သာသနာတော်၏ အနှစ်သာရရှာပုံ
ကျေးဇူးတော်ရှင် အဂ္ဂမဟာပဏ္ဍိတ
မိုးကုတ်ဆရာတော်ဘုရားကြီး
အမရပူရမြို့ဓမ္မာရုံ၌ ဟောကြားတော်မူသော
(၂၁-၉-၆၁)
အနှစ်ရှာတဲ့တရား
တရားနာလာကြတဲ့ ဒကာ ဒကာမတွေ အနှစ်ရှာတဲ့တရားကို ဘုရားသခင်ကိုယ်တော်မြတ်ကြီးက ဟောရှာ တယ် (မှန်ပါ့)၊ သာသနာတော်မှာ အနှစ်ဘယ်ဟာတုံးဆိုတဲ့ဥစ္စာ သူမေးမယ်တဲ့၊ ဒကာ ဒကာမတို့ သာသနာတော်မှာ အနှစ်သာရအရှိဆုံးဟာ ဘယ်ဟာတုံးဆိုတဲ့ဥစ္စာကို သူမေးပြမယ်နော် (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
အနှစ်သာရမရောက်ပဲနဲ့လည်း တင်းတိမ်ပြီး မနေကြပါနဲ့ဆိုတာကို မတိုက်တွန်းသော်လည်း တိုက်တွန်းဘိ သကဲ့သို့ အနှစ်သာရရှာကြပါဆိုတဲ့ဥစ္စာကို သေသေချာချာ ဒကာကြွယ် ဟောခဲ့တယ်နော် (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
ဥပမာ လူတစ်ယောက်ဟာ တောထဲမှာ သစ်ပင်တစ်ပင်ရှိတယ်၊ ဓားမကြီးကိုင်ပြီး သစ်ပင်ရှိရာ သူသွားတယ် (မှန်ပါ့)၊ ကိုယ့်အိမ်က ရည်ရွယ်ချက်က လှည်းတို့ဘာတို့လုပ်တဲ့ အခါကျလို့ရှိရင် ဝင်ရိုးလုပ်ဖို့ဆိုပြီး သကာလ အနှစ် အရှာသွားတယ်နော် (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
ထိုကဲ့သို့ အနှစ်အရှာသွားတဲ့အခါ တောထဲမှာ ဓားမကြီးနဲ့သွားတော့ သစ်ပင်တစ်ပင်လှဲ၊ လှဲပြီး သကာလ သူ က အနှစ်ရယ်, အသားရယ်, အကာရယ်, အပွေးရယ်, အခက်ရယ် နားမလည်တော့ ဪ ဒီအကိုင်း, အခက် အလက်တွေလည်း လှည်းဝင်ရိုးလုပ် လှည်းဘီးလုပ်, ထမ်းပိုးလုပ်ရလို့ရှိရင် ဖြစ်မှာပဲလို့ ထင်လိုက်လို့ သူခုတ်ယူသွားလို့ ရှိရင်ဖြင့် နဂိုက အနှစ်နားလည်တဲ့ပုဂ္ဂိုလ်ကတော့ဖြင့် ဒကာကြွယ်ရေ- သူခုတ်သွားတာမှားပြီ (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
ဘယ့်နှယ် တောထဲ အနှစ်သာရရှာပြီး သကာလ ခိုင်ခံ့ဖို့ အလုပ်ကြီးလာရှာတဲ့ဥစ္စာ မခိုင်ခံ့တဲ့ အခက်တွေခုတ် ပြီး လှည်းဝင်ရိုးလုပ်လို့ရှိရင် တစ်နေရာမှာ သူဒုက္ခဖြစ်ရှာတော့မယ်လို့ အနှစ်သိတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်ကတော့ တွေးမှာပဲ (တွေး မှာပါ ဘုရား)၊ မတွေးပေဘူးလား (တွေးပါတယ် ဘုရား)။
ဒီလိုပုဂ္ဂိုလ်ရှိသေးတာပဲ (မှန်ပါ့)၊ အနှစ်ရှာတာ အကိုင်းအခက်ထမ်းတင်သွားတယ် (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
အနှစ်ရှာတာ အကိုင်းအခက် ထမ်းတင်သွားတော့ သိသောပုဂ္ဂိုလ်ကတော့ ပြုံးမှာပါ (ပြုံးမှာပါ)၊ မပြုံးပေဘူး လား (ပြုံးပါတယ် ဘုရား)။
ဪ ဒီဟာတွေဟာ အနှစ်သာရမှမဟုတ်ဘဲ၊ သူသည်ကားလို့ဆိုရင် သူ့ရည်ရွယ်ချက်က လှည်းဝင်ရိုး လုပ်ဖို့ဆိုရင် ဝန်ထမ်းဘက်က ကျတယ် (မှန်ပါ့)၊ လှည်းဘီးလုပ်ဖို့ဆိုလို့ရှိရင်လည်း ဝန်ထမ်းဖို့ဘက်ကပဲ (မှန်ပါ့)၊ ထမ်းပိုးလုပ်ဖို့ဆိုလို့ရှိရင်လည်း နွားနှစ်ကောင်ရုန်းတဲ့အခါ မကျိုးအောင် မပျက်အောင် အရေးကြီးတဲ့ဘက်ကပဲ သူ အလိုရှိတာပဲ (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
အနှစ်နားမလည်တော့
သို့သော် သူ အကိုင်းထမ်းပြန်ပြီး အနှစ်ထင်ပြီး သကာလ အနှစ်နားမလည်တော့ ဒီအကိုင်းလည်း ဝန်ရိုးနဲ့ အတော်ပဲ၊ ဝင်ရိုးလုပ်လည်း ရတာပဲ၊ ထမ်းပိုးလုပ်လည်း ရတာပဲဆိုပြီး ပြန်သွားလို့ရှိရင် ဒကာကြွယ် ဘေးကပုဂ္ဂိုလ်က အနှစ်နားမလည်ဘူးလို့ သူ့ကိုပြောရမယ် (ပြောရပါမယ်)၊ တစ်နေရာရာမှာ သူ ဒုက္ခရောက်တော့မှာပဲဆိုတဲ့ တွေးလုံး လည်း သိသောပုဂ္ဂိုလ်မှာ မလာပေဘူးလား (လာပါတယ် ဘုရား)။
ဒါဘယ့်နှယ်ကြောင့် ဒီပုဂ္ဂိုလ်သည်ကားလို့ဆိုရင် တောထဲသွားပြီးရှာငြားသော်လည်း အကိုင်းထမ်း ပြန်သွား ပါလိမ့်မလဲလို့ မေးတဲ့အခါ အနှစ်နားမလည်လို့ (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
ဘယ့်နှယ်ဆိုကြပါ့မယ် (အနှစ်နားမလည်လို့ပါ)၊ အနှစ်နားမလည်တော့ ဒကာ ဒကာမတို့ ကိုယ်ထင်ရာ ကိုယ် တစ်ခါတည်း ပွတဲ့အသားကြီးကိုပဲ အနှစ်ပဲ ဝင်ရိုးနဲ့ အတော်ပဲဆိုပြီး ထမ်းပြန်သွားမယ်ဆိုရင်ဖြင့် ဦးမာဒင်တို့လူစု ဘေးက အနှစ်နားလည်တဲ့ပုဂ္ဂိုလ်က ဒုက္ခရောက်ရှာတော့မှာပဲ တွေးမယ် (မှန်ပါ့)၊ မတွေးပေဘူးလား (တွေးပါတယ် ဘုရား)။
ဘာ့ကြောင့်တုံး လို့ မေးတဲ့အခါကျတော့ ဒကာကြွယ်က မှတ်လိုက်၊ ဒကာသစ်တို့ ဦးမာဒင်တို့က မှတ်လိုက် ဪ သူ့အဖြစ်သည် သစ်ပင်မှာ အကိုင်းရယ်, အသားရယ်, အနှစ်ရယ်, အခွံရယ်, အပွေးရယ် နားမလည်ဘူး (မှန်ပါ့)၊ အကိုင်းအခက်ထမ်းပြီး ပြန်သွားလို့ရှိရင်လည်း ဒီပုဂ္ဂိုလ်ဟာ အနှစ်နားမလည်လို့ သူအလိုရှိတဲ့အနှစ်ကို သူ သစ်ပင်မှာကြည့်ပြီး နားမလည်တဲ့အတွက် အကိုင်းအခက်ထမ်းပြီး သကာလ လှည်းဝင်ရိုးလုပ်တယ်ဆိုလို့ရှိရင်ဖြင့် သိတဲ့ ကြားတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်များက ပြုံးကြမှာပဲ (ပြုံးမှာပါ ဘုရား)။
တစ်နေရာမှာဖြင့် ဒုက္ခရောက်တော့မှာပဲဆိုတာ ဒကာ ဒကာမတွေပဲ စဉ်းစားကြည့်ပါ တွေးလုံးပေါ်ကြမှာပဲ (မှန်ပါ့)၊ မပေါ်ပေဘူးလား (ပေါ်မှာပါ ဘုရား)။
ဒီပုဂ္ဂိုလ်က တစ်ယောက်နော် (မှန်ပါ့)၊ တစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်ကလည်း တဲ့ ဒီလိုပဲ လှည်းဝင်ရိုးတို့, ထမ်းပိုးတို့ လုပ်ချင်လို့ တောထဲသွားပြီး ရှာလိုက်ပြန်တယ် ၊ သစ်ပင်က ကြီးတာနဲ့ အပွေးကိုပင် ထမ်းပြန်သွားမယ် ဆိုရင်လည်း ဪ အနှစ် နားမလည်လို့ အပွေးကို ဒကာ ဒကာမတို့ လှည်းဝင်ရိုး, လှည်းထမ်းပိုးလုပ်မယ်ဆို ဖြစ်နိုင်ပါ့မလား (မဖြစ်နိုင်ပါ ဘုရား)၊ ဘယ်လောက်ပဲကြီးကြီး ဒီအပွေးဟာ (မဖြစ်နိုင်ပါ ဘုရား)။
သိသောပုဂ္ဂိုလ်က မပြုံးရပေဘူးလား
မဖြစ်နိုင်တာကို သူ့စိတ်ထဲ အနှစ်နားမလည်လို့ ဒါ ထမ်းပြန်သွားပြန်လည်း ဦးမာဒင်တို့ ဒကာသစ်တို့ ပြုံးရမှာပဲ (ပြုံးရမှာပါ ဘုရား)၊ သိသောပုဂ္ဂိုလ်က မပြုံးရပေဘူးလား (ပြုံးရပါတယ် ဘုရား)။
ဘာ့ကြောင့် ပြုံးရပါလိမ့်မလဲလို့ အမေးထုတ်တော့ အနှစ်နားမလည်ရှာဘူး (မှန်ပါ့)၊ သဘောပါပလား (ပါပါ ပြီ ဘုရား)။
ကဲ ဒါဖြင့် နှစ်ယောက်ရှိသွားပြီနော် (မှန်ပါ့)၊ ၁ နံပါတ်က အကိုင်းထမ်းပြန်တယ်၊ ၂ နံပါတ်က အပွေး ထမ်းပြန်သွားတယ် (မှန်ပါ့)။
၃ နံပါတ်ပုဂ္ဂိုလ်ကတော့ ဒကာကြွယ်,ရေ၊ တောထဲသွားပြီး လှည်းဝင်ရိုးလုပ်ဖို့ သွားရှာပြန်တော့လည်း သစ်ပင် က အခွံအကာတွေထမ်းပြီး ဒါတွေလည်း အတုတ်ကြီးတွေပဲ ရတာပဲဆိုပြီး ပြန်သွားလို့ရှိရင် ဦးမာဒင် ဒီပုဂ္ဂိုလ်ကိုလည်း အနှစ်နားလည်တဲ့ပုဂ္ဂိုလ်က ပြုံးရမှာပဲ (ပြုံးရမှာပါ ဘုရား)၊ မပြုံးရပေဘူးလား (ပြုံးရမှာပါ ဘုရား)။
ဘာ့ကြောင့်တုံးဗျာ (အနှစ်နားမလည်လို့ပါ ဘုရား)၊ အနှစ်နားမလည်တော့ လိုရာကိစ္စပြီးပါ့မလား (မပြီးပါ ဘုရား)၊ ဒကာကြွယ် ရိပ်မိပြီ (ရိပ်မိပါပြီ)။
တစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်က ဒီလိုပဲ အသားတွေကို ခုတ်ပြီး ထမ်းပြီး လှည်းဝင်ရိုးထမ်းပိုးလုပ်ဖို့ လာပြန်ပါတယ်၊ ဒီပုဂ္ဂိုလ်ကလည်း သစ်ပင်၏ အသားတွေ, အနှစ်ချန်ပြီး သကာလ သစ်ပင်ကြီးခုတ်ပြီး အသားတွေထမ်းပြန်သွားပြန် လို့ရှိရင်လည်း အနှစ်ရှာလာတဲ့ပုဂ္ဂိုလ် လှည်းဝင်ရိုးလုပ်ဖို့ ခိုင်မာတာရှာတာ အနှစ်နားမလည်တဲ့အတွက် အသားတွေ ထမ်းပြန်သွားလို့ရှိရင်လည်း သိ, ကြား, လိမ္မာတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်ကဖြင့် ဦးမာဒင် ပြုံးမှာပဲ (ပြုံးမှာပါ ဘုရား)။
ဪ တစ်နေရာမှာဖြင့် ဒုက္ခဖြစ်တော့မှာပဲ (မှန်ပါ့)၊ မဆိုနိုင်ကြဘူးလား (ဆိုနိုင်ပါတယ် ဘုရား)၊ အင်း ဘာနားမလည်လို့ပါလိမ့် (အနှစ်နားမလည်လို့ပါ ဘုရား)။
အနှစ်နားမလည်တဲ့အတွက်ပေမယ့် ဒကာကြွယ်တို့-ဦးမာဒင်တို့ တယ်အရုပ်ဆိုးပါလား (ဆိုးပါတယ် ဘုရား)၊ ဒါတွေကိုသာ လှည်းဝင်ရိုးလုပ်မယ်ဆိုလို့ရှိရင် တစ်နေရာရာမှာ ကျိုးရတော့မယ် (ကျိုးရမှာပါ ဘုရား)၊ ကျိုးရင် ဒီလှည်းသမား ဒုက္ခဖြစ်တော့မယ် (ဒုက္ခဖြစ်မှာပါ ဘုရား)၊ သဘောပါပလား (ပါပါပြီ ဘုရား)။
တစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်ကတော့ဖြင့် ဒီလိုပဲ ဓားမကြီးထမ်းပြီး တောထဲ သစ်ပင်ကြီးလှဲတဲ့ပြီး သကာလ အကိုင်း တွေလည်းမယူ, အပွေးတွေလည်းမယူ, အကာတွေလည်းမယူ, အသားလည်း မယူ, အနှစ်ထမ်းပြန်သွားလို့ရှိရင်ဖြင့် သိ, ကြား, လိမ္မာတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်ကတော့ ဪ သူကတော့ နားလည်ရှာတယ် (မှန်ပါ့)၊ သူလိုချင်တဲ့ခရီးဖြင့် အပြီးတိုင် ရောက်တော့မှာပဲဆိုပြီး သကာလ မပြုံးဘဲနဲ့ သူ့အတွက်တော့ ဝမ်းသာတယ် (မှန်ပါ့)၊ သဘောကျပလား (ကျပါပြီ)။
ငါးယောက်ရှိသွားပြီ
ဒါဖြင့် ဘယ်နှစ်ယောက်ပါလိမ့် (ငါးယောက်ပါ ဘုရား)၊ ငါးယောက်ရှိသွားပြီ ဦးမာဒင်ရေ (မှန်ပါ့ ဘုရား)၊ ဒကာသစ် ဘယ်နှစ်ယောက်တုံး (ငါးယောက်ပါ ဘုရား)။
ထို့အတူပဲ တဲ့၊ သာသနာတွင်း ကြုံကြတဲ့ ဒကာ ဒကာမတွေမှာလည်း သာသနာတွင်း၏ အနှစ်ကိုမသိပဲနဲ့ အကိုင်းထမ်းပြန်သွားမယ်ဆိုလည်း ပြုံးစရာ (မှန်ပါ့)၊ အပွေးနဲ့တူတာ ထမ်းပြန်သွားမယ်ဆိုလည်း (ပြုံးရမှာပါ ဘုရား)၊ သဘောကျပလား (ကျပါပြီ ဘုရား)။
အကာနဲ့တူတာ သာသနာတွင်းမှာ ယူသွားမယ်ဆိုရင်ကော (ပြုံးရမှာပါ ဘုရား)၊ ပြုံးရမှာပဲ၊ အနှစ်က မဟုတ် ပဲကိုး (မှန်ပါ့)၊ အသားထမ်းပြန်သွားလည်း ပြုံးရမှာပဲ (မှန်ပါ့ ဘုရား)၊ ဘာ့ကြောင့်ပါလိမ့်မတုံးမေးတော့ အနှစ်နားမလည် လို့ (မှန်ပါ့ ဘုရား)၊ ဒါဖြင့် အနှစ်ယူသွားမှပဲ လိုရာကိစ္စပြီးမယ် (မှန်ပါ့)၊ ရှင်းကြပလား (ရှင်းပါပြီ ဘုရား)။
