရဏ, သောက, ပရိဒေဝနဲ့ နေခဲ့တယ်၊ ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီ)။
ဒါဖြင့် ဒီလိုလုပ်ကြစို့၊ ဟောဒီသုံးခုက သမုဒယသစ္စာ (မှန်ပါ)၊ ဟောဒီခန္ဓာက (ဒုက္ခသစ္စာပါ)။
ဒီသုံးခုက (သမုဒယပါ)၊ ဒီဘက်ဟာတွေက (ဒုက္ခပါ)၊ ဒုက္ခသစ္စာ၊ ရိပ်မိပလား (ရိပ်မိပါပြီ)။
ကိုင်း-ဒါဖြင့် ဒါက ဘာသစ္စာ (သမုဒယသစ္စာပါ)၊ ဒီခန္ဓာက (ဒုက္ခသစ္စာပါ)၊ ခန္ဓာက တစ်ခါ ပေါက်ဖွားလာတာ က (သမုဒယပါ)၊ တစ်ခါပေါက်ဖွားလို့ အကျိုးပေးပြန်တာက (ဒုက္ခပါ)၊ ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီ)၊ ဒီအကျိုးထဲကနေ ဒီအကြောင်း ထွက်လာတာက (သမုဒယပါ)။
မဂ်ဉာဏ်ကိုသပိတ်မှောက်ထားတဲ့လူတွေ
ဒါဖြင့် ခင်ဗျားတို့ မဂ္ဂသစ္စာလည်း မပါဘူး (မှန်ပါ)။ နိရောဓသစ္စာလည်း (မပါပါဘူး)၊ အံမာ- မဂ်ဉာဏ်နဲ့ နိဗ္ဗာန်ကို ခင်ဗျားတို့ သပိတ် မှောက်ထားတဲ့ လူတွေ (မှန်ပါ)၊ ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီ)။
မဂ်ဉာဏ်နဲ့ နိဗ္ဗာန်ကို (သပိတ်မှောက်ထားပါတယ် ဘုရား)၊ ဘယ်လောက်ကြာပြီတုံး (မရေတွက် နိုင်ပါ ဘုရား)။
ဘယ်လောက်ကြာပြီတုံး မေးတော့ ဘယ့်နှယ်ဖြေ ကြမတုံး (ကြာလှပါပြီ)၊ မဟုတ်ဘူး၊ ရှိမှန်းကို မသိဘူး၊ သပိတ် မှောက်တာ အသာထားပါဦး (မှန်ပါ)၊ သပိတ်မှောက်တယ် ဆိုတာ ကလေးတွေက သိသားပဲ၊ ရှိတယ် ဒီစာမသင်ရလို့ ဒီစာ သင်ချင်လို့ သပိတ်မှောက်တယ် ဆိုပြီး ရှိတာ သိသေးတယ် (မှန်ပါ)၊
ခင်ဗျားတို့က သိလို့ မှောက်တာလားတဲ့၊ ရှိမှန်းကို မသိလို့ ဒီလမ်းအတိုင်း လှည့်သွား နေတာလား-ဘယ့်နှယ်ဆိုကြမလဲ (မသိလို့ပါ ဘုရား)၊ ဒီလမ်းအတိုင်း ပြေးနေတယ်၊ ပေါ်ကြ ပလား (ပေါ်ပါပြီ)။
ဟာ တရားက ဟော မဟောရသေးဘူး၊ နာရီဝက် ကစေ့တော့မယ် (ရယ်သံများ)၊ အတော် ဆိုးနေတယ်။
ကဲ-ဒါဖြင့် နောက်ဘဝက ခင်ဗျားတို့ ဘာဖြစ်ခဲ့သတုံး – ဟိုသမုဒယနဲ့ ဒုက္ခ (မှန်ပါ)၊ (သမုဒယနဲ့ ဒုက္ခပါ ဘုရား)။
