“ကံလေးမျိုး တရားတော်”
နာရီဝက်တရား(၂)ပုဒ်ဖြစ်သည်။
အသံဖိုင်ခေါင်းစဉ်= သေနိယနှင့် ပုဏ္ဏဥပမာပြ၍ ကံလေးမျိုးအကြောင်းရှင်းပြပုံ
ကျေးဇူးတော်ရှင်အဂ္ဂမဟာပဏ္ဍိတ
မိုးကုတ်ဆရာတော်ဘုရားကြီး မိုးကုတ်မြို့၌ ဟောကြားတော်မူသော
“ကံလေးမျိုး တရားတော်”
(သေနိယနှင့် ပုဏ္ဏကျွတ်ခန်း)
ပထမပိုင်း
(22-4-62)
ယနေ့ဟောရမည့် တရားသည်တဲ့ ကံကို နားလည် ဖို့ ကံလေးမျိုးကို ဘုရားသခင် ကိုယ်တော်မြတ်ကြီး ကိုယ်တော်တိုင် မဇ္ဈိမပဏ္ဏာသပါဠိတော်မှာ ဟောတယ်လို့ မှတ်ထားပါ (မှန်ပါ့)။
ပါဠိတော်ကို စကားထည့်လိုက်ခြင်းသည် မည်သူတစ်ဦး တစ်ယောက်မှ ဟောတာမဟုတ်ဘူး။ ဘုရားသခင် ကိုယ်တိုင် သိပြီး ဘုရားကိုယ်တိုင်ဟောတာ (မှန်ပါ့)။
တစ်ဆင့်ကြားနဲ့ ပြောတာမဟုတ်ဘူး (မှန်ပါ့) ရှေးလူ ကြီးတွေက ဒီလိုပြောတယ်ဆိုတဲ့ အသွားမျိုးနဲ့ ဘုရားက ဟောတာ မဟုတ်ဘူး (မှန်ပါ့)။
ပါဠိတော်ဆိုတာက ဘုရားကိုယ်တိုင် သဗ္ဗညုတဉာဏ်ကြီး ရပြီးတော့မှ ဉာဏ်ထဲမှာ အကုန်မြင်ပြီး သကာလ ပြောတာ (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
ကဲ ဒါဖြင့် ပြောကြပါစို့တဲ့၊ မြတ်စွာဘုရားသခင် ကိုယ်တော်မြတ်ကြီး လက်ထက်က ဘုရားသခင်ကလဲ အိန္ဒိယ မှာ ပွင့်ရတဲ့ ဘုရားဖြစ်နေတော့ ဘုရားမပွင့်ခင်က မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိအယူ တွေကလဲ ရှိတယ် (မှန်ပါ့)။
ကိုယ်ယူချင်တာ ယူပြီး ကိုယ်ထင်ရာလုပ်နေတဲ့ ဘာသာ အယူဝါဒတွေကလဲရှိတယ်တဲ့ (မှန်ပါ့)။
နွားလိုကျင့်သူ
ပုဏ္ဏဆိုတဲ့ လူတစ်ယောက်က သူက သူ့ ကိုယ်သူ နွားလို ပဲ သွားတယ်၊ သူ့ခေါင်းမှာလဲ နွားလိုပဲ ချိုကြီး တပ်ထားတယ်၊ နွားလိုပဲ အမြီး တပ်ထားတယ်၊ နွားလိုပဲ တွန်နေတာပဲ၊ နွားစား တဲ့ အစာပဲ စားတယ်၊ ဒီအကျင့်ကျင့်ရင် နိဗ္ဗာန် ရောက်တယ် လို့ယူတယ် (မှန်ပါ့) ဒါဟာ အိန္ဒိယမှာ ယခုထက်တိုင် ရှိပါသေးတယ် (မှန်ပါ့)။
ခွေးလိုကျင့်သူ
သူ့သူငယ်ချင်း သေနိယဆိုတဲ့ သူကတော့ တစ်မျိုး ကျင့် တယ်၊ ခွေးကဲ့သို့ လေးဘက် သွားပြီး သကာလ လူများ လာလို့ရှိရင် ခွေးလိုအူတယ်၊ ထမင်းကို ဒီအတိုင်းကျွေးလို့ မစားဘူး၊ မြေပေါ် ပစ်ပေးမှ ခွေးလို စားတယ် (မှန်ပါ့)။
လူတွေ့တယ်ဆိုလို့ရှိရင်ဖြင့် လျှောက်ပြီးတော့ ပွတ်တယ် ခွေးအမူအရာ အကုန်လုပ်တာပဲ (မှန်ပါ့)။
အဲဒီလိုနဲ့ သူတို့နှစ်ယောက်က ဘုရားသခင် ကိုယ်တော်မြတ် ကြီးနေတဲ့ဆီ အကြောင်း တိုက်ဆိုင်လို့ ရောက်လာကြတယ်၊ အကြောင်း တိုက်ဆိုင်လို့ ရောက်လာပြီး ဘုရားနဲ့တွေ့တော့ မေးတယ်၊ ပုဏ္ဏက သူ့သူငယ်ချင်း သေနိယ ခွေးလို ကျင့်ပြီး သကာလ ခွေးလို စားပါတယ်။ ဒါ ကိလေသာ ခေါင်းပါးတဲ့ အလုပ်, ကိလေသာ ချုပ်တဲ့အလုပ်, ကိလေသာငြိမ်းတဲ့ အလုပ်လို့ ဆိုပြီး သကာလ ကျင့်ပါတယ်။ ဒါ သေတဲ့အခါ ဘယ်များ သွားပြီး လားရာဂတိ ဘယ်များဖြစ်မှာတုံးလို့ မေးလိုက်တယ် (မှန်ပါ့)။
ပုဏ္ဏမမေးနဲ့ကွ ငါ မပြောချင်ဘူးတဲ့၊ ဘုရားက မမေးနဲ့တဲ့ (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
သေရင်ဘယ်မှာဖြစ်မှာတုံး
မနေဘူး သူက နောက် ဒုတိယ အကြိမ်မေးတယ်၊ ဒုတိယ အကြိမ် မေးပြန်တော့လဲ မမေးနဲ့ ကွာ ဒီဥစ္စာလို့ ပြန်ပြော တယ်၊ အဖြေခက်လို့ပေါ့လေ (မှန်ပါ့)။
နောက်တစ်ခါ တတိယအကြိမ် မေးတယ်၊ ဦးဘသန်း တတိယအကြိမ် မေးတော့ မဖြေလို့ မဖြစ်တော့ဘူးကွာ တဲ့။ ခွေးလိုကျင့်တဲ့ သေနိယဟာ ဒီလိုကျင့်လို့ရှိရင်ဖြင့် သေသည်၏ အခြားမဲ့၌ သူ့ဝါသနာ အထုံအတိုင်း ခွေးပဲဖြစ်ရမယ်၊ ခွေးလိုကျင့် လို့ ဒီဟာက ကိလေသာ ခေါင်းပါးတယ်၊ ဒီအယူဟာ မှန်တယ်လို့ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိအယူ ယူလိုက်ပြန်လို့ရှိရင်လဲ အဝီစိငရဲလဲကျလိမ့်မယ် တဲ့၊ နှစ်ချက် (မှန်ပါ)။
ခွေးဖြစ်မယ်
ခွေးလိုကျင့်လို့သေရင် ခွေးဖြစ်မှာက တစ်ချက်၊ ဒီအယူ ဟာ ဟုတ်တယ်, မှန်တယ်လို့ ယူလိုက်တဲ့အတွက် ငရဲကျဦးမှာက တစ်ချက်ဆိုတော့ ပုဏ္ဏက ငိုရှာတယ် (မှန်ပါ့)။
မင်း ငါအပြောသားပဲ နဂိုက၊ မမေးနဲ့ မမေးနဲ့လို့ ပြောသားပဲ၊ မင်းက သုံးကြိမ်တိုင်တိုင် မေးတော့ မဖြေရင်မဖြစ် လို့ ငါဖြေလိုက်တယ် (မှန်ပါ့)။
ဦးဘသန်းတို့ ဦးအောင်ဇံဝေတို့ အိန္ဒိယမှာ ဒါတွေရှိသေး တယ် (မှန်ပါ့)။
ဒါနဲ့ ငိုရှာတယ်၊ မင်းကို ဒါကြောင့် အပြောသားပဲ မမေးနဲ့ဆိုတာ အခုတော့ မင်းက ငိုချင်း ချတယ်။
ငိုတာက တခြားမဟုတ်ပါဘူးတဲ့ အကျင့်ကြီး ကျင့်ပြီး သကာလ ဆိုးရွားတဲ့ ခွေးလဲ ဖြစ်ရဦးမယ်၊ ငရဲလဲကျဦးမယ် ဆိုတဲ့ ဥစ္စာကို ကိုယ့်အမှားကို သိပြီး မျက်ရည်ကျပါတယ် ဒါ ပြောလိုက် တယ်နော် (မှန်ပါ့)။
နောက်တစ်ခါ တစ်ယောက်ကမေးပြန်တယ်၊ ခွေးလိုကျင့် တဲ့ သေနိယကလဲ ပုဏ္ဏက နွားလို ကျင့်တယ်၊ နွားကဲ့သို့ပဲ တွန်တယ်၊ နွားလိုပဲ ချိုတပ် ထားတယ်၊ နွားလိုပဲ အမြီးတပ် ထားတယ်၊ သွားတော့ နွားလိုသွားတယ်၊ စားတော့ နွားစာတွေ စားတယ်။ သူကတော့ ဘယ်လိုတုံး တဲ့၊ ကိုယ့်အယူကို ကိုယ့်ဆုံးဖြတ်ချက် ချနိုင်တာမှ မဟုတ်ဘဲကိုး (မှန်ပါ့ ဘုရား) တစ်ယောက်ဥစ္စာ တစ်ယောက်က မေးနေကြတယ် (မှန်ပါ့)။
နွားဖြစ်မယ်
မမေးနဲ့ကွ လို့ ခုနင်ကလိုပဲ သုံးခါပြောတာပဲ (မှန်ပါ့ ဘုရား) နောက် သုံးခါမြောက် မေးတော့လဲ ဦးအောင်ဇံဝေ မဖြေရင် မဖြစ်လို့ ဖြေလိုက်တယ် (မှန်ပါ့)
နွားတို့၏ အကျင့် နွားတို့၏အလေ့ကို ဝါသနာထုံတိုင်း ဒီစိတ်နဲ့သာ နွားစိတ်နဲ့သာ သေသွားတယ်ဆိုရင် သေရင်နွား ဖြစ်မယ်တဲ့ (မှန်ပါ့)။
ငရဲလဲကျဦးမယ်
ဒီအယူသည် ကိလေသာချုပ်ငြိမ်းတဲ့ နိဗ္ဗာန်ရောက်တယ် လို့ အယူမှားကြီးကို မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိအယူ၌ စွဲနေမယ် ဆိုလို့ရှိရင် ငရဲကျ ဦးမယ်ကွ လို့ ဆိုတော့ သူလဲ ငိုပြန်တာပဲ (မှန်ပါ့ ဘုရား) နှစ်ယောက်စလုံး ငိုတာပဲ။
ကဲ ဦးဘသန်း တွေ့တယ်မဟုတ်လား (မှန်ပါ့) ထင်ရာလုပ်နေကြတာ (မှန်ပါ့)။
အဲဒီတော့ ခင်ဗျားတို့ တိုက်တွန်းတယ်လို့ဆိုတာ မောင်ထွန်းအောင်တို့ မှတ်ရမယ်၊ နောက် ဘုန်းကြီးတို့လို ပြော မည့်ဆိုမည့်သူ မရှိတော့ဘဲ သာသနာ ကွယ်သွားမည်ဆိုလို့ရှိရင် ဦးဘသန်း ကိုယ်ထင်ရာ ကိုယ်လုပ်ကြမှာပဲ (မှန်ပါ့)။
အခုတောင်မှ အချို့ဘာသာ အယူဝါဒ မရှိဘူး၊ မဟုတ်ဘူး လား (မှန်ပါ့) တိတ္ထိတွေမှာ ဘာသာ အယူဝါဒ ရှိပါရဲ့လား သဿတသမားတွေ (မှန်ပါ့) သဿတဒိဋ္ဌိတွေ ဆိုတော့ ခန္ဓာဟာ ခိုင်တယ် မြဲတယ်လို့ ယူပစ် လိုက်တာကိုး (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
သူတို့ကလဲ သဿတဒိဋ္ဌိတွေ ဆိုတော့ ခင်ဗျားတို့က ကွက်ကွက်ကလေးထဲ လူပေါင်း ထောင်, သန်း, ထဲတောင်မှာ ကွက်ကွက်ကလေးထဲမှာ ဒီထောင်တတ်တဲ့ နားကလေး ပါလာပြီးတော့ အယူမှန်ကလေး ဆရာဘုန်းကြီးနဲ့တွေ့မှသာ ခင်ဗျားတို့ သစ္စဉာဏ် ရတာကိုး (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
နဂိုက ကမ္မဿကတ ဉာဏ်ကလေးနဲ့ ကောင်းတာလုပ် ကောင်းကျိုးပေးမယ်နဲ့ ဒါနဲ့ အချိန်ကုန်လာကြတာကိုး (မှန်လှပါ ဘုရား)။
အဲဒီတော့ကို လ, သာတုန်းဗိုင်းငင်လို့ ရှေးစကားတွေရှိပါ တယ် (မှန်ပါ့) ဝါထွက်တဲ့ အရပ်တွေမှာ လသာတုန်း ဗိုင်းငင် ဆိုတော့ ခင်ဗျားတို့လဲ ရှေးမှီတဲ့ လူတွေဆိုတော့ ကြားဖူးကြတာပေါ့ ဒီစကားကို (မှန်ပါ့)။
ဝိပဿနာဉာဏ်ပျောက်ဖို့သာရှိတယ်
ဒီမှာလဲ အခုသာသနာ လ, သာတုန်း ခင်ဗျားတို့ ဝိပဿနာ အလုပ်ကို လုပ်လို့ပြောတာ (မှန်ပါ့) နောင်ကို မလာနိုင်ဘူး (မှန်ပါ့) နောင်ကိုတော့ ပေါ်မှာ မဟုတ်ဘူး၊ ပျောက်ဖို့ရာသာရှိတယ် ဦးဘသန်းနော် (မှန်ပါ့)။
အခုလဲ ဘုန်းကြီးတို့ တစ်ဝိုက်မှာ ကွက်ကွက်ကလေးပေါ် တာ (အင်မတန် နည်းပါတယ်) အင်မတန် နည်းပါတယ်။ ဘယ်လောက်ကြီး လူကြီးဖြစ်ဖြစ် ဘယ်လောက်ကြီးတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်ကြီး တွေဖြစ်ဖြစ် ကမ္မဿကတ ဉာဏ်လောက်ပဲ ပြောနေတာပဲ (မှန်ပါ) ဒါပဲပြောတာပဲ (မှန်ပါ့)။
ကောင်းတာလုပ်, ကောင်းကျိုးပေးတယ်၊ မကောင်းတာ လုပ် မကောင်းကျိုးပေးတယ်၊ မင်းလုပ် မင်းခံရမှာပဲကွ၊ ဟော သဿတဒိဋ္ဌိပြောတာပဲ (မှန်ပါ့)။
မင်းလုပ်တော့ မင်းခံဆိုတာ ဟိုမှာလဲ မင်းထင်နေတာပဲ (မှန်ပါ့) သဿတဒိဋ္ဌိ သမားမှန်က အကြောင်းအကျိုးက မဝေဖန်တတ်ဘူး၊ ဝေဖန်တတ်ပြန်လဲ လည်လည်ပတ်ပတ်မပြော တတ်ဘူး၊ ဦးဘသန်း သိပ်ကြောက်စရာ ကောင်းပါလား (မှန်ပါ ဘုရား)။
အဲဒီ သဿတဒိဋ္ဌိကလဲ ကုသိုလ်လုပ်ရင် ကုသိုလ်ရတာ တော့ဟုတ်ပါရဲ့၊ ဒိဋ္ဌိမပြုတ်တဲ့ အတွက် မဂ်ဉာဏ်, ဖိုလ်ဉာဏ် ကျတော့ တားချလိုက်တာပဲ (မှန်ပါ့) နိဗ္ဗာန်ကျတော့ တားချ လိုက်တာပဲ (မှန်ပါ့)။
ကဲ ကြည့် ဘုရားပွင့်နေတုန်းကို ဒီအယူကြီးက ရှိနေတယ် (မှန်ပါ့) နွားလိုကျင့်တဲ့အယူ, ခွေးလိုကျင့်တဲ့အယူ (မှန်ပါ့) ဒါတွေဟာ မှားတဲ့အယူပဲ ဖြစ်မနေဘူးလား (နေပါတယ် ဘုရား)။