ဪ ဒါ့ကြောင့် မြတ်စွာဘုရားသခင် ကိုယ်တော်မြတ်ကြီးက မူလပဏ္ဏာသပါဠိတော်မှာ သာရောပမသုတ် အနှစ်ကို ငါရှာပြမည့်သုတ်ပဲ၊ မင်းတို့ ဂရုစိုက်ပြီးနားထောင် (မှန်လှပါ ဘုရား)၊ သာသနာတော်မှာ အနှစ်ဆိုတဲ့ဥစ္စာ ငါ သေသေချာချာ ရှင်းပြမယ် တဲ့ (မှန်ပါ့)။
ဒါဖြင့် ဒကာကြွယ်ရေ ဘုရားသခင်ကိုယ်တော်မြတ်ကြီးကိုက မပျက်စီးနိုင်တဲ့အနှစ်ကို ရှာမှသာလျှင် သူသည်ကားလို့ဆိုရင် ဝမ်းမြောက်တော်မူလိမ့်မယ်ဆိုတာ ဒကာသစ် ငြင်းဖို့ လိုသေးသလား (မလိုပါ ဘုရား)။
အေး ဒါ့ကြောင့် ဒကာ ဒကာမတို့ ဒီနေ့တရားသည်ကားလို့ဆိုရင် ဘာတရားတုံးဆိုရင် သာသနာတော် ၏ အနှစ်ရှာမည့်တရား (မှန်ပါ့ ဘုရား)၊ ဆိုထိုက်ကြရဲ့လား (ဆိုထိုက်ပါတယ် ဘုရား)။
ဘာရှာကြမှာတုံး (သာသနာတော်၏ အနှစ်ရှာကြတာပါ ဘုရား)၊ သာသနာတော်ထဲမှာလည်း အနှစ်တွေ, အကာတွေ အမျိုးမျိုး အဖုံဖုံရှိတယ်ကွာဆိုပြီး သကာလ ဒကာ ဒကာမတို့ ဒီအထဲမှာ တရားနာတဲ့လူတွေလည်း မနည်း ပါဘူး (မနည်းပါ ဘုရား)၊ မနည်းတဲ့အထဲမှာလည်း ဒီနေ့ဟောတဲ့တရား ဂရုစိုက်နားထောင်ပါ (မှန်ပါ့)။
အနှစ်ရှာတာ အကိုင်းများထမ်းမိလေရော့လား
ဪ ငါသည်ကားလို့ဆိုရင်ဖြင့် အနှစ်ရှာတာ အကိုင်းများထမ်းမိလေရော့လား ၊ အပွေးများ ထမ်း မိလေရော့လား၊ အကာအခွံတွေပဲ ထမ်းမိလေရော့လား (မှန်ပါ့)၊ သဘောကျပလား (ကျပါပြီ)၊ အသားပဲ ထမ်းမိလေ ရော့လား၊ အနှစ်ပဲ ထမ်းမိလေရော့လားဆိုတာ ကိုယ့်ဟာကိုယ် တွေးကြ (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
ဦးမာဒင် ချိန်ရတော့မယ် (မှန်ပါ့)၊ မချိန်ရပေဘူးလား (ချိန်ရပါတယ် ဘုရား)။
ကိုင်း ဒါဖြင့် သစ်ပင်တစ်ပင်လို့ မဆိုနဲ့တော့ ဘုန်းကြီးတို့ တရားပွဲမှာ ဘုန်းကြီးတို့ ဒကာ ဒကာမတွေ ပဲ အနှစ်မရောက်သေးလို့ရှိရင် ငါနေရာမကျသေးဘူးဆိုတဲ့ဥစ္စာ အနှစ်ရောက်ဖို့ရာ, လိုက်ဖို့ရာအကြောင်းကို ဘုန်းကြီး များကလည်း တိုက်တွန်းတယ် (မှန်လှပါ ဘုရား)။
အခု တချို့ တရားနာပြီး သကာလ နေကြတယ်၊ တရားနာရင် သိတော့ သိတာပဲ၊ အခုလိုသိပြီး သကာလ အင်း ဘေးကင်းရန်ကင်း အန္တရာယ်ကင်းတရားက ဟောမှာပါပဲဆိုပြီး သကာလ လောကကလည်း လူရိုသေ, ရှင်ရိုသေလည်း ရှိသေးတယ် ဘေးကင်း, ရန်ကင်း, အန္တရာယ်ကင်းလည်း ရှိသေးတယ်၊ စီးပွားရေးလည်း အကြောင်း ညီညွတ်နိုင်တယ်လို့ဆိုပြီး သကာလ တရားကို ဒီလိုနာကြပြန်လို့ရှိရင်လည်း ဒကာ ဒကာမတို့ မှတ်ထားစမ်းပါ အကိုင်း ထမ်းပြန်တာ (မှန်ပါ့)၊ သဘောကျပလား (ကျပါပြီ)။
ဒါဖြင့် ဘုန်းကြီးပြောလိုတဲ့အဓိပ္ပာယ် ဒကာ ဒကာမတွေ ကုသိုလ်ဖြစ်နာနေတာတော့ မကောင်းပါဘူး (မှန်ပါ့)၊ ဘာပါလိမ့် (ကုသိုလ်ဖြစ်နာတာ မကောင်းပါဘုရား)။
ကုသိုလ်ဖြစ်နာနေတာတော့ မကောင်းပါဘူး
အံမာလေး ဒကာ ဒကာမတွေ တချို့က ဒါလောက်ကလေး တင်းတိမ်နေတယ် (မှန်ပါ့)၊ ပစ္စုပ္ပန်မှာ အန္တရာယ်ကင်းလို့ စီးပွားဥစ္စာ ရတနာတွေဖြောင့်လို့ အင်း ဒါလောက်ဆိုလို့ရှိရင်လည်း တရားကျေးဇူးဟာ အတော် ခံစားရတယ်ဆိုပြီး သကာလ ဒါလောက်ကလေး ကုသိုလ်ကလေးကို အလိုရှိပြီး နာကြမယ် ဆိုလို့ရှိရင်ဖြင့် ဘုရားက ဒကာကြွယ်ရေ အနှစ်ရှာတဲ့ပုဂ္ဂိုလ် တောထဲလာပြီး အကိုင်းထမ်းပြန်သွားတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်နဲ့ တူလိုက်တာ (မှန်ပါ့)၊ ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီ ဘုရား)။
ဒါဖြင့် အကိုင်းထမ်းပြန်လို့ဖြင့် တော်ပါ့မလား (မတော်ပါ ဘုရား)။
ဒါဖြင့် ဘာလုပ်ကြမတုံး ဒကာ ဒကာမတို့ (အနှစ်ထမ်းရပါမယ် ဘုရား)၊ ဟာ သိပ်လည်းမကြွားနဲ့နော် (မှန်ပါ့)၊ သိပ်လည်း မကြွားနဲ့၊ ကိုယ့်အရည်အချင်းကိုလည်း ကိုယ်သိ၊ မသိသေးတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်က အခုပြောတဲ့အတိုင်း အကိုင်းထမ်းပြီး မပြန်ပါနဲ့ဆိုတာ ပြင်လုံးကို စောစောစိးစီးကတည်းက ဆရာဘုန်းကြီးက သတိပေးထားတယ် (မှန်ပါ့)၊ ပြင်ကြရမယ် (မှန်ပါ့)။
အင်း တချို့နာတာက ဦးလှဘူး ရှိသေးတယ် (မှန်ပါ့)၊ တရားနာရင်လည်း ကုသိုလ်လည်းဖြစ်တယ်, အန္တရာယ်လည်း ကင်းတယ်, ဘေးလည်းကင်းတယ် (မှန်ပါ့)။
မြတ်စွာဘုရား တရားတော်ကို ကောင်းရာထောင်တာပဲ ၊ သုဂတိတော့ ဘယ်နည်းနဲ့မှ မရောက်ပဲမရှိဘူး ဆိုတော့ သုဂတိကျပြန်တော့လည်း အိုပွဲ, သေပွဲ ဆင်ရတာပဲ (မှန်ပါ့)၊ အနှစ်မဟုတ်တော့ ကျိုးမယ် (ကျိုးပါတယ် ဘုရား)၊ အကိုင်းကိုးဗျ (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
အဲဒါလောက်နဲ့လည်း ရည်မှန်းပြီး သကာလ တရားကို မနာကြပါနဲ့ဆိုတာကိုလည်း စောစောစီးစီး သတိပေး ရတယ် (မှန်ပါ့)၊ ဦးမာဒင် ပေးထိုက်, မပေးထိုက် (ပေးထိုက်ပါတယ် ဘုရား)။
နတ်ရွာသုဂတိဆိုတဲ့ဥစ္စာ ခင်ဗျားတို့ တရားနာတာ မရောက်ဘူးလို့ ဆရာဘုန်းကြီးက မဟောပါဘူး (မှန်ပါ့)၊ ရောက်မှာပါပဲ သေချာပါတယ် (မှန်ပါ့)။
မှန်းထားချက် အောက်မကျပါနဲ့
သို့သော် ဒါဟာ အကာလောက်, အကိုင်းအခက်လောက်ဖြစ်နေတော့ ဒါတင်းတိမ်နေလို့ နတ်ရွာသုဂတိကျ တော့ အိုမှု, နာမှု, သေမှု, ပူမှု, ဆွေးမှုတွေ ကင်းရဲ့လားလို့ ဦးမာဒင် မေးရင် ဘယ့်နှယ်ဖြေမလဲ (မကင်းပါ ဘုရား)၊ ကျိုးပြန်ပြီ (မှန်ပါ့)၊ သဘောကျပလား (ကျပါပြီ ဘုရား)။
ဒါဖြင့် ဒါလောက်ကလေးနဲ့ ရည်မှန်း၍ ဒကာ ဒကာမတို့ ကောင်းသော အနှစ်သာရပေးချင်တဲ့ဘုရား, ကောင်း သောအနှစ်သာရကို ပြည့်စေချင်တဲ့ ဆရာသမားဖြစ်လေတော့ ဒါလောက်ကလေးကိုဖြင့် မှန်းထားချက် အောက်မကျ ပါနဲ့ (မှန်ပါ့)၊ ဦးမာဒင် မှာထိုက်, မမှာထိုက် (မှာထိုက်ပါတယ် ဘုရား)၊ မှာထိုက်တယ်ဆိုတာ သေချာကြပလား (သေချာပါပြီ)၊ သာသနာတွင်းကိုးဗျ (မှန်ပါ့)၊ သာသနာတွင်း အနှစ်ရရင် ကောင်းတယ် (မှန်ပါ့)၊ သဘောကျပလား (ကျပါပြီ)။
ကဲ ဒါဖြင့် ကုသိုလ်ရရုံ ကိုယ့်မှာ အန္တရာယ်ကင်း ဘေးရှင်းရုံ နတ်ရွာသုဂတိရောက်ရုံဖြင့် ဒကာကြွယ် ရေ မနာနဲ့နော် (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
ဘာဖြစ်လို့တုံးဆိုတော့ အကိုင်းအခက်ထမ်းပြန်တဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်နဲ့ တူနေတော့ တကယ်လှည်းဝင်ရိုး လုပ်လိုက်တဲ့ အခါ တကယ့်ချက်ကောင်းကျတော့ ကျိုးတာပဲ (ကျိုးပါတယ်)၊ မကျိုးပေဘူးလား (ကျိုးပါတယ် ဘုရား)၊ အဲဒီတော့ ကိုယ့်မှန်းခြေကိုက်ကဲ့လား (မကိုက်ပါ ဘုရား)။
ဪ နတ်ပြည်ရောက်ကောင်းတယ်လို့ ပြောကြတာ၊ ဒီအသားကြီး ထမ်းလာတာ ကောင်းတယ်လို့, ပြောကြတာ အခုနည်းနည်းပဲ ဝန်တင်ကာရှိသေး ကျိုးပါပေါ့လား (မှန်ပါ့)၊ ဦးမာဒင်တို့ ဆိုနိုင်, မဆိုနိုင် (ဆိုနိုင်ပါတယ် ဘုရား)။
ရှေးကနာကြတာတော့
နို့- ရှေးကနာကြတာတော့ ဒကာသစ်တို့, ဦးမာဒင်တို့ တွေးပါဦး ဒါလောက်မရည်ရွယ်ဘူး (မှန်ပါ့)၊ ဘယ့်နှယ် ထင်သတုံး ဒကာကြွယ် (ဒါလောက် မရည်ရွယ်ပါ)၊ ဒါဖြင့် ဘာထမ်းပြန်သတုံး (အကိုင်းအခက်ထမ်းပြန်သွားပါတယ် ဘုရား)။
ဟာ ဦးမာဒင် သိပ်နာလွန်းအားကြီးပြီ (မှန်ပါ့)၊ မနာဘူးလား (နာပါတယ် ဘုရား)။
သာသနာတွင်းမှာ သာသနာတွင်းအနှစ် သူထမ်းပြန်သွားရတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်မဟုတ်တော့ ဦးလှဘူးရေ-နာသဗျာ (မှန်ပါ့)။
သို့သော် သူ အကိုင်းထမ်းပြန်ပြီး အနှစ်ထင်ပြီး သကာလ အနှစ်နားမလည်တော့ ဒီအကိုင်းလည်း ဝန်ရိုးနဲ့ အတော်ပဲ၊ ဝင်ရိုးလုပ်လည်း ရတာပဲ၊ ထမ်းပိုးလုပ်လည်း ရတာပဲဆိုပြီး ပြန်သွားလို့ရှိရင် ဒကာကြွယ် ဘေးကပုဂ္ဂိုလ်က အနှစ်နားမလည်ဘူးလို့ သူ့ကိုပြောရမယ် (ပြောရပါမယ်)၊ တစ်နေရာရာမှာ သူ ဒုက္ခရောက်တော့မှာပဲဆိုတဲ့ တွေးလုံး လည်း သိသောပုဂ္ဂိုလ်မှာ မလာပေဘူးလား (လာပါတယ် ဘုရား)။
ဒါဘယ့်နှယ်ကြောင့် ဒီပုဂ္ဂိုလ်သည်ကားလို့ဆိုရင် တောထဲသွားပြီးရှာငြားသော်လည်း အကိုင်းထမ်း ပြန်သွား ပါလိမ့်မလဲလို့ မေးတဲ့အခါ အနှစ်နားမလည်လို့ (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
ဒုက္ခရောက်ရှာတော့မှာပဲ တွေးမယ်
ဘယ့်နှယ်ဆိုကြပါ့မယ် (အနှစ်နားမလည်လို့ပါ)၊ အနှစ်နားမလည်တော့ ဒကာ ဒကာမတို့ ကိုယ်ထင်ရာ ကိုယ် တစ်ခါတည်း ပွတဲ့အသားကြီးကိုပဲ အနှစ်ပဲ ဝင်ရိုးနဲ့ အတော်ပဲဆိုပြီး ထမ်းပြန်သွားမယ်ဆိုရင်ဖြင့် ဦးမာဒင်တို့လူစု ဘေးက အနှစ်နားလည်တဲ့ပုဂ္ဂိုလ်က ဒုက္ခရောက်ရှာတော့မှာပဲ တွေးမယ် (မှန်ပါ့)၊ မတွေးပေဘူးလား (တွေးပါတယ် ဘုရား)။
ဘာ့ကြောင့်တုံး လို့ မေးတဲ့အခါကျတော့ ဒကာကြွယ်က မှတ်လိုက်၊ ဒကာသစ်တို့ ဦးမာဒင်တို့က မှတ်လိုက် ဪ သူ့အဖြစ်သည် သစ်ပင်မှာ အကိုင်းရယ်, အသားရယ်, အနှစ်ရယ်, အခွံရယ်, အပွေးရယ် နားမလည်ဘူး (မှန်ပါ့)၊ အကိုင်းအခက်ထမ်းပြီး ပြန်သွားလို့ရှိရင်လည်း ဒီပုဂ္ဂိုလ်ဟာ အနှစ်နားမလည်လို့ သူအလိုရှိတဲ့အနှစ်ကို သူ သစ်ပင်မှာကြည့်ပြီး နားမလည်တဲ့အတွက် အကိုင်းအခက်ထမ်းပြီး သကာလ လှည်းဝင်ရိုးလုပ်တယ်ဆိုလို့ရှိရင်ဖြင့် သိတဲ့ ကြားတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်များက ပြုံးကြမှာပဲ (ပြုံးမှာပါ ဘုရား)။
တစ်နေရာမှာဖြင့် ဒုက္ခရောက်တော့မှာပဲဆိုတာ ဒကာ ဒကာမတွေပဲ စဉ်းစားကြည့်ပါ တွေးလုံးပေါ်ကြမှာပဲ (မှန်ပါ့)၊ မပေါ်ပေဘူးလား (ပေါ်မှာပါ ဘုရား)။