ဒီဘဝကော ဘာတွေလုပ်ခဲ့သတုံး
ဒီဘဝကော ခင်ဗျား ဘာလုပ်ခဲ့သတုံး၊ နောက်ဘဝက လည်း သမုဒယနဲ့ဒုက္ခနေခဲ့တယ်၊ ဒီဘဝ မှာလည်း သမုဒယနဲ့ ဒုက္ခနေခဲ့တယ် (မှန်ပါ)၊ နောက် ဘာဖြစ်ဦးမှာတုံး (သမုဒယနဲ့ ဒုက္ခဖြစ်မှာပါပဲ)၊ နောက် ဆက်လက်ပြီး သွားရင် ဘာဖြစ်ဦးမှာတုံး (သမုဒယနဲ့ဒုက္ခ ဖြစ်ဦးမှာပါပဲ)။
ခက်ကောင်း ခက်ရချေရဲ့၊ အကောင်းဆိုရင် ပါသေးရဲ့ လား (မပါပါဘူး)၊ ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီ)။
အဲ့ဒီတော့ ဘုရားက ကြည့်တော်မူတယ်၊ သံသရာ ခရီးသည်တွေ, ငါကယ်တင်ရမည့် ပုဂ္ဂိုလ်တွေ ကြည့်လိုက်တော့ သမုဒယက ဒုက္ခပေးမည့် တရား၊ ဒုက္ခက ဒုက္ခရတဲ့တရား (မှန်ပါ)၊ ကြည့်လိုက်တော့ ဘာမြင်လိုက်သတုံးဆိုလို့ရှိရင် မီးလောင်လိုက် လဲသေလိုက် မီးလောင်လိုက် လဲသေလိုက် ဒါချည့်ဖြစ်နေတာပဲ (မှန်ပါ)။
မီးလောင်လိုက် (လဲသေလိုက်ပါ)၊ မီးလောင်လိုက် (လဲသေလိုက်)၊ ဒါချည့်မြင်တော့ ဘုရားက မသနားပေ ဘူးလား သနားမလား (သနားပါတယ်)။
သို့သော် ခင်ဗျားတို့ကတော့ မီးလောင်ရင်လည်း ပြုံးလိုက်၊ လဲသေလိုက်ရင် ငိုချင်းချလိုက်၊ ဒါပဲ ခင်ဗျားတို့ ဟင် (ဒါပါပဲ ဘုရား)။
မီးလောင်ရင်ပြုံးကြတယ်
မီးလောင်ရင် ခင်ဗျားတို့က ပြုံးတယ် (မှန်ပါ)၊ ကိလေသာ မီးလောင်တာ ခင်ဗျားတို့က ပြုံးတယ် (ပြီးပါတယ် ဘုရား)၊ ငွေကလေးရတယ် ဆိုရင် ကိလေသာ မီးဟပ်တယ် (မှန်ပါ)၊ ငွေကလေးရတဲ့အခါ ဦးလှကြီးတို့က ဘယ့်နှယ်နေသလဲ ပြုံးတယ် (ပြုံးပါတယ်)၊ မီးလောင်လို့ပြုံးတာ (မှန်ပါ)၊ မီးလောင်လို့ ပြုံးတော်ဖြင့် သာမညအရူး မဟုတ်ဘူးနော် (မှန်ပါ)၊ ရိပ်မိပလား (ရိပ်မိပါပြီ)။
မီးလောင်ပြီးရင်တော့ (သာမညအရူး မဟုတ် ပါဘူး)၊ သာမညအရူး ဆိုရင်တော့ မပြုံးဘူးဗျ (မှန်ပါ)။ တကယ့်ကို သွက်သွက်ခါ နေလို့၊ ရိပ်မိပလား (ရိပ်မိပါပြီ)။
ငွေရလို့ပြုံးတာကို ဘယ့်နှယ်ဆိုကြမယ်