ဒါနဲ့ သေနိယက ဒါဖြင့် ဘုရား တဲ့ တပည့်တော်တို့ ကို ဟောပါတဲ့၊ မှန်တဲ့တရားကို ကျင့်ပါရစေတဲ့ (မှန်ပါ့) အခုတရားဟာက သူ့အကျိုးအပြစ်သာ ပြောရသေးတယ် တရား မဟောရသေးပဲ (မှန်ပါ့) တရား မဟောရသေးဘူး၊ သူတို့မေးတာ ဖြေတုန်းပဲ ရှိသေးတယ် (မှန်ပါ့)။။
အဲဒီလို ဖြစ်ပြီးနေတော့ ကိုင်း ဒါဖြင့် မင်းတို့ ကျင့်စရာ ငါပြောမယ်ဆိုပြီးသကာလ ဘုရားက တရားဟောပြီ (မှန်ပါ့) တရားဟောတော့ မင်းတို့က သေသေချာချာ မှတ်ကြရတော့မယ် (မှန်ပါ့)။
ကံလေးမျိုးဆိုတာ
ကံလေးမျိုးခွဲမယ်ဟေ့ တဲ့၊ မည်းတဲ့ကံ မည်းတဲ့ အကျိုးပေးတာက တစ်မျိုး, ဖြူတဲ့ကံ ဖြူတဲ့ အကျိုးပေးတာက တစ်မျိုးနော် (မှန်ပါ) အမည်းအဖြူရောတဲ့ကံက အမည်း အဖြူရောပြီး အကျိုးပေးတာက တစ်မျိုး၊ အမည်းအဖြူမရောတဲ့ ကံက အမည်းအဖြူမရောတဲ့ အကျိုးပေးတာက တစ်မျိုးတဲ့၊ ဘယ်နှစ်မျိုး ရှိသွားပလဲ (လေးမျိုးရှိပါပြီ ဘုရား)။
ပြန်ပြောလိုက်ပါဦးမယ်၊ ဒါ အရေးကြီးတဲ့တရား (မှန်ပါ့ ဘုရား)
၁။မည်းတဲ့ကံက မည်းတဲ့ အကျိုးပေးတယ်ကွ၊ ၁နံပါတ် (မှန်ပါ့ ဘုရား)
၂။ဖြူတဲ့ကံက ဖြူတဲ့ အကျိုးပေးတယ်ကွ၊
၃။အမည်းအဖြူ ရောတဲ့ကံက အမည်းအဖြူရောတဲ့ အကျိုးပေးတယ် ကွ
၄။အမည်းအဖြူ မရောတဲ့ကံက အမည်းအဖြူမရောတဲ့ အကျိုး ပေးသကွ ဆိုတော့ ဦးဘသန်း ဘယ်နှစ်မျိုးရှိသွား ပြီလဲ (လေးမျိုးပါ ဘုရား)။
ပြောစမ်း ၁-နံပါတ်ကဘာတုံး ( ၁-နံပါတ်က အမည်းကံကအမည်းအကျိုးပေးပါတယ် ဘုရား) အဖြူကံက (အဖြူ အကျိုးပေးပါတယ်) အမည်း, အဖြူရောတဲ့ကံက (အမည်းအဖြူ ရောတဲ့ အကျိုးပေး ပါတယ်) အမည်း အဖြူမရောတဲ့ ကံက (အမည်းအဖြူ မရောတဲ့ အကျိုးပေးပါတယ် ဘုရား)။
ဒါ သေနိယတို့ ပုဏ္ဏတို့ကို ဟောနေတာနော် (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
အမည်းကံ
အဲဒီတော့ကွာ တဲ့၊ ငါရှင်းပြမယ်တဲ့၊ ဒါ အကျဉ်းရှိ သေးတယ် အကျယ် ငါဟော ပြောပြမယ် တဲ့၊ မင်းတို့ အကုသိုလ် ဆယ့်နှစ်ခုနဲ့ ပြုတဲ့ကံတွေ ကတော့ဖြင့် သူတို့က မည်း တဲ့ကံ ဖြစ်နေလို့ အပါယ်လေးဘုံပဲ အကျိုးပေးတယ်ကွတဲ့။ (မှန်ပါ့ ဘုရား) ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီ ဘုရား)။
အကုသိုလ်ကံကတော့ အပါယ်လေးဘုံပဲ အကျိုးပေးတော့ အမည်းကံမို့ အမည်းကံပဲ အကျိုးပေးတယ် (မှန်ပါ့) ဒါ မှတ်လိုက်ရမယ်နော် (မှန်ပါ့)။
အဖြူကံ
ခင်ဗျားတို့ရှေးတုန်းက ပြုထားတဲ့ ကျွေးကြ, မွေးကြ, လှူ ကြတန်းကြတဲ့ ကံတွေဟာ အခုလို သစ္စာ မသိခင်တုန်းကပေါ့ဗျာ (မှန်ပါ့) အဲဒါကတော့ အဖြူကံတွေတဲ့ အဖြူအကျိုးပေးတယ် တဲ့ နတ်ရွာသုဂတိပဲ အကျိုးပေးတယ် (မှန်ပါ့) ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီ ဘုရား)။
အဖြူကံက (အဖြူ၊ အကျိုး ပေးပါတယ် ဘုရား) ဘယ် ကံတုံးမေးတော့မှ ကာမာဝစရ ကုသိုလ်ကံက ကာမာဝစရ အကျိုးပေးတာပဲ (မှန်ပါ့) ကာမာဝစရ ကုသိုလ်ရှစ်ခုပေါ့ဗျာ (မှန်ပါ့) နှစ်ခုပြီးသွားပြီနော် (မှန်ပါ့)။
အမည်းအဖြူရောတဲ့ကံ
အမည်း, အဖြူရောနေတဲ့ကံက အမည်း, အဖြူအရော ကို အကျိုးပေးတယ်၊ ဒါက ဘာတုံး ဆိုတော့ နွားသတ်၊ ဝက်သတ် ပြီးတော့မှ အလှူပေးတဲ့ အလှူမျိုးပေါ့ဗျာ။ မုဆိုး, တံငါကပေးတဲ့ အလှူလည်း ရှိသေးတာကိုးဗျ (မှန်ပါ့)။
အဲဒါကျတော့ သူပြုထားတဲ့ ဥစ္စာက အကုသိုလ် လှူတာ က ကုသိုလ်ဆိုတော့ အကုသိုလ် လုပ်ပြီး ကုသိုလ်လုပ်တာကိုး (မှန်ပါ့)။ ကုသိုလ်ပြုတယ် ဆိုတော့ အမည်း, အဖြူမရော ဘူးလား (ရောပါတယ် ဘုရား)။
ဆင်ဖြူတော်
အဲဒါကျတော့ကွာ တဲ့ ဟို နတ် နဂါးကြီးတွေ ဆင်ဖြူတော်ကြီးတွေ ဒီလိုဟာ အကျိုး ပေးတယ်တဲ့ (မှန်ပါ့) အမည်း,အဖြူ ရောပြီး အကျိုးပေးတယ် (မှန်ပါ့) တိရစ္ဆာန်ဖြစ်ရတာက အမည်းကြောင့် (မှန်ပါ့) ဆင်ဖြူတော်ကြီး ဖြစ်ရတာက ကုသိုလ်ပြုလို့၊ ကမ္မဿကတဉာဏ်ကြောင့် ပေါ့ဗျာ (မှန်ပါ့) ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီ ဘုရား)။
အမည်း,အဖြူရောတဲ့ကံက (အမည်း,အဖြူး ရောတဲ့အကျိုးပေးတယ်) ဆင်ဖြူတော်တို့ အဿတိုရ်တို့ ရှင်ဘုရင့်နန်းတော်မှာ ရွှေဇလုံကြီးတွေနဲ့ စားတဲ့တိရစ္ဆာန်တွေပေါ့ဗျာ (မှန်ပါ့) နတ်နဂါးမင်းကြီးတွေ မရှိပေဘူးလား (ရှိပါတယ် ဘုရား)။
အဲဒီလို နတ်နဂါးမင်းကြီးတွေ ပြီးတော့ နေ့စံ-ညခံဆိုတဲ့ ပြိတ္တာတွေ အဲဒါတွေဟာ နဂိုက အမည်း,အဖြူရောတဲ့ကံ လုပ်လို့ အမည်း,အဖြူ အကျိုးပေးတယ် (မှန်ပါ့) သဘောကျပလား (ကျပါပြီ) ကာမာဝစရနဲ့ အကုသိုလ်ရောလုပ်တယ် (မှန်ပါ့ အကုသိုလ်နဲ့ကုသိုလ် ရောနေပါတယ် ဘုရား)။
ဒီလိုဆိုတော့ အခု ပြောခဲ့တဲ့ သုံးမျိုးဟာ သုံးမျိုးစလုံး – မကောင်းသေးဘူး (မှန်ပါ့ ဘုရား) အမည်းကံကလဲ အကျိုးပေး မကောင်းဘူး (မှန်ပါ့) အပါယ်လေးပါးပဲ အကျိုးပေးတယ် (မှန်ပါ့)။
အဖြူကံကလဲ သုဂတိ အကျိုးပေးတယ် ဆိုပေမယ့် နိဗ္ဗာန်မှ မပါသေးဘဲ (မှန်ပါ့ ဘုရား) မပါသေးတော့ သူလဲ ကျုပ်တို့ အကြိုက်ကြီး ကြိုက်လို့ မရသေးဘူး (မှန်ပါ့) အမည်း,အဖြူ ရောတဲ့ကံလဲ ကျုပ်တို့ အကြိုက်ကြီး ကြိုက်ဖို့ မလိုဘူး (မှန်ပါ့) ဘုရား)။
အမည်းအဖြူမရောတဲ့ကံ
ဒါဖြင့် ကျုပ်တို့ အမည်း,အဖြူ၊ မရောတဲ့ကံ အရေးကြီးတယ် လို့ ဆိုတော့ ခင်ဗျားတို့လုပ်နေတဲ့ မဂ္ဂင်ဟာ အမည်း,အဖြူ မရောတဲ့ ကံပဲ (မှန်ပါ့) ဒီနေ့ည ဒါ ရှင်းသွားပြီနော် (မှန်ပါ့) သူကတော့ မရောဘူး (မရောပါ ဘုရား), အကုသိုလ်လဲ မပါဘူး၊ ဘုံဘဝ လဲ အကျိုမပေးဘူး၊ ဘုံဘဝ အကျိုး ပေးရင် ဒုက္ခသစ္စာ လာဦးမှာ ကိုးဗျာ (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
အဲဒီတော့ သူကတော့ဖြင့် နိဗ္ဗာန်သာ အကျိုးပေးတဲ့ အတွက် အမည်း,အဖြူ မရောတဲ့ကံလို့ မှတ်ပါ (မှန်ပါ့ ဘုရား)။ ခင်ဗျားတို့ အားထုတ်နေတဲ့ စေတနာသည် ဝိပဿနာ ဉာဏ်တွေဟာ အမည်း,အဖြူ မရောလို့ အမည်း,အဖြူမရောတဲ့ အကျိုးပဲ ပေးတယ် (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
အမည်းကိုလဲ သူအကျိုးမပေးဘူး၊ အဖြူ ဒုက္ခသစ္စာကိုလဲ အကျိုးမပေးဘူး၊ သုခသစ္စာ ဖြစ်တဲ့ နိဗ္ဗာန်ပဲ အကျိုးပေးတယ် (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
အသိခက်တဲ့တရားတော်
ဒါဟာ အင်မတန်ကောင်းတဲ့ တရားလို့မှတ်လိုက်စမ်းပါ (မှန်ပါ့) အသိခက်တဲ့တရား (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
အဲဒီတော့ ဒီအမည်း,အဖြူ၊ မရောတဲ့ကံဆိုတာ ဝိပဿနာ မဂ်ဉာဏ်နဲ့ လောကုတ္တရာ မဂ်ဉာဏ်ပဲ ဆိုပါတယ် (မှန်ပါ့) – ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီ ဘုရား)။
ဒါပေမယ့် ဒီကံကအမည်းလဲ အကျိုး မပေးနိုင်ဘူး၊ အဖြူလဲ အကျိုးမပေးဘူး၊ အရောလဲ အကျိုး မပေးဘူး။
ဘာကြောင့်တုံးလို့ မေးစရာရှိတဲ့ အခါကျတော့ သူက ကွာတဲ့ ကံဖြတ်တဲ့ တရားတဲ့ ဒီဟာ တစ်ချက် (မှန်ပါ့)။
ကံဖြတ်တဲ့တရားတဲ့၊ အမည်းကံလဲ ဖြတ်တယ်၊ အဖြူကံ လဲ (ဖြတ်ပါတယ်) အမည်း,အဖြူ ရောတဲ့ ကံကော (ဖြတ်ပါ တယ်) အဲ သူကတော့ ကံဖြတ်ကွတဲ့ (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
ဒါဖြင့် ခင်ဗျားတို့ အလုပ်ဟာ အလုပ်မှန်ပေါ့ (မှန်ပါ့) အမည်းကံက အကျိုးပေးနေလဲ ခင်ဗျားတို့ မဆုံးတော့ဘူး၊ အဖြူ ကံက အကျိုး ပေးရင်ကော (မဆုံးပါ) မဆုံးတော့ဘူး။ လှည့် သွားမှာပဲ (မှန်ပါ့) အဖြူကံက အကျိုးပေးရင် နတ်ပြည်ရောက် တယ်၊ နတ်ပြည်ကျတော့ မိုက်တွင်းနက်ဦးမှာပဲ (မှန်ပါ့)။
မိုက်တွင်းနက်ပြီး တစ်ခါအကျိုးတွေက ဆက်ပေးသွားမယ် (မှန်ပါ့) ဆိုတော့ ဆုံးနိုင်စရာ မြင်သေးရဲ့လား (မမြင်ပါ) အမည်း အဖြူရောတဲ့ ကံက တိရစ္ဆာန်ဆိုတော့ မဂ်ဉာဏ်,ဖိုလ်ဉာဏ်ရနိုင် တဲ့ ဘဝမှ မဟုတ်တော့ (မှန်ပါ့) ထင်ရာသွား၊ ထင်ရာစားနဲ့ပဲ အချိန်ကုန်သွားတော့ အောက်သာ ပြန်ဆက်မှာပဲ (မှန်ပါ့) သဘောပါသလား (ပါ ပါပြီ ဘုရား)။
ဒါဖြင့် အမည်း၊ အဖြူမရောတဲ့ကံသည် ကံဖြတ်လို့ မှတ်လိုက် (မှန်ပါ ဘုရား)။
ကံသုံးမျိုးကိုဖြတ်တယ်
အမည်းအဖြူ မရောတဲ့ ကံသည် (ကံဖြတ်ပါတယ် ဘုရား) ဘယ်ကံကို ဖြတ်သတုံးဆိုတော့ ခုနင်က သုံးကံကိုဖြတ်တယ် (မှန်ပါ့) ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီ ဘုရား)၊
ခုနင်က သုံးကံကို (ဖြတ်ပါတယ်) ကိုင်း ဒါဟာ တို့လုပ်နေတဲ့ အလုပ်ဟာဖြင့် ကံဖြတ် အလုပ် မှန်ပါကလား ဆိုတာ ယနေ့ ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက် (မှန်ပါ့) နားလည်ပလား (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
ယနေ့ တို့လုပ်နေတဲ့ အနိစ္စ လက္ခဏာတွေကို ကြည့်နေတဲ့ အလုပ်၊ ဒုက္ခလက္ခဏာတွေ ကြည့်နေတဲ့အလုပ် အနတ္တလက္ခဏာတွေကို ကြည့်နေတဲ့ အလုပ်ဟာ ဘာအလုပ်ပါလိမ့်တုံးလို့ ခင်ဗျားတို့မေးလို့ရှိရင် ကံဖြတ်တဲ့အလုပ်ပဲ (မှန်ပါ့) သဘောကျ ပလား (ကျပါပြီ ဘုရား)။
ဒီကြားမှာ စကားညှပ်ပြီး ဆရာဘုန်းကြီးက သတိပေး လိုက်ပါတယ်၊ ခင်ဗျားတို့က ဘယ်တော့များ ကံကောင်းပါမတုံး တောင့်တနေတဲ့လူတွေ (မှန်ပါ့) မတောင့်တ, ဘူးလား (တောင့်တပါတယ် ဘုရား)။