ဒီပုဂ္ဂိုလ်က တစ်ယောက်နော် (မှန်ပါ့)၊ တစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်ကလည်း တဲ့ ဒီလိုပဲ လှည်းဝင်ရိုးတို့, ထမ်းပိုးတို့ လုပ်ချင်လို့ တောထဲသွားပြီး ရှာလိုက်ပြန်တယ် ၊ သစ်ပင်က ကြီးတာနဲ့ အပွေးကိုပင် ထမ်းပြန်သွားမယ် ဆိုရင်လည်း ဪ အနှစ် နားမလည်လို့ အပွေးကို ဒကာ ဒကာမတို့ လှည်းဝင်ရိုး, လှည်းထမ်းပိုးလုပ်မယ်ဆို ဖြစ်နိုင်ပါ့မလား (မဖြစ်နိုင်ပါ ဘုရား)၊ ဘယ်လောက်ပဲကြီးကြီး ဒီအပွေးဟာ (မဖြစ်နိုင်ပါ ဘုရား)။
မဖြစ်နိုင်တာကို သူ့စိတ်ထဲ အနှစ်နားမလည်လို့ ဒါ ထမ်းပြန်သွားပြန်လည်း ဦးမာဒင်တို့ ဒကာသစ်တို့ ပြုံးရမှာပဲ (ပြုံးရမှာပါ ဘုရား)၊ သိသောပုဂ္ဂိုလ်က မပြုံးရပေဘူးလား (ပြုံးရပါတယ် ဘုရား)။
ဘာ့ကြောင့် ပြုံးရပါလိမ့်မလဲလို့ အမေးထုတ်တော့ အနှစ်နားမလည်ရှာဘူး (မှန်ပါ့)၊ သဘောပါပလား (ပါပါ ပြီ ဘုရား)။
၁ နံပါတ်က အကိုင်းထမ်းပြန်တယ်
ကဲ ဒါဖြင့် နှစ်ယောက်ရှိသွားပြီနော် (မှန်ပါ့)၊ ၁ နံပါတ်က အကိုင်းထမ်းပြန်တယ်၊ ၂ နံပါတ်က အပွေး ထမ်းပြန်သွားတယ် (မှန်ပါ့)။
၃ နံပါတ်ပုဂ္ဂိုလ်ကတော့ ဒကာကြွယ်,ရေ၊ တောထဲသွားပြီး လှည်းဝင်ရိုးလုပ်ဖို့ သွားရှာပြန်တော့လည်း သစ်ပင် က အခွံအကာတွေထမ်းပြီး ဒါတွေလည်း အတုတ်ကြီးတွေပဲ ရတာပဲဆိုပြီး ပြန်သွားလို့ရှိရင် ဦးမာဒင် ဒီပုဂ္ဂိုလ်ကိုလည်း အနှစ်နားလည်တဲ့ပုဂ္ဂိုလ်က ပြုံးရမှာပဲ (ပြုံးရမှာပါ ဘုရား)၊ မပြုံးရပေဘူးလား (ပြုံးရမှာပါ ဘုရား)။
ဘာ့ကြောင့်တုံးဗျာ (အနှစ်နားမလည်လို့ပါ ဘုရား)၊ အနှစ်နားမလည်တော့ လိုရာကိစ္စပြီးပါ့မလား (မပြီးပါ ဘုရား)၊ ဒကာကြွယ် ရိပ်မိပြီ (ရိပ်မိပါပြီ)။
တစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်က ဒီလိုပဲ အသားတွေကို ခုတ်ပြီး ထမ်းပြီး လှည်းဝင်ရိုးထမ်းပိုးလုပ်ဖို့ လာပြန်ပါတယ်၊ ဒီပုဂ္ဂိုလ်ကလည်း သစ်ပင်၏ အသားတွေ, အနှစ်ချန်ပြီး သကာလ သစ်ပင်ကြီးခုတ်ပြီး အသားတွေထမ်းပြန်သွားပြန် လို့ရှိရင်လည်း အနှစ်ရှာလာတဲ့ပုဂ္ဂိုလ် လှည်းဝင်ရိုးလုပ်ဖို့ ခိုင်မာတာရှာတာ အနှစ်နားမလည်တဲ့အတွက် အသားတွေ ထမ်းပြန်သွားလို့ရှိရင်လည်း သိ, ကြား, လိမ္မာတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်ကဖြင့် ဦးမာဒင် ပြုံးမှာပဲ (ပြုံးမှာပါ ဘုရား)။
ဪ တစ်နေရာမှာဖြင့် ဒုက္ခဖြစ်တော့မှာပဲ (မှန်ပါ့)၊ မဆိုနိုင်ကြဘူးလား (ဆိုနိုင်ပါတယ် ဘုရား)၊ အင်း ဘာနားမလည်လို့ပါလိမ့် (အနှစ်နားမလည်လို့ပါ ဘုရား)။
အနှစ်နားမလည်တဲ့အတွက်ပေမယ့် ဒကာကြွယ်တို့-ဦးမာဒင်တို့ တယ်အရုပ်ဆိုးပါလား (ဆိုးပါတယ် ဘုရား)၊ ဒါတွေကိုသာ လှည်းဝင်ရိုးလုပ်မယ်ဆိုလို့ရှိရင် တစ်နေရာရာမှာ ကျိုးရတော့မယ် (ကျိုးရမှာပါ ဘုရား)၊ ကျိုးရင် ဒီလှည်းသမား ဒုက္ခဖြစ်တော့မယ် (ဒုက္ခဖြစ်မှာပါ ဘုရား)၊ သဘောပါပလား (ပါပါပြီ ဘုရား)။
အနှစ်ထမ်းပြန်သွားလို့ရှိရင်ဖြင့်
တစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်ကတော့ဖြင့် ဒီလိုပဲ ဓားမကြီးထမ်းပြီး တောထဲ သစ်ပင်ကြီးလှဲတဲ့ပြီး သကာလ အကိုင်း တွေလည်းမယူ, အပွေးတွေလည်းမယူ, အကာတွေလည်းမယူ, အသားလည်း မယူ, အနှစ်ထမ်းပြန်သွားလို့ရှိရင်ဖြင့် သိ, ကြား, လိမ္မာတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်ကတော့ ဪ သူကတော့ နားလည်ရှာတယ် (မှန်ပါ့)၊ သူလိုချင်တဲ့ခရီးဖြင့် အပြီးတိုင် ရောက်တော့မှာပဲဆိုပြီး သကာလ မပြုံးဘဲနဲ့ သူ့အတွက်တော့ ဝမ်းသာတယ် (မှန်ပါ့)၊ သဘောကျပလား (ကျပါပြီ)။
ဒါဖြင့် ဘယ်နှစ်ယောက်ပါလိမ့် (ငါးယောက်ပါ ဘုရား)၊ ငါးယောက်ရှိသွားပြီ ဦးမာဒင်ရေ (မှန်ပါ့ ဘုရား)၊ ဒကာသစ် ဘယ်နှစ်ယောက်တုံး (ငါးယောက်ပါ ဘုရား)။
ထို့အတူပဲ တဲ့၊ သာသနာတွင်း ကြုံကြတဲ့ ဒကာ ဒကာမတွေမှာလည်း သာသနာတွင်း၏ အနှစ်ကိုမသိပဲနဲ့ အကိုင်းထမ်းပြန်သွားမယ်ဆိုလည်း ပြုံးစရာ (မှန်ပါ့)၊ အပွေးနဲ့တူတာ ထမ်းပြန်သွားမယ်ဆိုလည်း (ပြုံးရမှာပါ ဘုရား)၊ သဘောကျပလား (ကျပါပြီ ဘုရား)။
အကာနဲ့တူတာ သာသနာတွင်းမှာ ယူသွားမယ်ဆိုရင်ကော (ပြုံးရမှာပါ ဘုရား)၊ ပြုံးရမှာပဲ၊ အနှစ်က မဟုတ် ပဲကိုး (မှန်ပါ့)၊ အသားထမ်းပြန်သွားလည်း ပြုံးရမှာပဲ (မှန်ပါ့ ဘုရား)၊ ဘာ့ကြောင့်ပါလိမ့်မတုံးမေးတော့ အနှစ်နားမလည် လို့ (မှန်ပါ့ ဘုရား)၊ ဒါဖြင့် အနှစ်ယူသွားမှပဲ လိုရာကိစ္စပြီးမယ် (မှန်ပါ့)၊ ရှင်းကြပလား (ရှင်းပါပြီ ဘုရား)။
သာရောပမသုတ်
ဪ ဒါ့ကြောင့် မြတ်စွာဘုရားသခင် ကိုယ်တော်မြတ်ကြီးက မူလပဏ္ဏာသပါဠိတော်မှာ သာရောပမသုတ် အနှစ်ကို ငါရှာပြမည့်သုတ်ပဲ၊ မင်းတို့ ဂရုစိုက်ပြီးနားထောင် (မှန်လှပါ ဘုရား)၊ သာသနာတော်မှာ အနှစ်ဆိုတဲ့ဥစ္စာ ငါ သေသေချာချာ ရှင်းပြမယ် တဲ့ (မှန်ပါ့)။
ဒါဖြင့် ဒကာကြွယ်ရေ ဘုရားသခင်ကိုယ်တော်မြတ်ကြီးကိုက မပျက်စီးနိုင်တဲ့အနှစ်ကို ရှာမှသာလျှင် သူသည်ကားလို့ဆိုရင် ဝမ်းမြောက်တော်မူလိမ့်မယ်ဆိုတာ ဒကာသစ် ငြင်းဖို့ လိုသေးသလား (မလိုပါ ဘုရား)။
အေး ဒါ့ကြောင့် ဒကာ ဒကာမတို့ ဒီနေ့တရားသည်ကားလို့ဆိုရင် ဘာတရားတုံးဆိုရင် သာသနာတော် ၏ အနှစ်ရှာမည့်တရား (မှန်ပါ့ ဘုရား)၊ ဆိုထိုက်ကြရဲ့လား (ဆိုထိုက်ပါတယ် ဘုရား)။
ဘာရှာကြမှာတုံး (သာသနာတော်၏ အနှစ်ရှာကြတာပါ ဘုရား)၊ သာသနာတော်ထဲမှာလည်း အနှစ်တွေ, အကာတွေ အမျိုးမျိုး အဖုံဖုံရှိတယ်ကွာဆိုပြီး သကာလ ဒကာ ဒကာမတို့ ဒီအထဲမှာ တရားနာတဲ့လူတွေလည်း မနည်း ပါဘူး (မနည်းပါ ဘုရား)၊ မနည်းတဲ့အထဲမှာလည်း ဒီနေ့ဟောတဲ့တရား ဂရုစိုက်နားထောင်ပါ (မှန်ပါ့)။
ဪ ငါသည်ကားလို့ဆိုရင်ဖြင့် အနှစ်ရှာတာ အကိုင်းများထမ်းမိလေရော့လား ၊ အပွေးများ ထမ်း မိလေရော့လား၊ အကာအခွံတွေပဲ ထမ်းမိလေရော့လား (မှန်ပါ့)၊ သဘောကျပလား (ကျပါပြီ)၊ အသားပဲ ထမ်းမိလေ ရော့လား၊ အနှစ်ပဲ ထမ်းမိလေရော့လားဆိုတာ ကိုယ့်ဟာကိုယ် တွေးကြ (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
ဦးမာဒင် ချိန်ရတော့မယ် (မှန်ပါ့)၊ မချိန်ရပေဘူးလား (ချိန်ရပါတယ် ဘုရား)။
အနှစ်မရောက်သေးလို့ရှိရင်
ကိုင်း ဒါဖြင့် သစ်ပင်တစ်ပင်လို့ မဆိုနဲ့တော့ ဘုန်းကြီးတို့ တရားပွဲမှာ ဘုန်းကြီးတို့ ဒကာ ဒကာမတွေ ပဲ အနှစ်မရောက်သေးလို့ရှိရင် ငါနေရာမကျသေးဘူးဆိုတဲ့ဥစ္စာ အနှစ်ရောက်ဖို့ရာ, လိုက်ဖို့ရာအကြောင်းကို ဘုန်းကြီး များကလည်း တိုက်တွန်းတယ် (မှန်လှပါ ဘုရား)။
အခု တချို့ တရားနာပြီး သကာလ နေကြတယ်၊ တရားနာရင် သိတော့ သိတာပဲ၊ အခုလိုသိပြီး သကာလ အင်း ဘေးကင်းရန်ကင်း အန္တရာယ်ကင်းတရားက ဟောမှာပါပဲဆိုပြီး သကာလ လောက ကလည်း လူရိုသေ, ရှင်ရိုသေလည်း ရှိသေးတယ် ဘေးကင်း, ရန်ကင်း, အန္တရာယ်ကင်းလည်း ရှိသေးတယ်၊ စီးပွားရေးလည်း အကြောင်း ညီညွတ်နိုင်တယ်လို့ဆိုပြီး သကာလ တရားကို ဒီလိုနာကြပြန်လို့ ရှိရင်လည်း ဒကာ ဒကာမတို့ မှတ်ထားစမ်းပါ အကိုင်း ထမ်းပြန်တာ (မှန်ပါ့)၊ သဘောကျပလား (ကျပါပြီ)။
ဒါဖြင့် ဘုန်းကြီးပြောလိုတဲ့အဓိပ္ပာယ် ဒကာ ဒကာမတွေ ကုသိုလ်ဖြစ်နာနေတာတော့ မကောင်းပါဘူး (မှန်ပါ့)၊ ဘာပါလိမ့် (ကုသိုလ်ဖြစ်နာတာ မကောင်းပါဘုရား)။
အံမာလေး ဒကာ ဒကာမတွေ တချို့က ဒါလောက်ကလေး တင်းတိမ်နေတယ် (မှန်ပါ့)၊ ပစ္စုပ္ပန်မှာ အန္တရာယ်ကင်းလို့ စီးပွားဥစ္စာ ရတနာတွေဖြောင့်လို့ အင်း ဒါလောက်ဆိုလို့ရှိရင်လည်း တရားကျေးဇူးဟာ အတော် ခံစားရတယ်ဆိုပြီး သကာလ ဒါလောက်ကလေး ကုသိုလ်ကလေးကို အလိုရှိပြီး နာကြမယ်ဆိုလို့ရှိရင်ဖြင့် ဘုရားက ဒကာကြွယ်ရေ အနှစ်ရှာတဲ့ပုဂ္ဂိုလ် တောထဲလာပြီး အကိုင်းထမ်းပြန်သွားတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်နဲ့ တူလိုက်တာ (မှန်ပါ့)၊ ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီ ဘုရား)။
ဒါဖြင့် အကိုင်းထမ်းပြန်လို့ဖြင့် တော်ပါ့မလား (မတော်ပါ ဘုရား)။
အနှစ်ထမ်းရမယ်
ဒါဖြင့် ဘာလုပ်ကြမတုံး ဒကာ ဒကာမတို့ (အနှစ်ထမ်းရပါမယ် ဘုရား)၊ ဟာ သိပ်လည်းမကြွားနဲ့နော် (မှန်ပါ့)၊ သိပ်လည်း မကြွားနဲ့၊ ကိုယ့်အရည်အချင်းကိုလည်း ကိုယ်သိ၊ မသိသေးတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်က အခုပြောတဲ့အတိုင်း အကိုင်းထမ်းပြီး မပြန်ပါနဲ့ဆိုတာ ပြင်လုံးကို စောစောစိးစီးကတည်းက ဆရာဘုန်းကြီးက သတိပေးထားတယ် (မှန်ပါ့)၊ ပြင်ကြရမယ် (မှန်ပါ့)။
အင်း တချို့နာတာက ဦးလှဘူး ရှိသေးတယ် (မှန်ပါ့)၊ တရားနာရင်လည်း ကုသိုလ်လည်းဖြစ်တယ်, အန္တရာယ်လည်း ကင်းတယ်, ဘေးလည်းကင်းတယ် (မှန်ပါ့)။
မြတ်စွာဘုရား တရားတော်ကို ကောင်းရာထောင်တာပဲ ၊ သုဂတိတော့ ဘယ်နည်းနဲ့မှ မရောက်ပဲမရှိဘူး ဆိုတော့ သုဂတိကျပြန်တော့လည်း အိုပွဲ, သေပွဲ ဆင်ရတာပဲ (မှန်ပါ့)၊ အနှစ်မဟုတ်တော့ ကျိုးမယ် (ကျိုးပါတယ် ဘုရား)၊ အကိုင်းကိုးဗျ (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
အဲဒါလောက်နဲ့လည်း ရည်မှန်းပြီး သကာလ တရားကို မနာကြပါနဲ့ဆိုတာကိုလည်း စောစောစီးစီး သတိပေး ရတယ် (မှန်ပါ့)၊ ဦးမာဒင် ပေးထိုက်, မပေးထိုက် (ပေးထိုက်ပါတယ် ဘုရား)။