ငွေ ရလို့ပြုံးတာ ဘယ့်နှယ်ဆိုကြမယ်၊ ကိလေသာ မီးလောင်တာဗျ (မှန်ပါ)၊ ကိလေသာ မီးလောင်တော့ ခင်ဗျားတို့က ဘယ့်နှယ်တုံး ကျေနပ်တယ် (မှန်ပါ)။
ကိလေသာ မီးလောင်တာကို ဒီမီးဟာ အပါယ်လည်း ရောက်အောင် လုပ်နိုင်တယ်၊ ယခုလည်း ရောက်တဲ့ နေ့က စ၍ ပူပန်စေတယ် (မှန်ပါ)၊ မပူပန်စေဘူးလား (ပူပန်စေ ပါတယ်)။
ဒီနေ့ ငွေ သိန်းကိုးသောင်း အိမ်မှာ ရောက်တယ်။ ရောက်တဲ့နေ့ကစ၍ ပူပန်တာပဲ (မှန်ပါ)၊ မလောင်ဘူးလား (လောင်ပါတယ် ဘုရား)၊ လောင်ပေမယ့် ခင်ဗျားတို့က ဘယ့်နှယ်နေသတုံး (လောင်မှန်း မသိပါဘူး)၊ သိတယ် သိတော့၊ ပြုံးတယ်၊ လောင်မှန်းသိလို့ ပြုံးတာ (မှန်ပါ)။
ဒါဖြင့် မီးလောင်လို့ ပြီးရင် ဘယ့်နှယ်ဆိုကြမလဲ (သွက်သွက်ခါရူးပါ)၊ သွက်သွက်ခါရူးပဲ၊ ဒီပြင်လဲ ဆုံးဖြတ်ချက် ချရန် ဘာမှမပါဘူး (မှန်ပါ)၊ ရိပ်မိပလား (ရိပ်မိပါပြီ)။
သံသရာထဲမှာ ဘယ်လိုနေကြသတုံး
အဲဒီတော့ ခင်ဗျားတို့ သံသရာထဲမှာ ဘယ်လိုနေကြ သတုံးဆိုတော့ မီးလောင်လို့ ပြုံးတာရယ်, ငိုခြင်းချတာရယ် (မှန်ပါ)၊ နောက်တော့ ဒီပစ္စည်းတွေကမွဲ၊ ခန္ဓာက သေခါနီး ကျတော့ ငိုခြင်းချတယ် (မှန်ပါ)။
ရတုန်း ပြုံးတယ် ဟုတ်လား (မှန်ပါ)၊ သေခါနီး ကျတော့ မျက်ရည်ကျတယ် (မှန်ပါ)။
အရူးပြုံးရယ်၊ ငိုခြင်းချတဲ့ပွဲရယ်
ဒါဖြင့် အရူးပြုံးရယ်၊ ငိုခြင်းချတဲ့ပွဲရယ် ဒီနှစ်ပွဲချည်းခံ နေရတယ် (မှန်ပါ)။
အရူးပြုံးကကော ကောင်းသလား (မကောင်း ပါဘူး)၊ ငိုခြင်းချတဲ့ပွဲကကော (မကောင်းပါဘူး)၊ ဒါဖြင့် ဒီနှစ်ပွဲချည်းပဲ ခင်ဗျားတို့ လှည့်ခံနေရတာ ဘယ်လောက်ကြာ ပလဲ (မရေတွက်နိုင်ပါဘူး)၊ မရေတွက်နိုင်ဘူး။
ဒီတစ်ခါ ခင်ဗျားတို့ ဖြတ်ရင်ဖြစ်၊ မဖြတ်ရင်သွားပြီ (မှန်ပါ)၊ ဘယ်နည်းနဲ့မှ မတတ်နိုင်တော့ဘူး (မတတ်နိုင် ပါဘူး)၊ ဒါ ဦးမာဒင် သံဝေဂတရားလားတဲ့၊ ဖြစ်စဉ်ကိုက်လား (ဖြစ်စဉ်ကိုက်ပါ)၊ ရှင်းပြီနော် (ရှင်းပါပြီ)။
ရူးမှန်းသိရင်ဆေးရှာတယ်