ဘယ်တော့များ ဦးအောင်ဇံဝေတို့ နဂိုအစိုးရ အလုပ်လုပ်ခဲ့ တုန်းက ရာထူးကြီးများ တက်ပါ မတုံး ဆိုတာ ကံကလေးမျှော် နေတာပဲ (မှန်ပါ့)။
နောက်ပြီးတော့ ရှေ့နေလုပ်တဲ့ ဦးဘသန်းကလဲ ဘယ်တော့များ အမှုတွေများ များများ လာပါ့မတုံး ဘယ်လကျမှ အကျိုးပေးပါ့မတုံး (မှန်ပါ့) ကံမျှော်နေကြတာ (မှန်ပါ့)။
ဒီကံတွေကြောင့် ခင်ဗျားတို့ ကမ္မံဝိပါကဿ ဆိုတော့ ကမ္မံ ကံသည်၊ ဝိပါကဿ အကျိုးပေး ဝိပါက်အား၊ ကမ္မပစ္စယေန= ကမ္မပစ္စယသတ္တိဖြင့်၊ ပစ္စယော ဥပကာရကော ကျေးဇူးပြု သည်၊ ဟောတိ = ဖြစ်၏၊ ကမ္မပစ္စည်းပဲ (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
အဲဒီတော့ အကျိုးပေးကလဲ ဒုက္ခသစ္စာပဲ (မှန်ပါ့) အကျိုး ပေးက ဘာသစ္စာတုံး (ဒုက္ခသစ္စာပါ) အဲဒါ မျှော်နေတာ (မှန်ပါ့) ခင်ဗျားတို့ မိုက်တုန်းကပေါ့လေဗျာ (မှန်ပါ့)။
ဘာမျှော်သတုံး (အကျိုးပေးမျှော်ပါတယ်) ဒုက္ခ သစ္စာ မျှော်နေတာ (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
အကျိုးပေးမျှော်နေတာ နည်းနည်းကလေး ကြီးတဲ့အခါ မှာ ဒုက္ခဝန်ကြီး ထမ်းရတာပေါ့ဗျာ (မှန်ပါ့) အမှုတွေများများ လိုက်ရတဲ့အခါ အကုသိုလ် များများ ဖြစ်တာပေါ့ (မှန်ပါ့)။
ကံမျှော်နေတာ ဒုက္ခသစ္စာမျှော်တာ
ဒါကို ဦးဘသန်းတို့လူစုက အကျိုးပေးနေတယ်၊ ဝမ်းများ သာနေလိုက်သေးတယ် (မှန်ပါ့) ရူးတုန်းကပေါ့လေ (မှန်ပါ့) မသိခင်တုန်းက (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
အဲဒီတော့ကို ခင်ဗျားတို့ မျှော်တဲ့ကံ ဟူသရွေ့ဟာက ဒုက္ခ သစ္စာအကျိုးပေးတယ် (မှန်ပါ့ ဘုရား) တစ်သောင်း ရှိတဲ့လူ ကလဲ တစ်သောင်းနဲ့ ရင်းရရင် ကုန်တွေများမှာပဲဆိုရင် များတဲ့ဒုက္ခ ပိုလာတယ် (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
စာရင်းစာအုပ်များများ မှတ်ရတာလဲ ပိုလာတာပဲ (မှန် ပါ့) ကြွေးပေးရတာ များများကော (ပိုလာပါတယ်) ပိုလာ တာပဲ လောဘကော အရင်ထက် သေးသွားသလား ကြီးလာသ လား (ကြီးလာပါတယ် ဘုရား)။
ဒါဖြင့် သမုဒယသစ္စာ ကြီးလာရင် ဒုက္ခသစ္စာကြီးရမယ် ဟင် (မှန်ပါ့) သမုဒယသစ္စာ ကြီးလာရင် ဒုက္ခသစ္စာကြီးရ မယ် (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
အဲဒီတော့ ခင်ဗျားတို့ နဂိုက နားမလည်ခင်တုန်း ကတော့ အကြီးကြိုက်ဖြစ်နေတယ်၊ ဒုက္ခကြီးကြိုက် (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
ဥပမာမယ် လယ်ဧက နှစ်ထောင်လောက်ရှိတယ်၊ ဦးဘသန်းမှာဟုတ်လား (မှန်ပါ့) သား၊ သမီး၊ မြေး၊ မြစ်တွေ ဝေခြမ်း ပေးလိုက်တယ်၊ နောက်တော့ အစိုးရက သိမ်းလိုက် တယ်ဆိုရင် အံမာ ဒုက္ခကြီးတွေ ပျောက်သွားလို့ ဖြစ်ရလေ ခြင်းကွာ အတော်စုထားတာ ဖြစ်ရလေခြင်းကွာတဲ့ ဒီဒုက္ခ တွေကို လွမ်းနေတာ (မှန်ပါ့)၊ မလွမ်းဘူးလား (လွမ်းပါ တယ် ဘုရား)။
အရင်တုန်းက လွမ်းတယ်လေ၊ အခုတော့ မနိုင်ဝန်မို့ လျှော့လိုက်တာ (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
မနိုင်ဝန်မို့ လျှော့လိုက်တာ ဦးဘသန်းတို့လူစုက (မှန်ပါ့) အဲဒါ ဒုက္ခကြီးတွေ ကြိုက်နေ တယ်ဆိုတာ မသေချာဘူးလား (သေချာပါတယ် ဘုရား)။
ဒါဟာတဲ့ အိုစာမင်းစာရယ်လို့ ရသရွေ့ကလေးနဲ့ မြေတိုး ထားတာကွ (မှန်ပါ့) မြေတိုးထားတာ၊ ဟို သူတစ်ပါးနဲ့ တရားဖြစ်ပြီး မြေတိုးထားတဲ့လူနဲ့ တယ်မထူးဘူး (မှန်ပါ့) အဲ မြေတိုးထားတာပဲ (မှန်ပါ့)။
မြေတိုး အားကိုးနေတာကိုးဗျ (မှန်ပါ့) အဲဒီတော့ ဘာအားကိုးတာတုံး မေးတော့ ဒုက္ခကြီး အားကိုးနေတာ (မှန်ပါ့) ဒုက္ခ အားကိုးနေတာ၊ မြေနည်းတာ မကြိုက်ကြပါဘူး၊အင်း ဒုက္ခနည်းရင် မကြိုက်ဘူး။
အိမ်မှာ ခင်ဗျားတို့ ကော်ဇောကြီးတစ်ချပ် ခင်းစရာရှိ တယ်တဲ့၊ ဒီတစ်ချပ်မှ ခင်းစရာ မရှိဘူးဆိုရင် ခင်ဗျားတို့ မကြိုက်ဘူး (မှန်ပါ့) နှစ်ချပ်များ ပွေ့ထမ်းရလို့ရှိရင် အတော်ကျေနပ်တဲ့ လူတွေ မဟုတ်ဘူးလား (မှန်ပါ့)။
ဒါဖြင့် ဝန်လေး ကြိုက်တာလား၊ ဝန်ကြီး ကြိုက်တာလားလို့ မေးရင် ဘယ့်နှယ်ဖြေမလဲ (ဝန်ကြီး ကြိုက်ပါတယ်) ဝန်ကြီး ကြိုက်တာပေါ့ဗျ၊ မဟုတ်ဘူးလား (မှန်ပါ့)။
အိမ်မှာ ကလေးတွေများ ဟိုသွား၊ ဒီသွား၊ သွားကုန်လို့ ရှိရင် အဘိုး အဘွားတွေက ဦးဘသန်း ကျေနပ်ကဲ့လား (မကျေ နပ်ပါ) မကျေနပ်တာက ဒုက္ခကလေးတွေ ပျောက်သွားလို့ (မှန်ပါ့)။
ဒုက္ခသစ္စာမသိရင် ကံကိုကြိုက်တယ်
ဒုက္ခနဲ့ခွဲလိုက်ရတာနဲ့ ဘာဖြစ်ကုန်သတုံး (မကျေနပ် ပါ) ဒါကြောင့် ခင်ဗျားတို့ ဒုက္ခသစ္စာ သိခဲတယ်ဆိုတာ မပေါ်သေးဘူးလား (ပေါ်ပါပြီ ဘုရား)။
အဲဒီတော့ ဒုက္ခသစ္စာမသိတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်မှန်ရင် ကံကိုကြိုက် တယ် (မှန်ပါ့) ဒါမှတ်ထားပါ (မှန်ပါ့)။
ဒုက္ခသစ္စာမသိတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်ဆိုရင် (ကံကိုကြိုက်ပါတယ်) ကံကလဲ ဘာကို အကျိုးပေးသတုံး (ဒုက္ခသစ္စာ အကျိုးပေးပါ တယ် ဘုရား)။
အဲ သူမသိလို့ ကြိုက်တာ (မှန်ပါ့) ဒါဖြင့် အဝိဇ္ဇာ ကြောင့် ကြိုက်နေတာ (မှန်ပါ့) ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီ ဘုရား)။
ဘာနဲ့ကြိုက်နေတာလဲ (အဝိဇ္ဇာနဲ့ကြိုက်နေတာပါ) အဝိဇ္ဇာ က ဖုံးထားလို့ တဏှာက ကြိုက်နေတာပါ (မှန်ပါ့) ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီ ဘုရား)။
အဝိဇ္ဇာက (ဖုံးထားလို့ပါ) တဏှာက (ကြိုက်ပါတယ်) တဏှာက ကြိုက်တယ်ဆိုတာ မသေချာဘူးလား (သေချာ ပါတယ် ဘုရား)။
ဒါဖြင့် ခင်ဗျားတို့ဟာ ဆရာကောင်း၊ သမားကောင်းနဲ့ သာ မတွေ့မယ်ဆိုရင် ဒုက္ခတွေ ပျောက်သွားတာတောင် မျက်ရည် ကျသေးတာလား (မှန်ပါ့ ဒုက္ခပျောက်ရင် မျက်ရည် ကျပါ တယ် ဘုရား)။
ဒီ ဒုက္ခကလေး ပျောက်သွားမှာစိုးလို့ ဆရာဝန်ရှာရတာ တွေကိုတစ်ပုံကြီး (မှန်ပါ့) သားကလေး၊ မြေးကလေး မကျန်းမာ မယ်ဆိုလို့ရှိရင် ဒီဒုက္ခကြီး ပျောက်သွားမှာစိုးတာနဲ့ကို မနည်း ငွေကုန်ခံပြီး ဒီဒုက္ခကလေးကို မရရအောင် ဆွဲယူရတာ ဒုက္ခ ကြိုက်သလား၊ မကြိုက်ဘူးလား ဆိုတာကော (ကြိုက်ပါတယ် ဘုရား) ထင်ရှားနေတယ်။
အဲဒီတော့ သစ္စာမသိတုန်းကတော့ ဒီလိုဖြစ်နေတာပဲ (မှန်ပါ့ ဘုရား) ဒါကြောင့် ဘုရားသခင် ကိုယ်တော်မြတ်ကြီးက ငါလဲသစ္စာ မသိတုန်းက ဒါကြိုက်တာပဲကွတဲ့ – (မှန်ပါ့) သစ္စာသိမှ ဒါတွေ လွတ်ပေတော့ တယ်တဲ့ (မှန်ပါ့) ဆိုတော့ ဦးဘသန်း မပြော ထိုက်ဘူးလား (ပြောထိုက်ပါတယ် ဘုရား) ဟောထိုက်တယ် နော် (မှန်ပါ့) ပေါ်ကြပလား (ပေါ်ပါပြီ ဘုရား)။
ဒါဖြင့် ခင်ဗျားတို့လုပ်နေတဲ့ကံကတော့ ဘာကံခေါ်မလဲ (ကံဖြတ် တရားပါ ဘုရား) ကံဖြတ်တရား (မှန်ပါ့) ကျယ်ကျယ် ပြောရင် အမည်း၊ အဖြူမရောတဲ့ကံ (မှန်ပါ့)။
ကျယ်ကျယ်ပြောရင်တော့ (အမည်း၊ အဖြူမရောတဲ့ ကံပါ) ကျဉ်းကျဉ်းပြောလိုက်တော့ (ကံဖြတ်တရားပါ ဘုရား)။
ဘယ်ကံတွေ ဖြတ်သတုံးမေးတော့ ဘယ့်နှယ်ပြောမလဲ ၁၊၂၊၃၊ ဖြတ်တယ် (အမည်းရော၊ အဖြူရော၊ အမည်းအဖြူ ရောတာပါ ဘုရား)။။
ဒါတွေ အကုန်ဖြတ်ချလိုက်တယ် (မှန်ပါ့) အဲဒီကျ တော့မှ ဒုက္ခလွတ်သွားတယ် (မှန်ပါ့)။
ဒါကြောင့် ခင်ဗျားတို့လုပ်နေတဲ့အလုပ်ကို သံသယမရှိ ဘဲနဲ့ သော် ဒီအလုပ်မှ ကံဖြတ်အလုပ် ဖြစ်နေသော ကြောင့် ဒုက္ခသစ္စာ အကျိုးပေးတွေတော့ဖြင့် ငါတို့အိုးစာကွဲတော့မှာပဲ ကျွတ်ရပေ တော့မယ်၊ လွတ်ရ ပေတော့မယ်ဆိုရင် ခင်ဗျားတို့ ဝမ်းမြောက် ဝမ်းသာနဲ့ လုပ်ပါ (မှန်ပါ့ ဘုရား)။ – ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာနဲ့ လုပ်ပါတဲ့၊ ဒါကြောင့် ဒီဝတ္ထုထုတ် လာတာပဲ (မှန်ပါ့) ဒီအကြောင်း ပေါ်လာ တာပဲ (မှန်ပါ့) ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီ ဘုရား)။
အင်္ဂုလိမာလသူခိုးကြီး
ကိုင်း- ဒါဖြင့် ကံဖြတ်တဲ့အလုပ် ယနေ့စတွေ့ပြီ (မှန်ပါ့) ဪ ဝိပဿနာအလုပ်ဟာ ကံဖြတ် အလုပ်ပါကလား လောကုတ္တရာ မဂ်ဆိုက်သွားရင်လဲ ကံဖြတ် အလုပ်ပါကလား (မှန်ပါ့) ဆိုတော့ စဉ်းစားကြည့်ပါတဲ့၊ အင်္ဂုလိမာလသူခိုးကြီး ဟာ လူပေါင်း ထောင်သောင်း သတ်ပစ်တာပဲ (မှန်ပါ့)။ မဂ်အား ထုတ်လိုက်တာ ဦးအောင်ဇံဝေ ဟိုဟာတွေ အကျိုးပေးရဲ့ လား (မပေးပါ ဘုရား)။
ကံကို သူက ဖြတ်ချလိုက်တာ (မှန်ပါ့) သူက ဖြတ်ပစ် လိုက်တယ် မဂ်အလုပ် လုပ်တာနဲ့ ဟိုကံတွေ ပြတ်ထွက်သွား တယ် (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
မုဆိုးကြီးမိသားစု
မုဆိုးကြီး သားခုနစ်ယောက် ချွေးမ ခုနစ်ယောက်နဲ့ တစ်သက်လုံး မုဆိုးလုပ်နေတာကို ဘုရားသွားပြီး သစ္စာတရား ဟောလို့ ကျွတ်တမ်းဝင်တာလဲ ဟို သူတစ်သက်လုံး လုပ်လာတဲ့ အကုသိုလ်တွေ အကျိုးပေးသေးရဲ့ လား (မပေး ပါ ဘုရား) ဒါဘာတုံး (ကံပြတ်ပါတယ် ဘုရား)ကံဖြတ်တရား။