နတ်ရွာသုဂတိဆိုတဲ့ဥစ္စာ ခင်ဗျားတို့ တရားနာတာ မရောက်ဘူးလို့ ဆရာဘုန်းကြီးက မဟောပါဘူး (မှန်ပါ့)၊ ရောက်မှာပါပဲ သေချာပါတယ် (မှန်ပါ့)။
သို့သော် ဒါဟာ အကာလောက်, အကိုင်းအခက်လောက်ဖြစ်နေတော့ ဒါတင်းတိမ်နေလို့ နတ်ရွာသုဂတိကျ တော့ အိုမှု, နာမှု, သေမှု, ပူမှု, ဆွေးမှုတွေ ကင်းရဲ့လားလို့ ဦးမာဒင် မေးရင် ဘယ့်နှယ်ဖြေမလဲ (မကင်းပါ ဘုရား)၊ ကျိုးပြန်ပြီ (မှန်ပါ့)၊ သဘောကျပလား (ကျပါပြီ ဘုရား)။
ဒါဖြင့် ဒါလောက်ကလေးနဲ့ ရည်မှန်း၍ ဒကာ ဒကာမတို့ ကောင်းသော အနှစ်သာရပေးချင်တဲ့ဘုရား, ကောင်း သောအနှစ်သာရကို ပြည့်စေချင်တဲ့ ဆရာသမားဖြစ်လေတော့ ဒါလောက်ကလေးကိုဖြင့် မှန်းထားချက် အောက်မကျ ပါနဲ့ (မှန်ပါ့)၊ ဦးမာဒင် မှာထိုက်, မမှာထိုက် (မှာထိုက်ပါတယ် ဘုရား)၊ မှာထိုက်တယ်ဆိုတာ သေချာကြပလား (သေချာပါပြီ)၊ သာသနာတွင်းကိုးဗျ (မှန်ပါ့)၊ သာသနာတွင်း အနှစ်ရရင် ကောင်းတယ် (မှန်ပါ့)၊ သဘောကျပလား (ကျပါပြီ)။
ကုသိုလ်ရရုံ
ကဲ ဒါဖြင့် ကုသိုလ်ရရုံ ကိုယ့်မှာ အန္တရာယ်ကင်း ဘေးရှင်းရုံ နတ်ရွာသုဂတိရောက်ရုံဖြင့် ဒကာကြွယ် ရေ မနာနဲ့နော် (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
ဘာဖြစ်လို့တုံးဆိုတော့ အကိုင်းအခက်ထမ်းပြန်တဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်နဲ့ တူနေတော့ တကယ်လှည်းဝင်ရိုး လုပ်လိုက်တဲ့ အခါ တကယ့်ချက်ကောင်းကျတော့ ကျိုးတာပဲ (ကျိုးပါတယ်)၊ မကျိုးပေဘူးလား (ကျိုးပါတယ် ဘုရား)၊ အဲဒီတော့ ကိုယ့်မှန်းခြေကိုက်ကဲ့လား (မကိုက်ပါ ဘုရား)။
ဪ နတ်ပြည်ရောက်ကောင်းတယ်လို့ ပြောကြတာ၊ ဒီအသားကြီး ထမ်းလာတာ ကောင်းတယ်လို့, ပြောကြတာ အခုနည်းနည်းပဲ ဝန်တင်ကာရှိသေး ကျိုးပါပေါ့လား (မှန်ပါ့)၊ ဦးမာဒင်တို့ ဆိုနိုင်, မဆိုနိုင် (ဆိုနိုင်ပါတယ် ဘုရား)။
နို့- ရှေးကနာကြတာတော့ ဒကာသစ်တို့, ဦးမာဒင်တို့ တွေးပါဦး ဒါလောက်မရည်ရွယ်ဘူး (မှန်ပါ့)၊ ဘယ့်နှယ် ထင်သတုံး ဒကာကြွယ် (ဒါလောက် မရည်ရွယ်ပါ)၊ ဒါဖြင့် ဘာထမ်းပြန်သတုံး (အကိုင်းအခက်ထမ်းပြန်သွားပါတယ် ဘုရား)။
ဟာ ဦးမာဒင် သိပ်နာလွန်းအားကြီးပြီ (မှန်ပါ့)၊ မနာဘူးလား (နာပါတယ် ဘုရား)။
သာသနာတွင်းမှာ သာသနာတွင်းအနှစ် သူထမ်းပြန်သွားရတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်မဟုတ်တော့ ဦးလှဘူးရေ-နာသဗျာ (မှန်ပါ့)။
သို့သော် သူ အကိုင်းထမ်းပြန်ပြီး အနှစ်ထင်ပြီး သကာလ အနှစ်နားမလည်တော့ ဒီအကိုင်းလည်း ဝန်ရိုးနဲ့ အတော်ပဲ၊ ဝင်ရိုးလုပ်လည်း ရတာပဲ၊ ထမ်းပိုးလုပ်လည်း ရတာပဲဆိုပြီး ပြန်သွားလို့ရှိရင် ဒကာကြွယ် ဘေးကပုဂ္ဂိုလ်က အနှစ်နားမလည်ဘူးလို့ သူ့ကိုပြောရမယ် (ပြောရပါမယ်)၊ တစ်နေရာရာမှာ သူ ဒုက္ခရောက်တော့မှာပဲဆိုတဲ့ တွေးလုံး လည်း သိသောပုဂ္ဂိုလ်မှာ မလာပေဘူးလား (လာပါတယ် ဘုရား)။
ဒါဘယ့်နှယ်ကြောင့် ဒီပုဂ္ဂိုလ်သည်ကားလို့ဆိုရင် တောထဲသွားပြီးရှာငြားသော်လည်း အကိုင်းထမ်း ပြန်သွား ပါလိမ့်မလဲလို့ မေးတဲ့အခါ အနှစ်နားမလည်လို့ (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
ဘယ့်နှယ်ဆိုကြပါ့မယ် (အနှစ်နားမလည်လို့ပါ)၊ အနှစ်နားမလည်တော့ ဒကာ ဒကာမတို့ ကိုယ်ထင်ရာ ကိုယ် တစ်ခါတည်း ပွတဲ့အသားကြီးကိုပဲ အနှစ်ပဲ ဝင်ရိုးနဲ့ အတော်ပဲဆိုပြီး ထမ်းပြန်သွားမယ်ဆိုရင်ဖြင့် ဦးမာဒင်တို့လူစု ဘေးက အနှစ်နားလည်တဲ့ပုဂ္ဂိုလ်က ဒုက္ခရောက်ရှာတော့မှာပဲ တွေးမယ် (မှန်ပါ့)၊ မတွေးပေဘူးလား (တွေးပါတယ် ဘုရား)။
အကိုင်းအခက်ထမ်းပြီး လှည်းဝင်ရိုးလုပ်တယ်ဆိုရင်
ဘာ့ကြောင့်တုံး လို့ မေးတဲ့အခါကျတော့ ဒကာကြွယ်က မှတ်လိုက်၊ ဒကာသစ်တို့ ဦးမာဒင်တို့က မှတ်လိုက် ဪ သူ့အဖြစ်သည် သစ်ပင်မှာ အကိုင်းရယ်, အသားရယ်, အနှစ်ရယ်, အခွံရယ်, အပွေးရယ် နားမလည်ဘူး (မှန်ပါ့)၊ အကိုင်းအခက်ထမ်းပြီး ပြန်သွားလို့ရှိရင်လည်း ဒီပုဂ္ဂိုလ်ဟာ အနှစ်နားမလည်လို့ သူအလိုရှိတဲ့အနှစ်ကို သူ သစ်ပင်မှာကြည့်ပြီး နားမလည်တဲ့အတွက် အကိုင်းအခက်ထမ်းပြီး သကာလ လှည်းဝင်ရိုးလုပ်တယ်ဆိုလို့ရှိရင်ဖြင့် သိတဲ့ ကြားတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်များက ပြုံးကြမှာပဲ (ပြုံးမှာပါ ဘုရား)။
တစ်နေရာမှာဖြင့် ဒုက္ခရောက်တော့မှာပဲဆိုတာ ဒကာ ဒကာမတွေပဲ စဉ်းစားကြည့်ပါ တွေးလုံးပေါ်ကြမှာပဲ (မှန်ပါ့)၊ မပေါ်ပေဘူးလား (ပေါ်မှာပါ ဘုရား)။
ဒီပုဂ္ဂိုလ်က တစ်ယောက်နော် (မှန်ပါ့)၊ တစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်ကလည်း တဲ့ ဒီလိုပဲ လှည်းဝင်ရိုးတို့, ထမ်းပိုးတို့ လုပ်ချင်လို့ တောထဲသွားပြီး ရှာလိုက်ပြန်တယ် ၊ သစ်ပင်က ကြီးတာနဲ့ အပွေးကိုပင် ထမ်းပြန်သွားမယ် ဆိုရင်လည်း ဪ အနှစ် နားမလည်လို့ အပွေးကို ဒကာ ဒကာမတို့ လှည်းဝင်ရိုး, လှည်းထမ်းပိုးလုပ်မယ်ဆို ဖြစ်နိုင်ပါ့မလား (မဖြစ်နိုင်ပါ ဘုရား)၊ ဘယ်လောက်ပဲကြီးကြီး ဒီအပွေးဟာ (မဖြစ်နိုင်ပါ ဘုရား)။
မဖြစ်နိုင်တာကို သူ့စိတ်ထဲ အနှစ်နားမလည်လို့ ဒါ ထမ်းပြန်သွားပြန်လည်း ဦးမာဒင်တို့ ဒကာသစ်တို့ ပြုံးရမှာပဲ (ပြုံးရမှာပါ ဘုရား)၊ သိသောပုဂ္ဂိုလ်က မပြုံးရပေဘူးလား (ပြုံးရပါတယ် ဘုရား)။
ဘာ့ကြောင့် ပြုံးရပါလိမ့်မလဲလို့ အမေးထုတ်တော့ အနှစ်နားမလည်ရှာဘူး (မှန်ပါ့)၊ သဘောပါပလား (ပါပါ ပြီ ဘုရား)။
ကဲ ဒါဖြင့် နှစ်ယောက်ရှိသွားပြီနော် (မှန်ပါ့)၊ ၁ နံပါတ်က အကိုင်းထမ်းပြန်တယ်၊ ၂ နံပါတ်က အပွေး ထမ်းပြန်သွားတယ် (မှန်ပါ့)။
အခွံအကာတွေထမ်းပြီး
၃ နံပါတ်ပုဂ္ဂိုလ်ကတော့ ဒကာကြွယ်,ရေ၊ တောထဲသွားပြီး လှည်းဝင်ရိုးလုပ်ဖို့ သွားရှာပြန်တော့လည်း သစ်ပင် က အခွံအကာတွေထမ်းပြီး ဒါတွေလည်း အတုတ်ကြီးတွေပဲ ရတာပဲဆိုပြီး ပြန်သွားလို့ရှိရင် ဦးမာဒင် ဒီပုဂ္ဂိုလ်ကိုလည်း အနှစ်နားလည်တဲ့ပုဂ္ဂိုလ်က ပြုံးရမှာပဲ (ပြုံးရမှာပါ ဘုရား)၊ မပြုံးရပေဘူးလား (ပြုံးရမှာပါ ဘုရား)။
ဘာ့ကြောင့်တုံးဗျာ (အနှစ်နားမလည်လို့ပါ ဘုရား)၊ အနှစ်နားမလည်တော့ လိုရာကိစ္စပြီးပါ့မလား (မပြီးပါ ဘုရား)၊ ဒကာကြွယ် ရိပ်မိပြီ (ရိပ်မိပါပြီ)။
တစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်က ဒီလိုပဲ အသားတွေကို ခုတ်ပြီး ထမ်းပြီး လှည်းဝင်ရိုးထမ်းပိုးလုပ်ဖို့ လာပြန်ပါတယ်၊ ဒီပုဂ္ဂိုလ်ကလည်း သစ်ပင်၏ အသားတွေ, အနှစ်ချန်ပြီး သကာလ သစ်ပင်ကြီးခုတ်ပြီး အသားတွေထမ်းပြန်သွားပြန် လို့ရှိရင်လည်း အနှစ်ရှာလာတဲ့ပုဂ္ဂိုလ် လှည်းဝင်ရိုးလုပ်ဖို့ ခိုင်မာတာရှာတာ အနှစ်နားမလည်တဲ့အတွက် အသားတွေ ထမ်းပြန်သွားလို့ရှိရင်လည်း သိ, ကြား, လိမ္မာတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်ကဖြင့် ဦးမာဒင် ပြုံးမှာပဲ (ပြုံးမှာပါ ဘုရား)။
ဪ တစ်နေရာမှာဖြင့် ဒုက္ခဖြစ်တော့မှာပဲ (မှန်ပါ့)၊ မဆိုနိုင်ကြဘူးလား (ဆိုနိုင်ပါတယ် ဘုရား)၊ အင်း ဘာနားမလည်လို့ပါလိမ့် (အနှစ်နားမလည်လို့ပါ ဘုရား)။
အနှစ်နားမလည်တဲ့အတွက်ပေမယ့် ဒကာကြွယ်တို့-ဦးမာဒင်တို့ တယ်အရုပ်ဆိုးပါလား (ဆိုးပါတယ် ဘုရား)၊ ဒါတွေကိုသာ လှည်းဝင်ရိုးလုပ်မယ်ဆိုလို့ရှိရင် တစ်နေရာရာမှာ ကျိုးရတော့မယ် (ကျိုးရမှာပါ ဘုရား)၊ ကျိုးရင် ဒီလှည်းသမား ဒုက္ခဖြစ်တော့မယ် (ဒုက္ခဖြစ်မှာပါ ဘုရား)၊ သဘောပါပလား (ပါပါပြီ ဘုရား)။
တစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်ကတော့ဖြင့် ဒီလိုပဲ ဓားမကြီးထမ်းပြီး တောထဲ သစ်ပင်ကြီးလှဲတဲ့ပြီး သကာလ အကိုင်း တွေလည်းမယူ, အပွေးတွေလည်းမယူ, အကာတွေလည်းမယူ, အသားလည်း မယူ, အနှစ်ထမ်းပြန်သွားလို့ရှိရင်ဖြင့် သိ, ကြား, လိမ္မာတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်ကတော့ ဪ သူကတော့ နားလည်ရှာတယ် (မှန်ပါ့)၊ သူလိုချင်တဲ့ခရီးဖြင့် အပြီးတိုင် ရောက်တော့မှာပဲဆိုပြီး သကာလ မပြုံးဘဲနဲ့ သူ့အတွက်တော့ ဝမ်းသာတယ် (မှန်ပါ့)၊ သဘောကျပလား (ကျပါပြီ)။
ဒါဖြင့် ဘယ်နှစ်ယောက်ပါလိမ့် (ငါးယောက်ပါ ဘုရား)၊ ငါးယောက်ရှိသွားပြီ ဦးမာဒင်ရေ (မှန်ပါ့ ဘုရား)၊ ဒကာသစ် ဘယ်နှစ်ယောက်တုံး (ငါးယောက်ပါ ဘုရား)။
သာသနာတွင်း၏ အနှစ်ကိုမသိပဲနဲ့
ထို့အတူပဲ တဲ့၊ သာသနာတွင်း ကြုံကြတဲ့ ဒကာ ဒကာမတွေမှာလည်း သာသနာတွင်း၏ အနှစ်ကိုမသိပဲနဲ့ အကိုင်းထမ်းပြန်သွားမယ်ဆိုလည်း ပြုံးစရာ (မှန်ပါ့)၊ အပွေးနဲ့တူတာ ထမ်းပြန်သွားမယ်ဆိုလည်း (ပြုံးရမှာပါ ဘုရား)၊ သဘောကျပလား (ကျပါပြီ ဘုရား)။
အကာနဲ့တူတာ သာသနာတွင်းမှာ ယူသွားမယ်ဆိုရင်ကော (ပြုံးရမှာပါ ဘုရား)၊ ပြုံးရမှာပဲ၊ အနှစ်က မဟုတ် ပဲကိုး (မှန်ပါ့)၊ အသားထမ်းပြန်သွားလည်း ပြုံးရမှာပဲ (မှန်ပါ့ ဘုရား)၊ ဘာ့ကြောင့်ပါလိမ့်မတုံးမေးတော့ အနှစ်နားမလည် လို့ (မှန်ပါ့ ဘုရား)၊ ဒါဖြင့် အနှစ်ယူသွားမှပဲ လိုရာကိစ္စပြီးမယ် (မှန်ပါ့)၊ ရှင်းကြပလား (ရှင်းပါပြီ ဘုရား)။
ဪ ဒါ့ကြောင့် မြတ်စွာဘုရားသခင် ကိုယ်တော်မြတ်ကြီးက မူလပဏ္ဏာသပါဠိတော်မှာ သာရောပမသုတ် အနှစ်ကို ငါရှာပြမည့်သုတ်ပဲ၊ မင်းတို့ ဂရုစိုက်ပြီးနားထောင် (မှန်လှပါ ဘုရား)၊ သာသနာတော်မှာ အနှစ်ဆိုတဲ့ဥစ္စာ ငါ သေသေချာချာ ရှင်းပြမယ် တဲ့ (မှန်ပါ့)။
ဒါဖြင့် ဒကာကြွယ်ရေ ဘုရားသခင်ကိုယ်တော်မြတ်ကြီးကိုက မပျက်စီးနိုင်တဲ့အနှစ်ကို ရှာမှသာလျှင် သူသည်ကားလို့ဆိုရင် ဝမ်းမြောက်တော်မူလိမ့်မယ်ဆိုတာ ဒကာသစ် ငြင်းဖို့ လိုသေးသလား (မလိုပါ ဘုရား)။