အံမာလေး မလွယ်ပါလားဗျ ခင်ဗျားတို့ (မလွယ်ပါ ဘူး)၊ ဒီရူးတာ ရူးမှန်းသိရင် ဆေးရှာတယ် (မှန်ပါ့)၊ ရူးတာ ရူးတာမှန်းမသိတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်က (ဆေးမရှာပါဘူး)၊ ဆေးမြင်ရင် ပြေးတယ် (မှန်ပါ)။
ရူးတာ ရူးတာမှန်းသိတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်က (ဆေးရှာပါတယ်)။ ရူးတာမှ ရူးမှန်းမသိတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်က (ဆေးမြင်ရင် ပြေးပါတယ်)။
ဆေးမြင်ရင် ပြေးတယ်၊ ခင်ဗျားတို့ ဘယ်အထဲက ထင်သတုံး (ဆေးမြင်ရင်ပြေးတဲ့ ဘဝထဲကပါ)၊ ဟာသွက်သွက်ခါနေပြီ (မှန်ပါ)၊ ရိပ်မိပလား (ရိပ်မိပါပြီ)။
ဆေးမြင်ရင်ပြေးတယ်
ဆေးမြင်ရင် ပြေးတယ်ဆိုတော့ ခင်ဗျားတို့က ဗြုန်းခနဲ မယုံဘူး (မှန်ပါ)၊ ဟိုမှာ တရားထူး တရားမြတ် ခင်ဗျားတို့ သံသရာဖြတ်လမ်း ဟောနေပါတယ် ဆိုလို့ရှိရင်၊ ကယ်တင်နေပါ တယ် ဆိုလို့ရှိရင် ခြေက မသွက်ဘူးဗျ (မှန်ပါ)၊ ဘယ်ကိစ္စ ကလေး၊ ဘယ်ဟာ ကလေးကြောင့် မပြီးသေးပါဘူး (မှန်ပါ) ဟိုဆေးမြင်ရင် ဘယ့်နှယ်နေသတုံး (ပြေးပါတယ်)၊ ရိပ်မိ ပလား (ရိပ်မိပါပြီ)။
အဲတော့ သွက်သွက်ခါတဲ့ ဇာတ်ကို ခင်ဗျားတို့က အမြဲခင်နေတယ် (မှန်ပါ)။ မဆိုးရွားဘူးလား (ဆိုးရွား ပါတယ်)။
ဒါ အသက်အရွယ်ကြီးလို့ ခင်ဗျားတို့ အခုသွက်သွက်ခါ ရပ်မလို့ စိတ်ကူးရှိသေးတာ (မှန်ပါ)၊ ပေါ်ကြပလား (ပေါ်ပါပြီ)။
ကောင်းပြီ၊ ဒါဖြင့် ခင်ဗျားတို့ ဒီလိုလုပ်ကြဆိုတော့၊ ဝိုင်းပြီး ပြီနော်၊ သံသရာခရီးတွေ သိပြီးပြီ (မှန်ပါ)၊ ဖြတ်ပြမယ်၊ (မှန်ပါ)။
ဘယ်သူတွေ၊ ဘယ်လို့ဖြတ်သတုံး
ဖြတ်တော့ ခင်ဗျားတို့က -ဘယ်သူ ဘယ်လို ဖြတ်ပါလိမ့်မတုံး နမူနာယူရလိမ့်မယ် (မှန်ပါ)၊ ဘယ်သူဟာ ဘယ်လိုဖြတ်ပါလိမ့်၊ နိဗ္ဗာန်ဆိုတဲ့ အရူးဇာတ်သိမ်းတဲ့ဆီ ရောက်ပါလိမ့်မလဲ ဆိုတာ ခင်ဗျားတို့က အကဲခတ်တော့ ဘုရားသခင် ကိုယ်တော်မြတ်ကြီးသည် ဗောဓိပင်နဲ့ ရွှေပလ္လင်မှာ ဘုရားဖြစ်တော်မူတယ်၊ ဦးလှလည်း ကြားဖူးတယ် (မှန်ပါ)၊ ဦးမာဒင် တို့လည်း ကြားဖူးတာပဲ (မှန်ပါ)။