ငါ ရှင်းရှင်းပြောမယ်ကွာ တဲ့၊ ငါ ဝေဿန္တရာမင်း လက်ထက်က လှူလာတဲ့ကံတွေက အကျိုးပေးမယ်ဆို ငါ ဘုရားတောင် မဖြစ်နိုင်ဘူးတဲ့ (မှန်ပါ့)။
အဲဒါတွေကိုလဲ သူ့မဂ်က ဖြတ်ပစ်ရတယ် (မှန်ပါ့ ဘုရား) နို့မဟုတ်ရင် အကျိုးပေး ဆုံးနိုင် ပါ့မလား (မဆုံးနိုင်ပါ) အဲဒီမှာ လှူထားတာ နည်းတဲ့ကုသိုလ်လား (မနည်းပါ)။
အဲဒါတွေ မဖြတ်ဘူးဆိုလို့ရှိရင်လဲ ဘုရားဖြစ်နိုင်ပါ့မလား (မဖြစ်နိုင်ပါ ဘုရား) မဖြစ်နိုင်ဘူး ဆိုတော့ ဪ ဘုရားဖြစ်တာ ကံဖြတ်အလုပ် လုပ်လို့ပါကလား (မှန်ပါ့) ပေါ်ပလား (ပေါ်ပါပြီ ဘုရား)။
ဒါကြောင့် သူကိုယ်တိုင် ဘုရားဖြစ်လာတော့ ကုသိုလ် အကုသိုလ်ကို ငါစွန့်လိုက်ပြီကွတဲ့ (မှန်ပါ့) မလာဘူးလား (လာပါတယ် ဘုရား)။
ကုသိုလ် အကုသိုလ်ကို ငါစွန့်လိုက်လို့ ဘုရားဖြစ်လာ တယ် ဆိုတော့ ကံဖြတ်တယ်ဆိုတာ သေချာသွားပလား (သေချာပါပြီ) ပေါ်ကြပလား (ပေါ်ပါပြီ ဘုရား)။
ဒါဖြင့် မောင်ထွန်းအောင်တို့ မင်းတို့ကို ငါအားထုတ် ခိုင်းတာ ဘာပါလိမ့် (ကံပြတ် တရားပါ ဘုရား ကံပြတ် အလုပ်ခိုင်း တာ (မှန်ပါ့ ဘုရား) မတော်အကျိုးပေးကုန်မှာစိုးလို့ (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
ကြိုက်ကြိုက် မကြိုက်ကြိုက်လုပ်ပါ။
ဒုက္ခသစ္စာတွေ ဖြိုင်ဖြိုင်ကြီး လာနေမှာစိုးလို့ ဒါ ခင်ဗျားတို့ ကကြိုက်သည်ဖြစ်စေ၊ မကြိုက် သည်ဖြစ်စေ၊ ဒီအလုပ်လုပ်သာ လုပ်တော့ (မှန်ပါ့)။
မကြိုက်လဲလုပ်၊ မကြိုက်တာကို ဘယ့်နှယ်ကြောင့် တပည့်တော်တို့ အလုပ်ခိုင်းသတုံးဆိုတော့ အို မသိလို့ မကြိုက်တဲ့ လူမို့ သိတဲ့လူကပြင်ပေးတာ ဖိလုပ် (မှန်ပါ့ ဘုရား) မဟုတ်ဘူးလား (မှန်ပါ့)။
ခင်ဗျားတို့က ဘယ့်နှယ့် ဖြစ်နေကြသတုံး ဆိုတော့ ကျုပ် ပြောပြမယ်၊ ကလေးလေး၊ လေးဘက်သွား ကလေး တုတ်ချောင်း ကလေးတွေ ကောက်ကောက် မျိုတာနဲ့တူနေတယ်၊ အမေအဖေ ကတော့ သနားလို့ ဆွဲထုတ်ရတယ်၊ ငိုချင်ငို ဆွဲထုတ်ရတယ်၊ မထုတ်ရဘူးလား၊ (ထုတ်ရပါတယ် ဘုရား) ဘာဖြစ်လို့တုံး (သနားလို့ ထုတ်ရပါတယ် ဘုရား) နို့မဟုတ်ရင်သေမယ် သူ မသေပေဘူးလား (သေပါတယ် ဘုရား)။
ဒီမှာလဲ ခင်ဗျားတို့က ကလေးတွေလိုဖြစ်နေလို့ ကြိုက် ကြိုက်မကြိုက်ကြိုက် ဒီအလုပ်လုပ် သဘောပါပလား (ပါပါပြီ ဘုရား) ခင်ဗျားတို့က ကြိုက်နေလဲ သနားလို့ ဆွဲထုတ်ရမှာပဲ (မှန်ပါ့ ခိုင်းရမှာပါပဲ ဘုရား) ခိုင်းရမှာပဲ၊ မခိုင်းရင် ဖြစ်ကို မဖြစ်နိုင်ဘူး ခင်ဗျားတို့က ကလေးဖြစ်နေတာကိုး (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
ကမ္မဿကတဉာဏ် ကြိုက်နေတယ် (မှန်ပါ့) မကြိုက်ဘူးလား (ကြိုက်ပါတယ်) ကြိုက်လို့ ရှိရင် ဒါဟာ တုတ်ချောင်းမျိုတာပဲ (မှန်ပါ့) လေးဘက်သွားကလေး တုတ်ချောင်း မျိုနေတာ ဆွဲမထုတ်လို့ ရှိရင် တော်ပါ့မလား (မတော်ပါ ဘုရား)။
ခင်ဗျားတို့ ငိုငို၊ မငိုငို အမေမိဘနဲ့တူတဲ့ ဆရာသမားက ဆွဲထုတ်ရမယ် (မှန်ပါ့) မထုတ်ရင် တော်ပါ့မလား (မတော်ပါ ဘုရား) ပေါ်ပလား (မှန်ပါ့)။
ဪ တို့ဟာ အတော်ဖျင်းတဲ့ လူတွေပါကလားဆို တာကော ဦးဘသန်းကိုယ့်ဟာကိုယ် ရိပ်မိပလား (ရိပ်မိပါပြီ)။
တကယ်ဖျင်းတာ (မှန်ပါ့ ဘုရား) သာမညဖျင်းတာလား လေးဘက်သွား ကလေးလောက် အခြေအနေ ရှိတာလားဆိုတာ သာ အကဲခတ်ကြည့် (လေးဘက်သွား ကလေးလောက် အခြေ အနေ ရှိပါတယ် ဘုရား) ဒါလောက် အခြေအနေ ရှိတယ်ဆိုပါတော့ (မှန်ပါ့) ကဲ ပေါ်သွားပြီ။
ဒါ့ကြောင့် ဒီဥစ္စာ ဦးဘသန်းတို့ ခင်ဗျားတို့ရှာပြီးတော့ ဒီဆရာသမားနဲ့တွေ့အောင် လိုက်လာတာ ဦးအောင်ဇံဝေတို့ လိုက်လာတာ ဪ တော်သေးရဲ့ လို့ ဘုန်းကြီးကလဲ ဝမ်းသာတယ် (မှန်ပါ့) နို့မဟုတ်ရင် ခင်ဗျားတို့ မိဘရိုးရာနဲ့ ပြောသံကြားနဲ့ လမ်းဆုံးပြီး နေမည့် လူတွေကိုး ဗျ (မှန်ပါ့) မဆုံးပေဘူးလား (မှန်ပါ့)။
ကမ္မဋ္ဌာန်းမှားတွေ
အကယ်၍တွေ့ပြန်တော့လဲ ဘာလုပ်ရမှန်း မသိပြန် ဘူး (မှန်ပါ့) လုပ်ပြန်တော့လဲ မမှန်မှာလဲ စိုးရသေးတယ် (မှန်ပါ ဘုရား) မစိုးရဘူးလား (စိုးရပါတယ် ဘုရား)။
ကမ္မဋ္ဌာန်းမှားတွေနဲ့ တွေ့သွားပြန်လဲ သွားပြန်ပြီ (မှန်ပါ့) ရူဟယ် ရှိုက်ဟယ် မဟုတ်ဘူးလား (မှန်ပါ့)။
ဒီလိုကလဲ ဖြစ်နိုင်တယ်၊ ပင်ပန်းသလောက် ခရီးမရောက် တာတွေကော ရှိသေးတယ် (ရှိပါတယ် ဘုရား)။ အဲဒါတွေကလဲ မကောင်းဘူးနော် (မှန်ပါ့)။
အဲဒီတော့ ခင်ဗျားတို့ အလိုက ကံမျှော်နေတဲ့ လူတွေ ဘုရားကလဲ ဒီကံမျှော်တဲ့လူကို သိပ်ကြောက်တယ်၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်တွေ စွန့်လိုက်လို့ ဘုရားဖြစ်လာတာ (မှန်ပါ့ ဘုရား) ကုသိုလ် အကုသိုလ် ဖြတ်ပစ်လိုက်လို့ ဘုရားဖြစ်လာတာ (မှန်ပါ့)။
မဂ်နဲ့သာ မဖြတ်သေးဘူးဆိုလို့ရှိရင် သူတို့က ဆက်အကျိုး ပေးနေမှာ (မှန်ပါ့) အကျိုးပေးနေလို့ရှိရင် လူ့ဘဝ၊ နတ်ဘဝ အပါယ်ဘဝ စုံမနေပေဘူးလား (စုံနေပါတယ် ဘုရား)။
စုံနေလို့ရှိရင် ဇာတိ၊ ဇရာ၊ မရဏတွေဟာ အကုန်ပါပြီး သားဖြစ်နေမှာပေါ့ (မှန်ပါ့) မဖြစ်စရာရှိသေးရဲ့လား (မရှိပါ) ဟိုဘက် ဇာတိမီးက ဆက်လှည့်မနေပေဘူးလား (နေပါတယ် ဘုရား)။
အဲ ဇာတိပြီး ဇရာ၊ ဇရာပြီး မရဏမီးပြန်လှည့်မှာပဲ။ မလှည့်ဘူးလား (လှည့်ပါတယ်) မဆုံးနိုင်ဘူး အဝိုင်းကြီးပေါ့ဗျာ (မှန်ပါ့)။
အဲဒီလိုဖြစ်ပြီး သကာလ နေမှာစိုးတဲ့အတွက် ခင်ဗျားတို့ လုပ်နေတဲ့ အလုပ်ဟာ ဘုရားက အကဏှအသုက္ကကံကွ တဲ့ (မှန်ပါ) မမည်းလဲ မမည်းဘူးကွတဲ့၊ မည်းရင်လဲ အကုသိုလ်ဘက် လှည့်သွားဦးမှာပဲ (မှန်ပါ့) ဖြူလဲမဖြူဘူးကွ တဲ့၊ ဖြူပြန် လဲ ကမ္မဿကတဘက်လှည့်မှာစိုးလို့ (မှန်ပါ့)။
တတိယကံကတော့ သူတို့နှစ်ခု ပေါင်းတာဆိုတော့ မထူးတော့ဘူး (မှန်ပါ့)၊ ထူးသေးရဲ့လား (မထူးပါဘူး ဘုရား)။
အဲ အမည်း၊ အဖြူမရောတဲ့ကံကဖြင့် ခင်ဗျားတို့ မဂ်ဆိုက်အောင်လုပ်တဲ့ အလုပ်ပဲရှိတယ် သဘောပါပလား (ပါပါပြီ ဘုရား)။
ဒါဖြင့် အမည်း၊ အဖြူမရောတဲ့ကံမှ မလုပ်တဲ့ပုဂ္ဂိုလ်ဖြင့် ဟိုသုံးကံနဲ့လှည့်နေမှာပဲ (မှန်ပါ့) သဘောပါပလား (ပါပါပြီ) ဒါဖြင့် ကိုယ့်အလုပ်ကိုယ် စိတ်ချပလား (စိတ်ချပါပြီ ဘုရား)။
စိတ်ချတော့ အမည်း၊ အဖြူရောတဲ့ ကံလို့ ဘုရားက ဟောပြီ သေနိယတို့ ပုဏ္ဏတို့ကို ဟောတယ်ဆိုတဲ့ ဥစ္စာ သေချာ ပလား (သေချာပါပြီ ဘုရား)။
သေချာတော့ ခင်ဗျားတို့သည် ဪ ဒီနေ့ သေချာပြီ ဟေ့၊ ငါတို့လုပ်နေတဲ့ဥစ္စာ ကံကောင်းဖို့ လုပ်တာ မဟုတ်ဘူး၊ ကံ၊ ဖြတ်နေတာပေါ့ (မှန်ပါ့ ဘုရား) ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီ ဘုရား)။
ဘာလုပ်နေတာတုံး (ကံဖြတ်တဲ့အလုပ် လုပ်နေတာပါ) ကံဖြတ်နေတာ၊ မဂ်က ဖြတ်နေ ကျကိုးဗျ (မှန်ပါ့) သမုဒယ သစ္စာလဲ သူဖြတ်တယ်၊ တဏှာ အရင်ဖြတ်လိုက်တော့ ဥပါဒါန်တို့ ကံတို့ကကော (ပြတ်ပါတယ် ဘုရား) ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်နည်းနဲ့ ကြည့်လိုက်ပြန်လဲ ပြတ်နေတာပဲ (မှန်ပါ့)။
အကုသိုလ်ကံလဲပြတ်တယ်၊ ကုသိုလ်ကံတွေကော (ပြတ်ပါတယ် ဘုရား) ပြတ်ပါတယ် ဆိုတော့ ဒါကံဖြတ်ဆိုတဲ့ ဥစ္စာ ဪ ဝိပဿနာမဂ်ဉာဏ် ပါကလား ဝိပဿနာမဂ်တို့ လောကုတ္တရာမဂ်တို့ မှ တစ်ပါး ငါတို့ကို နိရောဓသစ္စာ ကျေးဇူးပြုတဲ့ တရားမရှိပါကလား၊ သူတို့ရမှသာ အေးမှာ ပါကလားဆိုပြီး ခင်ဗျားတို့ ကြိုးကြိုးစားစားလုပ်ရမယ် (မှန်ပါ့) ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီ ဘုရား)။
ဒီနေ့ ဒီတွင်တော်အုံး၊ နာရီစေ့ပြီ။
သာဓု သာဓု သာဓု။
မိုးကုတ်စာအုပ်သေး No.12 ဒုတိယပိုင်း
“ကံလေးမျိုး တရားတော်”
(သေနိယနှင့် ပုဏ္ဏကျွတ်ခန်း)
အသံဖိုင်ခေါင်းစဉ်= သေနိယနှင့် ပုဏ္ဏဥပမာပြ၍ ကံလေးမျိုးအကြောင်းရှင်းပြပုံ အမှတ်(၂)
ကျေးဇူးတော်ရှင်အဂ္ဂမဟာပဏ္ဍိတ
မိုးကုတ်ဆရာတော်ဘုရားကြီး မိုးကုတ်မြို့၌
ဟောကြားတော်မူသော
“ကံလေးမျိုး တရားတော်”
(သေနိယနှင့် ပုဏ္ဏကျွတ်ခန်း)
ဒုတိယပိုင်း
(23-4-62)
သေနိယ ရဟန်းခံပြီ
ဒီနေ့ သေနိယတို့ကို သိမ်းလိုက်ပါပြီ နောက်ဆုံးပိတ် တစ်နေ့ကျတော့ သူတို့ကို ဘုရားသခင် ကိုယ်တော်မြတ်ကြီးက ကံပြတ်တရားကို ဟောလိုက်တဲ့အတွက် သေနိယက အရှင် ဘုရား တဲ့၊ သာသနာဘောင် ဝင်ပါရစေ၊ သာသနာဘောင် ဝင်ပါရစေပြောတော့ ဘုရားသခင် ကိုယ်တော် မြတ်ကြီးက ငါဘုရားသာသနာတော်မှာ တိတ္ထိဘက်က ကူးလာလို့ရှိရင် လေးလပရိဝါသ် နေရဦးမယ်လို့ ပြောတယ် (မှန်ပါ့ ဘုရား) ဒါက ဒဏ်ပေးတာ (မှန်ပါ့)။ ဟာ တပည့်တော် လေးနှစ်နေရ နေရ ကိစ္စမရှိဘူးတဲ့ (မှန်ပါ့)။
သူကလဲစိတ်အားထက်သန်တဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်နေတော့ လေးနှစ်နေရလဲ ကိစ္စမရှိပါဘူးဆိုတော့ သို့သော် ငါဘုရားသခင် ကိုယ်တော်မြတ်ကြီး ဉာဏ်နဲ့ကြည့်ပါတယ်ကွာ တဲ့၊ လေးလ နေထိုက်တဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်လဲရှိပါတယ်၊ လေးလ မနေထိုက်တဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်လဲ ရှိပါတယ်ဆိုပြီး ဘုရားသခင် ကိုယ်တော်မြတ် ကြီးကပဲ ပရိဝါသ်တောင် မပေးဘူး၊ သူ့ကို ခေါင်းရိတ် ရေချိုးပြီးတော့ ရဟန်းခံပေး လိုက်ကွလို့ ပြောတာပဲ (မှန်ပါ့)။