အေး ဒါ့ကြောင့် ဒကာ ဒကာမတို့ ဒီနေ့တရားသည်ကားလို့ဆိုရင် ဘာတရားတုံးဆိုရင် သာသနာတော် ၏ အနှစ်ရှာမည့်တရား (မှန်ပါ့ ဘုရား)၊ ဆိုထိုက်ကြရဲ့လား (ဆိုထိုက်ပါတယ် ဘုရား)။
ဘာရှာကြမှာတုံး (သာသနာတော်၏ အနှစ်ရှာကြတာပါ ဘုရား)၊ သာသနာတော်ထဲမှာလည်း အနှစ်တွေ, အကာတွေ အမျိုးမျိုး အဖုံဖုံရှိတယ်ကွာဆိုပြီး သကာလ ဒကာ ဒကာမတို့ ဒီအထဲမှာ တရားနာတဲ့လူတွေလည်း မနည်း ပါဘူး (မနည်းပါ ဘုရား)၊ မနည်းတဲ့အထဲမှာလည်း ဒီနေ့ဟောတဲ့တရား ဂရုစိုက်နားထောင်ပါ (မှန်ပါ့)။
ငါသည်ကားလို့ဆိုရင်ဖြင့် အနှစ်ရှာတာ
ဪ ငါသည်ကားလို့ဆိုရင်ဖြင့် အနှစ်ရှာတာ အကိုင်းများထမ်းမိလေရော့လား ၊ အပွေးများ ထမ်း မိလေရော့လား၊ အကာအခွံတွေပဲ ထမ်းမိလေရော့လား (မှန်ပါ့)၊ သဘောကျပလား (ကျပါပြီ)၊ အသားပဲ ထမ်းမိလေ ရော့လား၊ အနှစ်ပဲ ထမ်းမိလေရော့လားဆိုတာ ကိုယ့်ဟာကိုယ် တွေးကြ (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
ဦးမာဒင် ချိန်ရတော့မယ် (မှန်ပါ့)၊ မချိန်ရပေဘူးလား (ချိန်ရပါတယ် ဘုရား)။
ကိုင်း ဒါဖြင့် သစ်ပင်တစ်ပင်လို့ မဆိုနဲ့တော့ ဘုန်းကြီးတို့ တရားပွဲမှာ ဘုန်းကြီးတို့ ဒကာ ဒကာမတွေ ပဲ အနှစ်မရောက်သေးလို့ရှိရင် ငါနေရာမကျသေးဘူးဆိုတဲ့ဥစ္စာ အနှစ်ရောက်ဖို့ရာ, လိုက်ဖို့ရာအကြောင်းကို ဘုန်းကြီး များကလည်း တိုက်တွန်းတယ် (မှန်လှပါ ဘုရား)။
အခု တချို့ တရားနာပြီး သကာလ နေကြတယ်၊ တရားနာရင် သိတော့ သိတာပဲ၊ အခုလိုသိပြီး သကာလ အင်း ဘေးကင်းရန်ကင်း အန္တရာယ်ကင်းတရားက ဟောမှာပါပဲဆိုပြီး သကာလ လောကကလည်း လူရိုသေ, ရှင်ရိုသေလည်း ရှိသေးတယ် ဘေးကင်း, ရန်ကင်း, အန္တရာယ်ကင်းလည်း ရှိသေးတယ်၊ စီးပွားရေးလည်း အကြောင်း ညီညွတ်နိုင်တယ်လို့ဆိုပြီး သကာလ တရားကို ဒီလိုနာကြပြန်လို့ရှိရင်လည်း ဒကာ ဒကာမတို့ မှတ်ထားစမ်းပါ အကိုင်း ထမ်းပြန်တာ (မှန်ပါ့)၊ သဘောကျပလား (ကျပါပြီ)။
ဒါဖြင့် ဘုန်းကြီးပြောလိုတဲ့အဓိပ္ပာယ် ဒကာ ဒကာမတွေ ကုသိုလ်ဖြစ်နာနေတာတော့ မကောင်းပါဘူး (မှန်ပါ့)၊ ဘာပါလိမ့် (ကုသိုလ်ဖြစ်နာတာ မကောင်းပါဘုရား)။
အံမာလေး ဒကာ ဒကာမတွေ တချို့က ဒါလောက်ကလေး တင်းတိမ်နေတယ် (မှန်ပါ့)၊ ပစ္စုပ္ပန်မှာ အန္တရာယ်ကင်းလို့ စီးပွားဥစ္စာ ရတနာတွေဖြောင့်လို့ အင်း ဒါလောက်ဆိုလို့ရှိရင်လည်း တရားကျေးဇူးဟာ အတော် ခံစားရတယ်ဆိုပြီး သကာလ ဒါလောက်ကလေး ကုသိုလ်ကလေးကို အလိုရှိပြီး နာကြမယ်ဆိုလို့ရှိရင်ဖြင့် ဘုရားက ဒကာကြွယ်ရေ အနှစ်ရှာတဲ့ပုဂ္ဂိုလ် တောထဲလာပြီး အကိုင်းထမ်းပြန်သွားတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်နဲ့ တူလိုက်တာ (မှန်ပါ့)၊ ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီ ဘုရား)။
အကိုင်းထမ်းပြန်လို့ဖြင့် တော်ပါ့မလား
ဒါဖြင့် အကိုင်းထမ်းပြန်လို့ဖြင့် တော်ပါ့မလား (မတော်ပါ ဘုရား)။
ဒါဖြင့် ဘာလုပ်ကြမတုံး ဒကာ ဒကာမတို့ (အနှစ်ထမ်းရပါမယ် ဘုရား)၊ ဟာ သိပ်လည်းမကြွားနဲ့နော် (မှန်ပါ့)၊ သိပ်လည်း မကြွားနဲ့၊ ကိုယ့်အရည်အချင်းကိုလည်း ကိုယ်သိ၊ မသိသေးတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်က အခုပြောတဲ့အတိုင်း အကိုင်းထမ်းပြီး မပြန်ပါနဲ့ဆိုတာ ပြင်လုံးကို စောစောစိးစီးကတည်းက ဆရာဘုန်းကြီးက သတိပေးထားတယ် (မှန်ပါ့)၊ ပြင်ကြရမယ် (မှန်ပါ့)။
အင်း တချို့နာတာက ဦးလှဘူး ရှိသေးတယ် (မှန်ပါ့)၊ တရားနာရင်လည်း ကုသိုလ်လည်းဖြစ်တယ်, အန္တရာယ်လည်း ကင်းတယ်, ဘေးလည်းကင်းတယ် (မှန်ပါ့)။
မြတ်စွာဘုရား တရားတော်ကို ကောင်းရာထောင်တာပဲ ၊ သုဂတိတော့ ဘယ်နည်းနဲ့မှ မရောက်ပဲမရှိဘူး ဆိုတော့ သုဂတိကျပြန်တော့လည်း အိုပွဲ, သေပွဲ ဆင်ရတာပဲ (မှန်ပါ့)၊ အနှစ်မဟုတ်တော့ ကျိုးမယ် (ကျိုးပါတယ် ဘုရား)၊ အကိုင်းကိုးဗျ (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
အဲဒါလောက်နဲ့လည်း ရည်မှန်းပြီး သကာလ တရားကို မနာကြပါနဲ့ဆိုတာကိုလည်း စောစောစီးစီး သတိပေး ရတယ် (မှန်ပါ့)၊ ဦးမာဒင် ပေးထိုက်, မပေးထိုက် (ပေးထိုက်ပါတယ် ဘုရား)။
နတ်ရွာသုဂတိဆိုတဲ့ဥစ္စာ ခင်ဗျားတို့ တရားနာတာ မရောက်ဘူးလို့ ဆရာဘုန်းကြီးက မဟောပါဘူး (မှန်ပါ့)၊ ရောက်မှာပါပဲ သေချာပါတယ် (မှန်ပါ့)။
သို့သော် ဒါဟာ အကာလောက်, အကိုင်းအခက်လောက်ဖြစ်နေတော့ ဒါတင်းတိမ်နေလို့ နတ်ရွာသုဂတိကျ တော့ အိုမှု, နာမှု, သေမှု, ပူမှု, ဆွေးမှုတွေ ကင်းရဲ့လားလို့ ဦးမာဒင် မေးရင် ဘယ့်နှယ်ဖြေမလဲ (မကင်းပါ ဘုရား)၊ ကျိုးပြန်ပြီ (မှန်ပါ့)၊ သဘောကျပလား (ကျပါပြီ ဘုရား)။
ဒါဖြင့် ဒါလောက်ကလေးနဲ့ ရည်မှန်း၍ ဒကာ ဒကာမတို့ ကောင်းသော အနှစ်သာရပေးချင်တဲ့ဘုရား, ကောင်း သောအနှစ်သာရကို ပြည့်စေချင်တဲ့ ဆရာသမားဖြစ်လေတော့ ဒါလောက်ကလေးကိုဖြင့် မှန်းထားချက် အောက်မကျ ပါနဲ့ (မှန်ပါ့)၊ ဦးမာဒင် မှာထိုက်, မမှာထိုက် (မှာထိုက်ပါတယ် ဘုရား)၊ မှာထိုက်တယ်ဆိုတာ သေချာကြပလား (သေချာပါပြီ)၊ သာသနာတွင်းကိုးဗျ (မှန်ပါ့)၊ သာသနာတွင်း အနှစ်ရရင် ကောင်းတယ် (မှန်ပါ့)၊ သဘောကျပလား (ကျပါပြီ)။
ကဲ ဒါဖြင့် ကုသိုလ်ရရုံ ကိုယ့်မှာ အန္တရာယ်ကင်း ဘေးရှင်းရုံ နတ်ရွာသုဂတိရောက်ရုံဖြင့် ဒကာကြွယ် ရေ မနာနဲ့နော် (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
တကယ်လှည်းဝင်ရိုး လုပ်လိုက်တဲ့ အခါ
ဘာဖြစ်လို့တုံးဆိုတော့ အကိုင်းအခက်ထမ်းပြန်တဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်နဲ့ တူနေတော့ တကယ်လှည်းဝင်ရိုး လုပ်လိုက်တဲ့ အခါ တကယ့်ချက်ကောင်းကျတော့ ကျိုးတာပဲ (ကျိုးပါတယ်)၊ မကျိုးပေဘူးလား (ကျိုးပါတယ် ဘုရား)၊ အဲဒီတော့ ကိုယ့်မှန်းခြေကိုက်ကဲ့လား (မကိုက်ပါ ဘုရား)။
ဪ နတ်ပြည်ရောက်ကောင်းတယ်လို့ ပြောကြတာ၊ ဒီအသားကြီး ထမ်းလာတာ ကောင်းတယ်လို့, ပြောကြတာ အခုနည်းနည်းပဲ ဝန်တင်ကာရှိသေး ကျိုးပါပေါ့လား (မှန်ပါ့)၊ ဦးမာဒင်တို့ ဆိုနိုင်, မဆိုနိုင် (ဆိုနိုင်ပါတယ် ဘုရား)။
နို့- ရှေးကနာကြတာတော့ ဒကာသစ်တို့, ဦးမာဒင်တို့ တွေးပါဦး ဒါလောက်မရည်ရွယ်ဘူး (မှန်ပါ့)၊ ဘယ့်နှယ် ထင်သတုံး ဒကာကြွယ် (ဒါလောက် မရည်ရွယ်ပါ)၊ ဒါဖြင့် ဘာထမ်းပြန်သတုံး (အကိုင်းအခက်ထမ်းပြန်သွားပါတယ် ဘုရား)။
ဟာ ဦးမာဒင် သိပ်နာလွန်းအားကြီးပြီ (မှန်ပါ့)၊ မနာဘူးလား (နာပါတယ် ဘုရား)။
သာသနာတွင်းမှာ သာသနာတွင်းအနှစ် သူထမ်းပြန်သွားရတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်မဟုတ်တော့ ဦးလှဘူးရေ-နာသဗျာ (မှန်ပါ့)။
သို့သော် သူ အကိုင်းထမ်းပြန်ပြီး အနှစ်ထင်ပြီး သကာလ အနှစ်နားမလည်တော့ ဒီအကိုင်းလည်း ဝန်ရိုးနဲ့ အတော်ပဲ၊ ဝင်ရိုးလုပ်လည်း ရတာပဲ၊ ထမ်းပိုးလုပ်လည်း ရတာပဲဆိုပြီး ပြန်သွားလို့ရှိရင် ဒကာကြွယ် ဘေးကပုဂ္ဂိုလ်က အနှစ်နားမလည်ဘူးလို့ သူ့ကိုပြောရမယ် (ပြောရပါမယ်)၊ တစ်နေရာရာမှာ သူ ဒုက္ခရောက်တော့မှာပဲဆိုတဲ့ တွေးလုံး လည်း သိသောပုဂ္ဂိုလ်မှာ မလာပေဘူးလား (လာပါတယ် ဘုရား)။
ဒါဘယ့်နှယ်ကြောင့် ဒီပုဂ္ဂိုလ်သည်ကားလို့ဆိုရင် တောထဲသွားပြီးရှာငြားသော်လည်း အကိုင်းထမ်း ပြန်သွား ပါလိမ့်မလဲလို့ မေးတဲ့အခါ အနှစ်နားမလည်လို့ (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
ဘယ့်နှယ်ဆိုကြပါ့မယ် (အနှစ်နားမလည်လို့ပါ)၊ အနှစ်နားမလည်တော့ ဒကာ ဒကာမတို့ ကိုယ်ထင်ရာ ကိုယ် တစ်ခါတည်း ပွတဲ့အသားကြီးကိုပဲ အနှစ်ပဲ ဝင်ရိုးနဲ့ အတော်ပဲဆိုပြီး ထမ်းပြန်သွားမယ်ဆိုရင်ဖြင့် ဦးမာဒင်တို့လူစု ဘေးက အနှစ်နားလည်တဲ့ပုဂ္ဂိုလ်က ဒုက္ခရောက်ရှာတော့မှာပဲ တွေးမယ် (မှန်ပါ့)၊ မတွေးပေဘူးလား (တွေးပါတယ် ဘုရား)။
ဘာ့ကြောင့်တုံး လို့ မေးတဲ့အခါကျတော့ ဒကာကြွယ်က မှတ်လိုက်၊ ဒကာသစ်တို့ ဦးမာဒင်တို့က မှတ်လိုက် ဪ သူ့အဖြစ်သည် သစ်ပင်မှာ အကိုင်းရယ်, အသားရယ်, အနှစ်ရယ်, အခွံရယ်, အပွေးရယ် နားမလည်ဘူး (မှန်ပါ့)၊ အကိုင်းအခက်ထမ်းပြီး ပြန်သွားလို့ရှိရင်လည်း ဒီပုဂ္ဂိုလ်ဟာ အနှစ်နားမလည်လို့ သူအလိုရှိတဲ့အနှစ်ကို သူ သစ်ပင်မှာကြည့်ပြီး နားမလည်တဲ့အတွက် အကိုင်းအခက်ထမ်းပြီး သကာလ လှည်းဝင်ရိုးလုပ်တယ်ဆိုလို့ရှိရင်ဖြင့် သိတဲ့ ကြားတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်များက ပြုံးကြမှာပဲ (ပြုံးမှာပါ ဘုရား)။
တစ်နေရာမှာဖြင့် ဒုက္ခရောက်တော့မှာပဲဆိုတာ ဒကာ ဒကာမတွေပဲ စဉ်းစားကြည့်ပါ တွေးလုံးပေါ်ကြမှာပဲ (မှန်ပါ့)၊ မပေါ်ပေဘူးလား (ပေါ်မှာပါ ဘုရား)။
အပွေးကို လှည်းဝင်ရိုး လုပ်လို့ဖြစ်နိုင်ပါ့မလား
ဒီပုဂ္ဂိုလ်က တစ်ယောက်နော် (မှန်ပါ့)၊ တစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်ကလည်း တဲ့ ဒီလိုပဲ လှည်းဝင်ရိုးတို့, ထမ်းပိုးတို့ လုပ်ချင်လို့ တောထဲသွားပြီး ရှာလိုက်ပြန်တယ် ၊ သစ်ပင်က ကြီးတာနဲ့ အပွေးကိုပင် ထမ်းပြန်သွားမယ် ဆိုရင်လည်း ဪ အနှစ် နားမလည်လို့ အပွေးကို ဒကာ ဒကာမတို့ လှည်းဝင်ရိုး, လှည်းထမ်းပိုးလုပ်မယ်ဆို ဖြစ်နိုင်ပါ့မလား (မဖြစ်နိုင်ပါ ဘုရား)၊ ဘယ်လောက်ပဲကြီးကြီး ဒီအပွေးဟာ (မဖြစ်နိုင်ပါ ဘုရား)။