ရော-ခက်နေပြီ၊ ခင်ဗျားကတော့ ဗောဓိပင်နဲ့ ရွှေပလ္လင် ဘုရားဖြစ်လို့ ဗောဓိပင်နဲ့ ရွှေပလ္လင်မှာ ဖူးချင်တယ် (မှန်ပါ)၊ ဘာဖြစ်လို့တုံး၊ ဘုရားဖြစ်တဲ့နေရာမို့ (မှန်ပါ)၊ တယ်ထူးတဲ့ နေရာပေပဲ (မှန်ပါ)၊ ခင်ဗျားတို့က အဲဒီနေရာကိုတော့ လွမ်းပြီ (မှန်ပါ)။
ကိလေသာကုန်လို့ဘုရားဖြစ်တာ
မဟုတ်ပါဘူးတဲ့၊ ဗောဓိပင်နဲ့ ရွှေပလ္လင်မှာ ဘုရားက ဘုရားဖြစ်တာမဟုတ်ပါဘူး၊ ဗောဓိပင်နဲ့ ရွှေပလ္လင်က သူပြုထား တဲ့ ကာမာဝစရ ကုသိုလ်က အကျိုးပေးတာ (မှန်ပါ)၊ ဘုရားဖြစ်တာတော့ ကိလေသာကုန်လို့ ဘုရားဖြစ်တာ။
ဘုရားဖြစ်တာက (ကိလေသာကုန်လို့ပါ ဘုရား)။ ရိပ်မိပလား (ရိပ်မိပါပြီ)။
ခင်ဗျားတို့က ဘုရားဖြစ်တာကို မသိသေးဘူး၊ ဗောဓိပင် နဲ့ ရွှေပလ္လင်မှာ ဖြစ်တယ်ပဲ အောက်မေ့တယ် (မှန်ပါ)၊ ရိပ်မိ ပလား (ရိပ်မိပါပြီ)။
ဝေဒနာနဲ့တဏှာကြားမှာဘုရားဖြစ်တာ
ဘုရား ဘယ်နေရာမှာဖြစ်သတုံးလို့ မေးတဲ့အခါကျတော့ မှ ဒကာ ဒကာမတွေ မှတ်ထားပါတဲ့၊ ဟောဒီ ဝေဒနာနဲ့ ခန္ဓာ ငါးပါးထဲမှာ ဝေဒနာ မပါဘူးလား (ပါ,ပါတယ် ဘုရား)။ ဒီဘက်က တဏှာ၊ ဥပါဒါန်၊ ကံကော မရှိဘူးလား (ရှိပါတယ်)၊ ဒီကြားမှာ ကိုယ်တော်မြတ်ကြီးဟာ မဂ်ဉာဏ်၊ ဖိုလ်ဉာဏ် ဒီကြားရပြီး ဘုရားဖြစ်တာ (မှန်ပါ)၊ ဝေဒနာနဲ့ တဏှာကြားမှာ ဘုရားဖြစ်တာ (မှန်ပါ) ဗောဓိပင်နဲ့ ရွှေပလ္လင် မှာဖြစ်တာမဟုတ်ဘူး (မှန်ပါ)။
မှတ်ချက်။ ။ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်အစဉ်၌ ဘုရားဖြစ်သည့်နေရာကို မြင်ရန် ပြသတော်မူခြင်းဖြစ်သည်။
ဆန်းဆန်းဟောတယ်လို့ အောက်မေ့မနေနဲ့၊ ဒါခန္ဓာထဲ မှာ ဘုရားဖြစ်တာပြောတာ (မှန်ပါ)၊ ရိပ်မိပလား (ရိပ် မိပါပြီ)။
ဆန်းဆန်းဟောတာလား၊ ခန္ဓာထဲမှာ အစစ်ဘုရားဖြစ် တာကို ဟောတာလား (ခန္ဓာထဲမှာ အစစ်ဘုရားဖြစ်တာကို ဟောတာပါ)။
ပညတ်ဘုရားကိုသိနေတာ