ရဟန်းခံ ပေးလိုက်တဲ့ အခါကျတော့ သူနဂိုက တိတ္ထိတို့ အယူယူပြီး သကာလ ခွေးလိုကျင့်တဲ့ ပုဂ္ဂိုလ် သေနိယဟာ။ ခွေးလိုကျင့်တာဖြစ်နေတော့ ဒီအယူကို တစ်ခါတည်း စွန့်တဲ့ပြီး သကာလ သမ္မာဒိဋ္ဌိဘက် ပြောင်းယူပါတယ်၊ သမ္မာဒိဋ္ဌိတရားကိုပဲ ဘုရားသခင် ကိုယ်တော်မြတ်ကြီးက ဟောတယ် (မှန်ပါ့) အဲဒီတော့ ခင်ဗျားတို့ သူကျွတ်တမ်းဝင်တဲ့ တရားကို ယနေ့ နာရ မယ် (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
သမ္မာဒိဋ္ဌိဆိုတာ
ကဲ – ဒါဖြင့် သမ္မာဒိဋ္ဌိ ပြောကြစို့၊ သူ သမ္မာဒိဋ္ဌိဘက် ပြောင်းလိုက်ပြီ တဲ့၊ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိအယူကြီး စွန့်လိုက်ပြီ။ သမ္မာက = မှန်ကန်တာ၊ ဒိဋ္ဌိက ယူတာ၊ မှန်ကန်တဲ့ အယူကို ယူပြီဆိုတာ သမ္မာဒိဋ္ဌိ အယူမှတ်ပါ (မှန်ပါ့)။
သမ္မာက = မှန်ကန်တာ၊ ဒိဋ္ဌိက အယူ (မှန်ပါ့) ပေါင်းလိုက်တဲ့ အခါကျတော့ (မှန်ကန်သော အယူပါ ဘုရား) အဲ မှန်ကန်သောအယူ၊ မှန်ကန်သောအမြင်လို့ ထည့်လိုက် ပါဦး။
ဒိဋ္ဌိပုဒ်ကို တချို့နေရာကျတော့ ဘုရားက အမြင်ဟူသော အနက်ကိုဟောတယ် (မှန်ပါ့ ဘုရား) ဒိဋ္ဌိလဲ ပညာပဲကိုး၊ ပညာဖြစ်နေတော့ သူအမြင်ကိုလဲ ယူနိုင်တဲ့အတွက် မှန်ကန်တဲ့ အမြင် ရသွားတယ် (မှန်ပါ့)။
မှန်ကန်တဲ့ အမြင်ရသွားတော့ ကိုင်း မင်းတို့နားထောင် ကြ ဆိုပြီး သကာလ သူတို့ ကျွတ်တမ်းဝင်တဲ့ တရားဆိုတော့ မင်းတို့ ခန္ဓာဘယ်နှစ်ပါးရှိသတုံးဆိုတာက စ,မေးရမယ်နော် (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
ကျွတ်တမ်းဝင်တဲ့တရားတော်
နောက်ပြီးတော့မှ ဘုရားသခင် ကိုယ်တော်မြတ်ကြီးက ရှေ့ကကြောင်းပြီး သကာလ ခန္ဓာငါးပါး ရှိတယ်ဟေ့၊ ခန္ဓာငါးပါးကို ဒကာဒကာမတွေက သိပြီးသား၊ ရူပက္ခန္ဓာ၊ ဝေဒနာက္ခန္ဓာ၊ သညာ က္ခန္ဓာ၊ သင်္ခါရက္ခန္ဓာ၊ ဝိညာဏက္ခန္ဓာဆိုတာ သိပြီးသား ဖြစ်နေတော့ ခန္ဓာငါးပါးကိုသတိပဋ္ဌာန်နဲ့ ဝေဖန် လိုက်ပါဦး၊ သတိပဋ္ဌာန်နဲ့ ချုံးလိုက်ပါဦးဆိုတော့ သတိပဋ္ဌာန်က လေးပါးရှိတယ်၊ ခန္ဓာကငါး ပါးဖြစ်နေတယ်။
ဒါဖြင့် ဒီလိုလုပ်ပေတော့ ရုပ်ကို ကာယာနုပဿနာ သတိပဋ္ဌာန်လို့ ဦးအောင်ဇံဝေက မှတ်လိုက်တာပေါ့ (မှန်ပါ့) ဝေဒနာကို ဝေဒနာနုပဿနာလို့ မှတ်လိုက်တာပေါ့ (စိတ်ကို စိတ္တာနုပဿနာ မှတ်လိုက်တာပေါ့၊ ကျန်တဲ့ ခန္ဓာနှစ်ပါးကို ဓမ္မာ နုပဿနာ လုပ်ပစ်လိုက်တယ် (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးချုံးလိုက်ရင်ဖြစ်မှုနဲ့ပျက်မှု
သညာ သင်္ခါရတို့ကို ရုပ်ကြွင်းတွေကို ဦးဘသန်းနော် ဓမ္မာ နုပဿနာ လုပ်ပစ်လိုက်တော့ ခန္ဓာငါးပါးကို သတိပဋ္ဌာန်ထဲ သွင်းလိုက်တဲ့အခါ လေးပါးဖြစ်တယ် (မှန်ပါ့)။
တစ်ခါဒီလေးပါးတောင်မှ ခင်ဗျားတို့ကို ဘုန်းကြီးက အလုပ်သင် တရား ဖြစ်နေတဲ့အတွက် လေးပါးဟာ ဘာတုံး ဆိုတော့ ကာယာနုပဿနာ၊ ဝေဒနာနုပဿနာ၊ စိတ္တာနုပဿနာ၊ ဓမ္မာနုပဿနာဆိုပြီး လေးပါးရှိတယ်။
လေးပါးကို တစ်ခါချုံးလိုက်တဲ့အခါကျတော့ကိုတဲ့ ဖြစ်မှုနဲ့ ပျက်မှုပဲရှိတယ် (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
လေးပါးချုံးလိုက်တော့ ဦးဘသန်း ဘာတွေ့တော့လဲ (ဖြစ်မှုနဲ့ ပျက်မှုပဲရှိတယ်) ဖြစ်မှုနဲ့ပျက်မှုပဲရှိတယ် (မှန်ပါ့)။
အဲဒီတော့ ဖြစ်မှုနဲ့ပျက်မှုတွေရှိနေတော့ ဒီလေး ပါးဟာ ဓမ္မာအားဖြင့်သာ ပြားနေတာပဲ၊ အခေါ်အဝေါ် အမည် ပညတ် အားဖြင့်သာ ပြားနေတာပဲ၊ ငါတို့ ဝိပဿနာဉာဏ်ထဲ သွင်း လိုက်တော့ဖြင့် လေးပါး မတွေ့ပါဘူး၊ အဖြစ်အပျက်ပဲ တွေ့တယ် ဆိုတာ ဉာဏ်နဲ့ အောက်မေ့ထားပါ (မှန်ပါ့)။
ဖြစ်ပျက်တွေ့ပါစေ
လေးပါးဟာ သရုပ်အားဖြင့်လေးပါး၊ ဉာဏ်တွေ့အားဖြင့် တစ်ပါးပဲရှိတယ်၊ ဖြစ်ပျက်ပဲ တွေ့တယ် (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
ရုပ်ကြည့်တော့လဲ ရုပ်မတွေ့စေနဲ့ ဖြစ်ပျက် တွေ့ပေစေ၊ ဝေဒနာကြည့်ပြန်တော့လဲ ဝေဒနာ မတွေ့ပေစေနဲ့၊ ဖြစ်ပျက် တွေ့ ပေစေဆိုတော့ ဒီနေ့ ဦးအောင်ဇံဝေ တရားဟာ ဝေဒနာ မတွေ့ဘဲ နဲ့ ဖြစ်ပျက် တွေ့သွားပြီဆိုတော့ ဒါ အမှန်ဆိုက်သွားတာလို့ မှတ်လိုက် (မှန်ပါ့) သမ္မာဒိဋ္ဌိဖြစ်သွားပြီ။
ဝေဒနာတွေ့တော့ သမ္မာဒိဋ္ဌိက နာမပရိစ္ဆေဒဉာဏ်လို့ မှတ်လိုက်စမ်း ဦးဘသန်းကနော် (မှန်ပါ့) ဖြစ်ပျက်တွေ့တဲ့ ဉာဏ်က ဥဒယဗ္ဗယဉာဏ်ဆိုတော့လဲ ဉာဏ်ထိုးတက်သွားတာလို့ မှတ်လိုက်ပါ။
နာမရူပ ပရိစ္ဆေဒဉာဏ်က အောက်တန်း ဉာဏ်ကနေပြီး သကာလ တစ်ခါတည်း ဥဒယဗ္ဗယ ဉာဏ် ထိုးတက် လိုက်တာလို့ ယနေ့ ဦးအောင်ဇံဝေ ဘာဖြစ်တဲ့နေ့တုံး ဆိုလို့ရှိရင် ဉာဏ်ထိုး တက်တဲ့နေ့လို့ မှတ်လိုက် (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
အရင်တော့ ဝေဒနာတွင် တွေ့နေတော့ နာမပရိစ္ဆေဒ ဉာဏ် ဖြစ်နေတယ် နာမ်ကိုသိတဲ့ဉာဏ် (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
ယနေ့တော့ဖြင့် ဝေဒနာတွေကျော်ပြီး ဖြစ်ပျက်တွေပဲ တွေ့ တော့တယ်လို့ဆိုပြီး သမ္မသန၊ ဥဒယဗ္ဗယ တက်ပစ်လိုက် တယ်၊ ဦးဘသန်း ကျေနပ်ပလား (ကျေနပ်ပါပြီ ဘုရား)။
ဝေဒနာတွေ့နေရင် နာမပရိစ္ဆေဒဉာဏ်နော် (မှန်ပါ့) – သမ္မာဒိဋ္ဌိတော့ သမ္မာဒိဋ္ဌိပဲ သို့သော် အောက် သမ္မာဒိဋ္ဌိ (မှန်ပါ့) ဝေဒနာတွေ အခုမရှိတော့ဘူးဘုရား၊ သူ့နေရာတွင် ပြန်ကြည့်လိုက်တဲ့ အခါကျတော့ ဖြစ်မှုနဲ့ပျက်မှုပဲ တွေ့တယ်ဆို သဖြင့် သမ္မသန ဥဒယဗ္ဗယ တက်သွားတာလို့ မှတ်လိုက်ပါ (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
ဉာဏ်ကို ဆရာကစဉ်မပေးရဘူး
ဒါကိုဉာဏ်ကို ဆရာက စဉ်မပေးရဘူး၊ အလုပ်သမားက သူ့ဟာသူ စဉ်တက်လာလိမ့်မယ် (မှန်ပါ့) ဆရာက ဉာဏ်စဉ် ပေးလို့ရှိရင် ခင်ဗျားတို့သံယောင်လိုက်ပြီး သကာလ ပြောင်းလာတော့ အလကား မရောက်ဘဲနဲ အရောက်ထင်နေတယ် (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
ခင်ဗျားတို့ဟာ ခင်ဗျားတို့ သြော် အမြင်ကို ပြောလာ တော့မှ ဆရာက ဆုံးဖြတ်ချက် ချပေးရမယ် (မှန်ပါ့) ရှေ့ စကားသန်းပြီး ဉာဏ်စဉ်မပြောရဘူး (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
အခုတော့ ဒီနေ့ရှင်းသွားပြီနော် (ရှင်းပါပြီ) သြော် ကျုပ် တို့အရင်တော့ နာမပရိစ္ဆေဒ ဉာဏ်နဲ့ နေတာ စိတ်သိတာလဲ နာမ်ပဲ၊ ဝေဒနာသိတာလဲ နာမ်ပဲ၊ အခုတော့ဖြင့် ဒါတွေ အကုန်ကျွတ် ကုန်ပြီး သကာလ ဖြစ်မှုပျက်မှုပဲ တွေ့တော့တယ် ဆိုသဖြင့် သမ္မသနဉာဏ် ရင့်ကျက်လို့ ဥဒယဗ္ဗယဉာဏ် ရောက်သွားပြီ (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
ပီတိ၏တန်ခိုး
အဲဒီတော့ ဘုန်းကြီး သိချင်တာက ဥဒယဗ္ဗယဉာဏ် ရောက်တဲ့အခါကျတော့ ပေါ့သွားလိမ့်မယ် ခန္ဓာကိုယ်မှာ (မှန်ပါ့) ခန္ဓာကိုယ် ပေါ့သွားလို့ ရှိရင်ဖြင့် ပီတိတို့၏ တန်ခိုးလို့ မှတ်လိုက်ပါ (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
ပီတိတို့၏ တန်ခိုးလို့ မှတ်လိုက်ပါ၊ ပီတိဟာ ကြီးကျယ်ခမ်း နားလာလို့ရှိရင် ကောင်းကင်တောင် ပျံနိုင်တဲ့သဘောရှိတယ်နော် (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
ကိုင်း ဒါဖြင့် သေနိယတို့ကို ဒီလိုချုံးချုံးပြီး ပြသွား လိုက်တာ နောက်ကျတော့ မင်းဖြစ်ပျက် ရှုလို့ပဲ ဟောလိုက် တယ်နော် (မှန်ပါ့) သဘောပါကြပလား (ပါပါပြီ ဘုရား)။
ကောင်းပြီ ဒါဖြင့်ဖြစ်ပျက်ရှုဆိုတော့ တပည့်တော်သည် ကားလို့ဆိုရင် ရဟန်းလဲဖြစ်ပါပြီ၊ ဒီဖြစ်ပျက်ပဲ တပည့်တော်တို့ ရှု ပါတော့မယ်ဆိုပြီး သကာလ ဖြစ်ပျက်ရှုတာပါပဲ။
ဘယ်ဖြစ်ပျက် ရှုရမှာတုံး
ဖြစ်ပျက်ရှုတဲ့အခါကျတော့ ဘာဖြစ်ပျက်တုံးမေးတဲ့အခါ ကျတော့ မေးမနေကြပါနဲ့ ရုပ်ကြည့်ပြန်လဲ ဖြစ်ပျက်တွေ့ရမှာပဲ ဝေဒနာ ကြည့်ပြန်လဲ ဖြစ်ပျက် သွားတွေ့ရမှာပဲ သညာကြည့်ပြန်လဲ ဖြစ်ပျက် တွေ့ရမှာပဲတဲ့၊ စိတ်ကြည့်ပြန်ကော (ဖြစ်ပျက်ပဲ တွေ့ရပါမယ်) တကယ် တွေ့မှာကတော့ ဒါပဲ ဉာဏ်တွေကကော ဒါပဲရှိတယ် (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
အဲဒီဖြစ်ပျက်တွေ သူရှုပြီး သကာလ လာတာနဲ့ သူဖြစ်ပျက် တွေကိုမြင်ပြီး၊ ခန္ဓာကိုယ်ထဲမှာ ဘာမှ အနှစ်သာရ မရှိ ပါကလား၊ အနိစ္စလက္ခဏာ၊ ဒုက္ခလက္ခဏာ၊ အနတ္တ လက္ခဏာမှတစ်ပါး ဘာမှ မရှိဘူးဆိုတာကို သူမြင်လာတယ်လို့ မှတ်ရမယ်နော် (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
သစ္စာဘယ်လိုထင်လာသတုံး
နောက်ကျတော့ သေနိယ ဉာဏ်ရင့်သွားတော့ သူဘယ်လို ဖြစ်လာသတုံးဆိုတော့ ဖြစ်ပျက်တွေမုန်းပြီး သကာလ နောက်ကို သူသစ္စာ ထင်လာတယ်လို့ မှတ်ရမယ်နော် (မှန်ပါ့)။