မဖြစ်နိုင်တာကို သူ့စိတ်ထဲ အနှစ်နားမလည်လို့ ဒါ ထမ်းပြန်သွားပြန်လည်း ဦးမာဒင်တို့ ဒကာသစ်တို့ ပြုံးရမှာပဲ (ပြုံးရမှာပါ ဘုရား)၊ သိသောပုဂ္ဂိုလ်က မပြုံးရပေဘူးလား (ပြုံးရပါတယ် ဘုရား)။
ဘာ့ကြောင့် ပြုံးရပါလိမ့်မလဲလို့ အမေးထုတ်တော့ အနှစ်နားမလည်ရှာဘူး (မှန်ပါ့)၊ သဘောပါပလား (ပါပါ ပြီ ဘုရား)။
ကဲ ဒါဖြင့် နှစ်ယောက်ရှိသွားပြီနော် (မှန်ပါ့)၊ ၁ နံပါတ်က အကိုင်းထမ်းပြန်တယ်၊ ၂ နံပါတ်က အပွေး ထမ်းပြန်သွားတယ် (မှန်ပါ့)။
၃ နံပါတ်ပုဂ္ဂိုလ်ကတော့ ဒကာကြွယ်,ရေ၊ တောထဲသွားပြီး လှည်းဝင်ရိုးလုပ်ဖို့ သွားရှာပြန်တော့လည်း သစ်ပင် က အခွံအကာတွေထမ်းပြီး ဒါတွေလည်း အတုတ်ကြီးတွေပဲ ရတာပဲဆိုပြီး ပြန်သွားလို့ရှိရင် ဦးမာဒင် ဒီပုဂ္ဂိုလ်ကိုလည်း အနှစ်နားလည်တဲ့ပုဂ္ဂိုလ်က ပြုံးရမှာပဲ (ပြုံးရမှာပါ ဘုရား)၊ မပြုံးရပေဘူးလား (ပြုံးရမှာပါ ဘုရား)။
ဘာ့ကြောင့်တုံးဗျာ (အနှစ်နားမလည်လို့ပါ ဘုရား)၊ အနှစ်နားမလည်တော့ လိုရာကိစ္စပြီးပါ့မလား (မပြီးပါ ဘုရား)၊ ဒကာကြွယ် ရိပ်မိပြီ (ရိပ်မိပါပြီ)။
တစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်က ဒီလိုပဲ အသားတွေကို ခုတ်ပြီး ထမ်းပြီး လှည်းဝင်ရိုးထမ်းပိုးလုပ်ဖို့ လာပြန်ပါတယ်၊ ဒီပုဂ္ဂိုလ်ကလည်း သစ်ပင်၏ အသားတွေ, အနှစ်ချန်ပြီး သကာလ သစ်ပင်ကြီးခုတ်ပြီး အသားတွေထမ်းပြန်သွားပြန် လို့ရှိရင်လည်း အနှစ်ရှာလာတဲ့ပုဂ္ဂိုလ် လှည်းဝင်ရိုးလုပ်ဖို့ ခိုင်မာတာရှာတာ အနှစ်နားမလည်တဲ့အတွက် အသားတွေ ထမ်းပြန်သွားလို့ရှိရင်လည်း သိ, ကြား, လိမ္မာတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်ကဖြင့် ဦးမာဒင် ပြုံးမှာပဲ (ပြုံးမှာပါ ဘုရား)။
ဪ တစ်နေရာမှာဖြင့် ဒုက္ခဖြစ်တော့မှာပဲ (မှန်ပါ့)၊ မဆိုနိုင်ကြဘူးလား (ဆိုနိုင်ပါတယ် ဘုရား)၊ အင်း ဘာနားမလည်လို့ပါလိမ့် (အနှစ်နားမလည်လို့ပါ ဘုရား)။
ဒီလှည်းသမား ဒုက္ခဖြစ်တော့မယ်
အနှစ်နားမလည်တဲ့အတွက်ပေမယ့် ဒကာကြွယ်တို့-ဦးမာဒင်တို့ တယ်အရုပ်ဆိုးပါလား (ဆိုးပါတယ် ဘုရား)၊ ဒါတွေကိုသာ လှည်းဝင်ရိုးလုပ်မယ်ဆိုလို့ရှိရင် တစ်နေရာရာမှာ ကျိုးရတော့မယ် (ကျိုးရမှာပါ ဘုရား)၊ ကျိုးရင် ဒီလှည်းသမား ဒုက္ခဖြစ်တော့မယ် (ဒုက္ခဖြစ်မှာပါ ဘုရား)၊ သဘောပါပလား (ပါပါပြီ ဘုရား)။
တစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်ကတော့ဖြင့် ဒီလိုပဲ ဓားမကြီးထမ်းပြီး တောထဲ သစ်ပင်ကြီးလှဲတဲ့ပြီး သကာလ အကိုင်း တွေလည်းမယူ, အပွေးတွေလည်းမယူ, အကာတွေလည်းမယူ, အသားလည်း မယူ, အနှစ်ထမ်းပြန်သွားလို့ရှိရင်ဖြင့် သိ, ကြား, လိမ္မာတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်ကတော့ ဪ သူကတော့ နားလည်ရှာတယ် (မှန်ပါ့)၊ သူလိုချင်တဲ့ခရီးဖြင့် အပြီးတိုင် ရောက်တော့မှာပဲဆိုပြီး သကာလ မပြုံးဘဲနဲ့ သူ့အတွက်တော့ ဝမ်းသာတယ် (မှန်ပါ့)၊ သဘောကျပလား (ကျပါပြီ)။
ဒါဖြင့် ဘယ်နှစ်ယောက်ပါလိမ့် (ငါးယောက်ပါ ဘုရား)၊ ငါးယောက်ရှိသွားပြီ ဦးမာဒင်ရေ (မှန်ပါ့ ဘုရား)၊ ဒကာသစ် ဘယ်နှစ်ယောက်တုံး (ငါးယောက်ပါ ဘုရား)။
ထို့အတူပဲ တဲ့၊ သာသနာတွင်း ကြုံကြတဲ့ ဒကာ ဒကာမတွေမှာလည်း သာသနာတွင်း၏ အနှစ်ကိုမသိပဲနဲ့ အကိုင်းထမ်းပြန်သွားမယ်ဆိုလည်း ပြုံးစရာ (မှန်ပါ့)၊ အပွေးနဲ့တူတာ ထမ်းပြန်သွားမယ်ဆိုလည်း (ပြုံးရမှာပါ ဘုရား)၊ သဘောကျပလား (ကျပါပြီ ဘုရား)။
အကာနဲ့တူတာ သာသနာတွင်းမှာ ယူသွားမယ်ဆိုရင်ကော (ပြုံးရမှာပါ ဘုရား)၊ ပြုံးရမှာပဲ၊ အနှစ်က မဟုတ် ပဲကိုး (မှန်ပါ့)၊ အသားထမ်းပြန်သွားလည်း ပြုံးရမှာပဲ (မှန်ပါ့ ဘုရား)၊ ဘာ့ကြောင့်ပါလိမ့်မတုံးမေးတော့ အနှစ်နားမလည် လို့ (မှန်ပါ့ ဘုရား)၊ ဒါဖြင့် အနှစ်ယူသွားမှပဲ လိုရာကိစ္စပြီးမယ် (မှန်ပါ့)၊ ရှင်းကြပလား (ရှင်းပါပြီ ဘုရား)။
ဪ ဒါ့ကြောင့် မြတ်စွာဘုရားသခင် ကိုယ်တော်မြတ်ကြီးက မူလပဏ္ဏာသပါဠိတော်မှာ သာရောပမသုတ် အနှစ်ကို ငါရှာပြမည့်သုတ်ပဲ၊ မင်းတို့ ဂရုစိုက်ပြီးနားထောင် (မှန်လှပါ ဘုရား)၊ သာသနာတော်မှာ အနှစ်ဆိုတဲ့ဥစ္စာ ငါ သေသေချာချာ ရှင်းပြမယ် တဲ့ (မှန်ပါ့)။
ဒါဖြင့် ဒကာကြွယ်ရေ ဘုရားသခင်ကိုယ်တော်မြတ်ကြီးကိုက မပျက်စီးနိုင်တဲ့အနှစ်ကို ရှာမှသာလျှင် သူသည်ကားလို့ဆိုရင် ဝမ်းမြောက်တော်မူလိမ့်မယ်ဆိုတာ ဒကာသစ် ငြင်းဖို့ လိုသေးသလား (မလိုပါ ဘုရား)။
သာသနာတော်၏ အနှစ်ရှာကြတာပါ
အေး ဒါ့ကြောင့် ဒကာ ဒကာမတို့ ဒီနေ့တရားသည်ကားလို့ဆိုရင် ဘာတရားတုံးဆိုရင် သာသနာတော် ၏ အနှစ်ရှာမည့်တရား (မှန်ပါ့ ဘုရား)၊ ဆိုထိုက်ကြရဲ့လား (ဆိုထိုက်ပါတယ် ဘုရား)။
ဘာရှာကြမှာတုံး (သာသနာတော်၏ အနှစ်ရှာကြတာပါ ဘုရား)၊ သာသနာတော်ထဲမှာလည်း အနှစ်တွေ, အကာတွေ အမျိုးမျိုး အဖုံဖုံရှိတယ်ကွာဆိုပြီး သကာလ ဒကာ ဒကာမတို့ ဒီအထဲမှာ တရားနာတဲ့လူတွေလည်း မနည်း ပါဘူး (မနည်းပါ ဘုရား)၊ မနည်းတဲ့အထဲမှာလည်း ဒီနေ့ဟောတဲ့တရား ဂရုစိုက်နားထောင်ပါ (မှန်ပါ့)။
ဪ ငါသည်ကားလို့ဆိုရင်ဖြင့် အနှစ်ရှာတာ အကိုင်းများထမ်းမိလေရော့လား ၊ အပွေးများ ထမ်း မိလေရော့လား၊ အကာအခွံတွေပဲ ထမ်းမိလေရော့လား (မှန်ပါ့)၊ သဘောကျပလား (ကျပါပြီ)၊ အသားပဲ ထမ်းမိလေ ရော့လား၊ အနှစ်ပဲ ထမ်းမိလေရော့လားဆိုတာ ကိုယ့်ဟာကိုယ် တွေးကြ (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
ဦးမာဒင် ချိန်ရတော့မယ် (မှန်ပါ့)၊ မချိန်ရပေဘူးလား (ချိန်ရပါတယ် ဘုရား)။
ကိုင်း ဒါဖြင့် သစ်ပင်တစ်ပင်လို့ မဆိုနဲ့တော့ ဘုန်းကြီးတို့ တရားပွဲမှာ ဘုန်းကြီးတို့ ဒကာ ဒကာမတွေ ပဲ အနှစ်မရောက်သေးလို့ရှိရင် ငါနေရာမကျသေးဘူးဆိုတဲ့ဥစ္စာ အနှစ်ရောက်ဖို့ရာ, လိုက်ဖို့ရာအကြောင်းကို ဘုန်းကြီး များကလည်း တိုက်တွန်းတယ် (မှန်လှပါ ဘုရား)။
အခု တချို့ တရားနာပြီး သကာလ နေကြတယ်၊ တရားနာရင် သိတော့ သိတာပဲ၊ အခုလိုသိပြီး သကာလ အင်း ဘေးကင်းရန်ကင်း အန္တရာယ်ကင်းတရားက ဟောမှာပါပဲဆိုပြီး သကာလ လောကကလည်း လူရိုသေ, ရှင်ရိုသေလည်း ရှိသေးတယ် ဘေးကင်း, ရန်ကင်း, အန္တရာယ်ကင်းလည်း ရှိသေးတယ်၊ စီးပွားရေးလည်း အကြောင်း ညီညွတ်နိုင်တယ်လို့ဆိုပြီး သကာလ တရားကို ဒီလိုနာကြပြန်လို့ရှိရင်လည်း ဒကာ ဒကာမတို့ မှတ်ထားစမ်းပါ အကိုင်း ထမ်းပြန်တာ (မှန်ပါ့)၊ သဘောကျပလား (ကျပါပြီ)။
ကုသိုလ်ဖြစ်နာတာ မကောင်းပါ
ဒါဖြင့် ဘုန်းကြီးပြောလိုတဲ့အဓိပ္ပာယ် ဒကာ ဒကာမတွေ ကုသိုလ်ဖြစ်နာနေတာတော့ မကောင်းပါဘူး (မှန်ပါ့)၊ ဘာပါလိမ့် (ကုသိုလ်ဖြစ်နာတာ မကောင်းပါဘုရား)။
အံမာလေး ဒကာ ဒကာမတွေ တချို့က ဒါလောက်ကလေး တင်းတိမ်နေတယ် (မှန်ပါ့)၊ ပစ္စုပ္ပန်မှာ အန္တရာယ်ကင်းလို့ စီးပွားဥစ္စာ ရတနာတွေဖြောင့်လို့ အင်း ဒါလောက်ဆိုလို့ရှိရင်လည်း တရားကျေးဇူးဟာ အတော် ခံစားရတယ်ဆိုပြီး သကာလ ဒါလောက်ကလေး ကုသိုလ်ကလေးကို အလိုရှိပြီး နာကြမယ်ဆိုလို့ရှိရင်ဖြင့် ဘုရားက ဒကာကြွယ်ရေ အနှစ်ရှာတဲ့ပုဂ္ဂိုလ် တောထဲလာပြီး အကိုင်းထမ်းပြန်သွားတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်နဲ့ တူလိုက်တာ (မှန်ပါ့)၊ ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီ ဘုရား)။
ဒါဖြင့် အကိုင်းထမ်းပြန်လို့ဖြင့် တော်ပါ့မလား (မတော်ပါ ဘုရား)။
ဒါဖြင့် ဘာလုပ်ကြမတုံး ဒကာ ဒကာမတို့ (အနှစ်ထမ်းရပါမယ် ဘုရား)၊ ဟာ သိပ်လည်းမကြွားနဲ့နော် (မှန်ပါ့)၊ သိပ်လည်း မကြွားနဲ့၊ ကိုယ့်အရည်အချင်းကိုလည်း ကိုယ်သိ၊ မသိသေးတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်က အခုပြောတဲ့အတိုင်း အကိုင်းထမ်းပြီး မပြန်ပါနဲ့ဆိုတာ ပြင်လုံးကို စောစောစိးစီးကတည်းက ဆရာဘုန်းကြီးက သတိပေးထားတယ် (မှန်ပါ့)၊ ပြင်ကြရမယ် (မှန်ပါ့)။
အင်း တချို့နာတာက ဦးလှဘူး ရှိသေးတယ် (မှန်ပါ့)၊ တရားနာရင်လည်း ကုသိုလ်လည်းဖြစ်တယ်, အန္တရာယ်လည်း ကင်းတယ်, ဘေးလည်းကင်းတယ် (မှန်ပါ့)။
မြတ်စွာဘုရား တရားတော်ကို ကောင်းရာထောင်တာပဲ ၊ သုဂတိတော့ ဘယ်နည်းနဲ့မှ မရောက်ပဲမရှိဘူး ဆိုတော့ သုဂတိကျပြန်တော့လည်း အိုပွဲ, သေပွဲ ဆင်ရတာပဲ (မှန်ပါ့)၊ အနှစ်မဟုတ်တော့ ကျိုးမယ် (ကျိုးပါတယ် ဘုရား)၊ အကိုင်းကိုးဗျ (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
အဲဒါလောက်နဲ့လည်း ရည်မှန်းပြီး သကာလ တရားကို မနာကြပါနဲ့ဆိုတာကိုလည်း စောစောစီးစီး သတိပေး ရတယ် (မှန်ပါ့)၊ ဦးမာဒင် ပေးထိုက်, မပေးထိုက် (ပေးထိုက်ပါတယ် ဘုရား)။
နတ်ရွာသုဂတိဆိုတဲ့ဥစ္စာ ခင်ဗျားတို့ တရားနာတာ မရောက်ဘူးလို့ ဆရာဘုန်းကြီးက မဟောပါဘူး (မှန်ပါ့)၊ ရောက်မှာပါပဲ သေချာပါတယ် (မှန်ပါ့)။
သို့သော် ဒါဟာ အကာလောက်, အကိုင်းအခက်လောက်ဖြစ်နေတော့ ဒါတင်းတိမ်နေလို့ နတ်ရွာသုဂတိကျ တော့ အိုမှု, နာမှု, သေမှု, ပူမှု, ဆွေးမှုတွေ ကင်းရဲ့လားလို့ ဦးမာဒင် မေးရင် ဘယ့်နှယ်ဖြေမလဲ (မကင်းပါ ဘုရား)၊ ကျိုးပြန်ပြီ (မှန်ပါ့)၊ သဘောကျပလား (ကျပါပြီ ဘုရား)။
ဒါဖြင့် ဒါလောက်ကလေးနဲ့ ရည်မှန်း၍ ဒကာ ဒကာမတို့ ကောင်းသော အနှစ်သာရပေးချင်တဲ့ဘုရား, ကောင်း သောအနှစ်သာရကို ပြည့်စေချင်တဲ့ ဆရာသမားဖြစ်လေတော့ ဒါလောက်ကလေးကိုဖြင့် မှန်းထားချက် အောက်မကျ ပါနဲ့ (မှန်ပါ့)၊ ဦးမာဒင် မှာထိုက်, မမှာထိုက် (မှာထိုက်ပါတယ် ဘုရား)၊ မှာထိုက်တယ်ဆိုတာ သေချာကြပလား (သေချာပါပြီ)၊ သာသနာတွင်းကိုးဗျ (မှန်ပါ့)၊ သာသနာတွင်း အနှစ်ရရင် ကောင်းတယ် (မှန်ပါ့)၊ သဘောကျပလား (ကျပါပြီ)။