ခင်ဗျားတို့ သိတာက ပညတ်ဘုရားသိနေတာ (မှန်ပါ)၊ ပညတ်ဗေဓိပင် ရွှေပလ္လင်ပေါ်မှာ ကိုယ်တော်မြတ်ကြီး ဘုရားဖြစ်တယ်၊ သစ္စာလေးပါး သိတယ်၊ ဒီလိုယူထားတယ် (မှန်ပါ)၊
မဟုတ်ပါဘူးတဲ့၊ ဘုန်းကြီးက ပြောတယ်၊ မဟုတ်ပါဘူး တဲ့၊ ဗောဓိပင်နဲ့ ရွှေပလ္လင်ဆိုတာ သူပြုထားတဲ့၊ လှူထားတဲ့ ကုသိုလ်တွေက အကျိုးပေးတဲ့ နေရာ (မှန်ပါ)၊ ကိလေသာ ကုန်တာကတော့ ဒီနေရာမှာ- ဟောဒီ ခန္ဓာကြီး ပွားများလိုက်လို့ ဒီနေရာမှာ သဗ္ဗညုတဉာဏ် ဆိုတဲ့ မြတ်စွာဘုရားဟာ ဒီဝမ်းထဲမှာ ဝေဒနာနဲ့ တဏှာကြားမှာ ပေါ်တာ (မှန်ပါ)၊ ရိပ်မိပလား (ရိပ်မိပါပြီ)။
ဘယ်မှာပေါ်ပါလိမ့် (ဝေဒနာနဲ့ တဏှာကြားမှာ ပေါ်ပါတယ်)၊ ဒါဖြင့် ဝေဒနာနဲ့ တဏှာကြားမှာ ဘုရားဖြစ်တာ ဗျ (မှန်ပါ)၊ ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီ)။
ဘယ်မှာဘုရားဖြစ်သတုံး
ဘယ်မှာဘုရားဖြစ်သတုံး (ဝေဒနာနဲ့ တဏှာကြား မှာ ဘုရားဖြစ်ပါတယ်)၊ နို့ ခင်ဗျားတို့က ဘယ်မှာ ဘုရားဖြစ်တယ် ပြောသလဲ (ဗောဓိပင်နဲ့ ရွှေပလ္လင်မှာ ဘုရားဖြစ်တယ် ပြောပါတယ်)၊ သွားပြီ၊ သွားပြီ၊ ဗောဓိပင်နဲ့ ရွှေပလ္လင်မှာ ဘုရားဖြစ်တယ်ဆိုကတည်းက သွားပြီ (မှန်ပါ)၊ ဗောဓိပင်နဲ့ ရွှေပလ္လင်မှာ ဘုရားဖြစ်တယ် ဆိုလို့ရှိရင်ဖြင့် ဦးလှတို့က စဉ်းစား ကြည့်တာပေါ့၊ ဉာဏ်ကမှ ကိလေသာ ဖြတ်တာ (မှန်ပါ ဘုရား ဉာဏ်ကမှ ကိလေသာဖြတ်ပါတယ်)။
ဉာဏ်ကမှ ဘာဖြစ်သတုံး (ကိလေသာဖြတ်ပါတယ် ဘုရား)၊ အဲဒီတွင် ဝိပဿနာ ရှုလိုက်လို့ ဘုရား ဖြစ်တာ (မှန်ပါ)။
သူ့ခန္ဓာကြီးကို ဒီဝေဒနာနောက်ကနေပြီး, ဝေဒနာ၊ သညာ၊ သင်္ခါရ၊ ဝိညာဏ်နောက်ကနေပြီး ခန္ဓာကြီးကို အနိစ္စ ဒုက္ခ၊ အနတ္တနဲ့ ရှုလိုက်တော့ မဂ်လေးတန်ရပြီး သဗ္ဗညုတဉာဏ်၊ ဒီဉာဏ်က ဘုရား ဖြစ်တာဗျ (မှန်ပါ)၊ ရိပ်မိပလား (ရိပ်မိ ပါပြီ)။
ဒါဖြင့် ခန္ဓာငါးပါး ရှုပွားတဲ့ ဉာဏ်ကြောင့် ဘုရားဟူသော နာမပညတ်ရတယ် (မှန်ပါ)၊ နို့မဟုတ် ရပါ့မလား (မရပါဘူး)၊ သဘောပါပလား (ပါပါပြီ)။