သစ္စာ ဘယ်လိုထင်လာသတုံး ဆိုတော့ ခင်ဗျားတို့ ရှုနေတဲ့ ရုပ်ဟာလဲ ဒုက္ခသစ္စာပဲ၊ ဝေဒနာလဲ ဒုက္ခသစ္စာပဲ၊ သညာလဲ ဒုက္ခသစ္စာပဲ၊ သင်္ခါရလဲ ဒုက္ခသစ္စာပဲ၊ လောကီစိတ်တွေဟာလဲ ဒုက္ခသစ္စာပဲဆို တာ ဦးဘသန်းမှတ်ထားလိုက်စမ်းပါ (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
ဘုရားဘယ်နေရာမှာဟောသတုံး
အဲဒီတော့ ဒါ ဘုရားဘယ်နေရာမှာဟောပါလိမ့်မတုံးဆို တော့ “သံခိတ္တေန ပဉ္စုပါဒါနက္ခန္ဓာ ဒုက္ခာ”ဆိုတဲ့ ဓမ္မစကြာမှာ ဟောတယ် (မှန်ပါ့) ခန္ဓာငါးပါးလုံးဟာ ဒုက္ခသစ္စာပဲ (မှန်ပါ့) ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီ ဘုရား)။
ခန္ဓာငါးပါးစလုံးဟာ (ဒုက္ခသစ္စာပါ ဘုရား) ဒုက္ခ သစ္စာပဲဟာ- သုခလို့ပြောတာလဲ နောက်ဆုံးပိတ် တစ်နေ့ကျတော့ ဒုက္ခ လမ်းဆုံးတာပဲ-(မှန်ပါ့) သဘောကျပလား- (ကျပါပြီ ဘုရား)။
သုခဆိုတာလဲ သုခဟုတ်ကဲ့လား- (မဟုတ်ပါ) အပျက် လမ်းဆုံးတာပဲ- (မှန်ပါ့) အပျက် လမ်းဆုံးတာ ဒုက္ခလမ်းဆုံးတာ ပဲလို့ ဦးဘသန်း မှတ်လိုက်တာပေါ့- (မှန်ပါ့)။
အဲဒီတော့ သူဘယ်လိုမြင်လာသတုံး ဆိုလို့ရှိရင်ဖြင့် သူ့ခန္ဓာ သူကြည့်လိုက်တဲ့အခါမှာ ဖြစ်ပျက်သာ ရှိပါကလားလို့ သေနိယ မြင်လာတယ် (မှန်ပါ့)။
နောက်ကျတော့ ဉာဏ်က ရင့်လာတော့ ဪ ခန္ဓာ တစ်ကိုယ်လုံးဟာ လောကီ ဒုက္ခသစ္စာ ချည်းပဲလို့ သူပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် သိလိုက်တယ်၊ ဖြစ်မှုကလဲ ဒုက္ခပဲ ပျက်မှုကလဲ ဒုက္ခပဲလို့ သူပိုင်ပိုင် နိုင်နိုင် သိတယ်၊ ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီ ဘုရား)။
ဖြစ်မှုကကော- (ဒုက္ခပါ ဘုရား) ပျက်မှု ကကော (ဒုက္ခ ပါ ဘုရား)။၊ ဘာဖြစ်လို့ ဒီဉာဏ် ဝင်လာပါလိမ့်မတုံး ဆိုတော့ မြတ်စွာ ဘုရား ဒေသနာတော် ကြည့်လိုက် ခန္ဓာငါးပါးဟာ ဒုက္ခသစ္စာ တရား လို့ဆိုတယ်၊ ဖြစ်နေလဲ ဒုက္ခသစ္စာဖြစ်ရမှာပဲ (မှန်ပါ့) ဦးဘသန်း ပျက်နေကော (ဒုက္ခသစ္စာပါပဲ ဘုရား) ဒုက္ခပဲ ပျက်ရမယ် (မှန်ပါ့)။
ဒါဖြင့် ခင်ဗျားတို့ တစ်ကိုယ်လုံးမှာ ဖြစ်ပျက် နှစ်ခုစလုံးကို ကြည့်လိုက်တဲ့အခါကျလို့ရှိရင် ဖြစ်ဒုက္ခနဲ့ ပျက်ဒုက္ခပဲရှိတယ်၊ ပေါ်ပလား (ပေါ်ပါပြီ ဘုရား)။
ကြည့်လေနဂိုတုန်းက ခန္ဓာငါးပါးက ဒုက္ခသစ္စာကိုးဗျ (မှန်ပါ့) ဖြစ်နေလဲ ဖြစ်ဒုက္ခသစ္စာပဲ၊ ပျက်နေကော (ပျက် ဒုက္ခသစ္စာပါ ဘုရား)။
ကောင်းပြီး၊ ဒါဖြင့် သူ့ဉာဏ်ထဲ ဘယ်လို ထင်လာသတုံး ဆိုတော့ သြော် ဤကားဖြစ်ဒုက္ခ၊ ဤကား ပျက်ဒုက္ခ၊ ဤထက် ကျော်တဲ့ ကြီးကျယ်တဲ့ ဒုက္ခတော့မရှိဘူး၊ ဒီဒုက္ခ အကြီးဆုံး ပဲ၊ ပြေးလို့မလွတ်တဲ့ ဒုက္ခဆိုတာ ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် သိတယ် (မှန်ပါ့) ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီ ဘုရား)။
သစ္စာပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်သိတယ်ဆိုတာ
ဖြစ်မှုလဲ ဒုက္ခသစ္စာ (မှန်ပါ့) ပျက်မှုကော (ဒုက္ခ သစ္စာပါ ဘုရား) သွားနေလဲ ဒီနှစ်ခုက ရှိနေတာပဲ (မှန်ပါ့) ထိုင်နေကော (ရှိပါတယ်) အိပ်နေကော (ရှိပါတယ် ဘုရား)။
ဒီနှစ်ခုရှိတော့ ဪ ဒီခန္ဓာကြီးသည် ဒီနှစ်ခုဟာ ရှိနေတော့ ဒီထက်ကြီးတဲ့ ဒုက္ခ မရှိတော့ဘူးလို့ ပိုင်းခြား သိတာ ကို ဒုက္ခသစ္စာကို ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် သိတယ်ဆိုတာပဲ (မှန်ပါ့)။
အဲဒီတော့ ဖြစ်တာလဲ သုခမရောစေနဲ့၊ ပျက်တာလဲ သုခ မရောစေနဲ့၊ ပျက်သွားတာ ကောင်းတယ်ကွလို့ ပုထုဇဉ်မိုက် ဆိုတာ ဆိုချင်ဆိုသေးတယ် (မှန်ပါ့)။
ပျက်သွားတာလဲ ဒုက္ခသစ္စာပဲ ဖြစ်နေတာလဲ ဒုက္ခသစ္စာပဲ၊ “ဒုက္ခမေဝ ဥပ္ပဇ္ဇမာနံ ဥပ္ပဇ္ဇတိ” ပါဠိတော်က (မှန်ပါ့) “ဒုက္ခံ နိရုဇ္ဈမာနံ နိရုဇ္ဇတိ” ဒုက္ခဖြစ်၍ ဒုက္ခချုပ်တာပဲ ရှိသဟေ့ မင်းတို့ တစ်ကိုယ်လုံးမှာ၊ ပေါ်ပလား (ပေါ်ပါပြီ ဘုရား)။
ခန္ဓာကိုယ်ထဲ ဘာသာလျှင်ရှိသလဲ (ဒုက္ခဖြစ်၍ ဒုက္ခ ချုပ်တာပဲ ရှိပါတယ် ဘုရား)။
ဒုက္ခဖြစ်၍ ဒုက္ခချုပ်တာသာ ရှိတယ်ဆိုတာ သေသေ ချာချာ ဤကား ဒုက္ခ၊ ဤထက်ကြီးတဲ့ ဒုက္ခ မရှိတော့ဘူးဆိုပြီး တော့ သူ့စိတ်ထဲ ဆုံးဖြတ်ချက် ချပစ်လိုက်တယ် (မှန်ပါ့)။
ဦးဘသန်း ဒီထက်ကြီးတဲ့ဒုက္ခ မရှိဘူးလို့ဆုံးဖြတ်ချက် ချလိုက်တယ်၊ ဘာဖြစ်လို့တုံးဆိုတော့ ဒီပြင် ဒုက္ခက ဦးအောင် ဇံဝေရ ပြေးရင် လွတ်တယ် (မှန်ပါ့) သူကတော့ ပါနေတာပဲ (မှန်ပါ့)။
ဒုက္ခသစ္စာ၏အနက်လေးချက်
ပြေးတဲ့အထဲလဲ “ပိဠနဋ္ဌ” ဆိုတာ ညှာတာမဖက် အမြဲ နှိပ်စက်နေတာပဲ ဖြစ်မှု ပျက်မှု ကနော် (မှန်ပါ့) “သန္တာပဋ္ဌ” ဆိုတဲ့အတိုင်း သူ့လဲ ဇာတိ, ဇရာ, မရဏမီးက လောင်နေတော့ မီးလောင် ခံနေရတယ် ဆိုတာကကော မသေချာဘူးလား (သေချာပါတယ် ဘုရား)။
“သင်္ခတဋ္ဌော” ဆိုတာ သြော် ဒီဖြစ်ပျက်ကြီးကို ဖြစ်ပျက်ဖြစ် ဖို့ရာကို ခင်ဗျားတို့က ပြုပြင် နေရသေးတယ် (မှန်လှပါ ဘုရား)။
ထမင်းနဲ့ ပြုပြင်ရ ဟင်းနဲ့ပြုပြင်ရနဲ့ ဦးဘသန်းတို့ ရုပ်နာမ် ပေါ်ဖို့ မပြုပြင်ရဘူးလား (ပြုပြင် ရပါတယ် ဘုရား) ဒါဖြင့် သူ့မှာ သန္တာပဋ္ဌ ကိစ္စကော မရှိဘူးလား (ရှိပါတယ် ဘုရား) သန္တာပဋ္ဌကိစ္စလဲ ရှိတယ်နော် (မှန်ပါ့)။
သန္တာပဋ္ဌ ကိစ္စဆို တာ အဖန်ဖန် ပြုပြင် ရတဲ့ ကိစ္စရှိနေတော့ သန္တာပဋ္ဌကိစ္စတဲ့ ဪ သူ့လဲ ကိလေသာမီး ဒုက္ခမီးတွေက လောင်နေတယ် ဒီဖြစ်ပျက်တွေကို (မှန်ပါ့)။
လောင်တာနဲ့ ပြောင်ပြောင် မသွားဘူးလား (သွားပါ တယ် ဘုရား) ဦးဘသန်း ပြောင်ပြောင် သွားတာဟာ အလို လို ပြောင်ပြောင် သွားတာလား၊ မီးလောင်လို့ ပြောင်သွားတာလား (မီးလောင်လို့ ပြောင်းသွားတာပါ ဘုရား)။
အဲဒီလိုသိလာတော့ “ဝိပရိဏာမဋ္ဌ”တဲ့၊ နဂိုအတိုင်း ခိုင်ခံ့ မတည်နိုင်ဘဲ ရင့်ရော် ဖောက်လွဲ ပြိုကွဲတဲ့ သဘောတွေဖြစ်နေတော့ နဂိုသဘောကို ရှိရဲ့လား (မရှိပါ ဘုရား)။
အဖြစ်ကြည့်လိုက်ပြန်လဲ နဂိုသဘောဟာ ရှာမတွေ့ဘူး၊ အပျက် ကြည့်လိုက်ပြန်လဲ နဂိုသဘော ပျောက်သွားတယ် ဟင် (မှန်ပါ့ ဘုရား) ပင်ကို ဝေဒနာ သဘောတွေ ရှိသေးရဲ့လား (မရှိပါ ဘုရား)။
အဖြစ်သဘောနဲ့ အပျက်သဘောသာရှိတယ်၊ အဖြစ်ဒုက္ခ နဲ့ အပျက်ဒုက္ခသာရှိတော့ ပင်ကိုသဘောတွေ မစွန့်သေးဘူးလား (စွန့်ပါတယ် ဘုရား)။
ဝေဒနာဟာ နာတဲ့သဘောတွေ တွေ့သေးရဲ့ လား (မတွေ့ပါ ဘုရား) မတွေ့တော့ဘူး၊ သာယာတဲ့ သဘောတွေကော (မတွေ့ပါ ဘုရား)။
ထိုကဲ့သို့ မတွေ့ခြင်းသည်ပင်လျှင် ဒုက္ခသစ္စာမှာ လေးချက် ဖြစ်လာတယ်လို့မှတ်လိုက်စမ်းပါ၊ ပိဠနဋ္ဌ, သင်္ခတဋ္ဌ, သန္တာပဋ္ဌ, ဝိပရိဏာမဋ္ဌ နော် (မှန်ပါ့)။
ဤလေးချက်နဲ့ ဒီဒုက္ခသစ္စာကြီး ဆက်စပ်နေတော့ သြော် ဒီကိစ္စ လေးချက် မှတစ်ပါး ဘာမှ မရှိပါကလား၊ သတ္တဝါကို နှိပ်စက် တာရယ် (မှန်ပါ့) သင်္ခတဋ္ဌ တဲ့ ပျက်လိုက် ပြုပြင်လိုက် ပျက်လိုက် ပြုပြင်လိုက်နဲ့ ပျက်ဒုက္ခနဲ့ ပြုပြင်ရတဲ့ဒုက္ခတွေပဲ ရှိမနေ ဘူးလား (ရှိပါတယ် ဘုရား)။
သန္တာပဋ္ဌတဲ့ သူ့လဲ မီးတွေ လောင်လောင် လောင်လောင်ပြီး သကာလ ပျက်စီးနေတာပဲ၊ ဇာတိ, ဇရာ မရဏမီးက ဦးဘသန်း လွတ်ကဲ့လား (မလွတ်ပါ ဘုရား)။
မလွတ်တော့ သူသန္တာပဋ္ဌ၊ မီးအလောင် မခံရဘူးလား (အလောင်ခံရပါတယ်) အလောင် ခံရ သောကြောင့်လဲ သူဒုက္ခသစ္စာပဲ ရုပ်ဖြစ်ဖြစ်, နာမ်ဖြစ်ဖြစ်နော် (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
ဝိပရိဏာမဋ္ဌတဲ့ နဂိုသဘော ရှာတွေ့သေးရဲ့ လား (မတွေ့ပါ ဘုရား) စိတ်သဘော တွေ့သေး သလား၊ ဝေဒနာ သဘောတွေ့သေးသလား၊ သညာသဘော တွေ့သေးသလား (မတွေ့ပါ ဘုရား)။
မတွေ့တော့ဘူးတဲ့ ဝိပရိဏာမ သဘောကလေးပဲ တွေ့နေ တယ်၊ ဝိပရိဏာမ ဆိုတာ ပင်ကိုသဘော စွန့်တာပဲတွေ့တယ် (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
ဝေဒနာကလဲ ဝေဒနာ ပင်ကိုသဘောစွန့်၊ သညာကလဲ သညာ ပင်ကိုသဘောစွန့်ပြီး သကာလ သူတို့ ဖောက်ပြန်ပျက်စီး နေတာပဲ (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
အဲဒီကဲ့သို့ ဒုက္ခသစ္စာ လေးချက်ကို သေနိယမှာ ဒီလိုပဲ အားထုတ်ရင်းမတ္တနဲ့ ဉာဏ်နဲ့ မြင်လာတယ်၊ ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီ ဘုရား)။
နှိပ်စက်တဲ့ကိစ္စ, ပြုပြင်တဲ့ကိစ္စ, ပူပင်ရတဲ့ကိစ္စ, ဖောက်ပြန်တဲ့ကိစ္စ ဘယ်နှစ်ကိစ္စရှိသတုံး (လေးကိစ္စ ရှိပါတယ် ဘုရား)။
အဲဒီလို ခင်ဗျားတို့ ဖြစ်ပျက်အပေါ်မှာ လေးကိစ္စရှိတာကို သိပြီးလာတဲ့ အခါကျလို့ရှိရင်ဖြင့် လေးကိစ္စကို ဉာဏ်က ဦးတည်ပြီး ဪ ဖြစ်တာလဲ ဒီလေးကိစ္စပဲ၊ ပျက်တာလဲ ဒီလေးကိစ္စ ပဲလို့ ခင်ဗျားတို့ အားထုတ်တဲ့ အခါမှာဒီလိုမြင်လာလို့ရှိရင် ဒီကိစ္စတွေသာ မြင်နေတော့တယ် ဆိုရင် တောင့်တမှု ကြောင့်ကြတဲ့ တဏှာလာသေးရဲ့လား (မလာပါ ဘုရား)။
သစ္စာလေးပါးတစ်ပြိုင်နက်ဖြစ်တယ်
မလာတော့ ဒုက္ခပိုင်းခြားနေရင် သမုဒယက နောက်က သေနေတယ်လို့ မှတ်လိုက် (မှန်ပါ့)။
ဒုက္ခပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် သိနေတုံးကို (နောက်က သမုဒယ သေနေပါတယ် ဘုရား)။