ကဲ ဒါဖြင့် ကုသိုလ်ရရုံ ကိုယ့်မှာ အန္တရာယ်ကင်း ဘေးရှင်းရုံ နတ်ရွာသုဂတိရောက်ရုံဖြင့် ဒကာကြွယ် ရေ မနာနဲ့နော် (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
ဘာဖြစ်လို့တုံးဆိုတော့ အကိုင်းအခက်ထမ်းပြန်တဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်နဲ့ တူနေတော့ တကယ်လှည်းဝင်ရိုး လုပ်လိုက်တဲ့ အခါ တကယ့်ချက်ကောင်းကျတော့ ကျိုးတာပဲ (ကျိုးပါတယ်)၊ မကျိုးပေဘူးလား (ကျိုးပါတယ် ဘုရား)၊ အဲဒီတော့ ကိုယ့်မှန်းခြေကိုက်ကဲ့လား (မကိုက်ပါ ဘုရား)။
ကောင်းပြီ ဒါဖြင့် ဒကာသစ်ရေ လောကုတ္တရာမဂ္ဂင် ရပြန်တယ်ဆိုတော့ လောကီမဂ္ဂင်ကို မရပဲနဲ့လည်း လောကုတ္တရာမဂ္ဂင် ရနိုင်ပါ့မလား (မရနိုင်ပါ ဘုရား)။
ဒါဖြင့် ဒကာကြွယ် ဦးမာဒင်တို့ လောကီမဂ္ဂင်ကနေပြီး သကာလ လောကုတ္တရာမဂ္ဂင်တက်ရမည့် လမ်းစဉ် အတိုင်းပေါ့ဗျာ (မှန်ပါ့)၊ ပထမအထစ်မှ မတက်မိပဲနဲ့ ဒုတိယအထစ် ခုန်တက်ချင်လို့ရှိရင်လည်း အထစ်က ဝေးတော့ တက်လို့ ရပါ့မလား (မရပါ ဘုရား)။
ဝိပဿနာမဂ်မှ မပြည့်စုံရင်
ဒီအတိုင်းပါပဲတဲ့၊ ဘုန်းကြီးတို့ ဒကာ ဒကာမတွေမှာ ဝိပဿနာမဂ်မှ မပြည့်စုံရင် လောကုတ္တရာမဂ် မရနိုင် ဘူး (မရပါ ဘုရား)။
လောကုတ္တရာမဂ်မှ မရလို့ရှိရင် နိဗ္ဗာန်ဆိုတဲ့ ခိုင်မြဲမှုကြီးကို ကျုပ်တို့ မြင်လည်းမမြင်နိုင်ဘူး (မှန်ပါ့)၊ တွေ့ ကော (မတွေ့နိုင်ပါ ဘုရား)။
မတွေ့နိုင်ဘူးဆိုတာ သေချာတော့ ကိုင်း ယနေ့ အနှစ်ရှာတော့မယ် (မှန်ပါ့)၊ ဒကာသစ် ဘာလုပ်ရမလဲ (အနှစ်ရှာပါတော့မယ် ဘုရား)။
အနှစ်ရှာရတော့မယ်ဆိုတော့ ဒကာ ဒကာမတို့ အနှစ်ရှာလို့ရှိရင် ဝိပဿနာက စ (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
အနှစ်ရှာရင် (ဝိပဿနာက စ,ရပါမယ်)၊ ဝိပဿနာက စ,ရလိမ့်မယ်ဆိုတာဖြင့် အားလုံး ဒကာ ဒကာမတွေ တင်းတိမ်ပြီး မနေလိုက်ပါနဲ့၊ ကျန်တာကလေးတွေနဲ့ အခုပြောခဲ့တဲ့လေးမျိုးနဲ့ တင်းတိမ်ရောင့်ရဲပြီး သကာလ မနေလိုက် ပါနဲ့ (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
အဘယ့်ကြောင့် ဒါလောက်တောင် ကန့်ကွက်ရပါသတုံးလို့ မေးတဲ့အခါ တင်းတိမ်ရောင့်ရဲမှု ဦးမာဒင် လွဲမှာ စိုးလို့ (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
ဘယ့်နှယ်နေသတုံး (တင်းတိမ်ရောင့်ရဲမှု လွဲမှာစိုးလို့ပါ ဘုရား)။
ဒကာကြွယ် ကိုယ့်အလိုကတော့ဖြင့် ကိုယ်ကမသိတဲ့ လူကတော့ဖြင့် ရမ်းတွေးနဲ့ တင်းတိမ်နေတာ (မှန်ပါ့)၊ မသိသေးပဲကိုးဗျ (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
အနှစ်သာရ မသိတော့ ကိုယ့်ဟာကလေးနဲ့ကိုယ် ဘယ့်နှယ်နေသတုံး (တင်းတိမ်နေပါတယ်)၊ ကိုယ့်ဟာကိုယ် တင်းတိမ်ပြီး သကာလ နေတာပဲ (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
အခု မြန်မာပြည်မှာ ဥပမာ တော်တော်ကလေး သိန်းပေါင်းများစွာကလေး ချမ်းသာတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်ကို ကိုယ့်ဟာ နဲ့ကိုယ် တင်းတိမ်နေတယ် (နေပါတယ် ဘုရား)၊ အနောက်နိုင်ငံက တန်နဲ့ထားတဲ့ ဒေါ်လာတွေ, ရွှေဒင်္ဂါးတွေ မြင်မှ မမြင်ဖူးပဲ (မမြင်ဖူးပါ)၊ မမြင်ဖူးတော့ ကျုပ်တို့ ဒါလောက်ဆိုရင် သေပျော်ပြီတဲ့ (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
ဘယ့်နှယ်ကြောင့်ပါလိမ့် ဒီ့ထက်ကြီးတဲ့ အနှစ်သာရကို (မတွေ့ဖူးလို့ပါ)၊ မမြင်ဖူး, မကြုံဖူးတော့ကို တင်းတိမ် နေတာပဲ (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
ဒါ တင်းတိမ် နေတာ မဟုတ်လား
အနောက်နိုင်ငံသားတွေကလည်း ထို့အတူပဲ၊ ကောင်းကင်မော့ကြည့်လို့ရှိရင် ရွှေမိုး-ငွေမိုး ခါးပုဆစ်လောက် တစ်တိုင်းပြည်လုံး ရွာနိုင်တယ်ဆိုတဲ့ စကြာဝတေးမန္ဓာတ်အဖြစ်ကို သူတို့ကလည်း မကြားဖူး-မတွေ့ဖူးတော့ အင်း သူတို့ မီလျံနာသူဌေးကြီးတွေပဲ၊ သူတို့ထက်သာတာ မရှိဘူးဆိုပြီး သူတို့လည်း ဘဝင်မြင့်နေတာပဲ (မှန်ပါ့)၊ ဒါ တင်းတိမ် နေတာ မဟုတ်လား (တင်းတိမ်နေတာပါ ဘုရား)။
ဒါဖြင့် သူသည် ခုနင်က စကြဝတေးမန္ဓာတ်တို့၏ အဖြစ်ကို တွေ့ဖူးရဲ့လား (မတွေ့ဖူးပါ)၊ မတွေ့ဖူးလို့ ဦးမာဒင် ဘာဖြစ်နေသတုံး (တင်းတိမ်နေပါတယ် ဘုရား)။
ဒါဖြင့် တင်းတိမ်တာ မှန်သလား၊ မှားသလား မေးကြည့် (မှားပါတယ်)၊ အို ကိုယ်က ဒီ့ထက်အနှစ်သာရ ရှိတာကို မရှာတတ်လို့ ဖြစ်ရတယ် (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
စကြဝတေးမင်းကြီးကလည်း သူ့ထက်သာတာမရှိဘူးဆိုပြီး လေးကျွန်း ငါအစိုးရနေတာပဲ ဆိုတဲ့ဥစ္စာ ဒကာ ဒကာမတို့ ကြည့်လိုက်တော့ ခုနင်က တုသိတာတို့ အထက်ကနေပြီး သွားကြည့်မယ်ဆိုတော့ သူဟာ ဖြစ်လောက်သေး ရဲ့လား (မဖြစ်လောက်ပါ ဘုရား)။
သို့သော်လည်း သူ့ဟာသူတော့ တင်းတိမ်နေလို့ရှိရင်လည်း ဪ အနှစ်မရှာတတ်သေးလို့ပဲ (မှန်ပါ့)၊ သဘောကျပလား (ကျပါပြီ ဘုရား)။
အဲဒီ တုသိတာနတ်ပြည်ကလည်း သူတို့ဟာသူတို့ တင်းတိမ်နေတာ ဗြဟ္မာတွေ မမြင်ရသေးလို့ (မှန်ပါ့)၊ ဗြဟ္မာတွေ မြင်ရလို့ရှိရင် သူတို့ဟာသည်ကားလို့ဆိုရင် အိုးပုတ်စင်ကလေးနဲ့ ကစားတဲ့ ကလေး၏အလုပ်လောက် ဖြစ်နေတယ် (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
သို့သော် သူ့ဟာသူ တင်းတိမ်နေတာက ဒကာသစ်တို့ ဦးမာဒင်တို့ အနှစ်ကို တကယ်တမ်း မရှာတတ်သေး တော့ တင်းတိမ်မှုလွဲတယ် (လွဲပါတယ်)၊ ဆိုနိုင်ကြရဲ့လား (ဆိုနိုင်ပါတယ် ဘုရား)။
အဲဒီ့ဗြဟ္မာတွေကလည်း ကမ္ဘာလေးဆယ်၊ ကမ္ဘာရှစ်ဆယ်၊ ကမ္ဘာပေါင်းသောင်းခြောက်ထောင် နေရမှာတွေ ဆိုတော့ အို-ဒါနိဗ္ဗာန်ပဲ (မှန်ပါ့)၊ တော်တော်ကြာ သောင်းခြောက်ထောင်စေ့တဲ့အခါကျတော့ သူတို့အသက်ကလေးက ကြွေသွားတယ် (မှန်ပါ့)။
နိဗ္ဗာန်ဆိုတဲ့တရားတွေ မတွေ့ဖူးသေးတော့
သို့သော် သူနေတုန်းက တင်းတိမ်နေတာလည်း ခုနင်က လောကုတ္တရာဖြစ်တဲ့ မဂ်လေးတန်, ဖိုလ်လေးတန်, နိဗ္ဗာန်ဆိုတဲ့တရားတွေ မတွေ့ဖူးသေးတော့ ဦးမာဒင်ရေ အနှစ်ရှာတာလွဲနေပြီ (လွဲနေပါပြီ)၊ သဘောကျပလား (ကျပါ ပြီ ဘုရား)။
အဲဒီတော့ အခုတော့ လူ့ပြည်ကနေပြီး ဆရာဘုန်းကြီးကလည်း အမျိုးမျိုးချိန်ပြတယ် (မှန်ပါ့)၊ တောထဲ သစ်ပင်ခုတ်တဲ့နည်းနဲ့လည်း ဘုရားက အမျိုးမျိုးချိန်ပြတယ် (မှန်ပါ့)၊ ချိန်ပြလိုက်တဲ့အခါကျတော့ ဒကာ ဒကာမတို့ မဂ်ဉာဏ်, ဖိုလ်ဉာဏ် မရရင် အနှစ်သာရ ငါ့မှာမရှိသေးဘူး (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
ဘယ်လိုဆိုကြမယ် (မဂ်ဉာဏ်, ဖိုလ်ဉာဏ် မရရင် အနှစ်သာရမရှိသေးပါ)၊ ဘာဖြစ်လို့တုံး- ကျိုးမယ်, ပျက်မယ်, ပျောက်မယ် (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
ဘယ်လိုမှတ်ကြမယ် (ကျိုးမယ်, ပျက်မယ်, ပျောက်မယ်ပါဘုရား)၊ ဪ ဒါဖြင့် ကျိုးမည့်ပစ္စည်း၊ ပျက် မည့်ပစ္စည်း၊ ပျောက်မည့်ပစ္စည်းကိုဖြင့် ကျုပ်တို့သည်ကားလို့ဆိုလို့ရှိရင်ဖြင့် အမြင်မှားလို့သာ သိမ်းဆည်းတန်, သိမ်း ဆည်းရမယ် (မှန်ပါ့)၊ သဘောပါပလား (ပါပါပြီ ဘုရား)။
တကယ်ခိုင်တာတော့ဖြင့် ရှာနိုင်တဲ့အချိန်က ရှာဖို့ကောင်းတယ်ဆိုတဲ့ အဓိပ္ပာယ်သက်ရောက်ပါတယ် (သက် ရောက်ပါယ်)၊ မသက်ရောက်ဘူးလား (သက်ရောက်ပါတယ် ဘုရား)။
ဒါဖြင့် ဒကာကြွယ် ခင်ဗျား ဘာထမ်းပြန်ချင်သတုံး (အနှစ်ထမ်းပြီး ပြန်ချင်ပါတယ် ဘုရား)။
ပထမ မဂ်လောက်ရရင်ပဲ
ဟုတ်ပါ့မလားခင်ဗျား ၊ အိမ်ကနေပြီး သကာလ သားတွေ သမီးတွေကို အင်း ငါဖြင့် လောကုတ္တရာ မဂ္ဂင်ပဲ သွားတော့မယ်, မဂ္ဂင်ရပြီး နင်တို့နဲ့ ငါနဲ့ ဘာမှမဆိုင်တော့ဘူးလို့ ပြောရဲပါ့မလား ၊ တိုင်ပင်ရဦးမှာပဲ ဘုရာ့ ၊ စဉ်းစားရဦးမှာပဲလား ၊ ကဲ ရှိပါစေတော့ ဒကာကြွယ်ရာ နော် ပထမ မဂ်လောက်ရရင်ပဲ ကျုပ်တို့အနှစ် ခိုင်မြဲပါပြီ (မှန်ပါ့ ဘုရား)၊ ရှင်းကြပလား (ရှင်းပါပြီ ဘုရား)။
ပထမမဂ်လောက်ရရင်ပဲ (ခိုင်မြဲပါပြီ)၊ ခိုင်မြဲပါပြီ ဒကာ ဒကာမတို့ သုံးဆယ့်တစ်ဘုံမှာဖြင့် အိုပွဲ, နာပွဲ, သေပွဲသည်ကားလို့ဆိုရင် အတော်ကိုနည်းပါပြီ (မှန်ပါ့)၊ အလွန်အရုပ်ဆိုးတဲ့ သောတာပန်တောင် ခုနစ်ခါပဲ သေရမယ် (မှန်ပါ့)။
ဟာ တပည့်တော်တို့ ဒီဥစ္စာမသေချင်ပါဘူးဘုရာ့ ၊ သောတာပန်တည်ပြီး ဆက်ပြီး တက်သွားပါမယ် ဆိုရင် တစ်ခါသေနဲ့ပြီးပါတယ် (မှန်ပါ့)၊ မပြီးဘူးလား (ပြီးပါတယ် ဘုရား)။
ကိုင်း ဒါဖြင့် ဒကာ ဒကာမတို့ တစ်ခါသေကြိုက်သလား နှစ်ခါသေကြိုက်သလားလို့ ဒကာကြွယ် မေးရဦးမယ် (မှန်ပါ့)၊ ဘယ့်နှယ်တုံးဟင် (တစ်ခါသေတာ ကြိုက်ပါတယ်)၊ အလကားပြောနေတာ ခင်ဗျားတို့ ၊ အလကားပြော နေတာတဲ့ သောတာပန်ဖြစ်ပြီး အပါယ်လေးပါးလည်း စိတ်ချပေါ့ပဲ၊ အေးအေးတော့ဖြင့် နေချင်ဦးမှာပဲ (မှန်ပါ့)၊ မနေချင်ပေဘူးလား (မနေချင်ပါ ဘုရား)။
မနေချင်ဘူး (မှန်ပါ့)၊ အေး တော်သေးရဲ့-တော်သေးရဲ့၊ ဒါက ခန္ဓာဝန်အပြစ်ကို ကျကျနန မြင်မှသာ လျှင်လည်း ခုနစ်ခါသေဆိုတာ ခုနစ်ခါ အသုဘဖြစ်ရတယ် (မှန်ပါ့)။
ခုနစ်ခါသေဆိုတာ (ခုနစ်ခါ အသုဘဖြစ်ရပါတယ်)၊ ခုနစ်ခါ မျက်ရည်ပွဲတွေကော (ကြုံခဲ့ရပါတယ်)၊ ဆိုးတဲ့ အပြစ်တွေ ကျန်သေးတာပေါ့ (မှန်ပါ့)။