အဲဒီတော့ ဒီလိုယူလိုက်၊ ဦးလှလည်း သံသရာစခန်း သတ်ချင်လို့ဘုရား။ အနာဂတ် သံသရာ ပေါ့လေ၊ ၁-၂-၃-၄ နော် (မှန်ပါ)၊ ဦးမာဒင်ကလည်း ဒီဘက်သံသရာကြီး လျှောက်ချင်သေးရဲ့ လား (မလျှောက်ချင်ပါဘူး)၊ နောက်က ဒကာ ဒကာမတွေကော (မလျှောက်ချင်ပါဘူး)။
မလျှောက်ချင်ရင် ခင်ဗျားတို့ ဒီနေရာ လက်ရှိခန္ဓာနောက် ကနေပြီး ဒီဉာဏ်ထိုင်ရမယ် (မှန်ပါ)၊ လက်ရှိခန္ဓာ နောက်က ဒီဉာဏ်သာထိုင်၊ ဒီဘက်က အကုန်ပြတ်ပဲ (မှန်ပါ)၊ ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီ)။
ခန္ဓာငါးပါးနောက်ကဉာဏ်တရားလိုက်ပါ
ဒါဖြင့် ဘာအရေးကြီးသတုံးဆိုတော့ ခန္ဓာငါးပါး၊ သူ့နောက်က ဉာဏ်တရားလိုက်ဖို့ အရေးကြီးတယ် (မှန်ပါ)။
ခန္ဓာငါးပါးနောက်က (ဉာဏ်တရားလိုက်ဖို့ အရေး ကြီးပါတယ်)။
ဉာဏ်တရားလိုက်လို့ရှိရင် ဒကာ ဒကာမတို့၊ ဒီဟာတွေ ဟာ တန်းသာပြထားတယ် ဉာဏ်လိုက်တဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်မှာ ပေါ်ခွင့် မရဘူး (မရပါဘူး)။
ဉာဏ်လိုက်တဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်မှာ (ပေါ်ခွင့်မရပါဘူး)၊ ပေါ်ခွင့်မရဘူး၊ တဏှာ၊ ဥပါဒါန်၊ ကံဘယ့်နှယ်တုံး (ပြတ် သွားပါတယ်)၊ မပေါ်ရင်နောက်ဘဝ ဇာတိ, ဇရာ, မရဏဆိုတာကော (မရပါဘူး)၊ သူမှ မလာဘဲနဲ့ ဒီဘက်လှည့်ချင်လို့ ရပါ မလား (မလှည့်နိုင်ပါဘူး)၊ – မလှည့်နိုင်ဘူး ဆိုတာကော သေချာပလား (သေချာပါပြီ)။
တို့လုပ်ရမည့်နေရာသိပြီ
ဪ ဒါဖြင့် ဒီနေ့ တို့လုပ်ရမည်နေရာ သိပြီ (မှန်ပါ) ဘာတုံး (လုပ်ရမည့်နေရာသိပြီ)၊ ခန္ဓာ နောက်က ဉာဏ်လိုက်ရင် ရမယ် (မှန်ပါ)၊ ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီ)။
ဘယ်နောက်ကတုံး (ခန္ဓာနောက်က ဉာဏ်လိုက် ရပါမယ်)၊ ခန္ဓာ နောက်က ဉာဏ်လိုက်ပေး (မှန်ပါ)။
မဂ္ဂင်ငါးပါးဟာဉာဏ်ပဲ
ဒီမှာ ပြထားတယ်၊ ဒါက ခန္ဓာ၊ ဒါက မဂ္ဂင်ဉာဏ် (မှန်ပါ)၊ မဂ္ဂင်ငါးပါးဟာ ဉာဏ်ပဲ (မှန်ပါ)။