အဲဒီတော့ ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်သိတာက မဂ္ဂသစ္စာ၊ သေတာက သမုဒယသစ္စာနော် (မှန်ပါ့) ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် အသိခံနေတဲ့ တရားက ဒုက္ခသစ္စာ (မှန်ပါ့) ဦးဘသန်း ရိပ်မိပလား (ရိပ်မိပါပြီ ဘုရား)။
ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် အသိခံနိုင်တဲ့တရားက- (ဒုက္ခသစ္စာပါ) ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် သိတာက မဂ္ဂသစ္စာ (မှန်ပါ့) ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် သိနေတုန်းကို သမုဒယ ချုပ်နေတာက သမုဒယသေတာ (မှန်ပါ့)။
အဲဒီ တဏှာ, သမုဒယ သေသွားတော့ ဥပါဒါန်တွေ ကံတွေ ဇာတိ ဇရာ မရဏတွေကော (မလာတော့ပါ ဘုရား) ချုပ် သွားတယ်လို့ မဆိုနိုင်ဘူးလား (ဆိုနိုင်ပါတယ်) အဲဒါ နိရောဓသစ္စာ (မှန်ပါ့) သဘောပါပလား (ပါ, ပါပြီ ဘုရား)။
အဲဒီကဲ့သို့သေနိယမှာ သစ္စာလေးချက် တစ်ပြိုင်နက်ဖြစ် လာတယ်နော် (မှန်ပါ့)။
ဓမ္မသဘောက ဖြစ်စေတာ
သစ္စာလေးချက် (တစ်ပြိုင်နက် ဖြစ်လာပါတယ် ဘုရား) တစ်ပြိုင်နက်ဆိုတာက ကိုယ်က တစ်ပြိုင်နက် ဖြစ်တာလား ဓမ္မသဘောက တစ်ပြိုင်နက် ဖြစ်တာလား (ဓမ္မသဘောက တစ်ပြိုင်နက် ဖြစ်တာပါ ဘုရား)။
အဲဒါမှတ်ထားပါ တဲ့၊ ကိုယ်က ဖြစ်ချင်လို့ ဖြစ်တာ မဟုတ်ပါဘူး တဲ့၊ ဒုက္ခသစ္စာကို ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် သိနေတုန်းပဲ သမုဒယ မလာတာ (မှန်ပါ့ ဘုရား) သိနေတုန်းပဲ ဟိုဘက်က ဒုက္ခတွေ နိရောဓတွေ ပေါ်နေတာပဲ (မှန်ပါ့) သဘောကျ ပလား (ကျပါပြီ ဘုရား)။
အဲဒီတော့ကို သစ္စာလေးချက် တစ်ပြိုင်နက် ထင်ရတယ် ဆိုတာလဲ ဦးဘသန်း ကျေနပ်ပလား (ကျေနပ်ပါပြီ ဘုရား)။
ဒုက္ခလဲ ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် သိတာပဲ (မှန်ပါ့) သိတာက တော့ မဂ္ဂသစ္စာပဲ (မှန်ပါ့) သူနဲ့ ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် အသိခံရတဲ့ တရားနဲ့ အသိဉာဏ်တရားနဲ့လဲ ပြိုင်နေတာပဲ၊ မပြိုင်ဘူးလား (ပြိုင် ပါတယ် ဘုရား) သမုဒယသေတာနဲ့လဲ ဒီအချိန် လာကိုလာသေး ရဲ့လား (မလာပါ ဘုရား) မလာတော့ အဲဒီ သမုဒယသေတာ နဲ့ကော ပြိုင်မနေဘူးလား – (ပြိုင်နေပါတယ် ဘုရား) ဦးဘသန်း ဘယ့်နှယ်တုံး (ပြိုင်ပါတယ် ဘုရား) ပြိုင်တယ်တဲ့။
သမုဒယ သေတာနဲ့လဲ ပြိုင်တော့ကို နိရောဓပေါ်တာနဲ့ ကော မပြိုင်ဘူးလား (ပြိုင်ပါတယ်) “တဏှာ နိရောဓော နိဗ္ဗာနံ” ဆိုတော့သူချုပ်နေတော့ ဒါ နိရောဓဖြစ်နေတာပဲ (မှန်ပါ့) ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီ ဘုရား)။
အဲဒီကဲ့သို့ သစ္စာလေးချက် တစ်ပြိုင်နက် ထင်တဲ့ သဘော သေနိယမှာ ပေါ်လာတယ် (မှန်ပါ့ ဘုရား) ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီ ဘုရား)။
ပစ္စက္ခ နိရောဓ
ပေါ်လာတော့မှ ရှေ့သစ္စာချုပ်ပြီး သကာလ နိရောဓသစ္စာ ဆိုတာကြီးဟာ တခြားလား အောက်မေ့ နေတယ် တဏှာ၏ စွမ်းရည်သတ္တိတွေ ချုပ်သောကြောင့် ကိုယ်ရှုနေတဲ့ ဒုက္ခတွေပါ ချုပ်သွားတာသည်ကားလို့ ဆိုရင်ဖြင့် အဲဒါ ပစ္စက္ခ နိရောဓလို့ မှတ်ပါနော် (မှန်ပါ့)။
အနာဂတ် နိရောဓ
နောက်မှ တဏှာ, ဥပါဒါန်တွေမလာလို့ ဟိုဘက်က ချုပ် တာကတော့ကို အနာဂတ်နိရောဓလို့ မှတ်ပါ (မှန်ပါ့)။
အဲဒီတော့ ရှုရင်းမတ္တနဲ့ “ဖျတ်”ခနဲ ဒုက္ခတွေ ချုပ်သွားလို့ ရှိရင် သြော် ဒါသည်ကား လို့ဆိုလို့ရှိရင် နိဗ္ဗာန်ဆိုတာ တခြား လား အောက်မေ့နေတယ် ဒုက္ခသစ္စာကွယ်နေလို့ မမြင်တာပါ လားလို့ မှတ်လိုက်စမ်းပါ (မှန်ပါ့)။
နိဗ္ဗာန် ဘာလို့ မမြင်ကြသလဲ (ဒုက္ခသစ္စာတွေ ကွယ်နေ လို့ မမြင်တာပါ ဘုရား) ဒုက္ခသစ္စာ ကွယ်နေတယ် (မှန်ပါ့ ဘုရား) ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီ ဘုရား)။
နိဗ္ဗာန် ဘယ်သူကွယ်နေသတုံး (ဒုက္ခသစ္စာကွယ်နေပါ တယ် ဘုရား) ဒုက္ခသစ္စာကွယ်နေတယ်။
နိဗ္ဗာန်ပေါ်လာတယ်
ဒုက္ခသစ္စာလဲ ခင်ဗျားတို့က ဒါ သူ့ကိုဖြင့် တစ်ခါတည်း မလိုချင်ပါဘူး ဆိုတဲ့ “ဖျတ်” ခနဲ မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးလဲ ပြည့်ပါ ဦးဘသန်းရေ ဒုက္ခဟာ မချုပ်ဘူးလား – (ချုပ်ပါတယ် ဘုရား) အဲဒီချုပ်သွားတဲ့ နေရာမှာ နိရောဓနိဗ္ဗာန် ပေါ်လာတာပဲ (မှန်ပါ့)။
ဒါပေါ်လာတော့ ဦးအောင်ဇံဝေ ဒါပေါ်မည့် ဥစ္စာတွေကို ရှေ့သူ့လမ်းစဉ် ပြောထားတယ်နော် (မှန်ပါ့)။
အင်း ဦးအောင်ဇံဝေ စိတ်ထဲမှာ ဘယ်လို ဖြစ်လာ သတုံးဆိုတော့ သြော် ဒုက္ခချုပ်ရာ ဆိုတာ အခုမရှိတာကို ဆိုတာပါကလားလို့ ပေါ်လာလိမ့်မယ် (မှန်ပါ့) ရှုရင်းမတ္တနဲ့ မရှိတာ (မှန်ပါ့)။
ရှုရင်းမတ္တနဲ့ မရှိတာ ပေါ်လာတော့မှ ဪ ဒုက္ခချုပ် ဒုက္ခချုပ်ဆိုတာ တခြားလား အောက်မေ့ နေတယ် ခန္ဓာသိမ်း နိဗ္ဗာန်ဆိုတာ တခြားလား အောက်မေ့နေတယ် ခန္ဓာက ဒုက္ခ သစ္စာ ဒုက္ခသစ္စာ ဉာဏ်အောက်မှာ ပျောက်သွားတယ်၊ အဲ ပျောက်သွားတဲ့ သဘောကလေး တွေ့တော့ ကိုယ့်ဟာကိုယ် သိ လိုက်တယ်၊ မိမိမှာ ဒုက္ခမရှိတော့ဘူးလို့ မသိဘူးလား (သိပါတယ် ဘုရား)။
အဲဒီ မိမိမှာ ဒုက္ခမရှိတော့ဘူးလို့ သိတာကလေးဟာ မဂ္ဂ သစ္စာ၊ ဒုက္ခတွေ မရှိတာက နိရောဓသစ္စာ (မှန်ပါ့) သဘောပါပလား (ပါ,ပါပြီ ဘုရား)။
ဦးဘသန်းကာ ကျေနပ်ရဲ့လား၊ ဒါ- ပစ္စုပ္ပန် နိရောဓနော် (မှန်ပါ့ ဘုရား) ပစ္စုပ္ပန်မှာ ပစ္စက္ခနိရောဓ ဆိုတာ ဒါပဲ (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
ဘုရားပေးသောဥပမာ
ဒါဖြင့် ဒါခင်ဗျားတို့ အားထုတ်လို့ရှိရင် ဒီအစီအစဉ်အတိုင်း လာမှာပဲလို့ ဧကန်မှတ်ပါ့ (မှန်ပါ့)။
လောကီဥပမာ ဘုရားက ဘယ်လိုပြောလိုက်သတုံး ဆို တော့ကွာ တဲ့၊ လှေပေါ်မှာ ကုန်တွေ တင်ပြီး မြစ်တစ်ခုကို ကူးသကွာတဲ့နော် (မှန်ပါ့)။
လှေပေါ်မှာ ကုန်တွေတင်ပြီး မြစ်ဟိုဘက် ကူးတဲ့အခါကျ လို့ရှိရင်ဖြင့်-တဲ့၊ ဒီမြစ်ကို ဖြတ်တာလဲ လှေက ဖြတ်တာပဲ (မှန်ပါ့) သဘောကျပလား – (ကျပါပြီ ဘုရား) ကုန်တွေ ဟိုဘက် ရောက်တာလဲ (လှေကြောင့် ရောက်တာပါ ဘုရား) သဘောပါပြီ- (ပါ, ပါပြီ ဘုရား)။
ကောင်းပြီ ဒီဘက်ကမ်းက ခွာတာလဲ လှေက ခွာတာပဲ နော် (မှန်ပါ့) ဟိုဘက်ကမ်း ရောက်အောင် ပို့တာလဲ (လှေက ပို့တာပါပဲ ဘုရား) လှေကပို့တာပဲ။
လှေသည် အလုပ် ဘယ်နှစ်လုပ်, လုပ်သတုံးလို့ မေးတဲ့ အခါ ဒီဘက်ကမ်းခွာတဲ့ တစ်လုပ်, ဟိုဘက်ကမ်း ရောက်တဲ့ တစ်လုပ်၊ ကုန်ကိုပို့ဆောင်တဲ့ တစ်လုပ်၊ ရေဖြတ်တဲ့ တစ်လုပ်၊ လေး လုပ်ရှိတယ် (မှန်ပါ့)။
ဒါဖြင့် လှေသည် ကူးနေတဲ့ အချိန်မှာ အလုပ်, ဘယ်နှစ် လုပ်လုပ်သတုံး ဆိုလို့ရှိရင် (လေးလုပ်ပါ ဘုရား)။
အဲဒီမှာလဲတဲ့ တစ်ပြိုင်နက်တည်း ခင်ဗျားတို့ လေးချက် ပေါ်ပါလိမ့်မယ် (မှန်ပါ့) ခင်ဗျားတို့ တောင့်တလို့ မရပါဘူး တဲ့ သူ့ဟာသူ ပေါ်လာမှာပဲ (မှန်ပါ့)။
ဒီတော့ သူမဂ်ဉာဏ်ပေါ်ပြီ၊ မဂ်ဉာဏ်က အလုပ်, လုပ်မှာ ပဲဆိုတာ ဦးဘသန်းရိပ်မိပလား (မှန်ပါ့)။
ဒါဖြင့် လှေသည် ဒီဘက်ကမ်းက ခွာတာလဲ လှေအလုပ်၊ ဟိုဘက်ကမ်းပို့တာလဲ (လှေ့ အလုပ်ပါ ဘုရား) ဝန်တွေ ဆောင် သွားတာကော (လှေ့အလုပ်ပါ ဘုရား) မြစ်ဖြတ်တာကော (လှေ့ အလုပ်ပါ ဘုရား)။ အဲဒီတော့ လှေသည် အလုပ်, ဘယ်နှစ်လုပ် လုပ်သတုံးမေးတော့ – (လေးလုပ်ပါ ဘုရား)။
ထို့အတူပဲတဲ့ ခင်ဗျားတို့၏ ဉာဏ်ထဲမှာလဲ လေးခုစလုံး တစ်ပြိုင်နက်ပေါ်လိမ့်မယ် – (မှန်ပါ့) ပေါ်တော့ကိုမြင်တော့ နိဗ္ဗာန်ပဲ မြင်မှာပဲ၊ မြင်ပေမယ့်လဲ မဂ်က မြင်တယ်ဆိုတာလဲ ခင်ဗျားတို့ အသိသားပဲ မဂ်လာလို့ သမုဒယ သေတယ်ဆိုတာလဲ ခင်ဗျားတို့ ပွားများမှုကြောင့် သေတာပဲ မဟုတ်ဘူးလား (မှန်ပါ့) နိရောဓ မြင်တာလဲ ပွားများမှုကြောင့် မြင်တာပဲ (မှန်ပါ့) သဘောပါပလား (ပါ, ပါပြီ ဘုရား)။
မဂ်ဉာဏ်သည်အလုပ်လေးခုလုပ်တယ်
ဒါဖြင့် လှေသည် လေးလုပ်, အလုပ် လုပ်သလို ခင်ဗျားတို့ နောက်ဆုံးပိတ်ကျတော့ မဂ်ဉာဏ်သည် လေးခုသော အလုပ်လုပ် မှာပဲ (မှန်ပါ့) ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီ ဘုရား)။
မဂ်ဉာဏ် ဘယ်နှစ်ခု အလုပ်လုပ်မလဲ (လေးခုပါ) အဲဒီ လေးခုအလုပ်, လုပ်လိုက်လို့ရှိရင်ဖြင့် ဒီလေးခု အလုပ်ကို ဘယ်နှစ်ပါးပြည့်စုံမှ လုပ်နိုင်သတုံးမေးတော့ ရှစ်ပါးပြည့်စုံမှ လုပ်နိုင်တယ် (မှန်ပါ့) ရှင်းပလား – (ရှင်းပါပြီ ဘုရား)။
ရှစ်ပါး မပြည့်စုံသေးလို့ရှိရင်ဖြင့်တဲ့ နိရောဓတစ်ခုကျန်နေ တယ်၊ ရှစ်ပါးပြည့်စုံရင် နိရောဓတစ်ခု တိုးလာတယ် (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
တစ်နေ့ညကပြောခဲ့တယ် ခန္ဓာစွန့် တဏှာစွန့် ဒါတွေ တက် နိုင်တာကိုးဗျား၊ ဝိပဿနာ ဉာဏ်က ဟင်- (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