ခန္ဓာလွတ်မှ အဖိုးတန်တယ်
အဲဒါကြောင့် အပါယ်လေးပါးလွတ်ရုံ ဒကာကြွယ်ရေ မတော်သေးဘူးပေါ့ဗျာ (မှန်ပါ့)၊ ခန္ဓာလွတ်မှ အဖိုးတန် တယ် (မှန်ပါ့)။
ဘယ်လိုမှတ်ကြမယ် (ခန္ဓာလွတ်မှ အဖိုးတန်ပါမယ် ဘုရား)။
ဒီခန္ဓာဒုက္ခသစ္စာကြီးနဲ့ကို လွတ်ရေး, ကျွတ်ရေး ဧကန် တစ်ခါတည်း ပြီးသွားမှသာလျှင် ဦးမာဒင်ရေ အရေး အကြီးဆုံးကိစ္စ ပြီးပါတယ် (မှန်ပါ့)၊ သဘောကျပလား (ကျပါပြီ ဘုရား)။
နို့မဟုတ်ရင်ဖြင့် ခန္ဓာဝန်ရှိနေတော့ ရဟန္တာတောင်မှ ဟို-မင်းတွေ ဘာတွေက ပြစ်မှားလို့ ဒယ်အိုးထဲထည့် ပြီး ဆီနဲ့အကြောက်ခံရတာ ရှိသေးတယ် (မှန်ပါ့)။
ဘယ့်နှယ်ကြောင့် ရဟန္တာ ဆီကြော်ခံရပါလိမ့်မတုံးဆိုတော့ ရဟန္တာခံရတာ မဟုတ်ဘူး၊ ခန္ဓာအကြော်ခံရတာ (မှန်ပါ့)၊ ရိပ်မိပလား (ရိပ်မိပါပြီ ဘုရား)။
အဲဒီတော့ မင်းပြစ်စိုးဒဏ်တွေက ကင်းရဲ့လား (မကင်းပါ ဘုရား)၊ မကင်းသေးလို့ရှိရင်ဖြင့် ဒါ ကိလေသာ အတွက်လား ခန္ဓာ့အတွက်လား (ခန္ဓာ့အတွက်ပါ ဘုရား)။
ကိလေသာတွေကတော့ ရဟန္တာဖြစ်ကတည်းက ကိလေသာဒဏ်ချက်ကတော့ ကုန်ပါပြီ (မှန်ပါ့)၊ ခန္ဓာဒဏ်ချက် က မကုန်သေးတော့ ခုနင်က ဆီကြော်ခံပြီး အသတ်ခံရတဲ့ ရဟန္တာ, ရှင်သာရိပုတ္တရာတို့ သွေးအန်တာတွေက ဟင် (မှန်ပါ့)။
ရှင်မောဂ္ဂလ္လာန်တို့ ခိုးသားရိုက်ပြီး သေရဆိုတာတွေ ကိလေသာကတော့ ကုန်ပြီးသား (မှန်ပါ့)၊ ခန္ဓာကျန်နေလို့ ဒကာ ဒကာမတို့ အရုပ်ဆိုးသေခြင်းဖြင့် သေရရှာတယ် (မှန်ပါ့)၊ မသေရဘူးလား (သေရပါတယ် ဘုရား)။
အဲဒါ ဘယ်သူ့အတွက်ပါလိမ့် (ခန္ဓာ့အတွက်ပါ)၊ ဒါဖြင့် ဒကာကြွယ်ရေ ခုနစ်ဘဝဟာ လွန်တယ် (မှန်ပါ့)၊ အရိုက်ခံချင်သေးလို့ပဲ (မှန်ပါ့)၊ ဒီအဓိပ္ပာယ်မကျဘူးလား (ကျပါတယ် ဘုရား)။
အရိုက်ခံချင်သေးလို့, သေချင်းဆိုး သေချင်သေးလို့ဆိုတဲ့ ဒီစကားကို ဦးမာဒင် သုံးထိုက် မသုံးထိုက် (သုံးထိုက် ပါတယ် ဘုရား)။
ခန္ဓာ့အပြစ်ဟာ ဆိုးတယ်ဆိုတဲ့ဥစ္စာ
ဒါက တက်ပြီးဟောတဲ့တရားလို့ မှတ်လိုက် (မှန်ပါ့)၊ ခန္ဓာ့အပြစ်ဟာ ဆိုးတယ်ဆိုတဲ့ဥစ္စာ ဒကာ ဒကာမတွေ တချို့ကတော့ သောတာပန်တည်ပေါ့-ဝိသာခါတို့လို ကျုပ်တို့ကြိုက်တယ် လာချင်လာဦးမှာ (မှန်ပါ့)၊ သိကြားမင်းကြီး တို့လိုပေါ့ (မှန်ပါ့)၊ ကြိုက်တယ်လို့ ပြောချင်လည်း ပြောကြဦးမှာ (ပြောမှာပါ ဘုရား)။
ဘာ့ကြောင့်တုံး ၊ အပါယ်လေးပါး စိတ်ချရပေါ့ဗျာ ၊ အေးအေးနေလိုက်တာပေါ့ အစရှိသည်နဲ့ သူ- အပါယ်လေးပါးသာ မြင်တာကိုး၊ ခန္ဓာ့ဝန်ကို (မမြင်ပါ ဘုရား)။
အဲ နောက်ထပ်ပြောတာက ခန္ဓာ့အပြစ်ကို ပြောပါတယ် (မှန်ပါ့)၊ ဒကာသစ် ရိပ်မိပြီ (ရိပ်မိပါပြီ ဘုရား)။
ဒါဖြင့် ဒကာ ဒကာမတို့ ခန္ဓာ့အပြစ်လောက် ကြီးတာကော ရှိရဲ့လား (မရှိပါ ဘုရား)။
ကိုင်း ဒါဖြင့် ဒကာ ဒကာမတို့ ခိုင်မြဲတဲ့ဥစ္စာ တစ်ခုရလို့ရှိရင်လည်း ဆက်တက်တာ အေးပါတယ် (မှန်ပါ့)။
တစ်ခုခုရလို့ရှိရင်လည်း (ဆက်တက်တာ အေးပါတယ်ဘုရား)၊ ကိုင်း ဒါဖြင့် ဆက်တက်ချင်တဲ့အခါကျ လို့ရှိရင်လည်း ဒကာ ဒကာမတို့ သတိပေးပါတယ် (မှန်ပါ့)၊ ပထမဖြစ်ပျက်ကို မြင်တယ် (မှန်ပါ့)။
ရှုလိုက်တယ် ဝိပဿနာဉာဏ်နဲ့ ၊ ဟာ ဖြစ်ပျက်တွေ မုန်းလာတယ်ဆိုရင် ဒီအတိုင်းတက်တယ် ဒကာ သစ် (မှန်ပါ့ ဘုရား)။
နောက်ဖြစ်ပျက်တွေ တစ်ခါဆုံးသွားတယ်ဆိုတော့ ဪ အဆုံးဖြစ်တဲ့ နိဗ္ဗာန်မြင်ရတယ် (မှန်ပါ့)၊ သဘော ကျပလား (ကျပါပြီ ဘုရား)။
နောက်တစ်ခါ တပည့်တော် ဒါ သောတာပန်တည်ပြီဘုရာ့-၊ ဖြစ်ပျက်အဆုံးမြင်ရင် သောတာပန် တည်တယ် (မှန်ပါ့)။
နောက်တစ်ခါ သကဒါဂါမ်တည်ချင်တော့လည်း ဒီအတိုင်း လုပ်ရမယ် (မှန်ပါ့)။
အင်း ဖြစ်ပျက်မြင်အောင် လုပ်ရုံပဲ (မှန်ပါ့)၊ ဖြစ်ပျက်မုန်းအောင် (လုပ်ရပါမယ်)၊ တစ်ခါဖြစ်ပျက်ဆုံး အောင် (လုပ်ရပါမယ် ဘုရား)၊ ဒါ သကဒါဂါမ်တည်တာပဲဆိုတော့ ဪ တို့အရင်လမ်းအတိုင်း သွားရတာ ဖုံနေတာပဲ၊ တိုးရှုရတာလည်း မဟုတ်ပါဘူး၊ ဒီလမ်းပြန်လိုက်ရတာဆိုတော့ ပျင်းစရာမလိုပါဘူး (မှန်ပါ့)၊ လိုသေး သလား (မလိုပါ ဘုရား)။
ဖြစ်ပျက်က စ,ကြပါမယ်
ကိုင်း ဒါဖြင့် အနာဂါမ်တည်ချင်ပြန်တော့ ဘယ်က စ,ကြမယ် (ဖြစ်ပျက်က စ,ကြပါမယ်)၊ ဒီ ဥဒယဗ္ဗယ ဖြစ်ပျက်ကနေပြီး စ,ရမယ် (မှန်ပါ့)။
ဖြစ်ပြီးပျက်တော့ မုန်းတဲ့ဉာဏ်တက်လိုက် (မှန်ပါ့)၊ ပြီးတော့မှ ဆုံးတဲ့ဉာဏ်ပေါ်လာအောင် လုပ်လိုက် (မှန်ပါ့)၊ ဆိုတော့ အနာဂါမ်တည်တယ် (မှန်ပါ့)။
တစ်ခါ ရဟန္တာဖြစ်ချင်ပြန်တယ်ဆိုတော့ ဒကာကြွယ် ဘယ်ကစ,မလဲ (ဖြစ်ပျက်က စ,ရပါ့မယ်)၊ ဖြစ်ပျက်က စ,ပြီး သကာလ ဖြစ်ပျက်မုန်းတဲ့ဆီ တက်လိုက် (မှန်ပါ့)။
ဖြစ်ပျက်မုန်းတဲ့ဉာဏ်ရောက်အောင် တစ်ခါတည်း ကြိုးစားလိုက် (မှန်ပါ့)၊ အင်း ရဟန္တာဖြစ်သွားတယ် (မှန်ပါ့)။
ဒါဖြင့် ဒကာ ဒကာမတို့ တစ်ဘဝတည်းနဲ့ တစ်ခဏတည်းနဲ့ကော မဖြစ်နိုင်ဘူးလား (ဖြစ်နိုင်ပါတယ် ဘုရား)၊ သဘောကျပလား (ကျပါပြီ ဘုရား)။
ရှင်အဿဇိဟောတရား
ကြည့် ဒကာ ဒကာမတို့ ရှင်သာရိပုတ္တရာဟာ ရှင်အဿဇိ ဆွမ်းခံကြွလာတော့ ရှင်အဿဇိက
ယေ ဓမ္မာ ဟေတုပ္ပဘဝါ၊
တေသံ ဟေတုံ တထာဂတော အာဟ။
တေသဉ္စ ယော နိရောဓော၊
ဧဝံ ဝါဒီ မဟာသမဏော။
ဆိုတဲ့ ဂါထာကလေး ဟောလိုက်တယ်၊ သောတာပန်တည်တယ် (မှန်ပါ့)၊ ခန္ဓာဉာဏ်လှည့်လိုက်တာ သောတာပန်တည် တယ် (မှန်ပါ့)။
နောက်ကျတော့ကို ဝက်တူးတဲ့ဂူကြီးထဲမှာ ဘုရားထံသွားပြီး သူက နောက်က ယပ်ခတ်နေတော့ ဒီဃနခက ရှေ့ကနေ မေးပြီး ဝေဒနာကမ္မဋ္ဌာန်း မေးနေတာနဲ့ သူက နောက်ကနေပြီး ဖြေတာတွေကို ခန္ဓာပေါ် ဉာဏ်ရောက် ရှုလိုက်တာ သကဒါဂါမ်, အနာဂါမ်, ရဟန္တာ အဲဒီ့ဂူထဲတွင်ဖြစ်တယ် (မှန်ပါ့)၊ မမြန်ဘူးလား (မြန်ပါတယ် ဘုရား)။
သူတို့က ပါရမီရင့်လို့လို့ ခင်ဗျားတို့က ဆိုချင်သေးသလား (မဆိုချင်ပါ ဘုရား)၊ မဆိုပါနဲ့၊ ခင်ဗျားတို့လည်း ပါရမီရှင်တွေပါပဲ (မှန်ပါ့)။
ပါရမီရှင်မဟုတ်လို့ရှိရင် လူ့ပြည်လည်း မရောက်ပါဘူး ဒီသစ္စာတရားတွေနဲ့လည်း မတွေ့ပါဘူး၊ ဒီတရား လည်း နားမထောင်တတ်ပါဘူး (မှန်ပါ့)၊ ဒီအလုပ်-လုပ်ချင်တဲ့စိတ်လည်း ပေါ်မှာမဟုတ်ပါဘူး (မှန်ပါ့ ဘုရား)၊ ပေါ်ပါ့ မလား (မပေါ်ပါ ဘုရား)။
အဲဒီတော့ သူတို့တော့ ပါရမီရှင်မို့ မြန်တာ တပည့်တော်တို့ကတော့ ပါရမီရှင်က မဟုတ်ဘူးလို့ ဒီလိုလည်း နောက်ထိုင်မချနဲ့ (မှန်ပါ့)၊ ရှင်းပလား (ရှင်းပါပြီ ဘုရား)။
ကိုယ်လည်း ပြည့်စုံပြီးသား ပြီးပြီးသား အကြောင်းကြောင့် ဒီရောက်၊ ဒီဌာနကို ဒီဉာဏ်တွေပေါ်လာတဲ့ ဥစ္စာ ပြည့်စုံအောင်လုပ်လိုက်ရင် ဒကာကြွယ် ဘာဖြစ်မယ်ထင်သတုံး (ခဏနဲ့ ပြည့်စုံပါမယ် ဘုရား)၊ ခဏနဲ့ ပြည့်စုံ မယ်ဆိုတာ ဦးလှဘူး ဘာမှသံသယမရှိနဲ့ (မှန်ပါ့)၊ ရှင်းပါတယ်ဆိုတာ မပေါ်လာဘူးလား (ပေါ်လာပါတယ် ဘုရား)။
ဣန္ဒြေညီရင် မရမရှိပါဘူး
အဲဒါကြောင့် ပါရမီကိုလည်း မချနဲ့၊ သဒ္ဓါနဲ့ပညာ, ဝီရိယနဲ့သမာဓိ, သတိမလစ်စေနဲ့ (မှန်ပါ့)၊ သဒ္ဓါနဲ့ပညာ ညီမျှပါစေ (မှန်ပါ့)၊ ဖြစ်ပျက်ဆီလွှတ်တဲ့အခါလေ (မှန်ပါ့ ဘုရား)၊ ဝီရိယနဲ့ သမာဓိကော (ညီမျှရပါမယ် ဘုရား)၊ သတိတော့ မလစ်စေနဲ့ (မှန်ပါ့)။
အဲဒီငါးခုညီလို့ရှိရင် ဣန္ဒြေညီရင် မရမရှိပါဘူး (မှန်ပါ့)၊ ဒကာသစ် သဘောကျပလား (ကျပါပြီ ဘုရား)။
သဒ္ဓါနဲ့ပညာ ဘာလုပ်ရမယ် (ညီရပါမယ် ဘုရား)၊ ဖြစ်ပျက်ဆီ လွှတ်တဲ့အခါ ညီပြီးလွှတ်ရမယ် (မှန်ပါ့)၊ ဝီရိယနဲ့ သမာဓိကော (ညီရပါမယ် ဘုရား)။
ဘယ်ဆီညီအောင် လွှတ်ရမှာတုံး (ဖြစ်ပျက်ဆီပါ ဘုရား)၊ ဖြစ်ပျက်ရှိတဲ့ဆီကို ညီအောင်လွှတ်ပေး (မှန်ပါ့)။
အင်း သတိတရားကတော့ ဘယ်အခါမဆို ပေါ်လာတိုင်း ပေါ်လာတိုင်း မလစ်စေနဲ့ (မှန်ပါ့)။
အဲဒီပေါ်လာတိုင်းလည်း မလစ်ဘူး၊ ခုနင်က ပြောခဲ့တဲ့ နှစ်ခု ညီညွတ်ရေးတွေလည်း ပြည့်စုံကြမယ်ဆိုလို့ ရှိရင်ဖြင့် တဲ့ ဒကာကြွယ် မရ,မရှိပါဘူး (မှန်ပါ့)၊ အနှစ်သေသေချာချာရမယ် (မှန်ပါ့)၊ သဘောကျပလား (ကျပါ ပြီ ဘုရား)။
အနှစ် သေသေချာချာ ရလို့ရှိရင်ဖြင့် ကျိုးလိမ့်ဦးမယ် ပျောက်လိမ့်ဦးမယ် ပျက်လိမ့်ဦးမယ် ဦးမာဒင် ဆိုစရာ လိုသေးသလား (မလိုပါ ဘုရား)။
အဲ ကျုပ်တို့ ရှေးတုန်းက ဘယ်လိုများနေခဲ့ကြပါလိမ့်မတုံးဆိုတော့ ခုနင်က အကိုင်းထမ်း ပြန်ခဲ့လို့လည်း ဒကာ ဒကာမတို့ ကျိုးခဲ့, ပျက်ခဲ့တဲ့ ခန္ဓာကြီးနဲ့ အချိန်ကုန်ခဲ့ပြီ (ကုန်ခဲ့ပါတယ် ဘုရား)၊ သဘောကျပလား (ကျပါပြီ ဘုရား)။
အကိုင်းထမ်းပြန်ခဲ့လို့ ကျိုးခဲ့, ပျက်ခဲ့တဲ့ ခန္ဓာပေါင်း ဘယ်လောက်စွန့်ခဲ့ရပလဲ (မရေတွက်နိုင်ပါ ဘုရား)။
အင်း အပွေးထမ်းပြန်ခဲ့လို့ ကျိုးခဲ့, ပျက်ခဲ့တဲ့ ခန္ဓာပေါင်း ဘယ်လောက်စွန့်ခဲ့ရပလဲ (မရေတွက်နိုင်ပါ ဘုရား)၊ သဘောပါပလား (ပါပါပြီ ဘုရား)။
အသာထမ်းပြန်ခဲ့ရလို့ ကျိုးခဲ့, ပျက်ခဲ့ရတဲ့ ခန္ဓာပေါင်း (မရေတွက်နိုင်ပါ ဘုရား)၊ အသားလောက်ကို ထမ်း ပြန်လို့ ဗြဟ္မာ့ပြည်မှာ ကျိုးခဲ့, ပျက်ခဲ့ရတဲ့ ခန္ဓာပေါင်း (မရေတွက်နိုင်ပါ ဘုရား)၊ ဟော အခုလည်း ကျိုးမည့်, ပျက်မည့် ခန္ဓာကြီး ရ,ထားပြီ (မှန်ပါ့)။
ဒီတစ်ခါ အနှစ်ရှာမတွေ့လို့ရှိရင်ဖြင့် ဒကာကြွယ် ကိုယ်ကျိုး အကြီးအကျယ်နည်းပြီ (နည်းပါပြီ ဘုရား)၊ မနည်းပေဘူးလား (နည်းပါတယ် ဘုရား)။
ဒါဖြင့် မရ,ရအောင် ရှာမယ်ဆိုတဲ့ဥစ္စာဖြင့် မရ,ရအောင် ဝိပဿနာဉာဏ်ကနေ တက်တော့မယ်ဆိုတာ ယနေ့ ဆုံးဖြတ်ချက်ချပါ (မှန်ပါ့)၊ ရှင်းကြပလား (ရှင်းပါပြီ ဘုရား)။
ကဲ ယနေ့ ဒီတွင် တော်ကြဦးစို့။
သာဓု သာဓု သာဓု။