ဒါ ဘယ်သူရှုရှု ဒီငါးပါးပေါ် ရမယ်(မှန်ပါ) ခန္ဓာ့ နောက်က ဉာဏ်လိုက်လို့ရှိရင်ဖြင့် အနာဂတ် ဇာတ်သိမ်း၍ အဝိုင်းပြတ်မယ် (ပြတ်ပါတယ်)။
အနာဂတ်ဇာတ်သိမ်း၍ (အဝိုင်းပြတ်ပါမယ်)၊ ပေါ်ပ လား (ပေါ်ပါပြီ)။
အဝိုင်းပြတ်ရင်နိဗ္ဗာန်ရပြီ
အဝိုင်းပြတ်လို့ရှိရင် ခင်ဗျားတို့ ဒုက္ခက္ခန္ဓဿ နိရောဓော ဟောတိ။ ဒုက္ခက္ခန္ဓဿ- နောက်လာမည့် ဒုက္ခအစုကြီး၏ နိရောဓော- ချုပ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ -ဖြစ်၏ နိဗ္ဗာန်ရပြီ (မှန်ပါ)။
ဒါဖြင့် ဒီနေ့ ဘုရားဖြစ်တဲ့ နေရာသိပလား (သိပါပြီ)၊ ရှင်သာရိပုတ္တရကြီး ဘယ်နေရာမှာ ရဟန္တာ ဖြစ်ပါလိမ့် (ဒီနေရာမှာ ဖြစ်ပါတယ်)၊ ဒီနေရာမှာပဲ။ ခန္ဓာနောက်က ဉာဏ်လိုက်တယ် (မှန်ပါ)၊ ဝေဒနာနဲ့ တဏှာကြားမှာ (မှန်ပါ)၊
ဒီခန္ဓာထဲ ဝေဒနာ၊ ဒီကတဏှာ၊ ဝေဒနာနဲ့ တဏှာကြားမှာ ရှင်သာရိ ပုတ္တရာကြီး ရဟန္တာ ဖြစ်တယ် (မှန်ပါ)၊ ဝေဒနာနဲ့ တဏှာကြားမှာ ဉာဏ်သွင်း လိုက်တယ်၊ တဏှာ မလာတော့ဘူး (မှန်ပါ)၊ ရိပ်မိပလား (ရိပ်မိပါပြီ)။
ဝေဒနာနဲ့ တဏှာကြားနိဗ္ဗာန်ဝင်ကြတယ်
ဒါဖြင့် ကုဋေရှစ်ဆယ်နဲ့ ဗိုလ်ခြေတစ်သိန်း ကျွတ်တမ်းဝင် သွားကြတယ် (မှန်ပါ)၊ နှစ်ဆယ့်လေး သင်္ချေ။ ကုဋေရှစ်ဆယ်၊ ဗိုလ် ခြေတစ်သိန်း နိဗ္ဗာန် ဝင်သွားကြတယ်၊ ဘယ်နေရာက ဝင်သွား ကြသလဲ (ဒီနေရာမှာပါ ဘုရား)။ ခန္ဓာနောက်က ဉာဏ်ရောက် တယ် (မှန်ပါ)၊ တစ်နည်း- ဝေဒနာနဲ့ တဏှာ ကြားမှာ (မှန်ပါ)၊ သဘောကျပလား (ကျပါပြီ)။
ဝေဒနာနဲ့ တဏှာကြားမှာ မဂ်ဝင်လိုက်တယ်၊ ရှေးဦးစွာ ဝိပဿနာမဂ် ဝင်လိုက်တယ်၊ နောက် လောကုတ္တရာ မဂ်ဝင်လိုက် တယ် (မှန်ပါ)၊ သဘောပါကြပလား (ပါပါပြီ)။
နာရီက စေ့သွားပြီ၊ ကျော်တောင် သွားပြီ ဆရာမြ၊ နောက်မှ အလုပ် ဆက်ဟောရမယ်၊ ခင်ဗျားတို့ကို မတတ်နိုင် တော့ဘူး ကျုပ်လည်း (မှန်ပါ ဘုရား)။
ကဲ ဒါပဲမှတ်ကြဦး။
သာဓု သာဓု သာဓု။