မဂ်ဉာဏ်ကျတော့ ခန္ဓာစွန့် တဏှာစွန့် နိဗ္ဗာန်မျက်မှောက် ပြုဆိုတော့ မဂ်သည်ကားလို့ ဆိုလို့ရှိရင် သူနဲ့ပေါင်းလိုက်တော့ ခန္ဓာစွန့်တာလဲမဂ်ပဲ၊ တဏှာစွန့်တာကော (မဂ်ပါ) နိဗ္ဗာန် မြင်တာကော (မဂ်ပါ) မြင်တဲ့ ဉာဏ်လဲမဂ်ပါပဲ ဆိုတော့ မဂ်ဟာ လေးလုပ်, မလုပ်ဘူးလား – (လုပ်ပါတယ် ဘုရား)။
အဲဒါ ယနေ့တရားနဲ့ ယနေ့လှေဥပမာနဲ့ ပြလိုက်တော့ ဦးဘသန်း ထပ်သွားပြီ – (မှန်ပါ့) မထပ်သေးဘူးလား (ထပ်သွားပါပြီ) ရှင်းပါပြီနော် (ရှင်းပါပြီ ဘုရား)။
အဲဒီလို ဖြစ်သွားလို့ရှိရင်ဖြင့် သြော်-ငါ့မှာ ခန္ဓာလဲမရှိဘူး လို့ တွေးမနေနဲ့၊ တဏှာလဲ မရှိတော့ဘူးလို့ တွေးမနေနဲ့၊ ဓမ္မ သဘော ပွားများလို့ ဒီလေးခု ပေါ်လာတာ မှတ်ပစ်လိုက်ပါနော် (မှန်ပါ့) ဘာမှမရှာနဲ့- (မှန်ပါ့)။
ဘာမှမရှာနဲ့ ဓမ္မသဘောအတိုင်း ပေါ်လာတာပဲဆိုပြီး သကာလ ခင်ဗျားတို့ သြော်- ဒီအလုပ်ပဲ အလုပ်မှန်ပြီဆိုတာ ဆုံးဖြတ်ချက်ချပါ (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
သေနိယကကျွတ်တမ်းဝင်သွားတယ်
အဲဒီလို သေနိယမှာ သစ္စာလေးချက်၊ တစ်ပြိုင်နက် ထင်သည့်အတွက် သောတာပန် တည်တယ် (မှန်ပါ့ ဘုရား)
နောက်တစ်ခါ မကျေနပ်တာနဲ့ပဲ ဒါလောက်နဲ့ မကျေနပ် တာနဲ့ ဆက်ပြီးအားထုတ်တာနဲ့ ဆက်အားထုတ်တော့ သမာဓိ သတိတွေက ဆက်ပြီးသား အရှိန်ရပြီးသား ဖြစ်နေတော့ သကဒါဂါမ်လဲတည်၊ ဆက်အားထုတ်တော့ အနာဂါမ်လဲတည်၊ နောက်ပြီး ချက်ချင်းရဟန္တာဖြစ်တယ်- (မှန်ပါ့) သဘောပါပလား (ပါ,ပါပြီ ဘုရား)။
အဲဒီမှာ သေနိယ ကတော့ဖြင့် ကျွတ်တမ်းဝင်သွားတယ် ဆိုတော့ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ စွန့်လိုက် ပြန်လို့ရှိရင်လဲ အပြစ်မရှိဘူး (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
ဒါဖြင့် ခင်ဗျားတို့ ဗဟုသုတ ရှိအောင် မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိနဲ့ ပဉ္စာ နန္တရိယကံဟာ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိက ကုစားလို့ ရတယ်၊ ပဉ္စာနန္တရိယကံကမှ တားမြစ်တယ် (မှန်ပါ့) မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိက စွန့်လိုက်ရင်ပြီးတာပဲ (မှန်ပါ့) ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီ ဘုရား)။
အဲဒီတော့ ခင်ဗျားတို့မှာ နဂိုက မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိရှိတယ်၊ ငါ လုပ်ရင် ငါရတယ်ဆိုတဲ့မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ သဿတဒိဋ္ဌိက ရှိနေတယ် (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
ပညာကပွားပြီးစွန့်တာ
အဲဒါကို ဝိပဿနာ လုပ်လိုက်တဲ့ အခါကျတော့ ငါရှာတွေ့ သေးရဲ့ လား (မတွေ့ပါ) ရုပ်ကြည့်လိုက် ပြန်လဲ ဖြစ်ပျက် တွေ့တယ် (မှန်ပါ့) ဝေဒနာကို ကြည့်လိုက်ပြန်လဲ (ဖြစ်ပျက်ပါပဲ) စိတ်ကြည့်လိုက်ပြန်လဲ (ဖြစ်ပျင်ပါပဲ ဘုရား)။
အဲ ဖြစ်ပျက်နဲ့ တွေ့နေတော့ ဒီကတည်းက ငါပြုတ် တာပဲ (မှန်ပါ့) ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီ ဘုရား)။
အဲဒီတော့ ငါပြုတ်ကတည်းက မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိက စွန့်ပြီးသား ဖြစ်သွားတယ် (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
ဒါကြောင့် မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကိုစွန့်ပါတယ်၊ စွန့်ပါတယ်ဆိုတာက သညာစွန့် ပညာစွန့်ရှိရာတို့တွင် အမှတ်နဲ့စွန့်တာက တစ်မျိုးနော် (မှန်ပါ့) ပညာက ပွားပြီး စွန့်တာက တစ်မျိုးလို့ ဦးဘသန်းတို့က မှတ်ရမယ်နော် (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
အဲဒါကြောင့် အခုဟာ သညာစွန့်နဲ့ ကိစ္စမပြီးဘူး၊ ပညာ စွန့်နဲ့မှ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိက သွားပါတယ်ဆိုတာ လေးစားစွာနဲ့ မှတ်ရ မယ် (မှန်ပါ့) သဘောပါပလား (ပါ, ပါပြီ ဘုရား)။
ဒါဖြင့် ဒီလေးချက်ဟာ အလုပ်စဉ်ထဲ ပါသွားပြီ၊ သူလဲ ရဟန္တာဖြစ်တဲ့ အလုပ်ပဲဆိုတာကော သေချာပလာ (သေချာပါပြီ ဘုရား)။
ပုဏ္ဏကသရဏဂုံတည်ရုံပဲ
သေချာတဲ့အတွက် ပုဏ္ဏကတော့ဖြင့် သရဏဂုံတည်ရုံပဲ၊ နွားလိုကျင့်တဲ့လူက (မှန်ပါ့) သူကတော့ဖြင့် ရဟန်းဘောင် ဝင်တဲ့ပြီး သကာလ သူတော်ကောင်းအလုပ်ကို တကယ်မှန်မှန် လုပ်တော့ သစ္စာလေးချက် တစ်ပြိုင်နက် လေးခါထင်တာနဲ့ ရဟန္တာထိအောင် ဖြစ်သွားတယ် (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
ဒါကြောင့် ခင်ဗျားတို့ ဒီရဟန္တာသည် ဘာဖြစ်လို့ ဖြစ်ပါ လိမ့်မတုံးမေးတော့မှ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကလဲကံပဲ၊ အဲဒီကံ စွန့်ပစ်လိုက် တယ် (မှန်ပါ့) ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီ ဘုရား)။
မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိဟာ ဘာပါလိမ့် (ကံပါ ဘုရား) ကြည့်လေ ဒိဋ္ဌိ ဒိဋ္ဌုပါဒါန်, ဒိဋ္ဌိအုပ်ချုပ်တဲ့ကံ ဆိုတော့ သူလဲကံနဲ့ ဆက်နေတယ် (မှန်ပါ့) မဆက်ဘူးလား (ဆက်ပါတယ် ဘုရား)။
အဲဒီကံတွေစွန့်လိုက်လို့ သူ ရဟန္တာဖြစ်တာ (မှန်ပါ့) ဒီကံမစွန့်လို့ရှိရင် (ရဟန္တာမဖြစ်ပါ) မဖြစ်နိုင်ဘူးဆိုတာ သေချာပလား (သေချာပါပြီ ဘုရား)။
ဒါဖြင့် ခင်ဗျားတို့ ဖြစ်ပျက်လုပ်နေတဲ့ အလုပ်ဟာ သေနိယ တို့ ရဟန္တာဖြစ်တာက ကံစွန့်လို့ ဖြစ်တာပါကလား၊ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကံကို စွန့်ချလိုက်တယ် (မှန်ပါ) ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီ ဘုရား)။
မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးဆိုတာ
မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကံတွေ စွန့်ပြီး သကာလ မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးအလုပ် လုပ် လိုက်တော့ မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးကို ကံဖြတ်တရား၊ စာလိုသုံးတော့ အကဏှ အသုက္ကကံလို့ မှတ်လိုက်ပါ (မှန်ပါ့)။
မမည်းမဖြူတဲ့ကံ ကံလို့သာဆိုရတယ်၊ ကံကပြဋ္ဌာန်းတာ မဟုတ်ဘူး၊ မဂ္ဂင်က ပြဋ္ဌာန်းတာ (မှန်ပါ့) ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီ)။
ဒါဖြင့် မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးမှတစ်ပါး ခင်ဗျားတို့ ကိုးစားရာ, အားထားရာ ဘာမှမရှိဘူး၊ သူသာလျှင် “ဧကာယနောအယံ ဘိက္ခဝေ မဂ္ဂေါ” ဘိက္ခဝေ = ရဟန်းတို့၊ အယံမဂ္ဂေါ= ဤမဂ္ဂင် ရှစ်ပါးသည်။ ဧကာယနော – တစ်ကြောင်းတည်းနဲ့ နိဗ္ဗာန်ရောက်၏ ဆိုတော့ သူက အကွေ့အကောက်မရှိဘူး (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
မဂ္ဂသစ္စာ၏ အနက်လေးချက်
ဒါ့ကြောင့် မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးမှာ “မဂ္ဂဿ နိယျာနဋ္ဌော” ဆိုတော့ ဟို ကိလေသဝဋ်တွေမှလဲ ထွက်မြောက်သွားတယ် (မှန်ပါ့) သဘောကျပလား (ကျပါပြီ ဘုရား)။
ကိလေသဝဋ်, ကမ္မဝဋ်, ဝိပါကဝဋ်ထဲ သူပို့သေးသလား (မပို့ပါ ဘုရား) အဲဒါကြောင့် သူ နိယျာနဋ္ဌ သဘောသတ္တိ ရှိတယ်နော် (မှန်ပါ့)။
ထုတ်ဆောင်ခြင်းသဘောသတ္တိ ရှိတယ်၊ ဝဋ်သုံးပါးမှ ထုတ်ဆောင်ခြင်း သဘော သတ္တိ ရှိတယ် (မှန်ပါ့)။
“ဟေတုဋ္ဌော”တဲ့ သူသာ ပေါ်လာလို့ ရှိရင် အဖြောင့် နိဗ္ဗာန်သွားတယ်တဲ့ (မှန်ပါ့) အကွေ့အကောက် ပါသေး သလား (မပါ, ပါ ဘုရား)။
“ဒဿနဋ္ဌော”တဲ့ တစ်ခါမှမမြင်ဖူးတဲ့ ဒုက္ခချုပ်တာကို မြင်ရမယ် တဲ့ (မှန်ပါ့ ဘုရား) သဘောကျပလား (ကျပါပြီ ဘုရား)။
“အဓိပတေယျော” ခင်ဗျားတို့ အဲဒီမဂ်၌ တည်တဲ့ သီလ ဟာ ဘယ်သူဖျက်လို့ ရသေးသတုံး (မရပါ) ဒီဘဝက သောတာပန် အဖြစ်နဲ့ သေသွား ဟိုဘဝလဲ သီလက ရှိနေတာပဲ (မှန်ပါ့) အဓိသီလ, အဓိစိတ္တ, အဓိပညာ အဲဒီကျမှ ဖြစ်တာ (မှန်ပါ့) ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီ ဘုရား)။
ဒါ့ကြောင့် သြော် တို့ သည်ကားလို့ ဆို ရင် အခုခံထား တဲ့ သီလက မရေရာပါကလား၊ မဂ်နဲ့ တွဲလာတဲ့ သီလမှ ရေရာပါ ကလား၊ ဘယ်တော့မှ မပျက်ပါလား ဆိုတာ ဆုံးဖြတ်ချက်ချ (မှန်ပါ့)။
ဒါ့ကြောင့် ဘယ်တော့မှ အပါယ်မကျဘူး ဆိုတာလဲ မသေချာဘူးလား (သေချာပါတယ် ဘုရား) အပါယ်ကျတဲ့ ကံတွေကိုလဲ မဂ်က ထုတ်ဆောင်ပစ်လိုက်တယ်နော် (မှန်ပါ့)။
နိဗ္ဗာန်လဲ အဖြောင့်ပို့လိုက်ပြီ၊ မမြင်ဘူးတာကိုလဲ မြင်ရပြီ၊ သီလတွေကလဲ အဓိပတိတွေ ဖြစ်ကုန်ပြီး သီလသမာဓိ ပညာတွေ ကလဲ အဓိသီလ၊ အဓိစိတ္တ၊ အဓိပညာ ဖြစ်ကုန်ပြီ (မှန်ပါ့)။
အဲဒါကြောင့် ခင်ဗျားတို့ ဒီ မဂ္ဂသစ္စာ လေးချက်ဟာလဲ ပြည့်စုံပြီးသားလို့ မှတ်လိုက်ပါ (မှန်ပါ့) ကြိုးစား ကြိုးစား (မှန်လှပါ) ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီ ဘုရား)။
ဒါဖြင့် သေနိယ ရဟန္တာဖြစ်တာ ဒီလိုမြင်လို့ ရဟန္တာ ဖြစ်တယ်ဆိုတာ မှတ်ပြီး ဒီနေ့ တရား သိမ်းလိုက်တယ်၊ ကဲ သာဓုခေါ်ကြ။
သာဓု သာဓု သာဓု။